Menu

ΑΟΖ: Από τις εκτιμήσεις στα αποτελέσματα

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

Εδώ και μήνες ακούμε μερικούς αναλυτές να μας εξηγούν ότι η ΑΟΖ είναι μόνο και μόνο ένα θεωρητικό πλαίσιο δίχως καμιά πρακτική αξία στον τομέα της οικονομίας. Δέχονταν βέβαια την πραγματικότητα του παραδείγματος της Κύπρου, αλλά όχι τις εφαρμογές του στην Ελλάδα. Οι θέσεις της Κύπρου ήταν πολύ πρωτοποριακές και ριψοκίνδυνες. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι γνωρίζουμε όλοι τη γεωπολιτική της θέση και τις στρατιωτικές της ικανότητες. Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος είναι μαζί μας και μετέτρεψε σιγά σιγά τις εκτιμήσεις σε πραγματικότητα. Τώρα η Κύπρος δεν προσφέρει πια θεωρητικούς υπολογισμούς για το φυσικό αέριο αλλά χειροπιαστά αποτελέσματα τα οποία δεν δίνουν μεγάλες δυνατότητες επιλογής. Η Κύπρος θέλουνε δεν θέλουνε έχει με την ΑΟΖ της έναν πραγματικό πλούτο. Και αυτοί που δεν το βλέπουν, ήρθε η ώρα να ξεστραβωθούν, διότι δεν υπάρχει πια δικαιολογία. Η επόμενη πραγματικότητα είναι ήδη εδώ και βρίσκεται στην Κύπρο. Τα διαγράμματα Voronoi και η τριγωνοποίηση Delaunay δεν είναι μόνο και μόνο θεωρητικές έννοιες, αλλά αληθινά εργαλεία που παράγουν έργο μέσω του απέραντου γαλάζιου του ελληνισμού. Ποιος θα έρθει τώρα να μας πείσει ότι η διαχείριση της ΑΟΖ δεν είναι μια οικονομική λύση; Ποιος θα έρθει να μας κατηγορήσει ότι αυτή η στρατηγική δεν είναι αποτελεσματική; Η ίδια εταιρία Noble έρχεται να μας δείξει την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι όποια κι αν είναι η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να θεσπίσει όσο πιο γρήγορα την ΑΟΖ, για να υλοποιήσει αυτήν την στρατηγική δίχως να περιμένει άλλο. Δεν θα έχει τα περιθώρια της αδράνειας, διότι τώρα ο ελληνικός λαός γνωρίζει τα πάντα για την ΑΟΖ και περιμένει. Όχι, όμως, όπως περίμεναν οι ειδικοί εδώ και χρόνια, διότι ο λαός μας είναι μια δύναμη και έχει την ικανότητα να πιέσει τους πολιτικούς για να πάρουν τις απαραίτητες αποφάσεις. Επιπλέον, η ΑΟΖ αφορά και το μέλλον των παιδιών του. Δεν έχει πια δικαίωμα μια κυβέρνηση να καθυστερεί, διότι όπου να ‘ναι ακόμα κι αν δεν τολμούμε να κάνουμε γεωτρήσεις, θα πρέπει να περάσει και ο αγωγός της Κύπρου για να εφοδιάσει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση με το αέριό του. Και αυτός ο αγωγός θα πρέπει να περάσει από την περιοχή όπου βρίσκεται η ελληνική ΑΟΖ. Τι θα πούνε τότε οι ειδικοί και οι πολιτικοί της αδράνειας και της απραξίας, ότι δεν ήταν ενημερωμένοι; Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες και ο χρόνος και το δίκαιο της θάλασσας είναι με την πατρίδα μας. Ας αποφασίσουν οι δικοί μας αν είναι και αυτοί μαζί της, αλλιώς δεν έχουν πια κανένα ρόλο στη γη της θάλασσας.

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΟΖ, Στρατηγική και Καστελλόριζο

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

Δεν είναι πια ανάγκη να αναδείξουμε το κοινό πεδίο της ΑΟΖ, της Στρατηγικής και του Καστελλόριζου, με την έννοια του συμπλέγματος βέβαια, αφού όλοι ξέρουμε τη μέγιστη σημασία και της Στρογγύλης. Καθώς, το 2012 θα είναι το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, πρέπει να υπολογίσουμε από τώρα τα επόμενα βήματα. Διότι η θέσπιση είναι το πρώτο αλλά παραμένει στην ουσία συμβολικό ενώ οι διμερείς υπογραφές έχουν ένα πρακτικό χαρακτήρα. Είναι, λοιπόν, καλό όχι μόνο να ακολουθήσουμε στρατηγικά αυτά τα βήματα αλλά και να υπολογίζουμε και παράλληλες κινήσεις που αφορούν ειδικά την περιοχή του Καστελλόριζου, λόγω της επαφής της ελληνικής ΑΟΖ με την Κυπριακή. Επιπλέον, σε αυτό το σημείο πρέπει να υπολογίσουμε και τις απελπισμένες κινήσεις της Τουρκίας με την Αίγυπτο για να προκαλέσει ένα δεδικασμένο στην περιοχή, αν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της δεν επαρκούν για να φοβίσουν τους κατοίκους του νησιού και την ελληνική κυβέρνηση, όποια και να είναι εκείνη τη στιγμή ! Είναι σημαντικό να ενισχύσουμε τις θέσεις μας και να τις υποστηρίξουμε, ακόμα και τακτικά στο νησί. Έτσι ώστε να μην υπάρξει πλαίσιο έκπληξης από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία βάζει το Καστελλόριζο μέσα σε κάθε σχεδιασμό που προβλέπει κατάληψη ελληνικού εδάφους. Αυτό σημαίνει, ότι τα δρομολόγια τα ναυτιλιακά θα πρέπει και αυτά να επιτρέπουν μια άμεση πρόσβαση και να μην δίνουν την εντύπωση ότι αδιαφορούν για το Καστελλόριζο και τους κατοίκους του διότι είναι δικοί μας άνθρωποι και όχι ανώνυμα άτομα όπως πιστεύουν μερικοί ακόμα και σε επιτελεία μας. Ακόμα κι αν δεν δίνουμε σημασία σε όλα αυτά λόγω κυνισμού και αδιαφορίας , πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι η Τουρκία δείχνει ξεκάθαρα το ενδιαφέρον της για το συγκεκριμένο νησί. Και βέβαια, δεν πρέπει να κοιτάζουμε μόνο το νησί αλλά και το απέραντο γαλάζιο του, το οποίο ως εμβαδόν είναι μεγαλύτερο από την Πελοπόννησο. Αντί να βλέπαμε την Ελλάδα ως ξηρά με τη θάλασσά της θεωρούσαμε ότι το πλαίσιό της είναι ενιαίο, τότε το μέγεθός της ΑΟΖ που ελέγχει το Καστελλόριζο θα ήταν κατανοητό σε όλους μας. Και όλοι μας θα καταλαβαίναμε την αξία του αν το χάναμε λόγω έλλειψης στρατηγικής. Σε πρακτικό επίπεδο, για να έχουμε όλοι μας μια εικόνα των δεδομένων, θα ήταν καλό πλέον αντί να στέλνουμε κάρτες, πράξη η οποία ήταν την πρώτη, να πάμε στο Καστελλόριζο για να δούμε τους δικούς μας και να καταλάβουμε πρακτικά τι σημαίνει για όλους τους Έλληνες, το δώρο που αποτελεί. Είναι το πρέπον, αν πραγματικά θεωρούμε ότι προσέχουμε και αγαπάμε την πατρίδα μας. Δίχως να ξεχάσουμε σε πολιτικό επίπεδο ότι έχουμε ένα ρόλο να παίξουμε και ως ψηφοφόροι, διότι η θέσπιση δεν θα γίνει μόνη της. Χρειάζεται μια δύναμη που να αντιπροσωπεύει τις ανάγκες του λαού μας και της πατρίδας. Αλλιώς όλα αυτά θα είναι μεγάλα λόγια ενώ χρειαζόμαστε πια πράξεις. Σε στρατηγικό επίπεδο πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί πάνω στο τριπλό σημείο επαφής, όχι μόνο της Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου, πράγμα το οποίο είναι αυτονόητο, αλλά να κινηθούμε δυναμικά και αποτελεσματικά στο άλλο τριπλό σημείο που αφορά την Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Εύστοχοι ελιγμοί είναι δυνατοί για να προσφέρουν ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα το οποίο θα ενισχύσει έμμεσα το Καστελλόριζο αλλά και όλο το απέραντο γαλάζιο που δίνει στην πατρίδα μας με την ύπαρξή του και τους ανθρώπους μας.

 

Διαβάστε περισσότερα...

Εast Of Athens: Ένα Ελληνοαρμένικο συγκρότημα στη Βοστόνη του ’60

Αν «δικαιολογώ» για κάτι τον ξενιτεμό των Ελλήνων οργανοπαικτών και βρίσκω ενδιαφέρον στη μουσική τους διαδρομή πέρα από τον Ατλαντικό, είναι, κυρίως, για τις μικρές εκπλήξεις που μας επιφύλασσαν οι μουσικές συναντήσεις τους εκεί με ομότεχνούς τους από άλλες χώρες και κουλτούρες, καθώς, και κάποιες ηχογραφήσεις που, ευτυχώς, άφησαν και οι οποίες για τα, τότε, ελληνικά δεδομένα ήταν πρωτοφανέρωτες.

Μια από αυτές έγινε στις αρχές του 1960 στη Βοστόνη και ο δίσκος που κυκλοφόρησε από την ειδικευμένη στη τζαζ δισκογραφική εταιρεία Prestige (η οποία εκτός των άλλων έβγαλε δίσκους με τον Oudi Hrant , τον Gus Vali ή ακόμη με το συγκρότημα των Κώστα Παπαδόπουλου και Λάκη Καρνέζη, όταν εκείνοι επισκέφτηκαν την Αμερική, γύρω στο 1963-64) είναι αποκαλυπτικός του τι συνέβαινε εκεί στα χρόνια που οι μουσικές πιάτσες των μεταναστών ζούσαν, ας πούμε, ακόμη, την ακμή τους.

Στο συγκρότημα και το δίσκο που ονομαζόταν East of Athens συμμετείχαν σπουδαίοι οργανοπαίκτες. Κλαρίνο έπαιζε ο Πέτρος Καλύβας, εξαιρετικός κλαριντζής που συμμετείχε και στο συγκρότημα του Δημήτρη «Μπέμπη» Στεργίου, κιθάρα ο Λάμπρος Χαλκιάς που τραγούδησε μοναδικά το Πουλάκι ξένο, ούτι έπαιζε ο περίφημος George Mgrdichian (αν και συμμετείχε σε 2-3 από τις ηχογραφήσεις, ο δίσκος βγήκε με το όνομά του σε ηγετική θέση, μάλλον, γιατί ήταν το πιο γνωστό στους Αμερικανούς), μπουζούκι ο Σταύρος Τζουανάκος που τραγούδησε το Φύγε κι άσε με (Χαριστική βολή), κανονάκι ο Τούρκος Orhan Nihat Yengisoy , κρουστά ο Onnik Menakian , και τέλος η «Sugar» Mary Vartanian , γνωστή από την παρουσία της στις μουσικές σκηνές της 8ης Λεωφόρου και των 29 δρόμων τα χρόνια του ’40-’50, κουτάλια, ζίλια και τραγούδι.

 

Οι ηχογραφήσεις χαρακτηρίζονται από μοναδικό κέφι και ο εν λόγω δίσκος (ο οποίος περιέχει, ελληνικά, τούρκικα και αρμένικα και όχι αραβικά όπως σημειώνεται στο εξώφυλλό του) συνιστά έναν από τους πιο ενδιαφέροντες του είδους που σε γενικές γραμμές ονομάστηκε έθνικ της εγγύς ανατολής.

Φωτο: Μπέμπης, Σεβάς Χανούμ, Χάιδω Τουρνά, Πέτρος Καλύβας. Grecian Pallas , Χριστούγεννα 1961.

 

 

 

Πηγή: ogdoo.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Charles "Chick" Ganimian - Πρωτοπόρος της εθνοτζάζ σκηνής!


Η μουσική κουλτούρα των Αρμενίων της Αμερικής, αφορά σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μεταναστευτικές μουσικές υποθέσεις, που κρατάει 50 και πλέον χρόνια, έχοντας ως βάση της τις τοπικές μουσικές και τα…τραγούδια της Αρμενίας αλλά και της εγγύς και μέσης ανατολής και φτάνοντας ως τις παρυφές και ενίοτε μέχρι την καρδιά της τζαζ. Βεβαίως, οι μεταναστευτική μουσική κοινότητα των Αρμενίων έχει παράδοση από τις αρχές του περασμένου αιώνα, που αναπτύσσεται στα χρόνια με την παρουσία μουσικών όπως του Marko Melkon Alemsherian, του Kanuni Garbis Bakirgian , του John Pappas κ.α. Στα νεότερα χρόνια, όμως, αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε η δεύτερη γενιά των Αρμενίων της Αμερικής. Σημαντικοί οργανοπαίκτες, γεννημένοι στο Νέο Κόσμο που συγκέρασαν την αρμένικη παράδοση με την αμερικάνικη αισθητική και επιρροή, κρατώντας, όμως, ισχυρούς δεσμούς με τις ρίζες τους και το αίσθημα της αρμένικης μουσικής. Τέτοιοι μουσικοί υπήρξαν ο Chick Ganimian, ο John Berberian, ο Harold Hagopian, ο George Mgrdichian κ.α. ενώ συνεχιστές αυτής της κουλτούρας στα νεότερα χρόνια υπήρξαν οι Night Ark με τον Ara Dinkjian και την παρέα του, ο οποίος ξεκίνησε με τα αρμένικα συγκροτήματα του ’60-’70 πλάι στον πατέρα του Onnik και τον εξαιρετικό ουτίστα John Berberian.

 

Οι Αρμένιοι στο παίξιμό τους διαφέρουν αρκετά από τους Άραβες (οι οποίοι έχουν και τη μεγαλύτερη παράδοση στο ούτι) παίζουν μ’ ένα πιο δυτικό τρόπο, αν μπορούμε να το διατυπώσουμε τόσο απλά, τουλάχιστον, στη δική μας ακοή, είναι πιο ελκυστικοί και μελωδικοί, συχνά κινούνται σ’ ένα τζαζ πλαίσιο και δεν δίνουν τόση έμφαση στα μακάμια, τα μακρόσυρτα ταξίμια, που, κυρίως παίζουν οι Άραβες, κάτι, βεβαίως, που είναι συνυφασμένο με τη γενικότερη κουλτούρα τους και τον πολιτισμό τους και έχει φιλοσοφικές και θρησκευτικές ρίζες και προεκτάσεις.

Κατά καιρούς θα δούμε την εξέλιξη αυτής της σημαντικής μουσικής κοινότητας, των Αρμενίων της Αμερικής, που έχει και σημαντικό ελληνικό ενδιαφέρον, μιας και οι περισσότεροι από αυτούς τους μουσικούς συνεργάστηκαν και με τους Έλληνες της διασποράς.

Ο Chick Ganimian υπήρξε από τους σημαντικότερους Αρμένιους ουτίστες της διασποράς, και με το ιστορικό άλμπουμ του «Come with me to the Casbah», που πάντρευε την μουσική της ανατολής με τη τζαζ και το ροκ της εποχής, άνοιξε αυτό το δρόμο που φτάνει ως τις μέρες μας και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

 

Ο Charles "Chick" Ganimian γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από Αρμένιους γονείς, πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής, που έφυγαν το 1922 για την Αμερική. Ο πατέρας του ήταν ερασιτέχνης οργανοπαίχτης. Εκείνος, αρχικά σπούδασε βιολί, όπως και αρκετοί δικοί μας μπουζουξήδες, ο Χιώτης, ο Μπέμπης, ο Λεμονόπουλος…. αλλά τον κέρδισε το ούτι.

Πολύ νωρίς έφτιαξε και το πρώτο του συγκρότημα με τον Steve Bogossian και τον Suren Baronian και έπαιξαν σε όλη την Ανατολική πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Steve Bogossian και ο Suren Baronian ανήκουν στην πλούσια πολυεθνική κουλτούρα του 50-60 και έχουν παίξει με δεκάδες μουσικούς αυτής της σκηνής των μεταναστών και όχι μόνο, με τα έθνικ και τζαζ χαρακτηριστικά. Μεταξύ άλλων και εκτός από τζαζίστες συναντήθηκαν με τους δικούς μας θρυλικούς κλαρινίστες, τον Βασίλη Σαλέα και τον Τάσο Χαλκιά ή μπουζουξήδες όπως τον Ιορδάνη Τσομίδη.

 

Μιλάμε για τη δεκαετία του 50, στην οποία, ο Charles "Chick" Ganimian καθιερώθηκε ως βιρτουόζος και πρωτοπόρος μουσικός, αφού κατάφερε και έδωσε με το ούτι του μια άλλη διάσταση του οργάνου και των δυνατοτήτων του. Αν και υπήρξε μουσικός μεγάλης φήμης δεν άφησε πολλές ηχογραφήσεις, ελάχιστες στις 78 στροφές με το πρώτο συγκρότημα του, τους The Nor-Ikes Band και κυρίως το ιστορικό άλμπουμ «Come with me to the Casbah», στο οποίο συμμετείχε ως τραγουδιστής ο Onnik Dinkjian και το οποίο αποτελείται από ηχογραφήσεις που έκανε το 1957 και το 1958 για λογαριασμό της Atlantic Records . Ακόμη, ξεχωρίζουν οι εθνοτζαζ συνεργασίες του με τον φλαουτίστα Herbie Mann, επί σκηνής, αλλά και σε δυο άλμπουμ με ανατολίτικα ηχοχρώματα: «Impressions Of The Middle East» και «The Wailing Dervishes».

Μετά τον θάνατό του εκδόθηκε και μια ζωντανή ηχογράφηση, από το αρμένικο July 4 th Kef weekend του Cape Cod, της Μασαχουσέτης, το 1978. Τη δεκαετία του ’60 συνεργάστηκε σε συγκροτήματα και δίσκους και με Έλληνες οργανοπαίκτες προσφέροντας τη βαθιά γνώση του για τους μουσικούς δρόμους και τους ρυθμούς της εγγύς ανατολής. Πέθανε το 1989 στο New Jersey.

 

 

Πηγή: ogdoo.gr


Διαβάστε περισσότερα...

Ελληνοαρμένικες γεύσεις από το μακρινό Ντιτρόιτ

Οι Eastern Winds είναι μία εθνο-ροκ μπάντα μεταναστών από το Ντιτρόιτ που κάποια στιγμή συναντήθηκαν με τον Αρμένιο δεξιοτέχνη στο κανονάκι Αρα Τοπουζιάν και…

έπαιξαν, όπως γινότανε και παλιά, τις μουσικές των μεταναστών από την Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Ελλάδα και την Αρμενία. Η συνεργασία τους αποτυπώθηκε σ’ ένα άλμπουμ που περιέχει 8 οργανικά και 2 τραγούδια: το Κωνσταντινουπολίτικο «Ερηνάκι», τραγουδισμένο στα Ελληνικά και το αρμένικο «Έιβαλα» ( Hayvalla ), του παλιού Αρμένιου βιολονίστα και ουτίστα Ρουπέν Αλτιπαρμακιάν, μουσικού που έζησε χρόνια στην Ελλάδα κι έπαιξε στα ρεμπέτικα και λαϊκά πάλκα με τον Στελλάκη, το Χιώτη, τον Μπέμπη, τον Βαγγέλη Περπινιάδη και άλλους. Το 1960 έφυγε στην Αμερική, όπου και παρουσίασε, με ερμηνευτή τον Όννίκ Ντινκτζιάν, και το «Έιβαλα, ένα διαχρονικό διασκεδαστικό τραγούδι που αγαπήθηκε από τους Αρμένιους της Αμερικής και έκτοτε δεν λείπει από το ρεπερτόριο των εκδηλώσεων τους, τα λεγόμενα Kef - Weekend , τους χορούς, τους γάμους κ.λ.π.

Οι Eastern Winds και ο Άρα Τοπουζιάν, όλοι τους μουσικοί από τη νεότερη γενιά ή γόνοι μεταναστών της Αμερικής, τα επανέφεραν στο πνεύμα της γνώριμης χορευτικής αρμένικης κεφ-τάιμ μπαντ.
Πηγή ogdoo.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Σε κράτος ετοιμάζονται να ανακηρύξουν τη Βόρεια Κύπρο οι Τούρκοι!

Με βάση δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Μιλλιέτ, ο πρόεδρος του παράνομου κράτους των Κατεχομένων, Ντερβίς Έρογλου, δήλωσε ότι σε περίπτωση που δεν βρεθεί λύση εντός του 2012, θα προχωρήσουν σε ψήφιση νέου συντάγματος και νέων νόμων, ενώ είναι δυνατόν να προβούν και σε αλλαγή του ονόματος, το οποίο από «Τουρκική Δημοκρατία της…
Βορείου Κύπρου» θα μετατραπεί σε «Τουρκικό Κράτος της Βορείου Κύπρου» ή «Τουρκικό Κράτος της Κύπρου»!

Η τουρκοκυπριακή πλευρά και η ίδια η Άγκυρα θεωρούν ότι η συμμαχία που έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία για την εκμετάλλευση του Οικοπέδου 12, τα έσοδα από την εκμετάλλευση του κοιτάσματος και η Προεδρία της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το δεύτερο εξάμηνο του 2012 αποτελούν εξαιρετικά δυσμενείς εξελίξεις, τις οποίες προσπαθούν να εξουδετερώσουν με διάφορους τρόπους, ανάμεσα στους οποίους και τα σχέδια για αλλαγή του ονόματος και ενίσχυση της διεθνούς εικόνας του παράνομου κράτους των Κατεχομένων.
Πηγή: on-news.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκοκύπριοι:«Δολοφόνε – βρικόλακα Ερντογάν»

Με τον τίτλο »Δολοφόνε ΑΚΡ» η εφημερίδα Αφρίκα αναφέρεται σήμερα στις διαδηλώσεις που διοργανώθηκαν χθες στα κατεχόμενα για την αιματηρή επίθεση της τουρκικής αεροπορίας στην τοποθεσία Ουλούντερε, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 35 άμαχοι.

Οπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η εκδήλωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε χθες στην κατεχόμενη Λευκωσία με την υποστήριξη μιας ομάδας Κούρδων φοιτητών, του κόμματος Νέα Κύπρος, του κόμματος Ενωμένη Κύπρος, του πολιτιστικού κέντρου Μπαράκα, της κυπριακής πλατφόρμας νεολαίας.

Οι διαδηλωτές κρατούσαν πανό που έγραφαν »Ο δολοφόνος ΑΚΡ θα πληρώσει», »Σταματήστε την κουρδική γενοκτονία» και »Δολοφόνε – βρικόλακα Ερντογάν», όπως αναφέρει το ΣΙΓΜΑ.

Οι διαδηλωτές, αναφέρεται στο δημοσίευμα, παρεμποδίστηκαν από το να πάνε μπροστά από την τουρκική »πρεσβεία» στα κατεχόμενα από δυνάμεις της ψευδοαστυνομίας.

Σε κοινή ανακοίνωση που ανέγνωσε ο Γραμματέας του κόμματος Νέα Κύπρος Μουράτ Κανατλί, αναφέρεται μεταξύ άλλων »είναι αυτή η λύση που επιδιώκει να βρει στο κουρδικό πρόβλημα το ΑΚΡ; Αναρωτιέμαι πότε οι Τούρκοι αξιωματούχοι θα πουν ότι η αφομοίωση έχει τελειώσει; Πόσους Κούρδους θα σκοτώσει το τουρκικό κράτος, πόσα χρόνια αυτός ο βρώμικος πόλεμος θα συνεχίζεται; Εκατομμύρια άρχισαν να σκέφτονται αυτές τις ερωτήσεις στην Τουρκία, στην Κύπρο, στον κόσμο».

Τόνισε τη θέση ότι δεν πρόκειται να αποδεχθούν πολιτικές αφομοίωσης που εφαρμόζει η Τουρκία στους Κύπριους, στους Κούρδους και στον άλλο πληθυσμό στην Ανατολία.
Πηγή: on-news.gr
Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι