Menu

Αρμενία: Ανακάλυψαν το αρχαιότερο οινοποιείο

Πριν από 6.000 χρόνια, ο άνθρωπος γνώριζε τη διαδικασία της παραγωγής κρασιού, όπως καταδεικνύει η συναρπαστική ανακάλυψη αρχαιολόγων στην Αρμενία.

Σε σπήλαιο κοντά στα σύνορα με το Ιράν, ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος ’ντζελες ανακάλυψε το αρχαιότερο, όπως λέει, οινοποιείο του κόσμου. Λεπτομέρειες θα δημοσιευτούν στην «Επιθεώρηση της Αρχαιολογικής Επιστήμης», ωστόσο σύμφωνα με όσα οι ίδιοι δήλωσαν σε ξένα μέσα ενημέρωσης, βρήκαν μεταξύ άλλων μία μεγάλη λεκάνη βάθους ενός μέτρου, η οποία φαίνεται πως χρησιμοποιούνταν ως πατητήρι, καθώς και δοχεία και ένα κύπελλο με υπολείμματα σταφυλιού και κρασιού, δίπλα μάλιστα σε νεκροταφείο, μέσα στην ίδια σπηλιά.

«Πιστεύουμε πως παρασκεύαζαν το κρασί εκεί για λατρευτικούς σκοπούς», λέει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λος ’ντζελες και επικεφαλής της ανασκαφής Γκρέγκορι Αρεσιάν. «Ακόμη όμως και όσοι ζούσαν έξω από τη σπηλιά, είναι πιθανό να παρασκεύαζαν κρασί διαρκώς», εκτιμά ο ίδιος επικαλούμενος ευρήματα, τα οποία καταδεικνύουν ότι οι κάτοικοι της περιοχής διέθεταν την απαραίτητη τεχνογνωσία.

Ομάδες αρχαιολόγων έχουν ανακαλύψει σε ολόκληρο τον κόσμο αντικείμενα και απολιθώματα που καταδεικνύουν ότι οι αρχαίοι γνώριζαν τη διαδικασία της οινοποιίας. Για παράδειγμα, σε τάφο ηλικίας 5.100 ετών που βρέθηκε στην Αίγυπτο και ο οποίος αποδίδεται στο βασιλιά Σκορπιό, αρχαιολόγοι είδαν πήλινα δοχεία με υπολείμματα ενός κιτρινωπού υγρού, που μετά από αναλύσεις αποδείχθηκε πως ήταν κρασί.

Κατά τον Αρεσιάν όμως, τα δοχεία που ανακάλυψε ο ίδιος και οι συνάδελφοί του στο σπήλαιο της νοτιοανατολικής Αρμενίας είναι τα αρχαιότερα που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.

Στο ίδιο σπήλαιο εξάλλου έχει εντοπιστεί και το αρχαιότερο παπούτσι, ηλικίας 5.500 ετών!

Ανεξάρτητοι ερευνητές δηλώνουν πεπεισμένοι. «Οι αποδείξεις καταδεικνύουν με πειστικό τρόπο πως πρόκειται για ένα οινοποιείο», λέει μεταξύ άλλων ο Πάτρικ Μαγκόβερν, επιστημονικός διευθυντής του Εργαστηρίου Βιομοριακής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστημιακό Μουσείο της Πενσιλβάνια.

Κατά τον ίδιο, το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο σπήλαιο παράγονταν μεγάλες ποσότητες κρασιού, όπως φαίνεται από το μέγεθος του σταφυλοπιεστηρίου καθώς και από άλλα ευρήματα, ενδέχεται να σημαίνει ότι πριν από 6.000 χρόνια, η οινοποιία ήταν γνωστή σε ολόκληρη την Ευρασία.

Πηγή: naftemporiki.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ίδρυμα «Χάουαρντ Καραγκιοζιάν»: Με όνομα βαρύ σαν ιστορία

Κάποιες φορές τα παιχνίδια της ζωής και της μοίρας γίνονται τόσο περίεργα που είναι να απορεί κανείς. Μπορεί το δράμα του τραγικού χαμού ενός παιδιού να γίνει ανάσα ζωής για χιλιάδες άλλους συνομηλίκους του;

Κι όμως, ο θάνατος του 14χρονου Χάουαρντ Καραγκιοζιάν ώθησε τον πατέρα του Μιχράν, βαθύπλουτο έμπορο χαλιών από τις Η.Π.Α. να βάλει σκοπό της ζωής του αυτό που δεν κατάφερε για το μοναχογιό του, να το κάνει για όσα περισσότερα ορφανά, μικρά και κατατρεγμένα παιδιά μπορούσε. Έτσι τέθηκαν οι βάσεις για τη δημιουργία του ιδρύματος Καραγκιοζιάν, το οποίο φέτος κλείνει 80 χρόνια ζωής και αρωγής στους Αρμενίους της διασποράς αλλά και της πατρίδας, καθώς τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στην Αρμενία.

Η ιστορία ξεκινάει το 1921 στην Νέα Υόρκη όπου ο Μιχράν Καραγκιοζιάν, αμέσως μετά τον θάνατο του γιου του, ιδρύει το ίδρυμα «Χάουαρντ Καραγκιοζιάν».

Πρώτο έργο του ιδρύματος είναι να στεγάσει στην ιδιόκτητη έπαυλη του ιδρυτή της στην Κωνσταντινούπολη, 70 ορφανά. Εκεί, εκτός από τροφή και στέγη, τους παρέχεται εκπαίδευση, επαγγελματική κατάρτιση και εξειδίκευση. Όμως οι διωγμοί και το άσχημο κλίμα που έχει δημιουργηθεί για τους Αρμένιους στην Τουρκία αναγκάζει το ορφανοτροφείο να μετακομίσει στο Παρίσι το 1924. Κατά τη μεταφορά του και ενώ περνά από την Ελλάδα, στους ήδη υπάρχοντες οικοτρόφους του, προστίθενται και ορφανά αρμενόπουλα από την Αθήνα.

Στη Γαλλία, το ίδρυμα λειτουργεί μέχρι το 1936, όπου πάνω από 200 παιδιά, τα οποία υπό άλλες προϋποθέσεις θα αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα διαβίωσης, κατάφεραν να μορφωθούν και να μάθουν μια τέχνη. Τη χρονιά εκείνη το κτήριο όπου στεγαζόταν το ίδρυμα καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά, οπότε αναγκάστηκε να μετακομίσει για δεύτερη φορά.

Το 1937 έρχεται στην Ελλάδα έχοντας σκοπό τη βοήθεια των αρμενίων προσφύγων.

Αργότερα η δραστηριότητά του επεκτάθηκε στη Συρία το 1939 και στο Λίβανο το 1941. Στην Αθήνα ενεργοποιήθηκε στο συνοικισμό του Δουργουτίου, όπου διέμενε οι πλειοψηφία των Αρμενίων. Πρώτο μέλημα ήταν η αντιμετώπιση της φοβερής για την εποχή ασθένειας των ματιών, το τράχωμα, που αποτελούσε το κυριότερο πρόβλημα υγείας στην περιοχή.

Με τη συνδρομή ιατρών που προσλήφθηκαν και με την άοκνη προσπάθεια των ανθρώπων του ιδρύματος κατάφεραν σχεδόν μέσα σε μια 10ετία να εξαλείψουν αυτή τη μάστιγα. Χαρακτηριστικό της προόδου που έγινε είναι ότι το 1938 σε 1050 μαθητές βρέθηκαν τραχωματικοί 405, ενώ το 1950 σε 346 μαθητές μόλις 12.

Παράλληλα με την περίθαλψη και τη θεραπεία των οφθαλμολογικών παθήσεων, το ίδρυμα άρχισε από το 1947 να εφαρμόζει πρόγραμμα σχολικής υγιεινής το οποίο περιελάμβανε:

Γενική κλινική εξέταση των μαθητών και χορήγηση φαρμάκων.

Γενική οδοντιατρική εξέταση των μαθητών και θεραπεία στο ιατρείο του ιδρύματος.

Ακτινοσκοπήσεις και ακτινογραφίες θώρακος των μαθητών όπως και παρακολούθηση των ασθενών.

ΩΡΛ εξετάσεις από ειδικούς ιατρούς και διευκόλυνση εγχειρήσεων.

Προληπτικούς εμβολιασμούς.

Δημιουργία εξωτερικών ιατρείων για διάγνωση και θεραπεία μαθητών, αλλά και οποιουδήποτε άλλου είχε ανάγκη.

Όλα αυτά έναντι συμβολικού ποσού συμμετοχής και σε περιπτώσεις που διαπιστωνόταν ότι υπήρχε μεγάλη οικονομική δυσχέρεια της οικογένειας, δωρεάν.

Την ίδια χρονιά ξεκινάει η διανομή συσσιτίου, γάλακτος και μουρουνέλαιου στα σχολεία. Και σε αυτήν την περίπτωση εκτός των μαθητών τα παραπάνω ελάμβαναν όλοι όσοι είχαν ανάγκη.

Επίσης, να προσθέσουμε τις θερινές κατασκηνώσεις, τα ιατρικά σεμινάρια σε γονείς και εκπαιδευτικούς, τις κινηματογραφικές προβολές, μαθήματα πρώ-των βοηθειών σε όσες νεαρές κοπέλες το επιθυμούσαν, όπως και ώρες μελέτης για μαθητές για τους οποίους η εν λόγω εργασία ήταν αδύνατο να γίνει στο σπίτι. Για όλη αυτή την προσφορά, το ίδρυμα απολάμβανε την αναγνώριση και το σεβασμό των ελληνικών και διεθνών φιλανθρωπικών οργανισμών, όπως επίσης τη συνεργασία του γραφείου αρωγής προσφύγων του Ο.Η.Ε., που διέθετε την οποιαδήποτε βοήθεια μέσω του ιδρύματος Καραγκιοζιάν. Το κόστος για όλες τις παραπάνω παροχές ξεπερνούσε τα 20.000 δολάρια το χρόνο.

 

Το έργο στέγασης των προσφύγων

 

Το 1958 ανακυρήχθηκε έτος προσφύγων από τον Ο.Η.Ε. Στο πλαίσιο αυτό, με πρωτοβουλία της Λίλα Καραγκιοζιάν (κόρης του Μιχράν) γενικής διευθύντριας του παγκόσμιου γραφείου του ιδρύματος, αποφασίστηκε σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση και τα γραφεία του Ο.Η.Ε. στην Αθήνα, να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή προσφυγικών πολυκατοικιών που θα στέγαζαν 50 αρμενικές οικογένειες.

Ψυχή όλης αυτής της προσπάθειας αλλά και γενικότερα όλων των εργασιών του ιδρύματος υπήρξε ο διευθυντής Γερβάντ Τζετζιζιάν που με τη σύζυγό του, Αζαντουχή Χαϊραμπετιάν-Τζετζιζιάν (διευθύντρια μετά το θάνατο του Γερβάντ), εργάστηκαν ακατάπαυστα και με αυταπάρνηση για την επιτυχία των σκοπών του ιδρύματος.

Την ίδια χρονιά αγοράστηκε έκταση 2.000 τ.μ. στο Δουργούτι δίπλα στη Λεωφόρο Συγγρού, που όμως παραχωρήθηκε κατόπιν διαπραγματεύσεων στην ελληνική κυβέρνηση για να κατασκευάσει σχολείο.

Έτσι αγοράστηκε άλλο οικόπεδο στην ίδια περιοχή, καθώς ήταν απόφαση του ιδρύματος τα σπίτια να χτιστούν στο Δουργούτι ή σε όσο το δυνατό κοντινότερες περιοχές, ώστε να μην αποκοπούν από την παροικία και τις εργασίες της οι διαμένοντες σ’ αυτά.

Τελικά το 1962, και ύστερα από πολλές αντιξοότητες κατασκευάστηκαν οι δύο πρώτες πολυκατοικίες στις οποίες βρήκαν στέγη 16 οικογένειες. Δύο χρόνια αργότερα, στέγη βρήκαν και οι υπόλοιπες 34 οικογένειες σε κτίσματα στην περιοχή του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη.

Όλες οι κατασκευές θεωρούνταν πρότυπες για την εποχή τους και παρείχαν ανέσεις ανώτερες των υπόλοιπων προσφυγικών οικοδομημάτων.

Η αποπληρωμή γινόταν σε μικρές άτοκες μηνιαίες δόσεις μακροχρόνιας διάρκειας ώστε να μπορούν να καλυφθούν από τους ιδιοκτήτες χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Να σημειωθεί, ότι το ίδρυμα επένδυε ξανά μέρος από τα χρήματα αυτά για τη συντήρηση των οικημάτων, όπως και για την κατασκευή χώρων που θα έκαναν ακόμη πιο άνετη τη διαβίωση σ’ αυτά.

Με το πέρασμα των χρόνων το βιοτικό επίπεδο των Αρμενίων στην Ελλάδα συνεχώς ανέβαινε, οπότε άρχισαν να μειώνονται οι ανάγκες για παροχές από το ίδρυμα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 σταμάτησε η διανομή συσσιτίου όπως και το 1982 η διανομή γάλακτος στα σχολεία.

Η ανεξαρτησία της Αρμενίας το 1991 και οι πολύ δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν εκεί, έκαναν το ίδρυμα να στρέψει την προσοχή του εκεί όπου η ανάγκη για βοήθεια ήταν ασυγκρίτως μεγαλύτερη. Έτσι σταμάτησε τη λειτουργία του στην Ελλάδα το 1995, για ν’αφοσιωθεί στην προσφορά του στην πατρίδα.

Πάντα ο θάνατος ενός παιδιού δεν μπορεί παρά να είναι κάτι οδυνηρό, στην περίπτωσή μας όμως ο Μιχράν Καραγκιοζιάν κατάφερε να μετατρέψει το τραγικό αυτό συμβάν σε ευλογία για την αρμενική διασπορά, η οποία, μόνο αισθήματα ευγνωμοσύνης μπορεί να έχει γι’ αυτόν αλλά και για όλους τους ανώνυμους και αφανείς υπαλλήλους του ιδρύματος οι οποίοι εργάστηκαν ώστε κανένα παιδί να μην έχει την τύχη του μικρού Χάουαρντ.

Πηγή: armenika.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Σχέσεις Τουρκίας-Αρμενίας: μακρύς δρόμος μπροστά

Τουρκία και Αρμενία εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για εξομάλυνση των σχέσεών τους, σύμφωνα με σύμβουλο του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η διαδικασία δεν διεκόπη ποτέ, ανέφερε ο Γκεϊμπούλα Ραμαζάνογλου στους SETimes. Ωστόσο, πρόσθεσε, ο ρόλος της Άγκυρας ως μεσολαβητής πρέπει να κατανοηθεί σωστά.

"Η Τουρκία επιθυμεί να αναπτύξει σχέσεις, ωστόσο δεν είναι αρκετό. Η Αρμενία πρέπει επίσης να λύσει τα προβλήματά της με το Αζερμπαϊτζάν και να σταματήσει να κατηγορεί την Τουρκία. Είμαστε αισιόδοξοι και προσμένουμε να δούμε τις λύσεις το 2011", ανέφερε ο Ραμαζάνογλου.

Η Τουρκία έκλεισε τα σύνορά ης και διέκοψε τους διπλωματικούς δεσμούς με την Αρμενία το 1993, υποστηρίζοντας το Αζερμπαϊτζάν στη σύγκρουσή του με την Αρμενία. Οι σχέσεις επιδεινώθηκαν περαιτέρω καθώς οι Αρμένιοι αύξησαν τις πιέσεις για διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας εναντίον τους, όπως την χαρακτηρίζουν, η οποία διεπράχθη κατά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η Τουρκία αρνείται σθεναρά τους ισχυρισμούς περί γενοκτονίας, αναφέροντας ότι σκοτώθηκαν και Τούρκοι εν μέσω γενικού κλίματος αναρχίας και διεθνικών βιαιοπραγιών.

Η ελπίδα για βελτίωση των σχέσεων βελτιώθηκε το Σεπτέμβρη του 2008, όταν ο Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιούλ επισκέφθηκε την Αρμενία για να παρακολουθήσει αγώνα ποδοσφαίρου. Η κίνηση συνέπεσε με υπογραφή συμφωνίας από τις δύο χώρες τον Απρίλιο του 2009 και δύο πρωτόκολλα που ακολούθησαν τον Οκτώβρη του ίδιου έτους.

Ο βετεράνος Τούρκος διπλωμάτης Ομέρ Ενγκίν Λουτέμ, ο οποίος έχει συμμετάσχει στην εξέταση υποθέσεων της Αρμενίας από το 1980, ηγείται επί του παρόντος το Armenian Research Centre στο Centre for Eurasian Strategic Studies που εδρεύει στην Άγκυρα.

Ο Λουτέμ δήλωσε στους SETimes ότι δεν έχουν υπάρξει επίσημες επαφές μεταξύ των δύο χωρών από την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αρμενίας στις 18 Ιανουαρίου του 2010, η οποία ανέφερε ότι τα δύο πρωτόκολλα δεν μπορούν να επηρεάσουν την πολιτική της Αρμενίας για την αναγνώριση της γενοκτονίας.

Ωστόσο, η Τουρκική κυβέρνηση εξακολουθεί να προσπαθεί να συνεχίσει τη διαδικασία εξομάλυνσης, πρόσθεσε.

"Η Τουρκία κάνει κάποια βήματα. Υπάρχουν αρκετές πρωτοβουλίες μεταξύ του κόσμου, για παράδειγμα, οι Αρμένικες εκκλησίες στην Τουρκία έχουν ανοίξει ξανά και λειτουργούν".

Ο Σινάν Ογκάν, πρόεδρος του Turkish Centre for International Relations and Strategic Analysis που εδρεύει στην Άγκυρα αναφέρει ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο εθνών έχουν επιδεινωθεί σημαντικά.

"Δεν έχει να κάνει με τα πρωτόκολλα, αλλά με την εκπλήρωση των δεσμεύσεων", αναφέρει, προσθέτοντας ότι η πολιτειακή κοινωνία της Τουρκίας είναι ευαισθητοποιημένη προς τα προβλήματα του Αζερμπαϊτζάν με την Αρμενία.

Ο Ογκάν προβλέπει ότι το ζήτημα θα αποτελέσει ένα από τα χαρτιά που θα παίξουν τα πολιτικά κόμματα κατά τη διάρκεια των φετινών εκλογών.

Ο Αρμένιος πολιτικός Γκιράρντ Λιμπαριντιάν, ο οποίος ήταν ανώτερος σύμβουλος του πρώην Προέδρου Λεβόν Τερ-Πετροσιάν, δεν βλέπει να υπάρχει κάποιος λόγος αισιοδοξίας αυτό το έτος.

"Ελπίζω να κάνω λάθος. Δυστυχώς, τόσο η Αρμενία όσο και η Τουρκία προσπάθησαν να επιλύσουν πάρα πολλά προβλήματα σε ένα έγγραφο πρωτοκόλλου το οποίο έπρεπε να αποτελεί απλή δήλωση με σκοπό την εξομάλυνση των σχέσεων και την επαναλειτουργία των συνόρων. Μερικές φορές, κάποιος μπορεί να είναι πολύ έξυπνος για το όφελός του", ανέφερε στους SETimes.

Ωστόσο, ο Διευθυντής προγράμματος της International Crisis Group στην Τουρκία, Χιού Πόουπ διαφωνεί. Αναφέρει ότι οι σχέσεις μεταξύ Τούρκων και Αρμένιων αξιωματούχων είναι σχετικά καλές και οι επαφές μεταξύ της πολιτειακής κοινωνίας των δύο χωρών ευημερούν.

"Υπάρχει έμμεσο εμπόριο και απευθείας πτήσεις μεταξύ των δύο χωρών. Φαίνεται πως η δυναμική της σταδιακής οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης Τουρκίας-Αρμενίας θα συνεχιστεί", ανέφερε ο Πόουπ.

Καθώς οι πολιτικοί προσπαθούν να βρουν πιθανή λύση στο πρόβλημα, η ζωή συνεχίζεται στις δύο χώρες. Ωστόσο, μερικές φορές προκύπτουν καταστάσεις οι οποίες είναι ασυνήθιστες, ακόμα και συναισθηματικές.

Ο Σερντάρ Γκουντέπε, 26 ετών, κάτοικος Καρς -- η αρχαία πόλη στο μακρινό βορειοανατολικό τμήμα της Τουρκίας, η οποία βλέπει στα κλειστά σύνορα με την Αρμενία -- ερωτεύτηκε την Αρμένια Μάρεμ Αρμένιαν, 25 ετών, όταν σπούδαζε σε πανεπιστήμιο της Ιστανμπούλ πριν από τρία χρόνια.

Το ζευγάρι συναντιέται συχνά εδώ κι εκεί, ωστόσο δεν υπάρχει τρόπος για να παντρευτούν.

"Οι οικογένειές μας είναι εξαιρετικά αντίθετες σε αυτό. Οι προπαπούδες μας σκοτώθηκαν κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όχι μόνο οι γείτονες, αλλά ακόμα και τα μέλη της οικογένειάς μας δεν μας καταλαβαίνουν", ανέφερε ο Γκουντέπε στους SETimes.

Πηγή: setimes.com

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι