Menu

Αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας για τον Μιγκιρντίτς Τοροσιάν

Υπέγραψε στην ενσωμάτωση της ελληνικής Θράκης , λέει η κόρη του που την επίμαχη περίοδο ήταν ο πρόεδρος της Αρμενικής Κοινότητας.
Η Βασιλική Τοροσιάν, διδάκτωρ της ρωσικής γλώσσας  και σλαβικών γλωσσών ευρύτερα στο Τμήμα παρευξείνιων γλωσσών και φιλολογιών του ΔΠΘ είναι  εγγονή του Μιγκιρντίτς Τοροσιάν που συνέβαλλε στην ενσωμάτωση της Θράκης στον ελληνικό κορμό έρχεται να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια με την αναφορά του ονόματος του παππού της που ήταν νομικός και μιλούσε άριστα τουρκικά οθωμανικά και γαλλικά. Και ήταν  εκ των ανθρώπων που υπέγραψαν για την ελληνική ταυτότητα της Θράκης και την ενσωμάτωσή της στο εθνικό κορμό.
 
 
 
 
 
«Ο πατέρας μου πάντα έλεγε ότι αυτός που υπέγραψε για την προσάρτηση της Θράκης ήταν ο ίδιος ο Μιγκιρντίτς Τοροσιάν, ο παππούς μου ο οποίος έφυγε με αυτό το παράπονο από την ζωή, επέμενε ότι είχε συνεισφέρει  ουσιαστικά ήταν  ο πρόεδρος της Αρμενικής Κοινότητας  στην Κομοτηνή από το 1919-1920 έως και το 1933-1955.
Ο παππούς μου είχε σπουδάσει νομικά η επίσημη γλώσσα ήταν τα γαλλικά και τα οθωμανικά, ο ίδιος ο παππούς μου δεν γνώριζε ελληνικά αν θα γινόταν η προσάρτηση της Θράκης στην Ελλάδα θα έχανε την δουλειά του αλλά αυτό δεν το επηρέασε και το έκανε. Είχε τρία παιδιά το πατέρα μου και άλλα δύο αγόρια που το 1946 μαζί με τον παππού μου πήγαν στην Αρμενία όπου εκεί απεβίωσε».
Η μαρτυρία της  γράφεται με τον τρόπο που χαρακτηρίζει την σκέψη την ψυχή της και αποτελεί ένα τάμα και ιστορικό χρέος για να φωτιστεί η αλήθεια και να τονιστεί το όνομα ενός εκ των πρωτεργατών εκείνων των μεγάλων στιγμών.
 
 
 
 
 
 
«Σε λίγο θα έχουμε πρόσβαση στα αρχεία του Χαρίσιου Bαμβακά που υπάρχουν στην Θεσσαλονίκη και θα φωτιστούν πλήρως όλες αυτές οι πλευρές», απάντησε ο Κώστας Κατσιμίγας εκτελεστικός γραμματέας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, όταν του ζητήσαμε διευκρινήσεις σχετικά με τους υπογράψαντες την προσάρτηση της Θράκης στον εθνικό κορμό.
 
 
 
 
 
 
 
 
Αποτίοντας τον ελάχιστο φόρο τιμής στους προγόνους μου
07/05/2012
Οι μνήμες και οι αναμνήσεις μου πολλές και ανάμεικτες... ευχάριστες, δυσάρεστες και γλυκόπικρες. Κατακλύζουν εδώ και χρόνια το μυαλό μου σαν αγγελιοφόροι του χθες, να μου υπενθυμίζουν συνεχώς ότι όχι, δεν πρέπει να αγνοηθούν, δεν πρέπει να ξεχαστούν και να σβηστούν από τη λήθη, ότι έχουν την πολύτιμη ανάγκη και την απαίτηση να εξωτερικευτούν και να καταγραφούν, ώστε να δικαιωθούν και να μείνουν ως ανεξίτηλα κειμήλια μνήμης μέσα στο χρόνο και στην ιστορία, αποτίοντας με αυτό τον τρόπο τον ελάχιστο φόρο τιμής στους προγόνους μου, στον παππού μου και στον πατέρα μου. Αναρωτιέμαι, δεν είμαι σίγουρη αν θα έχει κάποιο νόημα να το κάνω τώρα, όμως κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, επέτειος των Ελευθερίων της Θράκης, αντηχούν στο μυαλό μου τα λόγια του μπαμπά μου Μερουζάν Τοροσιάν. “Ο πατέρας μου ήταν εκείνος που έβαλε την υπογραφή του και συνετέλεσε  στην προσάρτηση της Θράκης στην Ελλάδα.  Ο πατέρας μου, ο Μιγκιρδίτς Τοροσιάν”. Αυτή τη στιγμή, μπροστά μου έχω την φωτογραφία του παππού μου, το βλέμμα μου κολλάει επίμονα και την κοιτάω για ώρες, ενώ ταυτόχρονα με βασανίζουν και στροβιλίζουν το μυαλό μου τα λόγια του πατέρα μου, που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μου.
Οι μνήμες, οι αναμνήσεις, τα γεγονότα, τα συναισθήματα και οι στιγμές δεν σβήνουν, δεν ξεθωριάζουν και δεν ξεχνιούνται... Η μετακίνησή μας από την Ελλάδα στην Αρμενία, τον τόπο καταγωγής του πατέρα μου το 1963, το αγόγγυστο κλάμα της μητέρας μου, η οποία εγκατέλειπε την δική της πατρίδα και τους γονείς της για να ακολουθήσει έναν δρόμο τόσο μακρινό και με αβέβαιο μέλλον, πάντα όμως με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Ήμουν μικρή, μόλις 6 χρονών, δεν αντιλαμβανόμουν πολλά, μόνο συγκρατούσα εικόνες και κυρίως ένιωθα.... Και μετά, η ζωή στην Αρμενία... Τί να πρωτοθυμηθώ; Γεγονός αναμφισβήτητο όλα αυτά τα χρόνια της διαμονής μας, η ελπίδα, η προσμονή και η λαχτάρα της επιστροφής στην Ελλάδα, που τρεμόπαιζε σαν άσβεστη φλόγα στην καρδιά τους από την πρώτη στιγμή και για χρόνια ολόκληρα, σαν ένας φάρος που θα τους οδηγούσε πάλι πίσω, στις ρίζες τους.
27 ολόκληρα χρόνια πέρασαν, μέχρι την επιστροφή μας στην Ελλάδα. Χρόνια γεμάτα λύπες, χαρές, μα στοιχειωμένα κυρίως από την νοσταλγία του γυρισμού.
Αυτά τα 27 χρόνια πέρασαν, κύλισαν μπροστά μου σαν ένα ορμητικό ποτάμι, και χαρακτηρίστηκαν από τη διαδοχή αλλεπάλληλων στιγμών και γεγονότων. Τα πρώτα χρόνια της διαμονής μας στην Αρμενία, σηματοδοτήθηκαν από την απώλεια του παππού μου Γρηγόρη και της γιαγιάς μου της Ευθαλίας, από την πλευρά της μητέρας μου, οι οποίοι είχαν παραμείνει στην Ελλάδα. Φυσικό επακόλουθο, η οδύνη και ο σπαραγμός της μητέρας μου βαρύς και αβάσταχτος, απόρροια της απόγνωσης και του ψυχικού κόστους που είχε επιφέρει το δίλλημα και η τελική απόφασή της να εγκαταλείψει τους γονείς και την πατρίδα της και να ακολουθήσει τον πατέρα μου στην Αρμενία. Στη συνέχεια σπουδές, γάμος, τα παιδιά μου... και μετά, η επιστροφή στην Ελλάδα.
Πολλές οι ρίζες και τα συναισθήματα, επίσης πολλά και τα στοιχεία και τα γεγονότα που μας συνέδεαν με την Ελλάδα, όπως όχι μόνο οι γονείς της μητέρας μου, αλλά και του πατέρα μου, κυρίως ο Αρμένος παππούς μου, τον οποίον ποτέ δεν γνώρισα, αλλά πάντοτε τον κατείχα στο μυαλό και στην καρδιά μου, μέσα από τις αναφορές και τις μαρτυρίες του πατέρα μου γι' αυτόν.
Ο Μιγκιρδίτς Τοροσιάν διακεκριμένος δικηγόρος, με σπουδές στην Κωνσταντινούπολη επί Τουρκοκρατίας, αδέκαστης τιμής και υπόληψης και εξέχουσα μορφή της εποχής, που είχε διατελέσει  Πρόεδρος της Αρμενικής Κοινότητας από το 1919 έως το 1920 και από το 1933 έως το 1935, ο οποίος δεν δείλιασε και δεν μετάνιωσε ούτε στιγμή για την απόφασή του να βάλει την υπογραφή του στην συνθήκη προσάρτησης της Θράκης στην Ελλάδα, που καθόρισε και εξασφάλισε το μέλλον και την ακεραιότητα της Θράκης.
Κατά τον αγώνα της απελευθέρωσης της Θράκης που διενήργησε ο Χαρίλαος Βαμβακάς, η Κοινότητα των Αρμενίων διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο με την ψήφο της. Στο δημοψήφισμα που έγινε τον Μάιο του 1920, στην οποία πήραν μέρος ο Μουσουλμάνος εκπρόσωπος, ο βουλευτής της περιοχής, Σεμπαχετήν Γκαλήπ, ο Εβραίος εκπρόσωπος, πρόξενος της Ισπανίας Ε. Ναχμία και ο Έλληνας δήμαρχος Κομοτηνής Απόστολος Σούζος, πρωτοστάτησε παίζοντας καθοριστικό ρόλο ο Αρμένος πρόεδρος της Αρμενικής Κοινότητας, Μιγκιρδίτς Τοροσιάν, ο οποίος μαζί με τον συνάδελφό του Ρουπέν Κεβορκιάν υπέγραψαν για τη συνθήκη ενσωμάτωσης της Θράκης στην Ελλάδα.
Οι μνήμες, οι αναμνήσεις, τα γεγονότα, τα συναισθήματα και οι στιγμές δεν σβήνουν, δεν ξεθωριάζουν και δεν ξεχνιούνται...
Αφιερωμένο στη μνήμη του πατέρα μου και του παππού μου...
 
 
Βασιλική Ναζαρετιάν
Διδάκτωρ Σλαβικών Γλωσσών στο Τμήμα παρευξείνιων
Γλωσσών φιλολογίας και Πολιτισμού του ΔΠΘ.
 
 
 
Πηγή: xronos.gr
Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι