Menu

Η χριστιανική παρουσία στη Μέση Ανατολή

Ο αριθμός των χριστιανών που ζουν σε χώρες της Μέσης Ανατολής βαίνει συστηματικά μειούμενος τις τελευταίες δεκαετίες και οι πρόσφατες επιθέσεις σε Συρία, Ιράκ και Αίγυπτο δεν συνιστούν παρά τις τελευταίες σελίδες ενός κεφαλαίου που έχει ανοίξει χρόνια πριν. Βέβαια σήμερα τα πράγματα έχουν γίνει άκρως επικίνδυνα για τις χριστιανικές μειονότητες, καθώς η Αλ Κάιντα στα τέλη Νοεμβρίου ανακήρυξε "νόμιμους στόχους" τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, ταυτίζοντας τους με τους "σταυροφόρους" των περασμένων αιώνων... Μικρό πανόραμα των χριστιανικών μειονοτήτων στις χώρες της περιοχής.

 

Οι κόπτες της Αιγύπτου

Οι χριστιανοί της Αιγύπτου είναι κόπτες και αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού της χώρας, πρόκειται δηλαδή για 8 με 10 εκατομμύρια - η μεγαλύτερη και σημαντικότερη χριστιανική μειονότητα της Μέσης Ανατολής... "Αυτά τα νούμερα δίνονται από τους ίδιους τους κόπτες, βασιζόμενα κυρίως στους καταλόγους των βαπτίσεων, κάτι που οδηγεί στο να περιλαμβάνονται στους καταλόγους αυτούς ακόμη και όσοι έχουν φύγει από τη χώρα", διευκρινίζει ο Ρενέ Γκιτόν, ειδικός της Συμμαχίας των Πολιτισμών του ΟΗΕ και συγγραφέας του βιβλίου "Οι χριστιανοί που δολοφονούνται".Το γεγονός ότι περιλαμβάνονται στους καταλόγους και όσοι έχουν εγκαταλείψει την Αίγυπτο, σημαίνει ότι ο πραγματικός αριθμός των Κοπτών είναι μικρότερος... Οι κόπτες έχουν γίνει στόχος πολλών επιθέσεων τα τελευταία χρόνια, ενώ θεωρούν ότι βρίσκονται στο περιθώριο των κύκλων εξουσίας και των θεσμών. Έτσι, μόλις τρεις εκλεγμένοι κόπτες εκπροσωπούν την κοινότητά τους στη Βουλή της χώρας που αριθμεί 508 έδρες. Εξάλλου, αν και έχουν θρησκευτική ελευθερία, είναι υποχρεωμένοι να ζητούν άδεια από τις αρχές για να κτίσουν ή να ανακαινίσουν μια εκκλησία...

 

Ιράκ: σε φθίνουσα πορεία

Ο Ταρέκ Αζίζ, ο Νο 1 διπλωμάτης του Σαντάμ Χουσεΐν, είναι χριστιανός, μέλος της χριστιανικής μειονότητας της χώρας που αποτελεί κάτι λιγότερο από το 3% του πληθυσμού της χώρας. Πρόκειται δηλαδή για μία μειονότητα της τάξης των 600.000 ανθρώπων, στους οποίους περιλαμβάνονται 400.000 χαλδαίοι (καθολικό παρακλάδι της Μέσης Ανατολής) και σύριοι. Η κατάστασή τους είναι περιπλεγμένη από την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν το 2003. Ο πάλαι ποτέ παντοδύναμος ιρακινός πρόεδρος είχε διορίσει στη θέση του αναπληρωτή πρωθυπουργού τον Ταρέκ Αζίζ, έναν από τους στενότερους συμβούλους του. "Η κατάσταση των χριστιανών του Ιράκ είναι πολύ δύσκολη και η παρουσία τους απειλείται από τον πολλαπλασιασμό των επιθέσεων εναντίον τους. Όσοι δεν έχουν ακόμη μεταναστεύσει στη Δύση, εγκαταλείπουν τις περιοχές τους, με κατεύθυνση το Κουρδιστάν", εξηγεί ο Ρενέ Γκιτόν.

 

Ιράν: μια πολύ μικρή μειονότητα

Οι χριστιανοί στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν είναι μια πολύ μικρή κοινότητα, αριθμεί 135.000 ανθρώπους, από τους οποίους οι 20 χιλιάδες είναι κυρίως χαλδαίοι. Ο αριθμός αυτός αποτελεί μόλις το 0.3% του συνολικού πληθυσμού. Εξαιτίας αυτού του πολύ μικρού αριθμού, η χριστιανική κοινότητα του Ιράν δεν μπορεί ούτε και διεκδικεί να παίξει κάποιο πολιτικό ρόλο. Εν γένει πάντως είναι αποδεκτή όπως άλλωστε και η εξίσου μικρή εβραϊκή κοινότητα.

 

Ισραήλ: η μειονότητα της μειονότητας

Στη χώρα ζουν περίπου 150.000 χριστιανοί, κυρίως Λατίνοι και μελκίτες (ελληνορθόδοξοι που τον 17ο αιώνα προσχώρησαν στον καθολικισμό). Ο αριθμός αυτός αποτελεί το 2% του συνολικού πληθυσμού. Το πρόβλημά τους είναι ότι έστω κι αν η κατάστασή τους δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη των παλαιστινιακών κατεχομένων, ορισμένοι στη χώρα τους ταυτίζουν με τους Άραβες. Αποτελούν στην ουσία μειονότητα της μειονότητας, κυρίως στην Ιερουσαλήμ, όπου και αυτοί ωθούνται εμμέσως εκτός πόλης, μέσω της εντατικοποίησης της εβραϊκής παρουσίας.

 

Ιορδανία: προστατευόμενοι της βασιλικής οικογένειας

Στο χασεμιτικό βασίλειο της Ιορδανίας ζουν 350 χιλιάδες χριστιανοί, από τους οποίους οι 120 χιλιάδες είναι καθολικοί: μαρονίτες, μελκίτες, χαλδαίοι και λατίνοι. Πρόκειται για το 6% του πληθυσμού. Από το 2003, χρονιά της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, η χώρα αναγκαστικά υποδέχθηκε σημαντικό αριθμό προσφύγων, όλων των θρησκειών, συμπεριλαμβανομένων και πολλών χριστιανών. Οι χριστιανοί της Ιορδανίας προστατεύονται από τη βασιλική οικογένεια αν και δεν διαθέτουν κάποια πολιτική εξουσία.

 

Λίβανος: Με πολιτικό ρόλο

Στη χώρα του Κέδρου ζει 1.5 εκατομμύριο χριστιανοί, κυρίως μαρονίτες. Ο Λίβανος είναι μια χώρα - θρησκευτικό καλειδοσκόπιο καθώς φιλοξενεί 18 (!) θρησκευτικές κοινότητες, από τις οποίες οι 13 είναι χριστιανικές (μελκίτες, ορθόδοξοι, ουνίτες, κ.ά.). Σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στις περισσότερες από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, η χριστιανική μειονότητα δεν περιορίζεται σε απλή παρουσία, αλλά ξεχωρίζει λόγω του πολιτικού ρόλου που παίζει. Έτσι, ο πρόεδρος της χώρας είναι παραδοσιακά μέλος της μαρονίτικης κοινότητας ενώ οι έδρες της Βουλής χωρίζονται ισότιμα μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Η κυβέρνηση και οι θέσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων κατανέμονται επίσης με θρησκευτικά κριτήρια. Η οικονομική κρίση και οι πολιτικές εντάσεις ωθούν πάντως κάθε χρόνο πολλούς χιλιάδες χριστιανούς στην απόφαση της μετανάστευσης...

 

Χώρες του Περσικού Κόλπου: απλή παρουσία

Η περιοχή αυτή αριθμεί περίπου 3.5 εκατομμύρια χριστιανούς διαφορετικών δογμάτων, στην πλειοψηφία τους ασιάτες μετανάστες, χριστιανούς της Ανατολής ή καθολικούς δυτικούς. Αναγνωρίζεται το δικαίωμά τους να ασκούν τη θρησκεία τους, με εξαίρεση τη Σαουδική Αραβία, την ιερή γη του Ισλάμ, που απαγορεύει κάθε άλλη, διαφορετική θρησκεία πλην του Ισλάμ. Η φύση των καθεστώτων της περιοχής και η απουσία ντόπιων χριστιανών αποκλείουν ντε φάκτο την ανομοιογενή αυτή χριστιανική κοινότητα από την πολιτική ζωή.

 

Παλαιστινιακά εδάφη: προς τη μετανάστευση

Περίπου 60 χιλιάδες χριστιανοί (κυρίως λατίνοι και μελκίτες), δηλαδή κάτι λιγότερο από 2% του συνολικού πληθυσμού, ζουν στα παλαιστινιακά εδάφη. Στη συγκεκριμένη περιοχή παρατηρείται συχνά η ταύτιση των χριστιανών της Ανατολής με τη Δύση ευρύτερα, και με τους Σταυροφόρους - ειδικά από την περίφημη σχετική φράση του Μπους του νεότερου, περί "σταυροφορίας"... Η κακή οικονομική κατάσταση, κυρίως δε η κατάσταση της αγοράς ακινήτων, οδηγεί πολλούς χριστιανούς στη μετανάστευση - όπως άλλωστε συμβαίνει και με πολλούς παλαιστίνιους μουσουλμάνους...

 

Συρία: Σεβασμός στη λατρεία

Χριστιανοί είναι περίπου το 4.5% του πληθυσμού, δηλαδή κάτι λιγότερο από ένα εκατομμύριο άτομα - σύριοι, μελκίτες, μαρονίτες, χαλδαίοι, αρμένιοι. Η κατάσταση των χριστιανών αυτών είναι σχετικά καλή και η ελευθερία άσκησης της θρησκείας τους στηρίζεται στον κοσμικό χαρακτήρα του καθεστώτος της Δαμασκού. Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ προστατεύει τη χριστιανική μειονότητα, καθώς και ο ίδιος προέρχεται από μια μειονότητα, τους αλαουίτες, που αποτελούν παρακλάδι των σιϊτών.

 

Τουρκία: Περασμένα μεγαλεία

Μπορεί η χώρα να φιλοξενούσε σημαντικό αριθμό χριστιανών στις αρχές του 20ού αιώνα, σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει δραστικά. Το 1900 η Τουρκία αριθμούσε 20% χριστιανούς ενώ σήμερα το ποσοστό τους ανέρχεται στο 0.1%, δηλαδή περίπου 80 χιλιάδες άτομα. Από τους οποίους οι 10 χιλιάδες είναι καθολικοί Αρμένιοι, σύριοι και χαλδαίοι. Η αρμενική γενοκτονία του 1915, η μικρασιατική καταστροφή του 1922, συνέβαλαν δραστικά στην κατάρρευση του αριθμού των χριστιανών στη χώρα.

Πηγή: avgi.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρώγοντας ψάρι στο Βόσπορο…

Η υποτίμηση και, κυρίως, το καλόπιασμα του αντιπάλου είναι η χείριστη πολιτική στις διεθνείς σχέσεις. Κανείς δεν σέβεται εκείνον που δεν σέβεται τον εαυτό του. Και κανείς δεν λαμβάνει υπόψη εκείνον που δεν διεκδικεί αταλάντευτα τα συμφέροντά του. Η Τουρκία επιδιώκει να αναδειχθεί και να αναγνωρισθεί σε περιφερειακή και μεγάλη δύναμη. Τα τελευταία χρόνια, στη βάση του δόγματος Νταβούτογλου, περί «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες της Τουρκίας, η κυβέρνηση Ερντογάν ξεδιπλώνει έναν αλαζονικό και υπερφίαλο νεοοθωμανικό ηγεμονισμό, που ακυρώνει ακριβώς εκείνα που επιδιώκει να προβάλει: Τη δήθεν ειρηνική προδιάθεσή της να επιλύσει τις διαφορές της με τους γείτονες, και να συμβάλει στη δημιουργία ειρηνικών και φιλικών σχέσεων στην ταραγμένη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Ο Νταβούτογλου, ως καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και, τώρα, ως υπουργός Εξωτερικών, έχει ως όραμα την επανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δεν το αποκρύπτει και δεν το συγκαλύπτει. Η αυτοπεποίθηση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και οι εκδιπλώσεις της σε όλα τα μέτωπα ήδη προκαλούν οχλήσεις και δημιουργούν ερωτηματικά για τα μεγαλοϊδεατικά σχέδια της Τουρκίας. Ουσιαστικά, η Τουρκία πέτυχε περισσότερο αρνητικά παρά θετικά αποτελέσματα στην άσκηση της πολιτικής της. Τα έσπασε με το Ισραήλ, η συμφιλίωση με την Αρμενία τελματώθηκε, κάπως προχώρησε με τη Συρία. Οι Άραβες τη χειροκροτούν επειδή τα βάζει με το Ισραήλ, αλλ’ οι κυβερνήσεις παρακολουθούν με καχυποψία και ανησυχία τις στοχεύσεις της. Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας δεν προχωρεί, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ σημειώνουν σκαμπανεβάσματα και με τη Ρωσία είναι κυρίως εμπορικές.

Όσον αφορά την Ελλάδα, η Τουρκία τη θεωρεί ως δορυφόρο, που δεν αποτελεί πια απειλή. Στο Κυπριακό, η Άγκυρα δεν έχει κάνει ούτε μία υποχώρηση και δεν φαίνεται διατεθειμένη να προβεί σε καμία χειρονομία. Δεν περνά ημέρα χωρίς ο αλαζόνας Μπαγίς ή και ο Ερντογάν να συμπεριφέρονται έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας με απαξιωτικούς και υβριστικούς, μειωτικούς χαρακτηρισμούς. Ακόμα προχθές, μετά τη συνάντησή του με τον Έλληνα ομόλογό του, ο Ερντογάν επιχείρησε να μας διαβεβαιώσει ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τη στρεψοδικία και ανακολουθία της Τουρκίας, και επέμενε ξανά σε πενταμερή, με υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, σε συνέντευξή του, την ίδια μέρα, στην τουρκική «Μιλιέτ», κάλεσε την Τουρκία «Αϊσιέ» να πάει σπίτι της, αφού «τέλειωσαν οι διακοπές». Αφού διαβεβαίωσε για τις καλές προθέσεις του, ο Πρόεδρος επανέλαβε ξανά ότι θέλει να συναντηθεί, έστω και ανεπίσημα, με τον Γκιουλ και τον Ερντογάν, για να τους εξηγήσει το όραμά του για λύση του Κυπριακού. «Να συναντηθούμε με τον κ. Γκιουλ και τον κ. Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη, στο Βόσπορο, και να φάμε ψάρι».

Τρώγοντας, λοιπόν, ψάρι με θέα το Βόσπορο, ο Πρόεδρος Χριστόφιας ελπίζει ότι θα πείσει την Τουρκία να συναινέσει στην επίλυση του Κυπριακού. Πόσο δεν ξέρει την Τουρκία… Πόσον ολέθρια υποτιμά την τουρκική πολιτική… Συνηθίζεται να λέγεται ότι οι καλύτερες συμφωνίες υπογράφονται μετά από ευπρόσωπα δείπνα. Στην περίπτωση της Τουρκίας δεν ισχύουν τέτοιες… γαστριμαργικές ή άλλες διπλωματικές αβρότητες. Η Τουρκία δεν νοιάζεται για τους Τ/κύπριους ή τους Ε/κύπριους. Η Κύπρος είναι για την Άγκυρα ακριβός γεωπολιτικός και γεωστρατηγικός στόχος, ύψιστης σημασίας για τα εθνικά της συμφέροντα. Επιτέλους, ο Πρόεδρος ας μελετήσει τον Νταβούτογλου.

Η Τουρκία δεν θα συνομιλήσει με τον Δ. Χριστόφια, ως Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας επειδή, αν το κάνει, αυτόματα αναιρεί την κατοχή, ακυρώνει το ψευδοκράτος και ομολογεί τη διεθνή παρανομία και τα εγκλήματα εθνοκάθαρσης. Η Άγκυρα επιδιώκει να τσιμεντώσει την κατοχή του βορείου τμήματος του νησιού και να έχει τον έλεγχο των ελεύθερων περιοχών, διά της υπογραφής μας. Οι Τούρκοι εννοούν πλήρως όσα απαιτούν για δύο κράτη, δύο λαούς, δύο δημοκρατίες και δύο κοινοβούλια. Η αποδόμηση και η προτεκτορατοποίηση της Κύπρου είναι ο απώτερος στόχος της πολιτικής τους, επειδή εξυπηρετεί τα νεοοθωμανικά σχέδιά τους. Αυτός δεν θα στομωθεί τρώγοντας ψάρι στο Βόσπορο, αλλά με αξιόπιστες, σοβαρές πολιτικές, συμμαχίες και δράσεις της Λευκωσίας και της Αθήνας, που θα τον αναιρούν και θα τον ακυρώνουν. Το τουρκικό θηρίο δεν θα εξημερωθεί με καλοπιάσματα στην Ερζερούμ ή τρώγοντας ψάρι στο Βόσπορο, αλλά στην Ευρώπη. Εκεί καταλαβαίνει πόσο μεγάλο αγκάθι είναι το Κυπριακό για την Τουρκία.

 Πηγή: sigmalive.com

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι