Η Ουκρανία του Βίκτορ Γιανουκόβιτς προσεγγίζει ξανά τη Μόσχα και απομακρύνεται από την προοπτική ένταξής της στο ΝΑΤΟ. Η Λευκορωσία του Αλεξάντρ Λουκασένκο φαντάζει στα μάτια της ΕΕ ως η «τελευταία δικτατορία» της Γηραιάς Ηπείρου. Η Μολδαβία, ανίκανη εδώ και είκοσι χρόνια να λύσει το ζήτημα της Υπερδνειστερίας, είναι διχασμένη στις σχέσεις της με το Κρεμλίνο. Το Αζερμπαϊτζάν, με μεγαλύτερη άνεση κινήσεων -εξαιτίας των πλούσιων ενεργειακών πηγών της- εξακολουθεί να βολοδέρνει μεταξύ Μόσχας και ΕΕ. Η Γεωργία, μόνη «πιστή» στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κοινώς την «πάτησε» με τον τυχοδιωκτισμό της απέναντι στη Ρωσία, χάνοντας οριστικά τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, που αναγνωρίστηκαν από τη Μόσχα ως ανεξάρτητα κράτη. Τέλος, η Αρμενία -όπως και στο παρελθόν- έχει την ανάγκη να στηρίζεται στη Μόσχα.

Το Κρεμλίνο, που αρχικά είχε επιφυλάξεις γι' αυτήν τη συσπείρωση, βλέποντας ότι το χέρι της Δύσης προσπαθεί να του αρπάξει τις σφαίρες επιρροής του, προς το παρόν έχει ηρεμήσει. Αντιλήφθηκε ότι η τύχη της περιοχής δεν εναπόκειται στην «Ανατολική Συνεργασία» της ΕΕ.

Ο διακηρυγμένος στόχος της «Ανατολικής Συνεργασίας» από τη μια ήταν η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η προώθηση της οικονομίας της αγοράς, η διευθέτηση των εντάσεων στην περιοχή (όπως αυτή μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν) και από την άλλη η εμβάθυνση της οικονομικής συνεργασίας με την ΕΕ, με απώτερο στόχο ακόμη και την κατάργηση της βίζας για τις έξι χώρες.

Στα καθήκοντα αυτής της συσπείρωσης υποτίθεται ότι συμπεριλαμβάνεται και η ενδυνάμωση της ενεργειακής ασφάλειας, ωστόσο, εξαιτίας της έντασης της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας με το Κρεμλίνο για τις τιμές του φυσικού αερίου, η ΕΕ προτιμάει τις απευθείας συνομιλίες με τη Μόσχα, όπως δείχνει το παράδειγμα της κατασκευής των αγωγών (Βόρειου και Νότιου) φυσικού αερίου.

Τα παραπάνω μαρτυρούν ότι και η ίδια η ΕΕ δεν έχει ενιαία αντίληψη για το τι σημαίνει «Ανατολική Συνεργασία». Η Βαρσοβία την αντιλαμβάνεται ως ένα σκαλοπάτι για την ένταξη στην ΕΕ, ενώ Βερολίνο και Παρίσι δεν επιθυμούν να δώσουν πολιτικές υποσχέσεις, ούτε αόριστα. Το μόνο που ενέκριναν ήταν τα 600 εκατ. ευρώ για το 2011 - 2013 για την υλοποίηση του προγράμματος της «Ανατολικής Συνεργασίας». Πλην, όμως, αυτή η συνεργασία εξακολουθεί να φαντάζει ως απλό φλερτάρισμα.

Πηγή: agelioforos.gr

Παρ' όλα αυτά, μόλις πριν από λίγους μήνες συστήθηκε ένα τμήμα Οικονομικού Εγκλήματος στην Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας με έξι εισαγγελείς, χωρίς ωστόσο να τους έχει παρασχεθεί άλλου είδους συνδρομή. Μόλις προχτές, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χ. Καστανίδης, ανακοίνωσε στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι το τμήμα του Οικονομικού Εγκλήματος θα ενισχυθεί από εμπειρογνώμονες που θα μετατεθούν από το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να ενισχύσουν το έργο των εισαγγελέων, ενώ κάτι ανάλογο θα γίνει και στα μεγάλα δικαστήρια της χώρας. Εν έτει 2011...

Πίσω από Ρουμανία και Αρμενία...

Ενδεικτικοί της λειτουργίας της Δικαιοσύνης στη χώρα μας είναι οι αριθμοί που παρέθεσε σε ημερίδα για τη διαφθορά ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ρούσσος Παπαδάκης. Στην Ελλάδα υπηρετούν 522 εισαγγελείς, η Ρουμανία -που έχει διπλάσιο αριθμό κατοίκων- απασχολεί 2.200 εισαγγελείς, από τους οποίους οι 145 υπηρετούν στη διεύθυνση κατά της διαφθοράς και οι 230 στη διεύθυνση ερευνών κατά του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας. «Η σύγκριση με την Ελλάδα είναι απογοητευτική», είπε ο κ. Παπαδάκης, «με ένα μόνο εισαγγελέα Εφετών να υπηρετεί στην Αντιτρομοκρατική. Στην Πορτογαλία, με πληθυσμό ανάλογο της Ελλάδας, υπηρετούν 1.200 εισαγγελείς, στη Βουλγαρία 1.500, στην Αρμενία με πληθυσμό 3 εκατομμυρίων κατοίκων 350 εισαγγελείς, δηλαδή μεγέθη πολλαπλάσια σε σχέση με την Ελλάδα».

Η ίδια απογοητευτική εικόνα επικρατεί και στην αρχή για την καταπολέμηση του βρόμικου χρήματος, με τον πρώην προϊστάμενο αντεισαγγελέα, κ. Γκρόζο, να έρχεται προ ολίγων μηνών σε σφοδρές συγκρούσεις με τον πρόεδρο της Εξεταστικής Επιτροπής για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, Σ. Βαλυράκη, γιατί η αρχή αδυνατούσε να προβεί σε ανάλυση των λογαριασμών που ανέκυπταν από την έρευνα, λόγω έλλειψης προσωπικού. Πώς, όμως, θα «τρέξουν» οι υποθέσεις χωρίς εξειδικευμένους εισαγγελείς και χωρίς υποστηρικτικό προσωπικό που να τους συνδράμει;

Επιφυλάξεις για τη λειτουργία του θεσμού

Ο πρόεδρος της Ενωσης Εισαγγελέων, Π. Μπρακουμάτσος, μιλώντας στον «Αγγελιοφόρο» για το θεσμό του οικονομικού εισαγγελέα ήταν επιφυλακτικός. Οχι για το θεσμό, αλλά για το πώς θα λειτουργήσει. «Πρόκειται για ένα μεγάλο βήμα, αρκεί να μη μείνει στα χαρτιά», είπε με νόημα, προσθέτοντας ότι ο αντεισαγγελέας Εφετών που θα αναλάβει τον κρίσιμο αυτό ρόλο πρέπει να βοηθηθεί από ειδικούς, ώστε οι δικογραφίες να είναι και άρτια συμπληρωμένες και να ολοκληρώνονται με ταχείς ρυθμούς.

Ο εισαγγελέας του Οικονομικού Εγκλήματος θα επιλεγεί από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο και θα έχει την έδρα του στο Εφετείο της Αθήνας και όχι στο υπουργείο Οικονομικών, όπως θα επιθυμούσε ο κ. Παπακωνσταντίνου. Θα συνεργάζεται άμεσα με την οικονομική Αστυνομία, δε θα την εποπτεύει, όμως, αφού αυτής θα προΐσταται ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Απομένει να δούμε ποιος εισαγγελέας θα επιλεγεί και σε ποια τροχιά θα θέσει τις μεγάλες δικογραφίες που εκκρεμούν. Οπως σχολίαζαν δικαστικές πηγές, πάντως, ο θεσμός του οικονομικού εισαγγελέα, μόνο για την Αθήνα, δε θα φέρει την... άνοιξη.

«Το οικονομικό έγκλημα δεν ανθεί μόνο στην πρωτεύουσα, ενώ παραμένει άγνωστο πώς ένας εισαγγελέας της Αθήνας θα μπορεί να έχει λόγο σε μία δικογραφία που σχηματίζεται, για παράδειγμα, στην Πάτρα», έλεγε εισαγγελική πηγή στον «Αγγελιοφόρο».

Η πράξη θα δώσει και τις λύσεις...

 

Πηγή: agelioforos.gr