Menu

Αντίδραση Μπαγίς για το κάψιμο της τουρκικής σημαίας στην Αρμενία

«Για τα λεγόμενα γεγονότα του 1915, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα της Αρμενίας, Ερεβάν, προκειμένου να παρακολουθήσουν το μνημόσυνο στην 98η επέτειο», γράφει το τούρκικο δημοσίευμα, το οποίο αποφεύγει να σημειώσει τη λέξη γενοκτονία και να αναφερθεί στα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των Αρμενίων που εξολοθρεύθηκαν από τους Οθωμανούς το 1915.

«Το πλήθος είχε συγκεντρωθεί μπροστά από το κτήριο του Μνημείο του Ολοκαυτώματος με αναμμένες δάδες στα χέρια και τότε έκαψαν την τουρκική σημαία», συνεχίζει το δημοσίευμα, όπως διαβάζουμε στο Βαλκανικό Περισκόπιο.

Εξ αιτίας του γεγονότος αυτού ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκία, Εγκεμέν Μπαγκίς προέβη σε δηλώσεις, χαρακτηρίζοντας το κάψιμο της σημαίας ως ατυχές συμβάν λέγοντας ότι « αν κάποιος ελπίζει να θέσει ένα τέλος στη δυστυχία των Αρμενίων με το κάψιμο της τουρκικής σημαίας, είναι ελεύθερος να το κάνει».

Ο Τούρκος υπουργός πρόσθεσε ότι οι Αρμένιοι που ζουν στην Τουρκία είναι ‘αδελφοί’ και ‘αδελφές’ και δεν πρόκειται να διαταραχθούν από την ενέργεια στο Ερεβάν που προκλήθηκε από την αρμενική Διασπορά, η οποία εκμεταλλεύεται τη δυστυχία και τις ελπίδες των συμπατριωτών τους..., είπε χαρακτηριστικά.

 

Πηγή: newsbomb.gr

Διαβάστε περισσότερα...

98η επέτειος της Γενοκτονίας των Αρμενίων: Η Γενοκτονία των Αρμενίων τιμήθηκε για πρώτη φορά στο Ντιγιαρμπακίρ

Κρικόρ Αμιρζαγιάν , Nouvelles d`Arménie   (μτφ. Κριστιάν)

 
Η μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Αρμενίων τιμήθηκε για πρώτη φορά χθες το βράδυ στο Ντιγιαρμπακίρ, σήμερα πρωτεύουσα του τουρκικού Κουρδιστάν, Ντικρανακέρτ στο παρελθόν, τη πρωτεύουσα της Αρμενίας του Μέγα Τιγράνη.  

Σύμφωνα με το « ArmenianWeekly », το οποίο μεταδίδει τις πληροφορίες που πάρθηκαν από το πρακτορείο "Armenpress", η τελετή έλαβε χώρα στις 23 Απριλίου στο Θέατρο της πόλης του Ντιγιαρμπακίρ. 
Η διαδήλωση διοργανώθηκε από την Ένωση των Δικηγόρων και Νομικών του Ντιγιαρμπακίρ και από τη Δημαρχεία.
 
Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, Ταχίρ Ελτσί είπε στην ομιλία του ότι στις 24η Απριλίου 1915 ξεκίνησε η Γενοκτονία των Αρμενίων με την εκτέλεση των Αρμενίων διανοουμένων στην Κωνσταντινούπολη. Στησυνέχεια, ξεκίνησεηγενοκτονίατωνΑρμενίων. 
 
«Είναι αδύνατο να κρύφτεί αυτή η πραγματικότητα», δήλωσε ο Ταχίρ Ελτσί ο οποίος δήλωσε ότι «οι Κούρδοι πρέπει να υποστηρίξουν τους Αρμένιους στον αγώνα τους για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία η οποία εφαρμόζει μια πολιτική άρνησης». 
Είπε επίσης ότι «εμείς μεγαλώσαμε με τις ιστορίες των παππούδων, προπαππούδων και γιαγιάδων μας για τη σφαγή των Αρμενίων. 
Σήμερα στο Ντιγιαρμπακίρ τιμούμε τη γενοκτονία των Αρμενίων για πρώτη φορά. 
Αυτή είναι μια πολύ σημαντική ημέρα για εμάς. Υποκλινόμαστε με σεβασμό στην μνήμη των Αρμενίων αδελφών μας που δολοφονήθηκαν το 1915 και καταδικάσουμε τη γενοκτονία».
 
Φιλοξενημένος από το Λονδίνο, ο Αρμένιος ιστορικός Άρα Σαφαριάν ανάλυσε λεπτομερώς την ιστορία των σφαγών των Αρμενίων το 1915 στο Ντιγιαρμπακίρ.
 
 
Μετά τις ομιλίες, το κοινό κατευθύνθηκε προς την όχθη του Τίγρη (Dikris) που διασχίζει το Ντιγιάρμπακιρ για να ρίξει ο κόσμος λουλούδια στο ποτάμι στη μνήμη των Αρμενίων θυμάτων της γενοκτονίας.
 
Κρικόρ Αμιρζαγιάν
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Διαβάστε περισσότερα...

Η "εκδίκηση" των Αρμενίων για την Γενοκτονία - Μία άγνωστη ιστορία

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ

Οι Αρμένιοι  δεν έμειναν με τα χέρια δεμένα, σ΄ότι αφορά στη Γενοκτονία. Δεν περίμεναν τη διεθνή κοινότητα για να τιμωρήσει τους σχεδιαστές της. Τους τιμώρησαν με τα ίδια τους τα χέρια,σε μια επιχείρηση που θυμίζει το τρόπο που έδρασαν οι ισραηλινοί μετά από τα γεγονότα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου.Γεγονότα που τα είδαμε στην ταινία ΜΟΝΑΧΟ.

Η ομάδα των αρμένιων  τιμωρών δεν ξεπερνούσε τα δέκα άτομα και έδρασε στα πλαίσια μιας μακράς προετοιμασίας.

ΒΕΡΟΛΙΝΟ- Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ- ΜΕ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΑΡΜΕΝΙΟΥ ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΛΑΤ ΠΑΣΑ


Η πρώτη εκτέλεση τούρκου αξιωματούχου πραγματοποιείται στο Βερολίνο και εντάσσεται στα πλαίσια μιας επιχείρησης που πήρε το όνομα της θεάς της εκδίκησης, Νέμεσις, από την ελληνική μυθολογία. Συγκεκριμένα, γύρω στις 11 το πρωί της Τρίτης 15 Μαρτίου 1921, στη συνοικία Σαρλότεμπουργκ, ο Σογομών Τεχλιριάν, μετά από συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, κρίνει κατάλληλη τη στιγμή να εκτελέσει το σχέδιό του. Στην οδό Χάρντεμπεργκ κάνει ανύποπτος το συνηθισμένο περίπατο, ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, σύμφωνα με τα μουσουλμανικά έθιμα, από τη σύζυγό του, ο οργανωτής του μεγάλου εγκλήματος, πρώην υπουργός Εσωτερικών και μέλος της τριανδρίας των Νεότουρκων που κυβέρνησε ουσιαστικά την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τη διάρκεια του πολέμου, Ταλάτ Πασά.

Ο Τεχλιριάν ξεκινά από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Τούρκο, τον προσπερνά και επιβραδύνει το βήμα του. Κατόπιν γυρίζει πίσω. Ο Ταλάτ φαίνεται σαν κάτι να διαισθάνεται, θέλει να λοξοδρομήσει και ν’ αποφύγει τον άγνωστο διαβάτη. Αλλά δεν προλαβαίνει. Ο Τεχλιριάν βγάζει το περίστροφο από την τσέπη του και με μια αστραπιαία κίνηση τον πυροβολεί στο ύψος του κεφαλιού. Μια σφαίρα είναι αρκετή. Ο γιγαντόσωμος Ταλάτ βρίσκεται ξαπλωμένος καταγής. Ο Τεχλιριάν τρέχει να εξαφανιστεί αλλά κάποιος που έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση καταφέρνει να τον συλλάβει.

Στη δίκη που συγκεντρώνει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, ο Τεχλιριάν θα υποστηρίξει ότι ενήργησε μόνος του χωρίς προμελέτη, οδηγούμενος από μια ακαταλόγιστη επιθυμία εκδίκησης των συγγενών του στη θέα του υπ’ αριθμόν 1 δήμιου των Αρμενίων που αναγνώρισε τυχαία σ’ ένα δρόμο του Βερολίνου. Είναι μια μεμονωμένη πράξη που διέπραξε ένας επιζήσας της γενοκτονίας ο οποίος έγινε επιληπτικός και ανίκανος ν’ αντέξει την ιδέα ότι ένας εγκληματίας όπως ο Ταλαάτ μπορεί να ζει ατιμώρητος μετά από τέτοιες φρικαλεότητες υποστηρίζουν οι δικηγόροι του. Πρέπει να δικαιολογήσει την πράξη του ως ένα απερίσκεπτο χτύπημα, επακόλουθο των βασάνων του, για να μπορέσει να υποστηρίξει την αθωότητά του και η δίκη του να γίνει αυτή του θύματός του, αυτού που υπήρξε ο δήμιος των συγγενών του. Επικαλείται τις ταλαιπωρίες από την εκτόπισή του, τις τρεις πληγές του, τις κρίσεις επιληψίας κάθε φορά που θυμόταν τη μητέρα του, τον αδελφό του, τις σφαγμένες μπροστά στα μάτια του αδελφές του. Πρέπει να διαβεβαιώσει ότι δεν γνώριζε καν την παρουσία του Ταλάτ στο Βερολίνο όταν ήλθε να συνεχίσει τις σπουδές του στη Γερμανία: μια μέρα, τον είχε συναντήσει τυχαία στο δρόμο, τον είχε ακολουθήσει από απλή περιέργεια, χωρίς κακό σκοπό. Όμως, δυο εβδομάδες πριν την εκτέλεση, μετακομίζοντας απέναντι από το σπίτι του είχε ξαναδεί στον ύπνο του τους σωρούς των πτωμάτων ανάμεσα στα οποία είχε αναγνωρίσει τα κορμιά των βασανισμένων γονιών του.

ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΑΘΩΩΣΕ ΤΟΝ ΑΡΜΕΝΙΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ


Τρεις μήνες μετά την εκτέλεση, οι ένορκοι του κακουργιοδικείου του Βερολίνου αθωώνουν τον κατηγορούμενο για το έγκλημα εκ προμελέτης. Η αθώωσή του γίνεται δεκτή με ενθουσιώδη χειροκροτήματα από ένα πλήθος συμπατριωτών και συμπαθούντων που είχαν κατακλύσει το δικαστήριο και θεωρείται σαν η τρανή απόδειξη για τα συναισθήματα της πολιτισμένης ανθρωπότητας απέναντι στο τερατώδες έγκλημα της Γενοκτονίας των Αρμενίων.

ΚΩΝ/ΠΟΛΗ -ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ- ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΑΝ


Την ίδια τακτική θα ακολουθήσει κι ένας άλλος Αρμένιος τιμωρός, ο Μισάκ Τορλακιάν που θα σκοτώσει στην Κωνσταντινούπολη, τον υπουργό Εσωτερικών του Αζερμπαϊτζάν, Μπεχούντ Χαν Τζιβανσίρ, υπεύθυνο της σφαγής 20.000 Αρμενίων κατά την είσοδο των Τούρκων στο Μπακού το Σεπτέμβρη του 1918. Στις 18 Ιουλίου 1921, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, ο αζέρος αξιωματούχος επιστρέφει στο ξενοδοχείο Πέρα Παλάς, συνοδευόμενος από τον αδελφό του και άλλα τέσσερα άτομα μετά από μια οινοποσία σ’ ένα γειτονικό δημόσιο πάρκο.

Ένας μικρόσωμος άνδρας εμφανίζεται ξαφνικά στην είσοδο του ξενοδοχείου πυροβολώντας μια φορά στα πλευρά του Τζιβανσίρ που τον περνούσε ένα κεφάλι. Ο υπουργός γυρίζει λίγο το σώμα του και καταφέρνει να πιάσει το μπράτσο του θύτη του. Αυτός όμως προλαβαίνει και του φυτεύει δυο σφαίρες στο στήθος. Κι ενώ ο τραυματίας σωριάζεται καταγής, οι συνοδοί του πανικόβλητοι το βάζουν στα πόδια και κρύβονται πίσω από τα αυτοκίνητα. Οι δυο τούρκοι αστυνομικοί της φρουράς που βρίσκονται μπροστά στο ξενοδοχείο εξαφανίζονται. Ο Τορλακιάν στρίβει στη γωνία του δρόμου, αλλά ξαναεμφανίζεται ακούγοντας τις εκκλήσεις του θύματος για βοήθεια. Οι τριάντα περίπου αποσβολωμένοι μάρτυρες δεν τολμούν να επέμβουν, βλέπουν έντρομοι τον εκτελεστή να πλησιάζει και να δίνει τη χαριστική βολή στον τραυματισμένο που θα υποκύψει λίγο αργότερα κατά τη μεταφορά του στο ξενοδοχείο. Ο Τορλακιάν πυροβολεί μια φορά στον αέρα για ν’ απομακρύνει τους αστυνομικούς που έχουν σπεύσει εν τω μεταξύ για να τον αφοπλίσουν και προσπαθούν να τον συλλάβουν. Στη συνέχεια όταν καταφθάνουν οι γάλλοι στρατιωτικοί που ανήκαν στις δυνάμεις κατοχής, ο Τορλακιάν βάζει το όπλο του στη σκεπή ενός αυτοκινήτου και παραδίδεται. Οι στρατιώτες τον συνοδεύουν μέχρι το αστυνομικό τμήμα, ενώ το πλήθος τον ξυλοκοπεΊ μέχρι που λιποθυμάει. Στους Γάλλους και κατόπιν στους Άγγλους αξιωματικούς που τον ανακρίνουν, απαντά ότι η οικογένειά του εξοντώθηκε με διαταγή του Τζιβανσίρ στο Μπακού και δείχνει τις τρεις ουλές που φέρει στο σώμα του ενώ μια σφαίρα είναι σφηνωμένη στο μηρό του απ’ αυτή τη σφαγή.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ Ο ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΑΛΛΑ ΑΠΛΑ ΑΠΕΛΑΘΗΚΕ


Η δίκη του Τορλακιάν αρχίζει στα τέλη Αυγούστου, ενώπιον του βρετανικού στρατιωτικού δικαστηρίου στο κτίριο της παλιάς οθωμανικής σχολής πολέμου. Διαρκεί δυο μήνες και ο συνήγορος υπεράσπισης στηριζόμενος στο πόρισμα του γιατρού-πραγματογνώμονα, υποστηρίζει ότι ο πελάτης του αφού καταλήφθηκε από επιληψία – όπως ο Τεχλιριάν – είχε αντιδράσει όντας σε κατάσταση κρίσης στην ανάμνηση των σφαγών των συγγενών του στο Μπακού, όταν πληροφορείται για την παρουσία του Τζιβανσίρ στην Κωνσταντινούπολη. Στις 20 Οκτωβρίου, ο Τορλακιάν κρίνεται ένοχος χωρίς να του επιβληθεί ποινή λόγω ψυχικής διαταραχής τη στιγμή των γεγονότων. Έτσι αφού θεωρείται ανεύθυνος για τις πράξεις του, απελαύνεται στην Ελλάδα από τις δυνάμεις κατοχής.

Ο θάνατος του Τζιβανσίρ, όπως και του Ταλαάτ εγγράφεται σε μια σειρά προμελετημένων και επιμελώς προετοιμασμένων πράξεων από ένα κρυφό δίκτυο που σχηματίστηκε στους κόλπους του κόμματος της Αρμενικής Επαναστατικής Ομοσπονδίας – Τασνακτσουτιούν με σκοπό να καταδιώξει αυτούς τους εγκληματίες πολέμου μέχρι τα πιο μυστικά κρησφύγετά τους και να τους εκτελέσει. Παράλληλα, άλλες ομάδες εκδικητών βρίσκονται στην Ευρώπη και περιμένουν τις κατάλληλες οδηγίες. Το σχέδιο είναι να χτυπήσουν τα επόμενα άτομα της λίστας με τη ρητή εντολή αυτή τη φορά να μην πιαστεί κανένας – δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναγίνουν παρόμοιες δίκες – αποφεύγοντας όσο το δυνατόν, τους άσκοπους θανάτους και τα χτυπήματα αθώων.

ΡΩΜΗ- Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΩΝ ΝΕΩΤΟΥΡΚΩΝ ΣΑΙΤ ΧΑΛΙΜ ΠΑΣΑ

Στις 5 Δεκεμβρίου 1921 ο Αρσαβίρ Σιρακιάν θα εκτελέσει στη Ρώμη κατά τρόπο μυθιστορηματικό – κρεμασμένος στο μαρσπιέ της άμαξας που μετέφερε το θύμα – με μια σφαίρα στο κεφάλι, τον πρώην αρχηγό της κυβέρνησης των Νεότουρκων Σαΐντ Χαλίμ μετά από συστηματική παρακολούθηση πέντε μηνών.

ΒΕΡΟΛΙΝΟ- ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΠΑΧΑΝΤΙΝ ΣΑΚΙΡ ΚΑΙ ΤΖΕΜΑΛ ΑΖΜΙ.

Ο Σιρακιάν μαζί με τον Αράμ Γεργκανιάν θα ξαναχτυπήσουν στο Βερολίνο στις 17 Απριλίου 1922 ταυτόχρονα τον δρ. Μπεχαεντίν Σακίρ, έναν από τους κυριότερους υπεύθυνους της γενοκτονίας και τον πρώην διοικητή της Τραπεζούντας, Τζεμάλ Αζμί.

ΤΙΦΛΙΔΑ - Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΤΖΕΜΑΛ ΠΑΣΑ


Η καταδίωξη του πρώην υπουργού Ναυτικών, Τζεμάλ Πασά, μέλους της τριανδρίας των Νεότουρκων, που έγινε σύμβουλος των Σοβιετικών στις καυκασιανές υποθέσεις, θα οδηγήσει τους αποφασισμένους κομάντος Στεπάν Τζαγικιάν, Μπεντρός Τερ Μπογοσιάν και Αρντασέζ Κεβορκιάν να τον εκτελέσουν στις 25 Ιουλίου 1922, μπροστά στο στρατηγείο της Τσέκα, (πολιτικής αστυνομίας των μπολσεβίκων) στην Τιφλίδα.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΝΒΕΡ ΠΑΣΑ


Ο Ενβέρ Πασάς, το τρίτο μέλος της τριανδρίας των Νεότουρκων, πρώην υπουργός Πολέμου, που είχε στραφεί προς την κομμουνιστική κυβέρνηση της Μόσχας, θα σκοτωθεί στις 4 Αυγούστου 1922 από μια διμοιρία αρμενίων μπολσεβίκων κοντά στη Σαμαρκάνδη, στα σύνορα του Αφγανιστάν, όντας επικεφαλής μιας ομάδας επαναστατημένων μουσουλμάνων του εμιράτου της Μπουχάρας και


ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡ. ΝΑΖΙΜ


Ο δρ. Ναζίμ, ο τελευταίος που απέμεινε από τη λίστα των εκδικητών, θα εκτελεστεί δι’ απαγχονισμού στην Άγκυρα στις 26 Αυγούστου 1926. Διότι διότι συνωμότησε εναντίον του κεμαλικού καθεστώτος. Η θεία δίκη.

Έτσι λίγα χρόνια μετά το 1915 δεν έμεινε ούτε ένας επικεφαλής της οργάνωσης της γενοκτονίας των Αρμενίων. Οι ίδιοι οι Αρμένιοι δίκασαν και εκτέλεσαν με το ίδιο νόμισμα. Η επιχείρηση Νεμεσις μόλις είχε ολοκληρωθεί.
Αυτό που ζητούν τώρ οι Αρμένιοι είναι η αναγνώριση της γενοκτονίας απο την ίδια την Τουρκία.

 

 

Πηγή: onalert.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η Κόκκινη Κυριακή της Κωνσταντινούπολης

Με τον Μάριο Δημητρίου

Κόκκινη Κυριακή αποκαλούν οι Αρμένιοι τη φοβερή νύχτα της 24ης Απριλίου 1915, όταν με διαταγές του αιμοδιψούς υπουργού Εσωτερικών της τουρκικής κυβέρνησης Μεχμέτ Ταλαάτ Πασά (ηγετικού στελέχους των Νεοτούρκων, που κυβέρνησαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία τα χρόνια των Βαλκανικών Πολέμων και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου), συνελήφθησαν στην τότε πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη και σε άλλες περιοχές, και φυλακίστηκαν σε κρατητήρια κοντά στην Άγκυρα, περίπου 250 ηγέτες της αρμενικής κοινότητας.

Οι περισσότεροι από αυτούς -πολιτικοί, ιερωμένοι, συγγραφείς, επιστήμονες, εκδότες, δημοσιογράφοι, δικηγόροι και εκπαιδευτικοί- δολοφονήθηκαν λίγο αργότερα και η εξόντωσή τους σήμανε την οργανωμένη εξολόθρευση του αρμενικού λαού που ακολούθησε. (Στο θέμα αυτό της γενοκτονίας, που αρχίζει με τη δολοφονία της πνευματικής ελίτ των θυμάτων, οι Τούρκοι υπήρξαν δάσκαλοι των γενοκτόνων του 20ού αιώνα, δηλαδή των Σοβιετικών του Στάλιν με τον μαζικό και συστηματικό αφανισμό των Πολωνών αιχμαλώτων τους στο Κατίν το 1940 και των Ναζί του Χίτλερ με το ολοκαύτωμα των Εβραίων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).

Μετά την ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918, βρέθηκε η έγγραφη διαταγή του Ταλαάτ Πασά προς τη νομαρχία Χαλεπίου, για «να τεθεί τέρμα στην ύπαρξη των διαβιούντων στη χώρα Αρμενίων».

Αφού έστρωσαν τον δρόμο της βαρβαρότητας με ψέματα και φτηνή προπαγάνδα ότι δήθεν οι χριστιανοί Αρμένιοι -και στη συνέχεια οι Έλληνες- αποτελούσαν απειλή για την ασφάλεια της χώρας, οι σαδιστές ηγήτορες της Οθωμανικής Τουρκίας διέταξαν την εξόντωσή τους, που έγινε σε δύο φάσεις: κτύπησαν πρώτα τον αντρικό πληθυσμό της αρμενικής μειονότητας μέσω μαζικών σφαγών και καταναγκαστικής εργασίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, και στη συνέχεια στράφηκαν προς τις γυναίκες, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τους ασθενείς, που τους εξανάγκασαν σε πορείες θανάτου στην έρημο της Συρίας, σε μιαν απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, χωρίς φαγητό και νερό.
Οι σφαγές διαπράττονταν αδιακρίτως ηλικίας ή φύλου, όπως και οι βιασμοί και η σεξουαλική κακομεταχείριση των θυμάτων.

Ο συνολικός αριθμών των νεκρών υπολογίζεται μεταξύ 1 και 1,5 εκατομμύριο άτομα.
Για να κατανοήσει κανείς την απίστευτη αγριότητα των δραστών, θα πρέπει να γνωρίσει τον τρόπο που σκέφτονταν και τις συνθήκες του γενοκτονικού εγκλήματος.
Επιπρόσθετα σε άλλους νομικούς περιορισμούς, οι χριστιανοί θεωρούνταν κατώτεροι από τους μουσουλμάνους, ενώ στα δικαστήρια δεν γινόταν αποδεχτή μαρτυρία χριστιανού ή εβραίου, εναντίον μουσουλμάνου. Απαγορευόταν στους Αρμενίους και τους άλλους υποτελείς λαούς να φέρουν όπλα, να καβαλικεύουν άλογα, να έχουν σπίτια ψηλότερα από τα σπίτια μουσουλμάνων, ακόμα και να ηχούν τις καμπάνες των εκκλησιών τους. Αν τολμούσαν να παραβούν αυτούς τους κανόνες, διακινδύνευαν να τιμωρηθούν με σκληρά πρόστιμα, με φυλακίσεις ή και με θανάτωση.

Ο Βρετανός εθνογράφος William Ramsay έγραψε λίγο πριν από το 1900, αφού επισκέφθηκε την Οθωμανική Αυτοκρατορία:
«Η εξουσία των Τούρκων ήταν μια ατέλειωτη περιφρόνηση προς τους εξουσιαζόμενους. Οι Αρμένιοι και οι Έλληνες ήταν, γι’ αυτούς, σκυλιά και γουρούνια… για να τους φτύσεις. Αν η σκιά τους έπεφτε πάνω σε έναν Τούρκο, ήταν λόγος για να εξοργιστεί, αφού γι’ αυτόν δεν είναι τίποτε περισσότερο από το χαλάκι όπου πάνω του σκουπίζει τα λασπωμένα πόδια του. Μέσα στους αιώνες σκλαβιάς και ανοχής της καταφρόνιας και της προσβολής των Τούρκων, τίποτα δεν ανήκει στους Αρμενίους, ούτε περιουσία, ούτε σπίτι, ούτε ζωή, ούτε η οικογένεια, ούτε ο εαυτός τους - και τίποτε δεν είναι ασφαλές από τη βία, την τυχαία και απρόκλητη βία των εξουσιαστών»...

 

 

Πηγή: sigmalive.com

Διαβάστε περισσότερα...

Οι ΑΝ.ΕΛ. για την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων

ΠΟΝΤΟΣ, ΙΩΝΙΑ, ΚΥΠΡΟΣ, ΑΙΓΑΙΟ, ΑΡΜΕΝΙΑ ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΤΙΜΩΡΗΤΗ.

Σήμερα τιμούμε την ημέρα μνήμης για τους ομόδοξους αδελφούς μας Αρμενίους που έπεσαν θύματα της τουρκικής θηριωδίας σφαγιαζόμενοι μαζικά σε αριθμούς έως και το 1,5 εκατομμύριο.

Στις 24 Απριλίου του 1915 οι άντρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας συνέλαβαν, έριξαν στα μπουντρούμια και σκότωσαν 800 τοπικούς ηγέτες, ιερείς, δασκάλους, συγγραφείς, καλλιτέχνες, γιατρούς κ.α., δηλαδή σύσσωμη την πολιτική, πνευματική, επιστημονική ηγεσία του αρμενικού λαού και στη συνέχεια, όρμησαν και εξόντωσαν μαζικά όλους τους κατοίκους της Δυτικής Αρμενίας. Ακολούθησαν δηλαδή το σχέδιο όλων των αιμοσταγών
δολοφόνων ολόκληρων λαών, πρώτα να αποκεφαλίζουν την ηγεσία και μετά να κάνουν κομμάτια τον εθνικό κορμό. Οι μόνοι Αρμένιοι που γλύτωσαν, ήταν όσοι κατοικούσαν εντός των ορίων της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και όσοι βρίσκονταν πρόσφυγες σε άλλες χώρες. Υπολογίζεται ότι την εποχή εκείνη κατάφεραν να μείνουν στη ζωή μονάχα οι μισοί από όλους αθροιστικά τους Αρμενίους.

Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν αποτελεί μονάχα μία ακόμη ωμή και βάρβαρη πράξη εθνοκάθαρσης, ανάμεσα σε όσες έχει προβεί κατά το παρελθόν η Τουρκία, αλλά ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας για το οποίο πρέπει οι τωρινοί ηγέτες της γείτονος χώρας να απολογηθούν απέναντι στην παγκόσμια κοινότητα. Όπως εξάλλου και για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και το βίαιο ξεριζωμό όσων απέμειναν ζωντανοί, καθώς και για τις κραυγαλέες βαρβαρότητες και παρανομίες τις οποίες συνεχίζει ατιμώρητη η Τουρκία, όπως την στρατιωτική κατοχή της βόρειας Κύπρου.

Αποτελεί επίσης μεροληψία, εθελοτυφλία και ιταμότητα να υπάρχουν ακόμη και σήμερα κράτη του λεγόμενου δημοκρατικού κόσμου που δεν αναγνωρίζουν τη σφαγή των Αρμενίων ως γενοκτονία, μολονότι έχει υιοθετηθεί ως ένα τέτοιο γεγονός και επέτειος από την Επιτροπή Εγκλημάτων Πολέμου του ΟΗΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών.

Τέλος, εθνικά περιθωριακή και ηθικά και ανθρωπιστικά καταδικαστέα και απαράδεκτη είναι η στάση όλων εκείνων που αμβλύνοντας τις γωνίες του ιστορικού κάδρου μέσα στο οποίο περιγράφεται διαχρονικά η δολοφονική μανία των ηγεσιών του τουρκικού έθνους, επιμένουν να εξωραΐζουν τις μαύρες μέρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να περιγράφουν τους εθνομάρτυρες όλων των λαών που βρέθηκαν κάτω από το τουρκικό μαχαίρι ως δήθεν «συνωστιζόμενους».

 

 

Πηγή: olympia.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Rep. Schiff Speaks in Armenian on House Floor Honoring Victims of Armenian Genocide

  • Κατηγορία VIDEOS

On Wednesday, April 24th, Rep. Adam Schiff spoke on the floor of the House floor in Armenian to honor the more than one and a half million Armenian men, women and children who were murdered by the Ottoman government, and scattered its survivors around the world.

Translation:

"My Armenian friends, here and around the world, today on the 98th anniversary of the [genocide day], I speak to you from the floor of the House of Representatives in the language of your grandparents and your great grandparents -- the language they used to speak of their hopes, their dreams, their lives and their loves in the years before 1915.

"Throughout the Ottoman Empire, tens of thousands were to be killed outright.

"I speak to you in the language of the sons who watched their fathers' murdered.

"Women were raped by the thousands.

"I speak to you in the language of the girls begging the gendarmes for mercy.

"Families were force marched through desert heat as the Ottoman government sought to destroy a people.

"I speak you in the language of the children begging for a drop of water.

"By the time it was over in 1923, more than 1.5 million Armenian men, women and children were dead. It was the first genocide of the 20th Century.

"I speak to you in the language of the mothers who died with their babies in their arms.

"A nation was scattered around the world... To the Middle East, to Europe and to America.

"I speak to you in the language of the survivors who came to America for freedom and made a new life.

"For almost a century, Turkey has denied the genocide. In the face of overwhelming evidence -- much of it from American diplomats and journalists -- Ankara has denied that the genocide ever happened. They want the world to forget.

"I speak to you in the language of those who were lost. Their voices drift across the decades -- begging us to remember.

"I am not a descendant of the fallen, but I speak to you in their beautiful language because on this day, we are all Armenian. And not just on this day. Whenever we speak out against mass murder, whenever we refuse to be cowed into silence, we are all Armenian.

"For many years I have sat with you and listened -- to the stories of those who were lost in the genocide and those who survived.

"I speak to you in their language to thank you for sharing your history with me. And I speak to you from this place, this House, because Americans have always shown the courage to look horror in the eye and speak its name, and I look forward to the day when its leaders will do the same.

"And because I know that day will come. May it come soon, so the last of the survivors may hear its awesome sound.

"May God hear our voices.

"Thank you, Mr. Speaker. I yield back."

 

 

Source: youtube.com

Διαβάστε περισσότερα...

Το κυριότερο κουρδικό πολιτικό κόμμα BDP κάλεσε την Τουρκία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Nouvelles d`Arménie    (Μτφ. Κριστιάν)

24.4.2013,   Η γνωστή διαπραγματευτική Τρόικα του  BDP για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος σε συνέντευξη τύπου για την Γενοκτονία των Αρμενίων

Το κυριότερο κουρδικό πολιτικό κόμμα BDP που εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο κάλεσε την Τετάρτη 24 Απριλίου 2013 την Τουρκία να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων. Το Κόμμα για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία (BDP) ζήτησε επίσης το τουρκικό Κοινοβούλιο να ερευνήσει αυτή την περίοδο της ιστορίας.

«Οι τραυματισμοί της γενοκτονίας εξακολουθούν να υπάρχουν στη συλλογική μνήμη. Η Τουρκία δεν έχει συμφιλιωθεί με την ιστορία της και δεν έχει ζητήσει συγγνώμη από τον αρμενικό λαό αναγνωρίζοντας την πραγματικότητα της γενοκτονίας», δήλωσε το BDP.

Εξάλλου, δεκάδες άτομα συγκεντρώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για τον εορτασμό της 98ης επετείου της γενοκτονίας των Αρμενίων. Το γαλλικό πρακτορείο AFP ανέφερε ότι το κοινό αποτελούταν κυρίως από Αρμενίους της Τουρκίας που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το Μουσείο Τουρκικής και Ισλαμικής Τέχνης, το οποίο ήταν κάποτε φυλακή όπου φυλακίστηκαν οι Αρμένιοι μέχρι να απελαθούν κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου κόσμο. 

Πανό διαδηλωτών υπενθύμιζαν: «Το Μουσείο Τουρκικής και Ισλαμικής Τέχνης ήταν μια φυλακή το 1915, όπου Αρμένιοι διανοούμενοι φυλακίστηκαν μέχρι να απελαθούν».

Η Γενοκτονία των Αρμενίων τιμήθηκε σε τουλάχιστον τρεις πόλεις της Τουρκίας. 

«Πριν από δέκα χρόνια, ένα τέτοιο γεγονός, ο εορτασμός της Γενοκτονίας των Αρμενίων στην Τουρκία ήταν αδύνατο», δήλωσε ο Benjamin Abtan, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού αντιρατσιστικού κινήματος (EGAM). 

Πρόσθεσε ότι «Αυτό δείχνει ότι οι συμπεριφορές αλλάζουν εδώ».

Nouvelles d`Arménie,  Πέμπτη 25 Απρίλη 2013, Laetitia © armenews.com

 

Πηγή: newsnow.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι