Menu

Η κατάληψη της Bank Ottoman στην Κωνσταντινούπολη από Αρμένιους αγωνιστές

Στις 14 Αυγούστου του 1896 Αρμένιοι αγωνιστές εισέβαλαν στη μεγαλύτερη τράπεζα της Κωνσταντινούπολης για να προσελκύσουν την προσοχή του διεθνούς παράγοντα στο Αρμενικό Ζήτημα.

Η κατάληψη της Οθωμανικής Τράπεζας (Bank Ottoman), του μεγαλύτερου οικονομικού κέντρου της Ανατολικής Μεσογείου, οργανώθηκε από την κεντρική επιτροπή της Αρμενικής Επαναστατικής Ομοσπονδίας –Τασνακτσουτιούν– και ήταν μια μείζων πολιτική πράξη, που σκοπό είχε να αναγκάσει τις μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία, Ρωσία και Γαλλία) να παρέμβουν δυναμικά και να συμβάλουν στην επίλυση του Αρμενικού Ζητήματος.
Η προετοιμασία και ο σχεδιασμός είχε ξεκινήσει από τις αρχές του καλοκαιριού.

Η συμβολική αλλά αιματηρή κατάληψη της Οθωμανικής Τράπεζας

Στις 14 Αυγούστου, στις 12 το μεσημέρι, μια ομάδα 26 Αρμένιων αγωνιστών υπό την ηγεσία των Αρμέν Καρό, Παπκέν Σιουνί και Χρατς επιτέθηκαν στην τράπεζα. Σε ανταλλαγή πυροβολισμών κατά την εισβολή στην τράπεζα, ο Παπκέν Σιουνί πέφτει νεκρός μαζί με έναν άλλο σύντροφό του, ενώ άλλοι οκτώ τραυματίζονται.
Παρ’ όλα αυτά επιτυγχάνεται η κατάληψη, η οποία διαρκεί μέχρι το πρωί της 15ης Αυγούστου. Με μεσολάβηση των τριών μεγάλων δυνάμεων οι Αρμένιοι αγωνιστές αποχώρησαν αφού απέκρουσαν δύο επιθέσεις των τουρκικών αρχών. Οι απώλειές τους ήταν τέσσερις νεκροί και πέντε σοβαρά τραυματίες. Δεν είχαν πειράξει κανέναν από το προσωπικό της τράπεζας και δεν έλειπε ούτε μία λίρα από τα ταμεία.
Ταυτόχρονα άλλες ομάδες χτύπησαν στρατιωτικά κτίρια και στρατόπεδα, ενώ μέλη του κόμματος επέδωσαν υπόμνημα στις ευρωπαϊκές πρεσβείες με το οποίο ζητούσαν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις στην τουρκοκρατούμενη Αρμενία.
Οι επιζώντες καταληψίες –όπως είχε συμφωνηθεί με τους πρέσβεις– απελάθηκαν στη Μασσαλία.

Το κύμα της μεγάλης σφαγής

Το χτύπημα των Αρμένιων αγωνιστών στην τράπεζα δεν ήταν χωρίς τίμημα. Πέραν των τεσσάρων που σκοτώθηκαν επιτόπου, πολλοί ακόμα αθώοι Αρμένιοι έχυσαν το αίμα τους όταν οι Τούρκοι εξαπέλυσαν μεγάλο κύμα σφαγών σε αντίποινα για την επίθεση.

Όπλα και εκρηκτικά που κατασχέθηκαν μετά την επιχείρηση 

 

Ο αυτόπτης μάρτυς ανταποκριτής της εφημερίδας Ακρόπολις, στο φύλλο της 26ης Αυγούστου εξέφραζε την πεποίθηση ότι οι σφαγές ήταν οργανωμένο σχέδιο της τουρκικής κυβέρνησης. Οι σφαγές έγιναν στην Πόλη αλλά και στα περίχωρά της.
Η νεαρή τότε Αγγλίδα Ντορίνα Νιβ, η οποία διέμενε στο Κανδιλί και υπήρξε αυτόπτης μάρτυς των διωγμών των Αρμενίων στο παραλιακό αυτό προάστιο περιέγραψε τα γεγονότα στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Είκοσι έξι χρόνια στο Βόσπορο:

«Ορδές ατάκτων Οθωμανών επί τω φρικτώ έργω»

«Ομάδες μουσουλμάνων εμφανίστηκαν ταυτόχρονα και οι Αρμένιοι σφαγιάζονταν από μια ορδή βαζιβουζούκων, άγριων ανθρώπων από τη Μικρά Ασία, που ήταν σε ετοιμότητα για μια τέτοια περίσταση. Επικεφαλής των συμμοριών ήταν σοφτάδες και αξιωματικοί της αστυνομίας, ενώ οι παρευρισκόμενοι στρατιώτες απλώς παρατηρούσαν και πότε πότε έριχναν κάποιον πυροβολισμό στον αέρα…»
Οι σφαγές στην Κωνσταντινούπολη υπήρξαν αφορμή να εκδηλωθεί ένα μεγάλο κύμα συμπάθειας του Ελληνισμού προς τους Αρμενίους. Ο ελληνικός Τύπος ανά τον κόσμο παρουσίασε λεπτομερώς τα συμβάντα. Τα δημοσιεύματα, οι περιγραφές και οι καταγγελίες ήταν πολλές.
Η συμπαράσταση προς τους διωκόμενους Αρμενίους είχε την κορυφαία έκφανσή της στο χώρο του μικρού και φτωχού ελληνικού κράτους την ώρα που κάποια άλλα κράτη (Ρωσία, Σερβία, Ρουμανία) αρνήθηκαν να δεχθούν Αρμένιους πρόσφυγες.

Η Ελλάδα υποδέχεται τους πρόσφυγες

Η ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε ανεπιφύλαχτα τους περίπου 12.000 Αρμένιους πρόσφυγες που κατέφυγαν στην Ελλάδα.


Από τον Τύπο της εποχής

 

H κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, που έως τότε ακολουθούσε ανεκτική πολιτική έναντι της Τουρκίας ενδίδοντας συχνά σε απαιτήσεις της ή υποβαθμίζοντας τις προερχόμενες από αυτήν προκλήσεις, άνοιξε διάπλατα τα σύνορα της χώρας στους δεινοπαθούντες πρόσφυγες, παραβαίνοντας μια από τις βασικές αρχές της πολιτικής της.
Η συμπαράσταση από τους Αθηναίους ήταν αθρόα. Η κορυφαία ηθοποιός της εποχής Ευαγγελία Παρασκευοπούλου έδωσε ειδική παράσταση στο θέατρο «Ποικίλων» και διέθεσε όλες τις εισπράξεις υπέρ των δεινοπαθούντων Αρμενίων.

Στα γεγονότα της 14ης Αυγούστου 1826 βασίστηκε και η ταινία του Ελία Καζάν America-America.

 

 

Πηγή: pontos-news.gr

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

επιστροφή στην κορυφή

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι