Λεωνίδας Τούμπανος

Με το φακό του στραμμένο στον Άνθρωπο

 Με τη μηχανή του ανά χείρας, περιπλανιέται εντός και εκτός συνόρων γνωρίζοντας ανθρώπους, κουλτούρες και πολιτισμούς. Ο φωτογράφος Λεωνίδας Τούμπανος μιλά στα «Αρμενικά» για όλα όσα «κεντρίζουν» το φακό του αλλά και για την εμπειρία που αποκόμισε από το ταξίδι του στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Ποια είναι τα φωτογραφικά θέματα που σε ενδιαφέρουν περισσότερο;

Γενικά, μου αρέσει να μαθαίνω καινούργια πράγματα, να ανακαλύπτω άγνωστους σε μένα πολιτισμούς και ανθρώπους. Έτσι, μπαίνει στη μέση ο φακός μου- το εργαλείο μου- και με βοηθά να τους πλησιάσω και να τους καταλάβω.

Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείς με τους Αρμενίους στην Τουρκία και το Καραμπάχ;

Έτυχε να έχω δεθεί στενά με μια αρμενική οικογένεια που μένει κοντά μου, στο εξοχικό μου στην Ερέτρια. Έπειτα από την επαφή μου μ' αυτούς τους ανθρώπους, μου κινήθηκε η περιέργεια να μάθω περισσότερα για τους Αρμενίους.

Πρώτη σου δουλειά σε σχέση με τους Αρμενίους ήταν στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί βρήκες αυτό που έψαχνες;

Τα τελευταία χρόνια, ο καθημερινός φόβος για τους Αρμενίους στην Τουρκία έχει αρχίσει να μειώνεται. Κάποιοι επαναφέρουν τα ονόματά τους, όχι μόνο στην Κωνσταντινούπολη αλλά και στην επαρχία. Μπορώ να πω πως εκεί βρήκα θέματα που με ικανοποίησαν.

Οι προσδοκίες σου για το Ναγκόρνο Καραμπάχ, από αφηγήσεις και συνομιλίες που είχες, επαληθεύτηκαν;

Στην πραγματικότητα δεν φανταζόμουν ότι η κατάσταση θα ήταν όπως πραγματικά είναι. Υπάρχει πολύ φτώχεια και ελλείψεις σε βασικά αγαθά. Ο κόσμος όμως είναι εργατικός. Βλέπεις ότι παλεύουν για την καθημερινότητα, φτιάχνουν μόνοι τους τα σπίτια και τους δρόμους τους.

Αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν ότι τα παιδάκια, παρόλο που ταλαιπωρούνταν ιδιαίτερα να πάνε στο σχολείο, ήταν πολύ χαρούμενα. Βέβαια, γίνεται μεγάλη προσπάθεια για ανοικοδόμηση και ανάπτυξη. Νομίζω πως με αυτούς τους ρυθμούς, σε λιγότερο από δέκα χρόνια, η εικόνα θα έχει αλλάξει ριζικά. Επίσης,φαίνεται ότι παρά την πίεση από τους Αζέρους, το αεροδρόμιο θα ξεκινήσει τη λειτουργία του και αυτό θα βοηθήσει πολύ.

Υπήρξε κάτι που σε ξάφνιασε;

Με κοίταζαν περίεργα για τα μαλλιά και τα μούσια μου. Κάποιοι φωτογραφίζονταν μαζί μου, ενώ μέσα σε δυο μέρες με ήξεραν όλοι. Κάποια παιδάκια μάλιστα με φώναζαν με το όνομά μου. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η φιλοξενία και η καλοσύνη των ανθρώπων στην πόλη αλλά και στα χωριά. Με καλούσαν στο σπίτι τους, γνωρίζοντας εξ' αρχής ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Επίσης, με εντυπωσίασε το γεγονός πως ένιωθα απόλυτα ασφαλής. Παρότι θα ήταν λογικό για κάποιον που είναι ξένος και δεν γνωρίζει τη γλώσσα, ούτε για ένα λεπτό δεν ένιωσα φόβο.

Τι θέματα φωτογράφισες εκεί;

Εστίασα κυρίως στους ανθρώπους. Άλλωστε, αυτοί μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Νομίζω ότι θα ξαναπάω στο Καραμπάχ, όχι μόνο για δουλειά αλλά και για διακοπές.

Είχε απήχηση η δουλειά σου στην Ελλάδα; Κατάφερες να τη δώσεις σε κάποιο μέσο;

Κάποιες φωτογραφίες μου μπήκαν στη σελίδα protagon.gr, ωστόσο σε γενικές γραμμές δεν υπήρξε ενδιαφέρον. Βέβαια, το κατανοώ, καθώς τα πράγματα στον Τύπο είναι πολύ δύσκολα.

Ποια είναι η τελευταία σου δουλειά;

Φωτογράφησα κάποιους χορευτές σε επαγγελματικά εργοστάσια, θέλοντας να δείξω την πτώση της εργατικής τάξης αλλά και γενικότερα της κοινωνίας. Αυτή η δουλειά προβλήθηκε στο Athens photo festival.

Αζνίβ Κασπαριάν

Πηγή: armenika.gr