«Όλοι Αρμένιοι»
Από τη Βυζαντινή Ιστορία της Ε' Δημοτικού θυμόμαστε τη χρονολογία 1071. Επικεφαλής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν ο Ρωμανός Δ' Διογένης, καππαδοκικής καταγωγής. Ο αυτοκράτορας, που αναζητούσε στα ανατολικά τον Αλπ Αρσλάν, φτάνει στο Ματζικέρτ.
Εκεί, αφού απορρίπτει τις προτάσεις εκεχειρίας του Τούρκου πολέμαρχου, προετοιμάζεται για μάχη. Υφίσταται πανωλεθρία και ουσιαστικά κρίνεται το μέλλον του Ελληνισμού στην Ανατολία. Συνελήφθη, τυφλώθηκε με βάναυσο τρόπο, εξορίστηκε στην Πρώτη της Προποντίδας, πεθαίνει λίγο αργότερα.
Η μάχη αυτή ήταν καθοριστική και για έναν ακόμη λόγο. Η Αρμενία κατακτάται από τους Τούρκους. Οι αιώνες περνούν, το 1887 ιδρύεται στη Γενεύη το Αρμενικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Χιντσακιάν (κόμμα Χιντσάκ), το 1890 επισημοποιείται στην Τιφλίδα η Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία Τασνακτσουτιούν (κόμμα Τασνάκ). Την τριετία 1894-1896 πραγματοποιούνται εκτεταμένες σφαγές Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το καθεστώς του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ· τα θύματα ανέρχονται σε περίπου 300.000. Ακολουθεί το 1908 η Επανάσταση των Νεοτούρκων όπου στην εξουσία ανέρχεται το Κομιτάτο «Ενωση και Πρόοδος». Ενα χρόνο μετά σφαγιάζονται πάνω από 30.000 Αρμένιοι στα Αδανα της Κιλικίας.
Το 1915, οι Αρμένιοι του Βαν εξεγείρονται, συλλαμβάνονται και εξορίζονται εκατοντάδες διανοούμενοι της Κωνσταντινούπολης, στις ανατολικές επαρχίες έχουν σχέδιο εξόντωσης και διώξεις, εκτοπίσεις και σφαγές αμάχων· το σχέδιο της Γενοκτονίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με πρωταίτιους τους Εμβέρ-Ταλαάτ-Τζεμάλ. Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν. Παρ' ότι τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά, κάποιοι υποστηρίζουν ακόμη ότι η εξόντωση περίπου ενάμισι εκατομμυρίου Αρμενίων το 1915 δεν είχε τη μορφή Γενοκτονίας. Η Γενοκτονία των Αρμενίων αναγνωρίζεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1987. Ενα χρόνο μετά ξεσπάει το κίνημα των Αρμενίων στο Ορεινό Καραμπάχ με χιλιάδες σφαγές. Το 1992 το Ορεινό Καραμπάχ κηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος.
Αυτά εν τάχει για να μη «συνωστιζόμαστε» στη λήθη και τις μεθοδικές εισβολές των ανεπαρκών δηλώσεων Ερντογάν που στοχεύουν σε «νέες σελίδες» και «θετικά βήματα»... εντυπωσιασμού. Αλλωστε έχει τον αντίλογό της η Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδος, σε όλα αυτά που ο Τούρκος πρωθυπουργός αποκαλεί «γεγονότα του 1915»: «Ο κ. Ερντογάν, ενώ προσβλέπει σε ένα κοινό μέλλον χωρίς εχθρότητα όπως αναφέρει υποκριτικά, κρατάει κλειστά τα σύνορα με την Αρμενία, αφήνει συστηματικά να καταστρέφονται τα αρμενικά μνημεία και οι εκκλησίες και υποκινεί και στηρίζει τις επιθέσεις των εξτρεμιστών ισλαμιστών στο Κεσάμπ της Συρίας».
Πριν από μερικά χρόνια το βιβλίο της Ελίφ Σαφάκ με τίτλο «The Bastard of Istanbul» προκάλεσε θύελλα, διότι πραγματεύεται τη γενοκτονία των Αρμενίων. Οπως και ο νομπελίστας Ορχάν Παμούκ και ο ιστορικός Τανέρ Ακτσάμ, η Σαφάκ κατηγορήθηκε για προσβολή του «τουρκισμού». Ο Χραντ Ντινκ, εκδότης αρμενικής εφημερίδας στην Τουρκία, που δολοφονήθηκε, ήταν φίλος της Σαφάκ. Στην κηδεία του το πλήθος, μέσα σε έναν ωκεανό θυμού, δακρύων και ιαχών φώναζε: «Είμαστε όλοι Αρμένιοι!». Ούτε ξεχνάμε ούτε απεμπολούμε το δικαίωμα στην ελπίδα για δικαίωση.
Πηγή: enet.gr