Περί ποινικοποίησης της άρνησης

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

-Δάσκαλε, γιατί δεν μιλάμε περί ποινικοποίησης της άρνησης;
-Είμαστε ακόμα στα πρώτα βήματα της διαδικασίας διόρθωσης. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν καν τι είναι…
-Μα είναι επίκαιρο τώρα.
-Τίποτα δεν είναι επίκαιρο, αν δεν είσαι έτοιμη.
-Και τα γεγονότα;
-Πρέπει να ερμηνευτούν.
-Με ποιον τρόπο;
-Με τη γνώση.
-Κι όταν μερικοί δεν αναγνωρίζουν καν τη γενοκτονία;
-Γι’ αυτούς δημιουργήσαμε την ποινικοποίηση.
-Και για τους άλλους;
-Το ξύπνημα αρκεί.
-Έτσι τελειώνει ο εφιάλτης.
-Δεν υπάρχουν όνειρα εδώ.
-Μόνο οράματα.
-Ακριβώς.
-Και πότε θα μιλήσουμε για ποινικοποίηση;
-Μιλήσαμε ήδη.
-Και δεν άκουσαν;
-Πολλοί μιλούν, λίγοι ακούν.
-Κι εδώ που το θέμα είναι η σιωπή;
-Είναι ακόμα πιο δύσκολο.
-Μα σε άλλες χώρες;
-Η ποινικοποίηση υπάρχει ήδη στην Ελβετία και στη Σλοβακία.
-Για την γενοκτονία των Αρμενίων.
-Σωστά.
-Κι εδώ;
-Με αυτή θα αρχίσουμε.
-Και η γενοκτονία των Ποντίων;
-Θα πάει μαζί.
-Η ένωση των θυμάτων.
-Η καταδίκη των αδικημάτων.