Menu

Πορεία διαμαρτυρίας πρός την Τουρκική Πρεσβεία

Δευτέρα, 23 Απριλίου 2012

Νέα Σμύρνη στίς 17:00


Επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα της Γενοκτονίας, στο Μνημείο της Γενοκτονίας των Αρμενίων,στην πλατεία Χρυσοστόμου Σμύρνης στη Νέα Σμύρνη. Θα ακολουθήσουν ομιλίες

Κατάθεση στεφάνων από:
Πρέσβη της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην Ελλάδα
Περιφερειάρχη Αττικής
Δήμαρχο Νέας Σμύρνης
Εκπρόσωπο Αρμενικής Παροικίας


Σύνταγμα στίς 18:45

Πορεία διαμαρτυρίας πρός την Τούρκικη Πρεσβεία για τα 1,500,000 Αρμενίων, θύματα γενοκτονίας από την Τουρκία. Ας δείξουμε για ακόμη μια χρονιά πώς ο λαός μας δέν ξεχνά, δέν συγχωρεί και συνεχιζει μέχρι την τελική δικαίωση.

Διαβάστε περισσότερα...

Αβδούλ Χαμίτ: Ο καταραμένος σουλτάνος

Η ζωή ενός ηγεμόνα που συνδέθηκε με ιστορίες αίματος και οργίων, με τους διωγμούς των Αρμενίων, με τις μεταρρυθμίσεις στην αυτοκρατορία του, αλλά και με τη Θεσσαλονίκη, όπου εξορίστηκε, έκπτωτος πια, την άνοιξη του 1909.

«Ο έκπτωτος σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ ευρίσκεται εις την πόλιν μας» είναι η έκτακτη είδηση που διαλαλούν οι εφημεριδοπώλες της Θεσσαλονίκης στα σοκάκια της πόλης το απόγευμα της 15ης/28ης Απριλίου 1909. Ο 28ος σουλτάνος από την Αλωση της Πόλης, γνωστός με το προσωνύμιο «Κόκκινος σουλτάνος», υπεύθυνος για τη μεγάλη σφαγή των Αρμενίων το 1896 και για τις δολοφονίες χιλιάδων αντιφρονούντων, ήταν πλέον ένας ανίσχυρος κρατούμενος στα χέρια των επαναστατών Νεοτούρκων. Το χρονικό της φυλάκισής του στις εκτάσεις της βίλας Αλλατίνη στη Θεσσαλονίκη αφηγείται στον τόμο Ο κόκκινος σουλτάνος ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Βασίλης Ι. Τζανακάρης.
Η αφήγηση αρχίζει εξ απαλών ονύχων και παρακολουθεί την ανάρρηση του νεαρού πρίγκιπα στον θρόνο των Οσμανιδών, τις ανασφάλειες και τους φόβους του, τις εμμονές του και την απολυταρχική διακυβέρνησή του. Κάθε ύποπτος στασιασμού, κάθε εχθρός εξοντώνεται. Μετά την επικράτηση του κινήματος των Νεοτούρκων αναγκάζεται να παραχωρήσει σύνταγμα. Ομως οι κινηματίες, που ζητούν ελευθερία, ισότητα και δικαιοσύνη, δεν τον εμπιστεύονται. Την άνοιξη του 1909 τον ανατρέπουν και τον μεταφέρουν με την οικογένειά του και τους υπηρέτες του, σιδηροδρομικώς και με ισχυρή στρατιωτική συνοδεία, από την Κωνσταντινούπολη στο πολιτικό κέντρο τους στη Θεσσαλονίκη.
Ο τέως σουλτάνος θα παραμείνει σε κατ' οίκον περιορισμό στην έπαυλη Αλλατίνη ως το 1912 και θα ερεθίσει την περιέργεια των κατοίκων της πόλης από τη στιγμή του ερχομού του. Μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, πλήθη συρρέουν στα πέριξ της βίλας προκειμένου να δουν τον άλλοτε πανίσχυρο δεσπότη και ειδεχθή εγκληματία να μεταφέρεται δέσμιος και φρουρούμενος. Οι ιστορίες που συνοδεύουν το όνομά του ανακαλούν αφηγήσεις από τις «Χίλιες και μία νύχτες» και τροφοδοτούν τη λαϊκή φαντασία. Μιλούν για έναν βίο τρυφηλότητας και οργίων στο μεγαλοπρεπές ανάκτορο του Γιλδίζ στον Βόσπορο, όπου ο αδίστακτος μονάρχης, συντροφιά με τις εκατοντάδες γυναίκες του χαρεμιού του και τα παράξενα ζώα και πουλιά του κήπου του, ρέμβαζε στον Βόσπορο, απολάμβανε εκατοντάδες τσιγάρα ημερησίως και διάβαζε μυθιστορήματα την ώρα που οι εντολοδόχοι του έσπερναν φωτιά και θάνατο σε κάθε γωνιά της Αυτοκρατορίας.
Στη διάρκεια της εξορίας του στη Θεσσαλονίκη, ο τοπικός και ο ξένος Τύπος μεταδίδουν καθημερινά ειδήσεις από τη ζωή των ενοίκων της βίλας Αλλατίνη, όπου η πραγματικότητα συμπλέκεται με την εικασία και τη μυθολογία. Γράφουν για την εξωτική γαλή και τον παπαγάλο που έχει φέρει από την Κωνσταντινούπολη, για την αδυναμία του στα πορτοκάλια και στο γιαούρτι, για τις φορεσιές και τα τρόφιμα που παραγγέλλει στους εμπόρους της πόλης, για τα υπέρογκα έξοδα της συνοδείας του και κυρίως για τα αμύθητα πλούτη του: επαύλεις και τσιφλίκια, δάση, μεταλλεία, μέγαρα και οικόπεδα σε όλη την παραλία της Θεσσαλονίκης, χρυσός και κοσμήματα. Ανάμεσά τους ήταν και ένα μπλε διαμάντι, ένας σπάνιος θησαυρός που άλλαξε χέρια και χάθηκε στη θάλασσα στο ναυάγιο του Τιτανικού.


Η πόλη στην οποία εξορίζεται ο έκπτωτος σουλτάνος είναι η δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανική πόλη της Αυτοκρατορίας και το δεύτερο σε σπουδαιότητα λιμάνι της, μια πολυεθνική πολιτεία 80.000 ατόμων, όπου κυριαρχούν, κατά σειρά, οι ισραηλίτες, οι μουσουλμάνοι και οι ρωμαιορθόδοξοι. Οσοι την προσεγγίζουν από τη θάλασσα αντικρίζουν μιναρέδες, τρούλους και κυπαρίσσια απλωμένα αμφιθεατρικά στον λόφο να αγναντεύουν τον Θερμαϊκό και ξύλινα σπίτια που φυτρώνουν ανάμεσα σε αμπελώνες και μπαξέδες.
Μετά την αποβίβαση στο λιμάνι, η φωτεινή, ειδυλλιακή εικόνα σκουραίνει και βάφεται με χρώματα νατουραλιστικά. Ανταποκριτές και περιηγητές γράφουν για τη λάσπη στους δρόμους, που τον χειμώνα φτάνει ως τον αστράγαλο, και για τη σκόνη το καλοκαίρι, που σκεπάζει με το μαύρο πέπλο της τους κεσέδες με το γιαούρτι των υπαίθριων γαλατάδων. Παλιές άμαξες κροταλίζουν επικίνδυνα στα ξεχαρβαλωμένα καλντερίμια και πυκνή, υδαρής ομίχλη τυλίγει την πόλη. Οι πλανόδιοι πραματευτάδες, άλλοι με φέσια, άλλοι με σαλβάρια, περιφέρουν τα εμπορεύματά τους σε στρογγυλό ταβλά πάνω στο κεφάλι τους, τα παιδιά παίζουν ξυπόλυτα στους μαχαλάδες και οι γυναίκες κάνουν ουρές για νερό στις δημόσιες βρύσες. Φτωχοί εβραίοι, Τούρκοι και Ελληνες εκδίδουν τα κορίτσια και τα αγόρια τους και η πορνεία ακμάζει. Οι συνθήκες υγιεινής είναι άθλιες, η ευλογιά και η σκαρλατίνα θερίζουν τους πληθυσμούς των υποβαθμισμένων συνοικιών.
Στις πολλές όψεις της πόλης προστίθεται η εκδοχή της κοσμοπολίτικης Θεσσαλονίκης της προόδου και της ευημερίας, όπως την περιγράφει ο Τύπος της εποχής. Το 1909 τα βαγόνια του ηλεκτροκίνητου τραμ φτάνουν ως τις λαμπρές βίλες των εύπορων κατοίκων της ανώτερης τάξης, που πυκνώνουν από τον Λευκό Πύργο ως το Ντεπό. Τα πρώτα αυτοκίνητα μπαίνουν στην υπηρεσία ξενοδόχων και πλουσίων (και οι αμαξάδες διαμαρτύρονται με απεργίες), η οθωμανική διοίκηση της πόλης και τα αστυνομικά γραφεία εφοδιάζονται με τηλεφωνικές συνδέσεις και το ηλεκτρικό φως καταυγάζει επιτέλους τις οδικές αρτηρίες.
Πολυτελή καφενεία με βελούδο και καθρέφτες προσφέρουν ευρωπαϊκά εδέσματα, στο καφωδείο «Μαραθώνας» οι θαμώνες παρακολουθούν παραστάσεις Καραγκιόζη και κουκλοθεάτρου, στο θέατρο «Αλάμπρα» καταχειροκροτείται η Ανθίππη Κόκκου στη «Μαρία Δοξαπατρή» του Δημήτριου Βερναρδάκη, οι κινηματογράφοι στο κέντρο της πόλης ξεκουφαίνουν τους περαστικούς με τα κουδουνάκια τους και η ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης διασκεδάζει σε χοροεσπερίδες την Πρωτοχρονιά, στις Απόκριες και σε κάθε ευκαιρία. Πίσω από την κοσμική εικόνα κοχλάζει το καζάνι των κοινωνικοοικονομικών και εθνικοθρησκευτικών διαχωρισμών.
Χρονικό μιας εποχής
Ο μακεδόνας συγγραφέας του τόμου συλλέγει μαρτυρίες από τα ρεπορτάζ, την αρθρογραφία και τις ειδήσεις ελληνόφωνων και γαλλόφωνων εφημερίδων της εποχής, κυρίως τον «Φάρο της Θεσσαλονίκης» και τις αθηναϊκές «Σκριπ» και «Αθήναι», αντλεί πληροφορίες από ιστορικές μελέτες και επιτρέπει στη φαντασία του να συμπληρώσει τα κενά με μυθοπλαστική επιδεξιότητα. Η αφήγησή του δεν αποτελεί επιστημονική ιστορική πραγματεία - άλλωστε απουσιάζει η τεκμηρίωση από πρωτογενή έρευνα σε οθωμανικά αρχεία και πηγές. Δεν είναι επίσης βιογραφία του Αβδούλ Χαμίτ - ο σουλτάνος που προβάλλεται στον τίτλο ως πρωταγωνιστής της αφήγησης λειτουργεί περισσότερο ως κόκκινη κλωστή που συναρμόζει μια σειρά επιμέρους ιστοριών σε ένα συναρπαστικό χρονικό μιας ταραγμένης εποχής στο γύρισμα δύο αιώνων, με επίκεντρο την, τότε υπόδουλη, Βόρεια Ελλάδα.
Η πολυφυλετική οθωμανική Θεσσαλονίκη γίνεται το εναλλακτικό πρίσμα μέσα από το οποίο ο συγγραφέας κοιτάζει τη νεότερη ελληνική ιστορία: το Κρητικό Ζήτημα και τον πόλεμο του 1897, τους κομιτατζήδες και τον Μακεδονικό Αγώνα, τις εθνικές διεκδικήσεις που θα οδηγήσουν στους Βαλκανικούς Πολέμους, το κίνημα στου Γουδή. Ο έκπτωτος σουλτάνος, αδιαφιλονίκητος ηγέτης της Αυτοκρατορίας στην περίοδο αυτή, είναι η αφορμή για να γίνει λόγος για τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο, για τις σφαγές των Αρμενίων και για την επανάσταση των Νεοτούρκων, για την παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τις προσδοκίες των Ελλήνων, για τις χαμένες ευκαιρίες και τα διπλωματικά παιχνίδια των Μεγάλων Δυνάμεων.
Μέσα στο σύνθετο ιστορικό πλαίσιο μεταξύ παλιού και νέου κόσμου, η άγνωστη Θεσσαλονίκη των αρχών του 20ού αιώνα αναδεικνύεται - σε λανθάνουσα αντίστιξη προς το αθηναϊκό κέντρο - σε προνομιακό χώρο προοδευτικών ζυμώσεων ποικίλων προελεύσεων και σε χωρο-χρονικό σημείο από το οποίο διέρχονται οι δύο εθνικές αφηγήσεις που καθόρισαν το ελληνικό παρόν μας: η πρώτη οδηγεί μέσω του Χρυσοστόμου, του εθνεγέρτη επισκόπου Δράμας και μετέπειτα μαρτυρικού μητροπολίτη Σμύρνης, στη Μικρασιατική Καταστροφή και η άλλη στο Μακεδονικό Ζήτημα και στις σύγχρονες απολήξεις του.
Πηγή: tovima.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Η γενοκτονία της μνήμης και η διεθνής διάσταση της Αρμενικής Γενοκτονίας

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να αποτρέψουμε μία ακόμη γενοκτονία, αυτήν της συλλογικής μνήμης, μία μνημοκτονία, αλλά και να δηλώσουμε την αντίθεσή μας σε κάθε μορφή βίας και παραβίασης των ιδεωδών της Δημοκρατίας.

Βρισκόμαστε εδώ για ένα ακόμη, διαφορετικό «δεν ξεχνώ», που δεν αφορά παράνομη εισβολή και κατοχή από τον ίδιο δράστη, αλλά ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.  Βρίσκομαι εδώ με δέος μπρος στις απώλειές σας, για να υποκλιθώ στον πόνο σας και στους εκατονταετείς σχεδόν αγώνες σας.

Αφού ευχαριστήσω την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδος για τη μεγάλη τιμή που μου έκανε να συμμετάσχω σε αυτήν την τελετή, στην ομιλία μου, από σεβασμό στη μνήμη, θα διεξέλθω αρχικά το χρονικό της φρίκης.  Εν συνεχεία, θα αναφερθώ στις Τουρκικές προσπάθειες γενοκτονίας της μνήμης.  Για να σας τιμήσω, θα παρουσιάσω, τρίτον, τους αγώνες της Αρμενικής κυρίως διασποράς.  Τέλος, για να συμβάλω στην πορεία προς το μέλλον, θα αναπτύξω ορισμένες σκέψεις στρατηγικού σχεδιασμού σε διεθνές επίπεδο για το Αρμενικό ζήτημα.

Τη συνέχεια της ομιλίας μπορείτε να τη βρείτε εδώ:

Ομιλία του Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων Ηλία Κουσκουβέλη, στο Βελλίδειο, στα πλαίσια των εκδηλώσεων μνήμης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων.

 

 

Πηγή: agora-dialogue.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ο Γ. Μαγκριώτης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Ο υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Γιάννης Μαγκριώτης, εκπροσώπησε σήμερα τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, στην εκδήλωση μνήμης για τη γενοκτονία των Αρμενίων και στη συνέχεια στην κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο του Γ΄ Σώματος Στρατού.

Στο χαιρετισμό του μεταξύ άλλων- τόνισε:

«Ως υφυπουργός Εξωτερικών, είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ την Αρμενία και να συνεργαστώ με την πολιτική πνευματική και θρησκευτική ηγεσία, για διμερή αλλά και κρίσιμα θέματα της ευρύτερης περιοχής. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω την ελληνική ομογένεια που ζει εκεί, διωγμένη από τους Οθωμανούς.

Η ιστορία και ο πολιτισμός της Αρμενίας αποκαλύπτουν, γιατί αυτός ο λαός, μετά από τόσους διωγμούς και τη μεγάλη γενοκτονία του 1915-1916, έχει τόσο μεγάλη παρουσία παντού, γιατί έχει τόσο υψηλή αυτοπεποίθηση. Η αρμενική κοινότητα της Θεσσαλονίκης έχει μια λαμπρή και δημιουργική παρουσία στην πόλη 100 χρόνων περίπου.

Η παροικία ενισχύθηκε τις τελευταίες δεκαετίες με τους νέους πρόσφυγες, μετά τις μεγάλες καθεστωτικές αλλαγές στην πρώην Σοβιετική Ένωση.

Οι Αρμένιοι της Θεσσαλονίκης ήταν παρόντες σε όλους τους αγώνες του ελληνικού έθνους και είναι τιμή σε όλους εμάς, που μας δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστούμε μαζί τους, για τους κοινούς μας στόχους.

Το σύγχρονο τουρκικό κράτος, πρέπει να βρει το θάρρος να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες που διέπραξε η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι Νεότουρκοι.

Τη γενοκτονία του αρμενικού λαού, των Ελλήνων του Πόντου και της ευρύτερης περιοχής της Μ. Ασίας.
Μόνο μέσα από μια μεγάλη συγγνώμη, η σύγχρονη Τουρκία μπορεί να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της και να χτίσει σχέσεις ειλικρινούς και σταθερής συνεργασίας με τους γείτονες της και με τη διεθνή κοινότητα.
Αν το είχαν πράξει πριν από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα είχαν δημιουργήσει ηθικά αναχώματα στον ναζισμό που προχώρησε στη πρωτοφανή εξόντωση των Εβραίων.

Η αναγνώριση των γενοκτονιών θα λυτρώσει πρωτίστως την ίδια την Τουρκία, το παράδειγμα της Γερμανίας και του γερμανικού λαού είναι φωτεινό. Ένας λαός επανακτά την αξιοπρέπειά του, όταν κρατά στη μνήμη του και δεν ξεχνά τα εγκλήματα που διέπραξαν οι πρόγονοί του και φροντίζει να υπερασπίζεται την αλήθεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Είναι παράδοξο και δεν ταιριάζει με την προσπάθεια που κάνει η Τουρκία στις μέρες μας να ποινικοποιεί τις αναφορές πολιτών της στις γενοκτονίες, όπως του νομπελίστα λογοτέχνη Παμούκ, την ίδια ώρα που Κοινοβούλια σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζουν τις γενοκτονίες και απαιτούν το ίδιο από την Τουρκία και από κάθε κράτος και έθνος που διέπραξε ανάλογο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Η Ελληνική Βουλή τον Απρίλιο του 1996 καθιέρωσε την 24η Απριλίου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, με ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων.

Νιώθω περήφανος, που ήμουν και εγώ παρών σ’ αυτή την ιστορική απόφαση».
Πηγή: zougla.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Θεσσαλονίκη : Εκδήλωση για τα 97 χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Την πεποίθηση ότι οι οργανώσεις που ασχολούνται με την πρόληψη των γενοκτονιών και την απόδοση δικαιοσύνης πρέπει να συντονιστούν στην κατεύθυνση της αναγνώρισης τριών γενοκτονιών -Αρμενίων, Ποντίων και Ασσυρίων- όπως συμβαίνει στη Σουηδία, εξέφρασε σήμερα ο καθηγητής διεθνών σχέσεων και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ηλίας Κουσκουβέλης, βασικός ομιλητής στην κεντρική εκδήλωση της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής για την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων (1915), στη Θεσσαλονίκη.
Πρόσθεσε δε, ότι «οι αρμενικές και ανθρωπιστικές οργανώσεις πρέπει να δραστηριοποιηθούν για να μην ανακηρυχθεί το 2015 ως έτος της μάχης της Καλλίπολης, που επιδιώκει […]η Τουρκία, αλλά ως έτος της Γενοκτονίας», ενώ υπογράμμισε ότι «Ελλάδα, Κύπρος και Αρμενία [...]οφείλουν να συνεργασθούν σε επίπεδο διεθνών οργανισμών, ξεκινώντας από τον ΟΗΕ, ενδεχομένως προς την κατεύθυνση αναθεώρησης της Σύμβασης του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία, του 1948».
Κατά τον κ. Κουσκουβέλη, «[…]Αρμένιοι και Έλληνες και όσοι άλλοι έχουν υποφέρει από εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας - οι οποίοι πρέπει να προσεγγισθούν - οφείλουν να συντονισθούν και κυρίως να διδαχθούν από τις επιτυχείς προσπάθειες των Ισραηλιτών, που πέτυχαν να αναγνωρισθεί το Ολοκαύτωμα».
Ο ίδιος διατύπωσε την εκτίμηση ότι «η αρμενική διασπορά θα πρέπει να φέρει συστηματικά ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλα ζητήματα περιουσιών ή δικαιωμάτων της μειονότητας που ζει στην Τουρκία». Επιπλέον, συμπλήρωσε, «θα πρέπει να μεθοδευτεί η εξέταση υποθέσεων που θα φέρουν την υπόθεση της Γενοκτονίας στο ίδιο Δικαστήριο»
«Τότε, δεν μπορούσαμε να αποτρέψουμε τη Γενοκτονία. Σήμερα, όμως, μπορούμε να σταματήσουμε τη μνημοκτονία. […]Σήμερα μπορούμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για δικαίωση των αιτημάτων του Αρμενικού ζητήματος, αλλά και της ειρηνικής συμβίωσης και συνεργασίας μεταξύ των λαών», κατέληξε.
Γ.Μαγκριώτης: «Η σύγχρονη Τουρκία να βρει το θάρρος ν' αναγνωρίσει τις γενοκτονίες»
Απευθύνοντας χαιρετισμό στην εκδήλωση, ο υφυπουργός Υποδομών, Γιάννης Μαγκριώτης, τόνισε ότι το σύγχρονο τουρκικό κράτος πρέπει να βρει το θάρρος να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες του αρμενικού λαού, των Ελλήνων του Πόντου και της ευρύτερης περιοχής της Μ. Ασίας.
«Μόνο μέσα από μια μεγάλη συγγνώμη η σύγχρονη Τουρκία μπορεί να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της και να χτίσει σχέσεις ειλικρινούς και σταθερής συνεργασίας με τους γείτονές της και τη διεθνή κοινότητα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μαγκριώτης.
«Σύμβολο διαρκούς αγώνα για τους Αρμένιους η 24η Απριλίου»
Την εκτίμηση ότι η 24η Απριλίου «δεν είναι απλά μια μέρα μνήμης, αλλά σύμβολο του συνεχούς αγώνα για τη δικαίωση του αρμενικού λαού» διατύπωσε κατά την εναρκτήρια ομιλία τής εκδήλωσης, ο εκπρόσωπος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής, διεθνολόγος Ακης Δαγκαζιάν. Υποστήριξε ότι ο αγώνας αυτός θα ολοκληρωθεί «μόνο όταν το φριχτό έγκλημα της γενοκτονίας αναγνωριστεί, όχι μόνο από κυβερνήσεις και κοινοβούλια ανά την υφήλιο, αλλά από την ίδια την Τουρκία [...]κι όταν τα εδάφη που παράνομα κατέχει αυτή, επιστραφούν στον αρμενικό λαό».
Ο κ.Δαγκαζιάν επισήμανε ακόμη ότι σύμφωνα με την τελευταία επίσημη απογραφή του οθωμανικού κράτους, διαβιούσαν στην τότε αυτοκρατορία 2.200.000 Αρμένιοι, ενώ σήμερα ζουν μόνο 50.000. «Πού είναι οι υπόλοιποι;», διερωτήθηκε.
Ευχαρίστησε όλους τους Έλληνες που υποδέχτηκαν φιλόξενα τους Αρμένιους στην Ελλάδα. Υπενθύμισε, παράλληλα, ότι «και οι Αρμένιοι χάρισαν στην Ελλάδα ήρωες που θυσιάστηκαν ως Έλληνες», αναφέροντας ενδεικτικά «τον στρατηγό Τορκόμ και την αρμενική λεγεώνα του, που εγκατέλειψαν τελευταίοι τη Σμύρνη», αλλά και τους αρμενικής καταγωγής ήρωες του '40, που πολέμησαν στα αλβανικά βουνά.
«Έχουν ήδη περάσει 97 χρόνια από τη γενοκτονία, αλλά όσα κι αν χρειαστούν, θα συνεχίσουμε να διεξάγουμε τον έντιμο και δίκαιο αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας από την Τουρκία», δήλωσε στο ΑΜΠΕ ο εκπρόσωπος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής, Μπεντρός Χαλαντζιάν και πρόσθεσε ότι οι Αρμένιοι διεκδικούν επίσης την επιστροφή των εδαφών τους και την πολιτιστική προστασία όσων μνημείων τους βρίσκονται στο τουρκικό έδαφος.
Πηγή: agelioforos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Eκδήλωση μνήμης για την επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων

Με πορεία προς τη Βουλή και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ολοκληρώθηκε η εκδήλωση για την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Αρμενίων από το κίνημα των νεότουρκων το 1915, που πραγματοποιήθηκε στο Πολεμικό Μουσείο, παρουσία του υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου, εκπροσώπων των κομμάτων, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, της εκκλησίας, καθώς επίσης εκπροσώπων πρεσβειών και ξένων ακολούθων άμυνας.
Εκπροσωπώντας την κυβέρνηση ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος, μιλώντας για τα 97 χρόνια από την 24η Απριλίου 1915, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας περισσότερων από 1,5 εκατ. Αρμενίων, τόνισε ότι πρόκειται για «μία υπόμνηση προς τη διεθνή κοινότητα ότι δεν πρέπει ποτέ ξανά να ανεχθεί τέτοιες πρακτικές και ότι θα πρέπει να περιφρουρεί με κάθε μέσο τον απόλυτο σεβασμό την αξία του ανθρώπου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Ο κ. Γερουλάνος αναφέρθηκε στη μεγάλη συμβολή της Αρμενικής κοινότητας στην κοινωνική και οικονομική ζωή της Ελλάδας, χαρακτηρίζοντάς την ως ένα «αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας».
Αναφέρθηκε επίσης στις εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών, σχέσεις που όπως είπε, έχουν σφίξει ακόμα περισσότερο μέσα από τον πολιτισμό και ειδικότερα με την πρόσφατη υπογραφή μνημονίου συναντίληψης με την Αρμενική ηγεσία.
Μίλησε, επίσης για το ειδικό αφιέρωμα στην Αρμενία που θα γίνει τον Μάιο στην έκθεση βιβλίου της Θεσσαλονίκης, όπου θα εκτεθεί το πρώτο βιβλίο, 500 ετών, που τυπώθηκε στην Αρμενική γλώσσα, ενώ παράλληλα συνεχάρη την Αρμενία για τη διεθνή αναγνώριση του βιβλίου Ερεβάν, του Αιγύπτιου Ζιλμπέρ Σινουέ.
Καταλήγοντας, ο κ. Γερουλάνος επεσήμανε τη δυνατότητα εξέλιξης της συνεργασίας των δύο κρατών στον τομέα του τουρισμού, ενώ χαιρέτισε την εκδήλωση εκ μέρους και του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου.
Ως ένα από τα κορυφαία εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, χαρακτήρισε την γενοκτονία ο κ. Γρηγόρης Νιώτης, αντιπρόεδρος της Βουλής, εκ μέρους του ελληνικού κοινοβουλίου. «Είναι κοινοί οι δρόμοι που μας ενώνουν με τους Αρμένιους. Μας ενώνουν θυσίες αίματος και οράματα ζωής», ανέφερε χαρακτηριστικά, μιλώντας για τις σχέσεις των δύο λαών.
Επισήμανε επίσης την άριστη συνεργασία των δύο κοινοβουλίων, ενώ τόνισε ότι το Αρμενικό ζήτημα αποτελεί εμπόδιο για τη διαμόρφωση σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ χαρακτηρίζοντας ως επιβεβλημένη πράξη για την αναγκαία υπέρβαση για την ομαλοποίηση το άνοιγμα των συνόρων της Τουρκίας προς την Αρμενία και την άρση του αποκλεισμού.
«Η Ελλάδα υποστηρίζει ενθέρμως την οριστική επίλυση της διαφοράς, το οποίο παραμένει ανοιχτό ζήτημα» δήλωσε ο κ. Νιώτης διαβεβαιώνοντας ότι «θα συνεχίσουμε τον αγώνα».
Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο καθηγητής γεωστρατηγικής Νίκος Λυγερός ο οποίος επεσήμανε ότι οι σφαγές των νεότουρκων ξεκινούν από το 1893 και συνέχισαν έως το 1923, υπογραμμίζοντας ότι «αυτή είναι η αληθινή περίοδος της μεγαλύτερης γενοκτονίας της ανθρωπότητας η οποία δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί», με συνολικά, περισσότερα από 2,5 εκατ. δολοφονημένους. Ο κ. Λυγερός αναφέρθηκε στο σημαντικό ρόλο της διασποράς στην αναγνώριση λέγοντας: «Να μην περιμένουμε από το κράτος της Αρμενίας αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς εδώ και σε όλο τον κόσμο».
Τόνισε επίσης την ανάγκη για ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας των Αρμενίων, κάτι που έχουν ήδη πραγματοποιήσει άλλες χώρες όπως η Ελβετία και η Σλοβακία.
Ο προεδρεύων της εκδήλωσης κ. Αγκόπ Αρετζιάν τόνισε με τη σειρά του ότι «οι Αρμένιοι δεν είναι εξ ορισμού αντίθετοι στο διάλογο με την Τουρκία», προσθέτοντας ως βασική προϋπόθεση την αναγνώριση της γενοκτονίας και των συνεπειών που απορρέουν από αυτή εκ μέρους της Τουρκίας, ενώ ζήτησε πλήρη δικαίωση του Αρμενικού ζητήματος.
Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυναν επίσης ο πρέσβης της δημοκρατίας της Αρμενίας στην Ελλάδα Γκαγκίκ Γαλατσιάν, η κα Άννα Παπαδημητρίου Τσάτσου, εκπροσωπώντας την Περιφέρεια Αττικής, καθώς και εκπρόσωπος της Αρμενικής νεολαίας στην Ελλάδα.
Μηνύματα απέστειλαν επίσης ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δόλλης και ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης.
Πηγή: pelop.gr
Διαβάστε περισσότερα...

H Τουρκία πρέπει να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων δηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ

«Η Τουρκία δεν θα μπει στον 21ο αιώνα, αν δεν αναγνωρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων και δεν φύγει από την Κύπρο» αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ για την 97η επέτειο της γενοκτονίας των Αρμενίων.

Σημειώνεται πως στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για την επέτειο την Κυριακή, τον πρόεδρο της Κ.Ο. του κόμματος Αλέξη Τσίπρα εκπροσώπησε ο Πάνος Τριγάζης, υποψήφιος βουλευτής στη Β΄ Αθηνών.

Προσερχόμενος στην εκδήλωση, ο Πάνος Τριγάζης δήλωσε: «Η γενοκτονία των Αρμενίων, το 1915, έχει πλήρως επιβεβαιωθεί από την ιστορική έρευνα και έχει αναγνωριστεί από τα Κοινοβούλια πολλών χωρών του κόσμου και το Ευρωκοινοβούλιο. Η εμμονή της κυβέρνησης Ερντογάν στη μη αναγνώριση της γενοκτονίας αυτής από το σύγχρονο τουρκικό κράτος δεν συμβιβάζεται με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας ούτε τις διακηρύξεις περί “μηδενικών προβλημάτων της Τουρκίας με τις γειτονικές χώρες”. Η Τουρκία δεν θα μπει στον 21ο αιώνα, αν δεν αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων και δεν φύγει από την Κύπρο, ανεξάρτητη χώρα - μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε., όπου διατηρεί στρατεύματα κατοχής από το 1974. Με την ευκαιρία αυτή αποτίουμε φόρο τιμής στην κοινότητα των Αρμενίων της Ελλάδας, για την ουσιαστική συμβολή της στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή της χώρας μας, καθώς και για τη συμμετοχή πολλών Αρμενίων στους εκάστοτε αγώνες του ελληνικού λαού για την εθνική του ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη».

Επιμέλεια: Μαριάννα Μαρμαρά

 

 

Πηγή: zougla.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Το ΔΗ.ΚΟ καταδικάζει την γενοκτονία των Αρμενίων

Η γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί ένα από τα κορυφαία εγκλήματα του περασμένου αιώνα.

Η Τουρκία με το φρικιαστικό έγκλημα της σε βάρος των Αρμενίων έδωσε έμπρακτη απόδειξη της βαρβαρότητας του νεοοθωμανικού κράτους. Δυστυχώς, και αυτό το έγκλημα της παραμένει ατιμώρητο. Και η ατιμωρησία εκτρέφει το θράσος, την αλαζονεία αλλά και τον ετσιθελισμό και του σημερινού τουρκικού κράτους.

Το Δημοκρατικό Κόμμα τιμώντας τα θύματα της γενοκτονίας των Αρμενίων, εκφράζει για ακόμα μια φορά την αλληλεγγύη και την συμπαράσταση του στον Αρμενικό λαό, σε όλους τους Αρμένιους της διασποράς. Παράλληλα, απευθύνει μήνυμα αλληλεγγύης και εκτίμησης σε όλους τους Αρμένιους της Κύπρου.

Θύμα της τουρκικής βαρβαρότητας εξάλλου είναι και ο κυπριακός ελληνισμός, ο οποίος αγωνίζεται μαζί με τον Αρμενικό λαό για την αποκατάσταση των δικαίων και των δικαιωμάτων τους και την καταδίκη της Τουρκίας.

Το Δημοκρατικό Κόμμα στηρίζει την παγκόσμια προσπάθεια για αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων και για την καταδίκη της Τουρκίας και στηρίζει παράλληλα κάθε προσπάθεια των Αρμενίων για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.

 

Πηγή: onlycy.com

Διαβάστε περισσότερα...

Πορεία προς τη Βουλή και κατάθεση στεφάνων για τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Με πορεία προς τη Βουλή και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ολοκληρώθηκε η εκδήλωση για την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Αρμενίων από το κίνημα των νεότουρκων το 1915, που πραγματοποιήθηκε στο Πολεμικό Μουσείο, παρουσία του υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου, εκπροσώπων των κομμάτων, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, της εκκλησίας, καθώς επίσης εκπροσώπων πρεσβειών και ξένων ακολούθων άμυνας.

Εκπροσωπώντας την κυβέρνηση ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος, μιλώντας για τα 97 χρόνια από την 24η Απριλίου 1915, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας περισσότερων από 1,5 εκατ. Αρμενίων, τόνισε ότι πρόκειται για «μία υπόμνηση προς τη διεθνή κοινότητα ότι δεν πρέπει ποτέ ξανά να ανεχθεί τέτοιες πρακτικές και ότι θα πρέπει να περιφρουρεί με κάθε μέσο τον απόλυτο σεβασμό την αξία του ανθρώπου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Ο κ. Γερουλάνος αναφέρθηκε στη μεγάλη συμβολή της Αρμενικής κοινότητας στην κοινωνική και οικονομική ζωή της Ελλάδας, χαρακτηρίζοντάς την ως ένα «αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας».

Αναφέρθηκε επίσης στις εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών, σχέσεις που όπως είπε, έχουν σφίξει ακόμα περισσότερο μέσα από τον πολιτισμό και ειδικότερα με την πρόσφατη υπογραφή μνημονίου συναντίληψης με την Αρμενική ηγεσία.
Μίλησε, επίσης για το ειδικό αφιέρωμα στην Αρμενία που θα γίνει τον Μάιο στην έκθεση βιβλίου της Θεσσαλονίκης, όπου θα εκτεθεί το πρώτο βιβλίο, 500 ετών, που τυπώθηκε στην Αρμενική γλώσσα, ενώ παράλληλα συνεχάρη την Αρμενία για τη διεθνή αναγνώριση του βιβλίου Ερεβάν, του Αιγύπτιου Ζιλμπέρ Σινουέ.
Καταλήγοντας, ο κ. Γερουλάνος επεσήμανε τη δυνατότητα εξέλιξης της συνεργασίας των δύο κρατών στον τομέα του τουρισμού, ενώ χαιρέτισε την εκδήλωση εκ μέρους και του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου.

Ως ένα από τα κορυφαία εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, χαρακτήρισε την γενοκτονία ο κ. Γρηγόρης Νιώτης, αντιπρόεδρος της Βουλής, εκ μέρους του ελληνικού κοινοβουλίου. «Είναι κοινοί οι δρόμοι που μας ενώνουν με τους Αρμένιους. Μας ενώνουν θυσίες αίματος και οράματα ζωής», ανέφερε χαρακτηριστικά, μιλώντας για τις σχέσεις των δύο λαών.

Επισήμανε επίσης την άριστη συνεργασία των δύο κοινοβουλίων, ενώ τόνισε ότι το Αρμενικό ζήτημα αποτελεί εμπόδιο για τη διαμόρφωση σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ χαρακτηρίζοντας ως επιβεβλημένη πράξη για την αναγκαία υπέρβαση για την ομαλοποίηση το άνοιγμα των συνόρων της Τουρκίας προς την Αρμενία και την άρση του αποκλεισμού.

«Η Ελλάδα υποστηρίζει ενθέρμως την οριστική επίλυση της διαφοράς, το οποίο παραμένει ανοιχτό ζήτημα» δήλωσε ο κ. Νιώτης διαβεβαιώνοντας ότι «θα συνεχίσουμε τον αγώνα».

Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο καθηγητής γεωστρατηγικής Νίκος Λυγερός ο οποίος επεσήμανε ότι οι σφαγές των νεότουρκων ξεκινούν από το 1893 και συνέχισαν έως το 1923, υπογραμμίζοντας ότι «αυτή είναι η αληθινή περίοδος της μεγαλύτερης γενοκτονίας της ανθρωπότητας η οποία δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί», με συνολικά, περισσότερα από 2,5 εκατ. δολοφονημένους. Ο κ. Λυγερός αναφέρθηκε στο σημαντικό ρόλο της διασποράς στην αναγνώριση λέγοντας: «Να μην περιμένουμε από το κράτος της Αρμενίας αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς εδώ και σε όλο τον κόσμο».

Τόνισε επίσης την ανάγκη για ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας των Αρμενίων, κάτι που έχουν ήδη πραγματοποιήσει άλλες χώρες όπως η Ελβετία και η Σλοβακία.

Ο προεδρεύων της εκδήλωσης κ. Αγκόπ Αρετζιάν τόνισε με τη σειρά του ότι «οι Αρμένιοι δεν είναι εξ ορισμού αντίθετοι στο διάλογο με την Τουρκία», προσθέτοντας ως βασική προϋπόθεση την αναγνώριση της γενοκτονίας και των συνεπειών που απορρέουν από αυτή εκ μέρους της Τουρκίας, ενώ ζήτησε πλήρη δικαίωση του Αρμενικού ζητήματος.

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυναν επίσης ο πρέσβης της δημοκρατίας της Αρμενίας στην Ελλάδα Γκαγκίκ Γαλατσιάν, η κα Άννα Παπαδημητρίου Τσάτσου, εκπροσωπώντας την Περιφέρεια Αττικής, καθώς και εκπρόσωπος της Αρμενικής νεολαίας στην Ελλάδα.

Μηνύματα απέστειλαν επίσης ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δόλλης και ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης.

Πηγή: pelop.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι