Menu

Συνάντηση Επικεφαλής της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας με συνεργάτη του Προέδρου της Ρωσίας

Ενημερωτικό Δελτίο Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησίαστικών Σχέσεων Πατριαρχείου Μόσχας

Με το Διευθυντή του Γραφείου του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Σ. Ναρύσκιν πραγματοποίησε συνάντηση στο Άγιο Ετσμιαντζίν στις 19 Απριλίου 2011 ο Ύπατος Πατριάρχης και Καθολικός πάντων των Αρμενίων Καρεκίν Β΄  .

Απευθυνόμενος στον κ. Ναρύσκιν, ο οποίος έφτασε στην Αρμενία για να συμμετάσχει στο φόρουμ διαπεριφερειακής συνεργασίας ο Επικεφαλής της Αρμενικής Εκκλησίας τόνισε την ανάπτυξη των καρποφόρων σχέσεων  μεταξύ των δυο χωρών.

Η αυτού Αγιώτητα εξέφρασε την ελπίδα ότι με ευλογία του Θεού η φιλία μεταξύ Αρμενικού και Ρωσικού λαού θα είναι πάντοτε ισχυρή και ακλόνητη.

Από την πλευρά του ο κ. Ναρύσκιν ευχαρίστησε τον Ύπατο Πατριάρχη και Καθολικό πάντων των Αρμενίων Καρεκίν Β΄ για τη συνάντηση και τα καλά του λόγια και υπενθύμισε ότι στα πλαίσια του διαπεριφερειακού φόρουμ συζητούνται εκτός από τα οικονομικά θέματα και θέματα ανθρωπιστικά.

Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο ρόλο των σχέσεων μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας και της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας στην ανάπτυξη των ανθρωπιστικών σχέσεων μεταξύ των δυο χωρών.

Επίσης τονίσθηκε η πνευματική εγγύτητα μεταξύ των λαών Ρωσίας και Αρμενίας, οφειλόμενη στις χριστιανικές εντολές.

Αυθημερόν ο Διευθυντής του Γραφείου του Προέδρου της Ρωσίας κ. Σ. Ναρύσκιν μαζί με τον ομόλογό του κ. Καρέν Καραπετιάν συμμετείχε στην επίσημη τελετή αποκαλυπτηρίων του αναστηλωμένου μνημειακού συγκροτήματος προς τιμή των Ρώσων στρατιωτών, πεσόντων κατά τη μάχη Οσακάν το 1827.

Σημειωτέον ότι η μάχη δίπλα στο αρμενικό χωριό Οσακάν δίπλα στο Εριβάν πραγματοποιήθηκε μεταξύ περσικού στρατού με επικεφαλής το διάδοχο του Περσικού θρόνου Αμπάς Μιρζά και ρωσικού αποσπάσματος με επικεφαλής τον αντιστράτηγο Α. Κρασόφσκυ, ο οποίος έσπευδε να βοηθήσει το πολιορκημένο Πρωτόθρονο Άγιο Ετσμιαντζίν, πνευματικό κέντρο της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας. Η νίκη κατά του περσικού στρατού διαιωνίσθηκε με την ανέγερση μνημείου προς τιμή των Ρώσων στρατιωτών, που προστάτευσαν το Ετσμιαντζίν.

 

Πηγή: amen.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Επέκταση της ενοικίασης αρμενικής στρατιωτικής βάσης στη Ρωσία

Μέχρι το 2044 ανανεώθηκε η ενοικίαση της 102ης στρατιωτικής βάσης της Αρμενίας στη Ρωσική Ομοσπονδία, σε μια περίοδο όπου η ρωσική στρατιωτική παρουσία συνεισφέρει τα μέγιστα στην αρμενική αποτροπή...

 Τη συμφωνία δανεισμού (χωρίς την καταβολή χρημάτων, κάτι το οποίο αποκαλύπτει τον γεωστρατηγικό χαρακτήρα της διμερούς συνεργασίας) επικύρωσε το κοινοβούλιο της Αρμενίας στις 12 Απριλίου. Εντάσσεται στο ευρύτερο πλάισιο της διμερούς αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών και θα προσθέσει περισσότερες από δύο δεκαετίας στην υπάρχουσα συμφωνία, η οποία εκπνέει το 2020.


Για την Ιστορία να αναφέρουμε ότι τη διμερή αμυντική συμφωνία συνεργασίας είχε υπογράψει ο Αρμένιος υπουργός Άμυνας, Σεϊράν Οχανιάν και ο Ρώσος ομόλογός του Ανατόλι Σερντιούκοβ, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης την οποία πραγματοποίησε ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεβ, στις 20 Αυγούστου 2010 στην Αρμενία. Το ρωσικό αντάλλαγμα για την παραχώρηση της βάσης είναι η εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας της Αρμενίας, κάτι εξαιρετικά κρίσιμο δεδομένων των απειλών του Αζερμπαϊτζάν να επιτεθεί στην Αρμενία με σκοπό την ανακατάληψη του θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Αν και οι Ρώσοι έχουν βελτιώσει θεαματικά τις σχέσεις τους με τους Αζέρους, η Αρμενία παραμένει χώρα-κλειδί για τη ρωσική στρατηγική στην ευρύτερη περιοχή. Η Ρωσία έχει αποπειραθεί να μεσολαβήσει για την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα του Ναγκόρνο Καραμπάχ ανάμεσα στις δυο χώρες. Ωστόσο, έχει δηλώσει την ετοιμότητά τυης να προμηθεύσει τις αρμενικές Ένοπλες Δυνάμεις με οπλικά συστήματα τεχνολογίας αιχμής σε πολύ χαμηλή τιμή, ή ακόμη και δωρεάν.

Στη βάση σταθμεύουν 4.000 Ρώσοι στρατιώτες, περίπου 100 κύρια άρματα μάχης, 300 θωρακισμένα οχήματα διαφόρων τύπων και αποστολών, μία Μοίρα μαχητικών αεροσκαφών τύπου MiG-29, καθώς επίσης και στοιχείο του μηχανισμού διοίκησης και ελέγχου της κοινής αεράμυνας των χωρών της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Χωρών (CIS: Commonwealth of Independent States).

Η δύναμη επαρκεί για την κινητοποίηση δύο ρωσικών μηχανοκίνητων ταξιαρχιών. Να σημειωθεί ότι πρόκειταο για την νοτιότερη στρατιωτική βάση που διαθέτει η Ρωσία, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει το ότι βρίσκεται κοντά στα τουρκικά σύνορα...

Πηγή: defencepoint.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ντιράν Νουμπάρ

Ο Ντιράν Νουμπάρ είναι αρμένιος σκηνοθέτης και μουσικός, γεννημένος το 1975 στη Λυών της Γαλλίας. Έχει σκηνοθετήσει το ντοκιμαντέρ «Αρμενία: μια χώρα υπό αποκλεισμό», που αναφέρεται στις επιπτώσεις του τουρκικού οικονομικού αποκλεισμού στην Αρμενία. Η ταινία του συμμετείχε το 2005 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Myrtle Beach της Νότιας Καρολίνα των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου «Χρυσό Βερίκοκο», που διεξάγεται κάθε καλοκαίρι στο Ερεβάν της Αρμενίας. Στο ντοκιμαντέρ το σχολιασμό και την περιγραφή έκανε ο Σερζ Τανκιάν του ροκ συγκροτήματος System of a Down. Ο Ντιράν Νουμπάρ έχει στο ενεργητικό του άλλο ένα ντοκιμαντέρ για τους πρωτοπόρους της βρετανικής μέταλ σκηνής, τους Paradise Lost. Το ντοκιμαντέρ είχε μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως σε διάφορα φεστιβάλ συμπεριλαμβανομένων των Swansea Bay (Ηνωμένο Βασίλειο), Everglades (Νότια Αφρική) και στη Λειψία της Γερμανίας, ενώ το 2007 έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών.
Το 2007 σκηνοθέτησε το βίντεο για το τραγούδι “Baby” του Σερζ Τανκιάν, ενώ έπαιξε και κιθάρα σε ένα από τα τραγούδια του ίδιου άλμπουμ. Στη συνέχεια σκηνοθέτησε ένα ακόμα βίντεο για τους Paradise Lost.

Μια από τις πιο πρόσφατες δουλειές του Ντιράν Νουμπάρ είναι ένα ντοκιμαντέρ για τον μύθο της Φόρμουλα 1, Ρικάρντο Πατρέζε, που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών το 2008. Ο Νουμπάρ είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας παραγωγής ταινιών Kayane Productions και της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρίας Antranik Records. Και οι δυο εταιρίες έχουν την έδρα τους στο Λος Άντζελες.

H μεγάλη πλειοψηφία των Αρμενίων της διασποράς, που τιμούν τη μνήμη του Χράντ, δεν συμφωνούσαν με την άποψή του για τη συμφιλίωση Τούρκων και Αρμενίων.

Πώς αποφάσισες να κάνεις το ντοκιμαντέρ για τον οικονομικό αποκλεισμό της Αρμενίας;

Βλέποντας πολιτικές τηλεοπτικές εκπομπές για την πιθανή είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ακούγοντας ότι ο λόγος που δεν γίνεται δεκτή η είσοδος είναι η καταπίεση εις βάρος των Κούρδων ακτιβιστών, έγινα έξω φρενών. Και βέβαια είναι σεβαστός ο λόγος, αλλά σημαντικότεροι λόγοι είναι η στρατιωτική κατοχή της βόρειας Κύπρου και ο παράνομος οικονομικός αποκλεισμός της Αρμενίας. Αν αυτά τα θέματα δεν διευθετηθούν, τότε είναι νομικά αδύνατο να εισέλθει η Τουρκία στην Ε.Ε.. Ήθελα να το κάνω γνωστό αυτό στο κοινό που δεν γνώριζε τα θέματα.

Πιστεύεις ότι η κυβέρνηση της Αρμενίας και η διασπορά έχουν σταθεί εμπόδιο στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.;

Δεν το νομίζω. Δεν πιστεύω ότι η Αρμενία είναι ενάντια στην ένταξη της Τουρκίας, διότι με ενδεχόμενη ένταξη θα ανάγκαζε την Τουρκία να άρει τον οικονομικό αποκλεισμό της Αρμενίας, διότι η Ε.Ε. ΔΕΝ επιτρέπει αποκλεισμούς γειτονικών χωρών. Επιπλέον, η Αρμενία θα αποκτούσε σύνορα με την Ε.Ε. και έτσι θα μπορούσε να «κυνη-γήσει» και τη δική της ένταξη, αφού ήδη είναι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης. Όσον αφορά τη διασπορά, δεν είμαι σίγουρος και απ’ ότι ακούω γύρω μου οι γνώμες διίστανται.

 

Για ποιο λόγο πιστεύεις ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις των Η.Π.Α. δεν αναγνωρίζουν τη γενοκτονία των Αρμενίων;

Τα γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή είναι τεράστιας σημασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η εξωτερική πολιτική της χώρας, δυστυχώς, δεν μπορεί να κάνει κάτι που θα μπορούσε να κλονίσει τις σχέσεις της με τους στρατηγικούς εταίρους της, όπως το Ισραήλ και η Τουρκία. Είναι κατανοητό, από αμερικανικής πλευράς, αλλά από μια ανθρώπινη σκοπιά είναι σχεδόν ανυπόφορο. Ταυτόχρονα, δεν με ενδιαφέρει πραγματικά το τι λέει η Αμερική πάνω σε αυτό το θέμα. Η Τουρκία πρέπει να εξετάσει το σκοτεινό παρελθόν της και όχι οι άλλοι να το κάνουν για λογαριασμό της.

 

Πιστεύεις ότι η Τουρκία θα αναγνωρίσει κάποτε τη γενοκτονία;

Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα η πίεση των Αρμενίων σε όλο τον κόσμο γίνεται μεγαλύτερη, μέσω και του διαδικτύου;

Αν κάποτε η Τουρκία αναγνωρίσει τη γενοκτονία, δεν νομίζω ότι αυτό θα είναι συνέπεια της αυξημένης πίεσης.

Πιστεύω ότι η αναγνώριση θα μπορούσε να προέλθει από δύο παράγοντες. Κατ’ αρχάς από την πίεση από το εσωτερικό της Τουρκίας, όπου η νοοτροπία πραγματικά αλλάζει και αλλάζει εντυπωσιακά γρήγορα.

Οι Αρμένιοι της Κωνσταντινούπολης δεν μπορούν να πιστέψουν ότι αγοράζουν πλέον κάποια βιβλία σε καταστήματα, βιβλία που η κατοχή τους θα επέφερε φυλάκιση μόλις πέντε χρόνια πριν.

Κατά δεύτερο λόγο, η αναγνώριση της γενοκτονίας από την Τουρκία θα μπορούσε να επιτευχθεί, αν κατάφερναν οι Αρμένιοι να ενωθούν για να μιλήσουν με μια φωνή, για να ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία για τους όρους της αναγνώρισης. Και αυτό είναι, κατά τη γνώμη μου, το πιο δύσκολο πράγμα: οι Αρμένιοι εύκολα μπορούν να έχουν ατομική επιτυχία, αλλά είναι σχεδόν ανίκανοι να συσπειρωθούν γύρω από κοινούς στόχους, όπως η αναγνώριση. Λυπάμαι που το λέω, αλλά ο χειρότερος εχθρός μας, σε αυτό το θέμα, είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες και οι άνθρωποι των τεχνών, όπως εσύ ή τα μέλη των System Of A Down, μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση της γενοκτονίας;

Μπορούν να βοηθήσουν, φυσικά. Είναι στο μυαλό μας κάθε στιγμή.

Ακούσαμε τα γεγονότα από τους προγόνους μας, τρομοκρατηθήκαμε και θέλουμε ο κόσμος να γνωρίζει. Γι’ αυτό και χρησιμοποιούμε όλη τη δημοσιότητα που έχουμε για να γνωστοποιήσουμε το ζήτημά μας και αυτό σίγουρα δεν είναι ευχάριστο για όσους αρνούνται τη γενοκτονία. Αλλά ανακύπτει και πάλι το πρόβλημα της ενότητας.

Κάποιοι Αρμένιοι θέλουν απλά να ακούσουν “ναι, κάναμε και τη γενοκτονία, συγγνώμη”, κάποιοι θέλουν περισσότερα και άλλοι πολλά πολλά άλλα. Έτσι, η Τουρκία παίζει με αυτές τις αντιφάσεις.

 

Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον Σερζ Τανκιάν;

Ο Σερζ είναι ένας από καλύτερους φίλους μου. Η συνεργασία μαζί του δεν είναι δουλειά. Τρώμε συχνά μαζί στα σπίτια μας, μιλάμε για τις ζωές μας, για την Αρμενία, απολαμβάνουμε το κρασί. Έτσι, πολύ φυσιολογικά για εμάς, ο ίδιος μπορεί να δανείσει την φωνή του σε μια από τις ταινίες μου ή εγώ να παίξω κάποιο σόλο σε ένα από τα τραγούδια του. Είναι φοβερό, αλλά δεν μας φαίνεται σαν συνεργασία, απλώς είναι μια πολύ δυνατή φιλία!

 

Ποιες σκέψεις κάνεις για τη δολοφονία του Χράντ Ντινκ; Αποτελούσε όντως απειλή για την τουρκική κυβέρνηση;

Ήξερα τον Χράντ και ήταν σπουδαίος άνθρωπος. Συγκλονίστηκα, όταν πληροφορήθηκα αυτή την παράλογη και βάρβαρη πράξη. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, όμως, είχε θετική επίδραση στον αγώνα των Αρμενίων στην Τουρκία, με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, κυρίως με «επιεικέστερους» νόμους όσον αφορά την αντιμετώπιση της γενοκτονίας. Αλλά κρατήστε αυτό το πράγμα κατά νου: η μεγάλη πλειοψηφία των Αρμενίων της διασποράς, που τιμούν τη μνήμη του Χράντ, δεν συμφωνούσαν με την άποψή του για τη συμφιλίωση Τούρκων και Αρμενίων.

Το θέμα της ενότητας και πάλι.

 

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Αυτή τη στιγμή γυρνάω μια σειρά ντοκιμαντέρ για οδηγούς μηχανοκίνητων αθλημάτων, τόσο για την Φόρμουλα 1 όσο και για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού (WTCC), επίσης ετοιμάζω την πρώτη σόλο δισκογραφική μου δουλειά. Επιπλέον, ετοιμάζω μια ταινία που θα γυριστεί στο Μονακό, όπου θα υποδυθώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Και, τέλος, υπάρχει μια μεγάλη παραγωγή για ένα ντοκιμαντέρ που θα γυριστεί στην Ανατολία, αλλά θα πρέπει να σας μιλήσω για αυτό στην επόμενη συνάντησή μας, όταν η είδηση θα έχει επιβεβαιωθεί!

 

 

Πηγή: armenika.gr

 

Διαβάστε περισσότερα...

Χαρούτ Μποϊνικιάν και Λεβόν Καζαριάν

Με αφορμή την εκλογή του νέου Δ.Σ. του Ελληνο-αρμενικού Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου και τη συνάντηση ελλήνων και αρμενίων επιχειρηματιών κατά την επίσημη επίσκεψη του Πρoέδρου της Αρμενίας στην Ελλάδα, τα «Αρμενικά» είχαν μια συζήτηση με τους Χαρούτ Μποϊνικιάν και Λεβόν Καζαριάν, οι οποίοι είναι μέλη του Δ.Σ.

Οι προσπάθειες μας επικεντρώνονται στην άμεση και γρήγορη προβολή της παρουσίας μας στον εμπορικό και επιχειρηματικό στίβο.

 Πείτε μας λίγα λόγια για το Ελληνο-αρμενικό Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο.

Η γέννηση του Ελληνο-αρμενικού Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου χρονολογείται από το 1992, όπου μια ομάδα αρμενίων και ελλήνων επιχειρηματιών υπό την αιγίδα της αρμε-νικής πρεσβείας έκαναν τα πρώτα βήματα και υλοποίησαν τη δημιουργία του θεσμού, συμβάλλοντας ιδιαίτερα στην ανάπτυξη των διμερών, εμπορικών σχέσεων των δύο χωρών. Μετά από 18 χρόνια και με την πρωτοβουλία του νυν πρέσβη της Αρμενίας Γκαγκίκ Γαλατσιάν πραγματοποιήθηκαν εκ νέου συναντήσεις, καθώς και Γενική Συνέλευση των μελών προκειμένου να εκλεχθεί το νέο Δ.Σ. στα πλαίσια της ενεργοποίησης του θεσμού. Έτσι, τον Οκτώβριο του 2010 εκλέχθηκε το νέο Δ.Σ. υπό την προεδρία του Μπεντρός Γκιουρουλιάν, το οποίο απαρτίζεται από παλαιά αλλά και νέα μέλη. Επιπλέον, με την ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου πρόεδρου του Επιμελητηρίου, στον πρώτο διατελέσαντα πρόεδρο, Χορέν Δανιελάν για την πολύτιμη προσφορά του στο θεσμό και όχι μόνον.

 Σε ποιους απευθύνεται και ποιοι μπορούν να συμμετέχουν στο Επιμελητήριο;

Το Ελληνο-αρμενικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο απευθύνεται σε όλους τους ενδιαφερόμενους που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά και στις δυο χώρες, σε φυσικά και νομικά πρόσωπα καθώς επίσης σε κάθε συμπατριώτη ή φίλο που θέλει να ενισχύσει τις εργασίες του Επιμελητηρίου.

 Πού επικεντρώνονται οι δραστηριότητες του Επιμελητηρίου;

Οι αρχικές μας προσπάθειες επικεντρώνονται στην άμεση και γρήγορη προβολή της παρουσίας μας στον εμπορικό και επιχειρηματικό στίβο, τόσο στην Ελλάδα όσο και την Αρμενία, σε συνδυασμό με την εκτενέστερη συνεργασία μας με τα επιμελητήρια ευρωπαϊκών και αραβικών χωρών. Αν λάβει κανείς υπόψη το επίπεδο οργάνωσης άλλων επιμελητηρίων, νεότερων κρατών, θα μπορεί να συμπεράνει ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Χρόνος, όμως, που θα καλυφθεί με την επίμονη προσπάθεια τόσο του Δ.Σ. όσο και των υπολοίπων μελών του. Επιπλέον να σημειωθεί ότι το επιμελητήριο λειτουργεί ως τράπεζα δεδομένων και πληροφοριών στο ευρύτερο φάσμα του εμπορίου, της επιχειρηματικότητας αλλά και φορολογίας και των δυο χωρών, προκειμένου να διευκολύνει όποιες επενδύσεις και επιχειρηματικές δραστηριότητες. Είμαστε εδώ για να δουλέψουμε.

 Πώς αξιολογείτε τις μέχρι σήμερα εμπορικές συναλλαγές μεταξύ Αρμενίας και Ελλάδας;

Οι μέχρι σήμερα εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δυο χωρών κινούνται σε ικανοποιητικά επίπεδα, αν λάβει κανείς υπόψη τις σημαντικές επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν στο παρελθόν από τον ΟΤΕ και την 3Ε , οι οποίες συνοδεύτηκαν με την αυτόνομη παρουσία της Εμπορικής Τράπεζας. Οι εν λόγω επενδύσεις, αν και ο ΟΤΕ και η Εμπορική Τράπεζα έχουν αποχωρήσει, λειτούργησαν ως Δούρειος Ίππος για περαιτέρω, μικρότερης κλίμακας, επενδύσεις στην Αρμενία. Ειδικότερα, να αναφερθούμε στην παρουσία εταιρειών τεχνολογίας όπως η Intracom, αλλά και εταιρείες ενδυμασίας και τροφίμων που δειλά δειλά έκαναν την εμφάνισή τους στην εγχώρια αγορά. Αξιοσημείωτη παραμένει η εισαγωγή στην Αρμενία ελληνικών χαρακτηριστικών προϊόντων, όπως το ελαιόλαδο και το πορτοκάλι. Σήμερα γίνονται αρκετές προσπάθειες για νέες συνεργασίες και επενδύσεις, οι οποίες είναι σε διαδικασία υλοποίησης, στους τομείς της ιατρικής, τηλεπικοινωνιών, ενέργειας και μεταφορών καθώς το τελευταίο παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την προσέλκυση νέων συνεργασιών, λόγω της ιδιαίτερης γεωπολιτικής μας θέσης.

 Σε ποιους τομείς μπορεί να υπάρξει διεύρυνση των εμπορικών και επιχειρηματικών σχέσεων;

Αρχικά θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι οι μεταφορές προϊόντων και εμπορευμάτων προς την Αρμενία ήταν και παραμένει το μεγάλο αγκάθι για την ανάπτυξη συνεργασιών. Οι δίοδοι είναι ελάχιστοι αν λάβει κανείς υπόψη τη γεωγραφική θέση της Αρμενίας σε συνδυασμό με τις τεταμένες σχέσεις, τόσο με τους «γείτονες» όσο και με την αστάθεια στον αραβικό κόσμο. Παρόλα αυτά οι τομείς όπου μπορούν να επικεντρωθούν οι συνεργασίες είναι ο ενεργειακός και τραπεζικός τομέας, καθώς επίσης ο τομέας των ακινήτων και εμπορίας παραδοσιακών προϊόντων τόσο της Αρμενίας όσο και της Ελλάδας. Επιπλέον, θα μπορούσε να γνωρίσει ιδιαίτερη ανάπτυξη ο κλάδος της παροχής υπηρεσιών αλλά και τουρισμού, καθώς η κοινή ιστορία και ο κοινός πολιτισμός συμβάλλουν θετικά στους παραπάνω αναφερόμενους κλάδους. Με τις σωστές βάσεις και σε συνδυασμό με το φορολογικό καθεστώς μπορούν να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την εγκατάσταση ξένων εταιρειών στην Αρμενία.

 Υπήρξαν αποτελέσματα κατά τη συνάντηση ελλήνων και αρμενίων επιχειρηματιών, με αφορμή την επίσημη επίσκεψη του Πρoέδρου της Αρμενίας στην Ελλάδα;

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι είχαμε την τύχη να ξεκινήσουμε αυτήν την προσπάθεια με το πρώτο Ελληνο-αρμενικό φόρουμ που έβαλε τον πήχη αρκετά ψηλά για τις εργασίες μας. Κατά τη διάρκεια του φόρουμ, το Επιμελητήριο, με τα λιγοστά μέσα που διαθέτει σήμερα, είχε μια αρκετά εποικοδομητική παρουσία. Ο ρόλος μας επικεντρώθηκε στο συντονισμό της εκδήλωσης έχοντας βέβαια ως πρωτεργάτη το ΕΒΕΑ, που εδώ οφείλουμε να τους συγχαρούμε και να τους ευχαριστήσουμε για την άριστη διεξαγωγή της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2011.

Η παρουσία 20 και πλέον εταιρειών από την Αρμενία, οι οποίες κατά την πλειοψηφία τους εκπροσωπήθηκαν από τους βασικούς τους φορείς, σήμανε την επίσημη έναρξη των διμερών επιχειρηματικών σχέσεων. Επιπλέον, η ανταπόκριση των ελλήνων επιχειρηματιών ήταν απρόσμενα μεγάλη και πραγματοποιήθηκαν πολλές συναντήσεις και διαβουλεύσεις για μελλοντικές συνεργασίες σε διαφορετικούς τομείς. Σημαντικό γεγονός ωστόσο παραμένει η προβολή της χώρας μας στον εμπορικό κόσμο της Ελλάδας.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια σας;

Στα μελλοντικά μας σχέδια συμπεριλαμβάνεται η παρουσία του Επιμελητηρίου μας στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, μια οργανωμένη επίσημη επίσκεψη στην Αρμενία με τη συνοδεία ελλήνων και αρμενίων επιχειρηματιών. Επιπλέον, πραγματοποιούνται οι διεργασίες για την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας με το Ελληνο-ρωσικό, Ελληνο-αραβικό και Ελληνο-γαλλικό Εμπορικό επιμελητήριο.

Αζνίβ Κασπαριάν

 

Πηγή: armenika.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Αρμενικό σχολείο στην Ορεστιάδα

Την Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του εβδομαδιαίου αρμενικού σχολείου στην Ορεστιάδα, παρουσία του δημάρχου Δημήτρη Μουζά, του ιερέα της αρμενικής κοινότητας Μπογός Μπαλταγιάν, των μελών του συμβουλίου της κοινότητας Διδυμοτείχου και Ορεστιάδας και των μελών του συμβουλίου των κυριών του Χ.Ο.Μ. (Αρμενικός Σταυρός Ελέους), με την πρωτοβουλία των οποίων και σε συνεργασία με τον ιερέα επιτεύχθη ο στόχος της δημιουργίας και λειτουργίας του σχολείου.

Στο σχολείο θα λειτουργούν τρία τμήματα, στα δύο θα διδάσκονται την αρμενική ανατολική διάλεκτο και στο ένα τη δυτική. Θα λειτουργεί Σάββατο και Κυριακή. Ο αριθμός των εγγεγραμμένων μαθητών έχει ήδη φτάσει τα 30 παιδιά από 6-17 ετών. Τη διδασκαλία έχουν αναλάβει οι κυρίες Σατενίκ Αντωνιάν και Λούσυ Γαλαγιάν.

Ο χώρος που στεγάζει το σχολείο ανήκει στην Αρμενική Αρχιεπισκοπή Αθηνών και βρίσκεται σε οικόπεδο το οποίο αγοράστηκε γύρω στο 1930 από εισφορά των μελών της κοινότητας του Νομού Ορεστιάδας. Οι πρωτεργάτες ήταν οι Οβαννές Κασαπιάν, Χάικ και Ρουπέν Γιοργκαντζιάν, Οβαννές Ναζαριάν, Χάικ Καλουστιάν, Χαμπαρτσούμ Μαρουκιάν, Ντισλιάν και πολλοί άλλοι.

Από την πρώτη στιγμή της απόκτησής του έως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κάλυπτε κάθε μορφής ανάγκη της κοινότητας (εκκλησιαστικές και θρησκευτικές λειτουργίες, πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνεστιάσεις, συνεδριάσεις του πολιτιστικού σωματείου «Κρασράτς»).

Σόνια Κασαπιάν-Κουρμπασιάν

 

Πηγή: armenika.gr

 

Διαβάστε περισσότερα...

The Last Troubadour

Η νέα ταινία του Αρτάκ Σεβαντά, ο Τελευταίος Τροβαδούρος

(The Last Troubadour), παρουσιάζει έναν από τους πιο φημισμένους συγγραφείς της Αρμενίας, τον Γεγισέ Τσαρέντς, σε ένα νέο κοινό.

Η διαδικασία της δημιουργίας ορισμένες φορές αποτελεί ένα πολύ κοπιαστικό ταξίδι. Συνήθως μεσολαβούν χρόνια από τη σύλληψη μιας ιδέας έως την υλοποίησή της. Η διαδρομή του καλλιτέχνη διαμέσου της έμπνευσης έως το δημιουργικό αποτέλεσμα μπορεί να «στοιχειώσει» τη ζωή του, υποκινώντας έναν επίμονο αγώνα, μια έντονη συναισθηματική αναταραχή. Ο Αρτάκ Σεβαντά ζει στα πλαίσια μιας τέτοιας καλλιτεχνικής «μανίας».

Αυτή η δημιουργική του ενέργεια είναι μεταδοτική. Έως ότου εκφραστεί για την τέχνη του μοιάζει με έναν οποιονδήποτε άλλο σκηνοθέτη του Χόλιγουντ, ωστόσο από τη στιγμή που αρχίζει να μιλάει για το έργο του κάτι φαίνεται να αλλάζει σε αυτόν: τα μάτια του γεμίζουν με μια φλογερή ένταση που συναντάται μόνο σε πραγματικούς καλλιτέχνες.

Για την ακρίβεια, όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του σε προηγούμενα έργα, υποστηρίζουν ότι ο Σεβαντά βιώνει ένα είδος έκστασης και μέσα σε μισή ώρα μπορεί να αναπτύξει το βασικό προσχέδιο των έργων του.

Υπάρχουν παραγωγοί οι οποίοι μελετούν δημοφιλείς τάσεις και δημιουργούν έργα ελπίζοντας να στηριχτούν σε αυτές τις τάσεις και από την άλλη υπάρχουν κάποιοι, όπως ο Σεβαντά, οι οποίοι δημιουργούν ταινίες απλά και μόνο για την καθαρή απόλαυση της καλλιτεχνικής δημιουργίας κι ελπίζουν πως ίσως οι ταινίες τους θα αγγίξουν τις πιο βαθιές ανησυχίες των συλλογικών μας βιωμάτων.

Τα έργα του Αρτάκ Σεβαντά υπερβαίνουν πολλά παραδοσιακά εμπόδια και παρουσιάζουν μίια ωμή αρχέγονη αλήθεια αναφορικά με τις ανθρώπινες εμπειρίες. Υποστηρίζει πως η έμπνευσή του πηγάζει από τη γενέτειρά του, την Αρμενία, την ιστορία και τον πλούτο της και πως «το βάθος της αρμενικής ιστορίας είναι τέτοιο που αντηχεί σε παγκόσμιο επίπεδο».

Οι τριλογίες ταινιών και μουσικής του έχουν γίνει αποδεκτές με θέρμη όχι μόνο από τους Αρμένιους, αλλά του έχουν εξασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό διεθνή αναγνώριση.

Το «Μίκος» του Σεβαντά αποτέλεσε την Επίσημη Επιλογή στο Φεστιβάλ των Καννών, καθώς επίσης και στο Φεστιβάλ του Γιόβε στην Ισπανία, ενώ κέρδισε και το Βραβείο Κοινού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Τιράνων στην Αλβανία. Η ταινία του «3 Χρώματα σε Μαύρο & Άσπρο» πήρε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Τζίο στη Βερόνα.

Πρόσφατα, αυτός ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης έχει αναλάβει μια νέα δημιουργική προσπάθεια: να παρουσιάσει τη δυναμική του αρμένιου συγγραφέα του 20ού αιώνα, Γεγισέ Τσαρέντς, σε ένα νέο κοινό. Η επερχόμενη ταινία του Σεβαντά, «Ο Τελευταίος Τροβαδούρος», βασίζεται στο ποίημα του Γεγισέ Τσαρέντς με τίτλο «Η Ραψωδία των Ιπποτών». Στην ταινία αντιπαραβάλλεται η μεσαιωνική αφήγηση με τη μοντέρνα ποιητική ιστορία της ζωής του Τσαρέντς ως ενός αντιφρονούντος ποιητή κατά τη διάρκεια του σταλινικού καθεστώτος. Είναι μια ιστορία με ένα απαισιόδοξο αίσθημα σε σχέση με την απώλεια της ελευθερίας και την αποκτήνωση, που είναι μόνιμοι συνοδοιπόροι σε όλα τα τυραννικά καθεστώτα.

Η ταινία του Σεβαντά φέρνει στο φως την ωμή πραγματικότητα του περιορισμού της ελευθερίας του λόγου με την ανοχή του κράτους και τη λαχτάρα του καλλιτέχνη να εκφραστεί ανεξάρτητα από τις όποιες θηριώδεις συνέπειες. Το έργο είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου δομημένο σε ποιητικές στροφές μεταφρασμένες στα αγγλικά.

Πολύ λίγα πράγματα έχουν χαθεί στη μετάφραση, ωστόσο το μεγάλο όφελος είναι η προβολή ενός από τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά ταλέντα της Αρμενίας στο κόσμο. Το πάθος του Αρτάκ Σεβαντά, ως συγγραφέα και σκηνοθέτη, πηγάζει από την πίστη του ότι το έργο υπερβαίνει τον πολιτισμό και την ιστορία.

«Ο Τελευταίος Τροβαδούρος» είναι η εξιστόρηση των ολέθριων αποτελεσμάτων τα οποία έπονται της καταπάτησης των ελευθεριών και των κοινωνικών επιπτώσεων οι οποίες επακολουθούν. Παρά το γεγονός της εντάσεως του κυρίως θέμα-τος, η ταινία εστιάζει στην εγκαρτέρηση και στην επίμονη ελπίδα του δημιουργικού πνεύματος.

Μια επίσκεψη στον διαδικτυακό τόπο http://www.sevada.com/ θα σας πείσει για του λόγου το αληθές, όπου θα έχετε τη δυνατότητα να απολαύσετε την ιδιαίτερη καλλιτεχνική ματιά του Αρτάκ Σεβαντά αλλά και πολλές άλλες ταινίες μικρού μήκους.

 

 Ο αρμένιος ποιητής Γεγισέ Τσαρέντς, γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1897 στο Ιράν και μετακόμισε στο Καρς σε μικρή ηλικία. Το πρώτο του ποίημα δημοσιεύθηκε το 1912. Ως εθελοντής πολεμιστής στο Καυκασιανό Μέτωπο το 1915, υπήρξε μάρτυρας πλήθους κτηνωδιών οι οποίες διεπράχθησαν από την τουρκική φρουρά, κάτι που στοίχειωσε μεγάλο μέρος της ποίησής του. Το 1916 μετακόμισε στη Μόσχα κι έγινε ένθερμος υποστηρικτής του κομμουνισμού και μέλος του κόμματος των Μπολσεβίκων. Το 1919 κατατάχθηκε στον Ερυθρό Στρατό κατά τη διάρκεια του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου. Πολέμησε ακόμα κι εναντίον Αρμενίων κατά τη διάρκεια μιας αντι-σοβιετικής εξέγερσης.

Όσο η Σιδηρά θηλιά έσφιγγε με το Σταλινισμό, ο Τσαρέντς απογοητευόταν από τη σκληρή πραγματικότητα του σοβιετικού καθεστώτος. Μέχρι τα 1930 είχε αναπτύξει μια αυξημένη αίσθηση πατριωτισμού για την Αρμενία κι άρχισε να γράφει αντικαθεστωτική ποίηση ορθώνοντας το ανάστημά του απέναντι στην τυραννία του Σταλινισμού. Υπήρξε θύμα των Σταλινιστικών εκκαθαριστικών διώξεων και πέθανε σε σοβιετική φυλακή το 1937.

Γκαρμπίς Σιμπατιάν


Πηγή: armenika.gr

 

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι