Menu

Η απάντηση Αζναβούρ στον Ερντογάν

Ο αρμενικής καταγωγής Γάλλος τραγουδιστής Σαρλ Αζναβούρ εκτιμά πως ο όρος "συλλυπητήρια" που χρησιμοποιήθηκε από τον τούρκο πρωθυπουργό στο μήνυμά του "προς τα εγγόνια των Αρμενίων που σκοτώθηκαν το 1915", δεν πρέπει να αναγνωσθεί "ως μια αναγνώριση (της γενοκτονίας) και ακόμη λιγότερο ως αίτηση συγγνώμης" γι' αυτή.
"Ο ανθρωπισμός που οφείλει να επικρατεί στις σχέσεις ανάμεσα στους λαούς και ευρύτερα ανάμεσα στους ανθρώπους θα απαιτούσε η δήλωση αυτή να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα προς ένα διάλογο τον οποίο μας αρνούνται εδώ και εκατό χρόνια", εξηγεί ο καλλιτέχνης σε σημερινή ανακοίνωσή του προς το Γαλλικό Πρακτορείο.
"Εντούτοις, η σύνεση μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι αυτή η έκφραση συλλυπητηρίων έχει κίνητρο άλλες θεωρήσεις και όχι αυτό το διάλογο που τόσο είναι επιθυμητός για την ιστορική αλήθεια", συνεχίζει ο Αζναβούρ, ένας από τους πρεσβευτές του γαλλικού τραγουδιού σε όλο τον κόσμο, ο οποίος είχε σπεύσει το 1988 να βοηθήσει την Αρμενία που είχε πληγεί τότε από ένα φονικό σεισμό, ιδρύοντας την επιτροπή "Ο Αζναβούρ για την Αρμενία", όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

"Καθώς εξακολουθούν να μην αναγνωρίζουν τη γενοκτονία, πρέπει να διαβάσουμε συνεπώς στη δήλωση του κ. Ερντογάν τον όρο 'συλλυπητήρια' όχι ως μια αναγνώριση και ακόμη λιγότερο ως αίτηση συγγνώμης, αλλά ως μια απλή προσωπική βούληση να εμφανισθεί ως ένας δήθεν 'ανοικτός' πολιτικός", εκτιμά ο τραγουδιστής, ο οποίος θα γιορτάσει το Μάιο τα 90ά γενέθλιά του.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπέβαλε χθες, Τετάρτη, τα συλλυπητήρια της Τουρκίας "στα εγγόνια των Αρμενίων που σκοτώθηκαν το 1915", με την ευκαιρία της σημερινής 99ης επετείου των σφαγών που είχαν στόχο την αρμενική κοινότητα κατά την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Είναι η πρώτη φορά που ένας Τούρκος αξιωματούχος αυτού του επιπέδου μιλάει τόσο ανοικτά για τα γεγονότα που στιγμάτισαν τα τελευταία χρόνια της παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χωρίς ωστόσο να χρησιμοποιήσει τη λέξη "γενοκτονία", την οποία η Τουρκία απορρίπτει κατηγορηματικά.

 

 

Πηγή: real.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τους έκαιγαν ζωντανούς, τους έπνιγαν στη θάλασσα, τους εξόντωναν με χημικά αέρια, μέσα στα σχολεία. Η γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους

Στις 24 Απριλίου του 1915, οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν 250 πνευματικούς ηγέτες των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη. Η μέρα έμεινε γνωστή ως η «Κόκκινη Κυριακή». Οι άντρες μεταφέρθηκαν σε φυλακές στην Άγκυρα, όπου βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν. Λίγοι τυχεροί κατάφεραν να δραπετεύσουν με τη βοήθεια ισχυρών φίλων τους από το εξωτερικό. Οι συλλήψεις δεν έγιναν τυχαία. Εξυπηρετούσαν το στόχο της κυβέρνησης, που ήταν η εξόντωση των Αρμενίων. Την 24η Απριλίου, οι Τούρκοι επιτέθηκαν στο «κεφάλι», την πνευματική αφρόκρεμα του λαού. Σειρά είχαν όλοι οι υπόλοιποι.

Ορισμένοι συλληφθέντες
Η αρμένικη απειλή


Το 1915, η οθωμανική αυτοκρατορία κατέρρεε. Η μία ήττα διαδεχόταν την άλλη και η αυτοκρατορία είχε χάσει τεράστιο μέρος των εδαφών της. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες συνέρρεαν στην Τουρκία τα απολεσθέντα εδάφη και το κράτος αδυνατούσε να τους φροντίσει. Φτώχεια, πείνα και κακουχίες βασίλευαν στην οθωμανική αυτοκρατορία. Η αντίδραση των Τούρκων ήταν ένας φανατικός εθνικισμός, που στρεφόταν εναντίον οποιασδήποτε μειονότητας έκρινε ως απειλή. Το 1915, ο κλήρος έπεσε στους Αρμένιους. Αφορμή ήταν η ήττα των Τούρκων στη μάχη του Σαρακαμίς, όπου πολέμησαν εναντίον των Ρώσων. Με τους αντιπάλους, είχαν ταχθεί μερικές χιλιάδες Ρωσο-Αρμένιοι και αρκετοί Αρμένιοι που επισήμως ήταν πολίτες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η επίσημη γραμμή της τουρκικής κυβέρνησης ήταν ότι η ήττα του στρατού οφειλόταν αποκλειστικά στους Αρμένιους, οι οποίοι σκόπευαν να επαναστατήσουν εναντίον της Τουρκίας.

Τούρκοι στη μάχη του Σαρικαμίς

Στις 25 Φεβρουαρίου του 1915, ο Υπουργός Αμύνης Εμβέρ Πασάς, διέταξε να σταλούν στα κάτεργα, όλοι οι Αρμένιοι που υπηρετούσαν στον οθωμανικό στρατό. Στις 19 Απριλίου, ο διοικητής της πόλης Βαν, ζήτησε να στρατολογηθούν 4 χιλιάδες Αρμένιοι. Η εντολή ήταν απλώς ένα πρόσχημα για να συγκεντρώσουν και να σφαγιάσουν όλους τους άντρες, που θα μπορούσαν να τους αντισταθούν. Οι Αρμένιοι αντιλήφθηκαν την απειλή και έστειλαν μόνο 500 άντρες και κάποια χρήματα. Οι τουρκικές αρχές απάντησαν με προκλητικές επιθέσεις που εξόργισαν τους Αρμένιους, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν εναντίον τους. Η πόλη Βαν περικυκλώθηκε από Τούρκους που προσπαθούσαν να σπάσουν τον κλοιό των Αρμενίων, οι οποίοι αντιστέκονταν με σθένος. Η πολιορκία της πόλης έληξε στις 6 Μαΐου, όταν ρώσικες ενισχύσεις βοήθησαν τους πολιορκούμενους. Όμως, ήταν ήδη πολύ αργά. Οι αναταραχές στη Βαν χρησιμοποιήθηκαν ως δικαιολογία από την κυβέρνηση, η οποία ενέτεινε τις προσπάθειες τις και έθεσε σε εφαρμογή την «Κόκκινη Κυριακή».
Στις 27 Μαΐου, ψηφίστηκε ο νόμος περί αναγκαστικών εκτοπίσεων και ξεκίνησαν οι μαζικές απελάσεις του αρμένικου πληθυσμού. Λίγους μήνες μετά, στις 13 Σεπτεμβρίου, ψηφίστηκε και ο νόμος που επέτρεπε στους Τούρκους να κατάσχουν τις περιούσιες που άφηναν πίσω τους οι εξόριστοι.

Οι Αρμένιοι υπερασπίζονται τη Βαν

Πορεία θανάτου

Οι Αρμένιοι ταξίδευαν με δύο τρόπους, είτε με τα πόδια είτε με το τρένο. Όσοι «τυχεροί» βρέθηκαν στο τελευταίο, αναγκάστηκαν από την κυβέρνηση να αγοράσουν το εισιτήριό που τους έστελνε στην εξορία. Ο κόσμος υπάκουσε, γιατί ταυτόχρονα η κυβέρνηση υποσχόταν ότι οι μετακινήσεις ήταν προσωρινές και σύντομα θα επέστρεφαν όλοι στα σπίτια τους. Δεν γύρισε κανείς. Σε κάθε βαγόνι στοιβάζονταν 80 με 100 άνθρωποι και πολλοί κατέληγαν να ποδοπατούνται.

Όσοι πεζοπορούσαν, είχαν να αντιμετωπίσουν τη βαναυσότητα των Τούρκων φυλάκων. Στόχος της τουρκικής κυβέρνησης δεν ήταν να απελάσει τους Αρμένιους από τη χώρα, αλλά να τους εξοντώσει ολοσχερώς. Έπρεπε να διανύσουν 60 χιλιόμετρα δύσβατου δρόμου με καύσωνα, χωρίς φαγητό, νερό ή ξεκούραση. Οι οδηγοί επίτηδες πήραν τον μακρύτερο δρόμο και πολλές φορές έκαναν άσκοπους κύκλους για να τους εξαντλήσουν. Οι πιο αδύναμοι, δηλαδή οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και οι έγκυες γυναίκες, πέθαναν από πείνα και κούραση. Όσοι αρρώσταιναν, εκτελούνταν και όσοι άντεχαν τις κακουχίες, ξυλοκοπούνταν για να αποδυναμωθούν. Οι δρόμοι γέμισαν με πτώματα και ο Ευφράτης έγινε κόκκινος απ’ το αίμα. Ελάχιστοι επέζησαν από τις πορείες θανάτου....

Εκτελεστικά Αποσπάσματα

Οργανώθηκαν εκτελεστικά αποσπάσματα που σκότωναν όσους Αρμένιους αρνούνταν να αποχωρήσουν ή δεν είχαν προλάβει να εγκαταλείψουν τις οικίες τους. Δε συμμετείχαν μόνο Νεότουρκοι, αλλά και Κούρδοι, Καυκάσιοι και οποιοσδήποτε άλλος ωφελούνταν από το θάνατο των Αρμενίων. Οι ιμάμηδες εξέφραζαν την προπαγάνδα της κυβέρνησης και υπόσχονταν μια θέση στον Παράδεισο, σε όποιον στρεφόταν εναντίον των διωκόμενων. Συγκέντρωναν τους Αρμένιους μέσα σε κτίρια και τους έκαιγαν ζωντανούς. Τουλάχιστον 5 χιλιάδες εξοντώθηκαν με μαζικούς εμπρησμούς και οι Τούρκοι στρατιώτες διηγούνταν, ότι μύριζε καμένη σάρκα για μέρες. Στην Τραπεζούντα, έπνιγαν γυναίκες και παιδιά στη Μαύρη Θάλασσα. Στα νοσοκομεία, ορισμένοι γιατροί θανάτωσαν Αρμένιους ασθενείς χορηγώντας τους υπερβολική δόση μορφίνης. Τουλάχιστον σε δύο σχολεία, οι μαθητές εξοντώθηκαν με χημικά αέρια. Οι εκτελεστές βίαζαν όποια γυναίκα έβρισκαν στο διάβα τους, από μικρά κορίτσια μέχρι ηλικιωμένες γυναίκες....

Η φρίκη ήταν απερίγραπτη και οι θηριωδίες ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., Θίοντορ Ρούσβελτ, αποκάλεσε τη γενοκτονία των Αρμενίων «το χειρότερο έγκλημα πολέμου». Υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι.

Η δίκη

Το 1919, το τούρκικο κακουργιοδικείο δίκασε τους ιθύνοντες της αρμένικης γενοκτονίας. Η «τριανδρία» που ηγούνταν της προσπάθειας, καταδικάστηκε σε θάνατο. Ήταν οι Εμβέρ Πασάς, Τζεμάλ Πασάς και Ταλαάτ Πασάς, που είχαν εγκαταλείψει την Τουρκία προ πολλού....

Στις 15 Μαρτίου του 1921, ο Ταλαάτ Πασάς δολοφονήθηκε από τον αρμένιο φοιτητή, Σόγκομον Τεϊλιριάν στη Γερμανία. Το δικαστήριο τον αθώωσε. Στις 21 Ιουλίου του 1922, ο Τζεμάλ Πασάς δολοφονήθηκε στην Τυφλίδα από τον αρμένιο Στεπάν Ντζαγκιγιάν. Στις 4 Αυγούστου του 1922, ο Εμβέρ Πασάς σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια επίθεσης Σοβιετικών, στο σημερινό Τατζικιστάν. Οι Τούρκοι δεν έχουν αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων....

 

 

 

Πηγή: mixanitouxronou.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ενενήντα εννέα χρόνια από τη γενοκτονία των Αρμενίων

ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΑΔΑΜΟΥ

ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ

ΣΧΕΔΟΝ ένας αιώνας συμπληρώνεται σήμερα από την έναρξη της γενοκτονίας των Αρμενίων, που χαρακτηρίστηκε μια από τις χειρότερες και μαζικότερες γενοκτονίες της παγκόσμιας ιστορίας. Το ΑΚΕΛ σε ανακοίνωση, με αφορμή την επέτειο, καταδικάζει γι' ακόμα μια φορά με τον πιο έντονο τρόπο το αποτρόπαιο έγκλημα κατά του αρμενικού λαού και εκφράζει τη συμπάθειά του προς τον φίλο λαό της Αρμενίας, την αρμενική κοινότητα της Κύπρου και τους Αρμενίους της διασποράς.
«Το ΑΚΕΛ απευθύνει θερμό χαιρετισμό στους συμπατριώτες μας Αρμενίους, εκφράζοντας ταυτόχρονα εκτίμηση για τη μεγάλη συμβολή της κοινότητάς τους στην πρόοδο και προκοπή της Κύπρου. Μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και των υφεσιακών πολιτικών φτωχοποίησης του λαού, που επιβάλλονται από τους κυβερνώντες και την Τρόικα στην πατρίδα μας, η αλληλεγγύη ανάμεσα στις κοινότητες και τις θρησκευτικές ομάδες της χώρας μας είναι περισσότερο από ποτέ επιβεβλημένη», σημειώνει, τονίζοντας πως η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει το έγκλημα της γενοκτονίας κατά του αρμενικού λαού καθιστά αυτό ως μιαν από τις πιο τραγικές και μελανές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Το ΕΥΡΩΚΟ αποτίει φόρο τιμής στα θύματα της θηριωδίας των Νεότουρκων του Κεμάλ Ατατούρκ και καταδικάζει το αισχρό έγκλημα της Γενοκτονίας του Αρμενικού λαού. «Ο κυπριακός λαός στέκεται στο πλευρό των Αρμενίων, γιατί ο αγώνας κατά του τουρκικού επεκτατισμού είναι κοινός. Η αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας και η απονομή της ελάχιστης δικαιοσύνης προς τα θύματά της είναι το ελάχιστο που οφείλει η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος προς το αρμενικό έθνος. Η Τουρκία, που θέλει να γίνει μέρος της ευρωπαϊκής οικογένειας, πρέπει πρώτα να αποκηρύξει τα εγκλήματά της στην Αρμενία, τον Πόντο και την Κύπρο, γιατί μόνο έτσι θα αποκατασταθεί η ιστορία, θα εδραιωθεί η εμπιστοσύνη και θα οικοδομηθεί ένα ασφαλές μέλλον στην περιοχή μας», καταλήγει το ΕΥΡΩΚΟ.

Η γενοκτονία

Σημειώνεται πως ως γενοκτονία των Αρμενίων αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Εντολές για εκκαθαρίσεις Αρμενίων είχαν δοθεί νωρίτερα από τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ (1894-96), ωστόσο η κύρια ευθύνη για τις πλέον εκτεταμένες σφαγές τους αποδίδεται στο κίνημα των Νεοτούρκων (1908-18). Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν. Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν από 600.000 ώς 800.000, ενώ δυτικές και αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000. Η γενοκτονία των Αρμενίων θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες.
Η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη «γενοκτονίας» και ισχυρίζεται ότι πραγματοποιήθηκε ένας βίαιος εκτοπισμός του αρμενικού πληθυσμού. Μέχρι το 2010, 23 κράτη είχαν αναγνωρίσει επισήμως τα γεγονότα ως γενοκτονία των Αρμενίων, όπως και η Διεθνής Ένωση Μελετητών για τη Γενοκτονία (International Association of Genocide Scholars). Η Γενοκτονία των Αρμενίων πραγματοποιήθηκε παράλληλα και με τον ίδιο τρόπο με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλαδή των Ελλήνων και των Ασσυρίων (Νεστοριανών χριστιανών).

 

 

Πηγή: sigmalive.com

Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκία: Έκθεση στο Ντιγιαρμπακίρ για τη Γενοκτονία των Αρμενίων στις 24 Απριλίου 2014

Πορτρέτα της εξορίας - 99 φωτογραφίες των θυμάτων της Αρμενικής Γενοκτονίας

24 Απριλίου - 2 Μάιου 2014 στην Αίθουσα Τέχνης  Sümer park του Ντιγιαρμπακίρ.

Εγκαίνια  24 Απριλίου 2014 στις 17:00

Η Έκθεση διοργανώθηκε από το Yerkir Ευρώπη σε συνεργασία με την ένωση ARAM Μασσαλίας και την πόλη του Ντιγιαρμπακίρ.

Nouvelles d'Aménie (γαλλόφωνος αρμενικός ιστοτόπος) (μτφ. Κριστιάν)

 

Πηγή: armenews.com, infognomonpolitics.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι