Menu

Ανοιχτή Επιστολή

Προς
τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη
κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη
Αθήνα

27 Απριλίου 2012

Κύριε Υπουργέ,

Σε αντίθεση με τους περισσοτέρους Ελληνοαρμενίους, δεν θα διαμαρτυρηθώ για τις βαναυσότητες των ΜΑΤ κατά την ειρηνική πορεία των Αρμενίων διαδηλωτών προς την Τουρκική Πρεσβεία στις 23-4-2012.

Αντίθετα, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, γιατί χωρίς την επιθετικότητα των δυνάμεων ασφαλείας, η συγκεκριμένη πορεία δεν θα διέφερε καθόλου από τις αντίστοιχες που έγιναν σε άλλες χώρες της αρμενικής διασποράς. Πράγματι, ποιος άκουσε για τις πολυπληθείς συγκεντρώσεις και πορείες που πραγματοποιήθηκαν σε πλήθος χωρών, όπως η Γαλλία, ο Λίβανος, η Γεωργία, η Βουλγαρία, το Καζακιστάν, η Συρία, το Ιράν, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Αργεντινή, η Ουρουγουάη, η Βραζιλία, οι Η.Π.Α., η Ινδία, κλπ; Μάλλον λίγοι, γιατί όλες ολοκληρώθηκαν ανεμπόδιστα και χωρίς κανένα πρόβλημα!

Οι μόνες εκδηλώσεις που ξεχώρισαν από τις παραπάνω, ήταν εκείνη της Κωνσταντινούπολης, μια και είναι πράγματι εντυπωσιακό (επί του παρόντος) να διαδηλώνεις κατά της Γενοκτονίας μέσα στην ίδια τη Τουρκία και, φυσικά, η δική μας στην Αθήνα γιατί είναι απορίας άξιο, πώς μια χώρα που έχει αναγνωρίσει τη  γενοκτονία, εμποδίζει μια ειρηνική πορεία προς την Πρεσβεία των γενοκτόνων!

Κι’ έτσι οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που έγιναν στην Πόλη και στην Αθήνα έκαναν το γύρο του κόσμου, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μια!

Έχω, λοιπόν, κάθε λόγο να σας ευχαριστήσω, γιατί χάρις στις εντολές που δώσατε στα ΜΑΤ, η φωνή της αγανάκτησής μας ακούστηκε παντού.

Υπάρχει και κάτι ακόμα. Δεν νομίζω κ. Υπουργέ, πως τούτη την απόφαση την λάβατε μόνος. Απλά συναινέσατε!

Ποιος, όμως, εξέδωσε την αρχική εντολή; Ποιος ήθελε να παρουσιάσει «καλή διαγωγή» έναντι της Τουρκίας; Η κοινή λογική μου λέει, πως αρμόδιο για μια τέτοια απόφαση είναι το Υπουργείο Εξωτερικών. Δύσκολο να με διαψεύσει κανείς! Εκτός κι’ αν υπάρχουν και άλλα κέντρα εξουσίας στη χώρα, πέραν των επισήμων. Αλλά εδώ δεν μιλάμε για την οικονομία και την τρόικα… Θέλω να πιστεύω, πως τα θέματα εσωτερικής ασφάλειας και κυρίως της εξωτερικής πολιτικής, συνεχίζουν να τα χειρίζονται τα αρμόδια υπουργεία μας.

Και στο σημείο αυτό με καταλαμβάνει μια απέραντη μελαγχολία. Υπουργός Εξωτερικών είναι ο κ. Σταύρος Δήμας. Ένας άνθρωπος καθ’ όλα σοβαρός και αξιόλογος. Ένας άνθρωπος που ανήκει στο κόμμα, ο σημερινός ηγέτης του οποίου ήταν το 1996 ο εισηγητής του Νόμου για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Στο κόμμα, ηγέτης του οποίου είχε διατελέσει ο αείμνηστος Γεώργιος Ράλλης που το 1981, σε και- ρούς πολύ πιο ζοφερούς από τους σημερινούς,  δεδομέ- νου ότι η βόρεια Κύπρος μόλις είχε καταληφθεί από τους καλούς μας γείτονες, είχε αρνηθεί να υποκύψει σε ανάλογες πιέσεις τους. Γράφει ο ίδιος στις «Ώρες ευθύνης» αναφερόμενος σε σχετική τουρκική διακοίνωση:

«Δύο γεγονότα ήρθαν να μεταβάλλουν την κατάσταση αυτή. Οι μαζικές παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου τις πρώτες ημέρες του Απριλίου και η ιταμή διακοίνωση διαμαρτυρίας – που επιδόθηκε στην πρεσβεία μας στην Άγκυρα τον ίδιο μήνα – για τις εκδηλώσεις στην Αθήνα με αφορμή την επέτειο του αρμενικού δράματος…»

«Όσον αφορά στη διακοίνωση για τις εκδηλώσεις των Αρμενίων, αξίζει να σημειωθεί ότι η εκδήλωση του 1981 δεν ήταν διαφορετική από εκείνες των προηγουμένων ετών. Όπως όμως πληροφορηθήκαμε από αξιόπιστη πηγή, η ιταμή και απαράδεκτη τουρκική διακοίνωση δεν ήταν πρωτοβουλία του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, αλλά είχε δοθεί εντολή για την επίδοσή της από ανώτερα κλιμάκια. Για να υπογραμμίσει μάλιστα τη σημασία που η τουρκική κυβέρνηση απέδιδε στην όλη υπόθεση, η διακοίνωση επέσειε το ενδεχόμενο διακοπής του ελληνοτουρκικού διαλόγου.

Η δική μας απάντηση υπήρξε απόλυτα ψύχραιμη και έδινε στο θέμα τις πραγματικές του διαστάσεις. Είπαμε ότι βέβαια καμιά συνάφεια δεν μπορούσε να υπήρχε μεταξύ των αρμενικών εκδηλώσεων για την τραγική επέτειο και των θεμάτων που συζητούσαν οι δύο κυβερνήσεις στο μεταξύ τους διάλογο. «Αν όμως η τουρκική κυβέρνηση» - τελείωνε η ελληνική απάντηση – «αποφάσιζε να πάρει την πρωτοβουλία διακοπής του διαλόγου, η ευθύνη θα ανήκε αποκλειστικά σ’ αυτή».

Έκτοτε πέρασαν 31 ολόκληρα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων κάθε 24 του Απρίλη η ελληνοαρμενική νεολαία διοργάνωνε πορεία προς την τουρκική πρεσβεία, χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Και να που φέτος συνέβη το απρόσμενο. Υπήρξε άραγε κάποια νέα τουρκική διακοίνωση; Αν ναι, θα ήταν συνετότερο να αναζητούσε στα αρχεία ο κ. Δήμας, τη στάση του ΥΠΕΞ τα προηγούμενα χρόνια, προτού αποφασίσει πως θα αντιδράσει. Κάπου θα έβρισκε την απάντηση του αείμνηστου Γεωργίου Ράλλη, που θα μπορούσε να του χρησιμεύσει ως οδηγός.

Ίσως να μην γνωρίζετε, πως ο διεκδικητικός αγώνας των Αρμενίων της διασποράς άρχισε συστηματικά και επίμονα τον Απρίλιο του 1965, όταν συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την επέτειο της φριχτής ανθρωποσφαγής.

Ήταν τότε, που η γεννημένη σε διάφορες χώρες του κόσμου νεολαία, συνειδητοποιούσε πως αυτό που είχε συμβεί σε βάρος των γονιών του δεν ήταν μια συνηθισμένη τραγωδία εν καιρώ πολέμου. Πως ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα κατά ολόκληρης της ανθρωπότητας! Και αποφάσισε να κινητοποιηθεί. Θυμήθηκε πως ο αρχιμακελάρης Ταλαάτ Πασάς είχε πει, πως θα εξολόθρευε ολόκληρο το αρμενικό έθνος και θα κρατούσε μόνο έναν ζωντανό, σαν μουσειακό έκθεμα!

Ήταν τότε, που οι νέοι Αρμένιοι τόσο της Διασποράς, όσο και της Σοβιετικής Αρμενίας ξεσηκώνονταν, απαιτώντας με υψωμένες γροθιές «τα εδάφη μας, τα εδάφη μας».

Το ξέσπασμα αυτό μετά από 50 χρόνια εσωστρέφειας και ολοφυρμών, ξάφνιασε τις τότε τουρκικές αρχές που δεν πίστευαν στα μάτια τους. Έβλεπαν πως το Αρμενικό Ζήτημα που θεωρούσαν λήξαν, επανερχόταν στην επιφάνεια με νέα ορμή. Έψαχναν για υποκινητές. Που αλλού; Μα φυσικά στην Ελλάδα. Διαβάζουμε λοιπόν σε άρθρο της κυρίας Φωτεινής Τομαή, προϊσταμένης της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών, στο «Βήμα» της 17/10/2010:

Κατασκευάζουν υποκινητές
Οπως αναμενόταν, οι ως άνω εκδηλώσεις, όπως και πολλές άλλες που για οικονομία του χώρου δεν αναφέρονται εδώ, «ηνώχλησαν σφόδρα τους Τούρκους, αι δε κατά τόπους τουρκικαί υπηρεσίαι κατέβαλον ιδιαιτέραν προσπάθειαν δι΄ εντύπων, άρθρων κλπ. όπως αντικρούσουν την βαρείαν κατηγορίαν της γενοκτονίας» (υπουργός Π. Ι. Βαρδινογιάννης ΑΠ 28286/ΑΕΓ/7817, 7 Ιουλίου 1965). Ιδιαίτερα καυστικός όμως υπήρξε ο τουρκικός Τύπος, ο οποίος αργά στην αρχή, αλλά μεθοδευμένα, απέδωσε τις κινητοποιήσεις σε ελληνικό δάκτυλο. Έτσι αναφέρονται χαρακτηριστικά: Η εφημερίδα «Ουλούς» στο φύλλο της 28ης Μαρτίου δημοσίευε εκτενές άρθρο με τίτλο «Δεν είναι εύκολον το βρυκολάκιασμά του» που κατέληγε: «...Με το ζήτημα των Αρμενίων ασχολούνται οι Ρωμηοί και οι Έλληνες. Απεκαλύφθη επιτέλους ο δάκτυλος όπισθεν των μνημοσύνων της 50ετίας. Το πτώμα όμως έχει σαπίσει τόσον ώστε δεν είναι δυνατόν το βρυκολάκιασμά του» (Θ. Λ. Χρυσανθόπουλος από Γ. Προξενείο Κωνσταντινουπόλεως ΕΠ 1490, 26 Μαρτίου 1965). http://www.tovima.gr/world/article/?aid=361197

Πενήντα χρόνια μετά, γνωρίζουν πολύ καλά πλέον οι Τούρκοι, πως δεν είναι η Ελλάδα εκείνη που υποκινεί τους Αρμενίους. Υποκινήτρια είναι η ίδια η Τουρκία, που δεν κατανοεί πως θα ήταν προς το δικό της συμφέρον η αναγνώριση της Γενοκτονίας και η αποκατάσταση των αδικιών που διέπραξε σε βάρος του αρμενικού λαού. Δεν πείσθηκε ακόμη πως «το πτώμα ΔΕΝ έχει σαπίσει και δεν είναι δυνατόν το βρυκολάκιασμά  του». Γιατί δεν υπάρχει πτώμα. Τραύμα υπάρχει!

Ένα τραύμα βαθύ που αργά ή γρήγορα θα επουλωθεί. Ως τότε θα μετράμε εκείνους που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, καθώς και εκείνους που μας απογοήτευσαν.

Και πάλι σας ευχαριστώ κύριε Υπουργέ, που με τον τρόπο σας συμβάλλατε να ακουστεί ως τα πέρατα του κόσμου, η συμμετοχή των αρμενικής καταγωγής Ελλήνων πολιτών, στον αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας.

Με τιμή
Αρά Μαγκογιάν
Συνταξιούχος τραπεζικό
Ήβης 70, Παλαιό Φάληρο

Διαβάστε περισσότερα...

Χώρες, Κοινοβούλια, Γερουσίες που έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Σουηδίας – 12 Μαρτίου 2010

Ψήφισμα Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων  ΗΠΑ – 05 Μαρτίου 2010

Ψήφισμα Κοινοβουλίου Νότιας Αμερικής – 19 Νοεμβρίου 2007

Ψήφισμα Γερουσίας της Χιλής – 05 Ιουνίου 2007

Νομοθεσία  Αργεντινής – 15 Ιανουαρίου 2007

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Αργεντίνης – 19 Απριλίου 2006

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Λιθουανίας – 15 Δεκεμβρίου 2005

Ψήφισμα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – 28 Σεπτεμβρίου 2005

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Βενεζουέλας – 14 Ιουλίου 2005

Ψήφισμα Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου της Γερμανίας – 15 Ιουνίου 2005

Ψήφισμα Γερουσίας της Αργεντινής – 20 Απριλίου 2005

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Πολωνίας – 19 Απριλίου 2005

Ψήφισμα Ολλανδικού Κοινοβουλίου – 21 Δεκεμβρίου 2004

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Σλοβακίας – 30 Νοεμβρίου 2004

Ψήφισμα Καναδικής Βουλής  των Αντιπροσώπων – 21 Απριλίου 2004

Ψήφισμα Κογκρέσου της Αργεντινής – 31 Μαρτίου 2004

Νομοθεσία της Ουρουγουάης – 26 Μαρτίου 2004

Νομοθεσία της Αργεντινής – 18 Μαρτίου 2004

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Ελβετίας – 16 Δεκεμβρίου 2003

Ψήφισμα Γερουσίας της Αργεντινής – 20 Αυγούστου 2003

Ψήφισμα Γερουσίας του Καναδά – 13 Ιουνίου 2002

Ψήφισμα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – 28 Φεβρουαρίου 2002

Κοινή Δήλωση Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ και του καθολικού των Αρμενίων τον Καρεκίν Β’ στο Ετσμιατζίν (Αρμενία) – 27 Σεπτεμβρίου 2001

Προσευχή του Ιωάννη Παύλου Β’ στο Μνημείο του Τζιτζερναγκαπέρτ – 26 Σεπτεμβρίου 2001

Συμβούλιο Ευρώπης, Κοινοβουλευτική Συνέλευση – 24 Απριλίου 2001

Γαλλική Νομοθεσία - 29 Ιανουαρίου 2001

Ψήφισμα Ιταλίας της Βουλής των Αντιπροσώπων – 16 Νοεμβρίου 2000

Ψήφισμα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – 15 Νοεμβρίου 2000

Βατικανό – 10 Νοεμβρίου 2000

Ψήφισμα Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης – 7 νοεμβρίου 2000

Ψήφισμα Κοινοβουλίου του Λιβάνου – 11 Μαϊου 2000

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Σουηδίας – 29 Μαρτίου 2000

Γαλλική Εθνοσυνέλευση – 28 Μαϊου 1998

Συμβούλιο Ευρώπης της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης – 24 Απριλίου 1998

Ψήφισμα Γερουσίας του Βελγίου – 26 Μαρτίου 1998

Ψήφισμα Βουλής των Αντιπροσώπων του Λιβάνου – 3 Απριλίου 1997

Ψήφισμα Αμερικάνικης Βουλής των Αντιπροσώπων, ψήφισμα 3540 – 11 Ιουνίου 1996

Ψήφισμα Κοινοβουλίου της Ελλάδας – 25 Απριλίου 1996

Ψήφισμα Βουλής των Κοινοτήτων του Καναδά – 23 Απριλίου 1996

Ψήφισμα Ρωσίας – 14 Απριλίου 1995

Ψήφισμα Γερουσίας της Αργεντινής – 5 Μαϊου 1993

Ψήφισμα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – 18 Ιουνίου 1987

Ψήφισμα Αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων Κοινό ψήφισμα 247 – 12 Σεπτεμβρίου 1984

Κύπρος Ψήφισμα της Βουλής των Αντιπροσώπων – 29 Απριλίου 1982

Ψήφισμα Αμερικάνικης Βουλής των Αντιπροσώπων Κοινό ψήφισμα 148 – 9 Απριλίου 1975

Ψήφισμα Ουρουγουάης της Γερουσίας και η Βουλή των Αντιπροσώπων – 20 Απριλίου 1965

Ψήφισμα Αμερικάνικης Γερουσίας 359 – 11 Μαϊου 1920

Ψήφισμα Αμερικάνικου Κογκρέσου νόμου για την ενσωμάτωση Εγγύς Ανατολή Αρωγής – 6 Αυγούστου 1919

Ψήφισμα 12 της Αμερικάνικης Γερουσίας – 9 Φεβρουαρίου 1916

Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και η Ρωσία Κοινή Δήλωση – 24 Μαϊου 1915

 

Τη Γενοκτονία των Αρμενίων από την Τουρκία έχουν αναγνωρίσει περισσότερα από 800 Νομαρχιακά και Δημοτικά Συμβούλια χωρών σε διάφορα σημεία του κόσμου.

Διαβάστε περισσότερα...

Αρμένικο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης

Η εκκλησία Σουρπ Ασντβαντζάντζιν' μέσα στο Αρμένικο Πατριαρχείο.

Το Αρμένικο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης (Αρμενική γλώσσα:Պատրիարքութիւն Հայոց Կոստանդնուպոլսոյ), είναι ένα από τα μικρότερα Πατριαρχεία των Προχαλκηδίνιων Εκκλησίων και βρίσκεται στην περιοχή Κουμκαπί (Τουρκικά: Kumkapı) της Κωνσταντινούπολης (επί Βυζάντιο η περιοχή ήταν γνωστή ως Κοντοσκάλιον). Στο παρελθόν στην περιοχή του Κουμκαπί υπήρχε μεγάλη χριστιανική κοινότητα Αρμενίων και Ελλήνων.

Η Αρμένικη εκκλησία Σουρπ Ασντβαντζαντζίν μέσα στο Πατριαρχείο είναι πρώην Βυζαντινή ελληνορθόδοξη εκκλησία. Την εκκλησία την κληροδότησαν Αρμένιοι μετά την άλωση της Πόλης και αποτελεί το καθεδρικός ναός του πατριαρχείου από το 1461. Το σημερινό κτήριο της εκκλησίας χρονολογείται από το 1828. Ο παλαιότερος ναός καταστράφηκε από φωτιά.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αρμένιος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης το 1878.
 
 
 
 
 
 
Διαβάστε περισσότερα...

3D video mapping – Matenadaran Yerevan, Armenia

  • Κατηγορία VIDEOS

NuFormer, 3D video mapping – Matenadaran, Yerevan, Armenia – April 2012 from NuFormer on Vimeo.

www.nuformer.com | www.mocapmapping.com

To celebrate the official nomination of Yerevan as the UNESCO World Book Capital of 2012, NuFormer was commissioned to translate Armenia’s literary history into a stunning 3D video mapping projection. The colorful historical works stored in the Matenadaran, a depository for ancient manuscripts and books, provided a beautiful source of inspiration for a vivid 3D animation.


Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι