Menu

Η ελληνοαρμενική συμμαχία

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

Η ελληνοαρμενική συμμαχία δεν είναι μία ουτοπία, είναι μία ανάγκη που προέρχεται όχι μόνο από την ύπαρξη των γενοκτονιών που έχουμε υποστεί από τη βαρβαρότητα του γενοκτόνου Κεμάλ, αλλά από το πάθος της ελευθερίας και την αγάπη για τη γη μας. Επιπλέον, μέσα στο πλαίσιο της χριστιανοσύνης, έχουμε τόσα κοινά που δεν έχει νόημα να τα μετρήσουμε. Ο αρμενικός λαός δεν είναι ξένος, είναι δικός μας. Και οι δεσμοί που έχουμε μεταξύ μας, είναι δεσμά που μας αναγκάζουν να πράττουμε όχι μόνο ορθολογικά, αλλά πάντα με ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και οι δύο λαοί είναι μικροί, αλλά σπάνιοι. Γι’ αυτό και έχουν προσφέρει τόσα πολλά στην Ανθρωπότητα. Δεν μπορούμε λοιπόν να προδώσουμε μια τέτοια φιλία, όποια και να είναι η δικαιολογία. Ο Κεμάλ μάς αποκεφάλισε και τοποθέτησε τα κεφάλια μας το ένα δίπλα στο άλλο. Πληγωθήκαμε με το ίδιο αίμα, δακρύσαμε με τα ίδια δάκρυα, διότι είχαμε τον ίδιο θύτη. Όμως ο βαθύτερος λόγος ήταν η ανθρωπιά των λαών μας. Γι’ αυτό και οι δικοί μας έγιναν θύματα. Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι πολλά από αυτά έγιναν Δίκαιοι με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η ανάμειξη του χρόνου με την ανθρωπότητα είναι που συνδέει τους δύο λαούς μας πολύ πιο πριν την γενοκτονία. Αυτοί οι δύο λαοί πρέπει να προσέχουν ο ένας τον άλλον, για να υπάρχει ένα συμμαχικό πλαίσιο. Δεν έχει σημασία αν το δύο κράτη δεν συνορεύουν στο χώρο, σημασία έχει ότι έχουν κοινό χρόνο. Αυτοί οι δύο λαοί δεν είχαν ανάγκη μία γενοκτονία για να ενωθούν. Ήταν ήδη στο ίδιο πλαίσιο και γι’ αυτό το λόγο έγιναν και στόχοι των γενοκτόνων. Η διαμάχη γίνεται μεταξύ των αξιών και των αρχών. Το πρόβλημα της Τουρκίας είναι ότι όλο το υπόβαθρό της είναι μόνο και μόνο θέμα αρχών, διότι όσο αφορά στις αξίες τα θεμέλιά της είναι τα θύματα της πολλαπλής γενοκτονίας. Πρέπει λοιπόν να επικεντρωθούμε και με το Αρτσάχ, διότι δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε μόνους τους, τους Αρμένιους ενάντια στους Αζέρους που καθοδηγούνται από το τουρκικό καθεστώς. Το Αρτσάχ δεν είναι μία περιοχή αμφισβήτησης, αλλά μία αρμενική γη εδώ και αιώνες. Αν θέλουμε πραγματικά ν’ αντισταθούμε στη βαρβαρότητα που είναι ικανή να καταστρέψει ένα αρμενικό κοιμητήριο με τον επίσημο στρατό της και όχι με ακραία στοιχεία, πρέπει να είμαστε προσεχτικοί στις στρατηγικές κινήσεις και κατά συνέπεια στις εθνικές μας αποφάσεις. Διότι αν θέλουμε να μας σέβονται οι άλλοι, πρέπει να είμαστε σεβαστοί. Και αυτό ισχύει και για τους συμμάχους και για τους εχθρούς. Αλλιώς το κράτος δεν υποστηρίζει έμπρακτα την ελληνοαρμενική συμμαχία.
Διαβάστε περισσότερα...

Ενόχληση των Τούρκων για τη διόρθωση του περιβόητου "συνωστισμού της Σμύρνης" στο σχολικό βιβλίο

Ενόχλησε την Τουρκία τα όσα αναφέρει το νέο βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, για την καταστροφή της Σμύρνης το καλοκαίρι του 1922 που αντικατέστησε την παλαιότερη έκδοση με το περιβόητο «συνωστισμό» της κυρίας Μαρίας Ρεπούση.
Χαρακτηριστικός είναι το δημοσίευμα της  Milliyet. «Βρικολάκιασε το πνεύμα πολέμου στον γείτονα» αναφέρει το δημοσίευμα, τονίζοντας  πως στο νέο βιβλίο ιστορίας «υπάρχουν πολύ βαριές διατυπώσεις αναφορικά με την είσοδο του τουρκικού στρατού στην Σμύρνη», εκφράζοντας παράλληλα ενόχληση για το γεγονός πως ο «συνωστισμός» αντικαταστάθηκε με το «διωγμό» των Ελλήνων.
Έως τώρα, στο βιβλίο ιστορίας, η καταστροφή της Σμύρνης αναφερόταν με το επίμαχο: «Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα».
Η αναφορά αυτή, όπως και άλλες στο βιβλίο της κυρίας Μαρίας Ρεπούση, που στις επικείμενες εκλογές είναι υποψήφια βουλευτής με την Δημοκρατική Αριστερά, είχαν προκαλέσει οργή και αγανάκτηση.
Στο νέο βιβλίο Ιστορίας που θα διδάσκεται από την επόμενη σχολική χρονιά στους μαθητές της Στ' Δημοτικού, έχει τίτλο «Ιστορία του νεότερου και σύγχρονου κόσμου», και έχει γραφτεί από τους καθηγητές Ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ι.Κολιόπουλο, Ιακ.Μηχαηλίδη και τους εκπαιδευτικούς Χ.Μηνάογλου και Αθ.Καλιανιώτη.
Όσον αφορά το ιστορικό γεγονός, το νέο βιβλίο αναφέρει: «Oι Tούρκοι μπήκαν στη Σμύρνη. Πυρπόλησαν την ελληνική και την αρμενική συνοικία, ενώ ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος παραδόθηκε στο μουσουλμανικό πλήθος και θανατώθηκε. Σκηνές ανείπωτου πόνου εκτυλίχθηκαν στο λιμάνι, όπου κατέφυγαν για να γλιτώσουν από τη φωτιά, ικετεύοντας για μια θέση στα συμμαχικά πλοία».
Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι