Menu

Ο αληθινός στόχος

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

Ο αληθινός στόχος της υψηλής στρατηγικής που πρέπει ν' ακολουθήσει η Κύπρος δεν αφορά καθόλου την κατάσταση για την οποία γίνεται πολύς θόρυβος για το τίποτα ή μάλλον για να επικεντρωθεί η προσοχή του κυπριακού λαού πάνω σ' έναν άσχετο προβληματισμό. Η τακτική δεν έχει το επίπεδο της στρατηγικής κατά συνέπεια οι σπασμωδικές κινήσεις δεν έχουν καμία βαρύτητα σε βάθος χρόνου. Όλοι ξέρουμε ότι η Κύπρος διανύει αυτήν την περίοδο μια ενδιάμεση κατάσταση, η οποία δεν έχει σχέση ούτε με το παρελθόν ούτε με το μέλλον. Η στρατηγική επένδυση που έκανε η Κύπρος πάνω στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ με βάση των επιλογών του Τάσσου Παπαδόπουλου, είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας σε συνδυασμό με την ένταξή της το 2004 στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν αυτό το σημείο αρχίζει να γίνεται κατανοητό σε όλους, όχι βέβαια με την ίδια ταχύτητα, αυτό δεν σημαίνει ότι έγινε αντιληπτή η αξία του δεύτερου γύρου παραχώρησης και το άνοιγμα των 12 νέων οικοπέδων. Ήδη η Κύπρος με αυτή τη στρατηγική κίνηση κατάφερε να αξιοποιήσει τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ και βέβαια τις τρεις συμφωνίες οριοθέτησης με την Αίγυπτο το 2003, τον Λίβανο το 2007 και το Ισραήλ το 2010. Επιπλέον με τις συμφωνίες που έκανε με την Noble για το οικόπεδο 12, με την Eni και Kogas για τα οικόπεδα 2, 3 και 9, με την Total για τα οικόπεδα 10 και 11 έκανε μια πραγματική καινοτομία στον τομέα που της δίνει τεράστιες προοπτικές για το μέλλον. Δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε με κανένα τρόπο ειδικά όταν κανείς πια δεν δίνει σημασία σε αυτό το σημείο, ότι ο δεύτερος γύρος παραχώρησης αφορά και τα οικόπεδα 5,6,7 και 8. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η Κύπρος πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα της σε αυτό το πλαίσιο δίχως να χάνει χρόνο για να λύσει προβλήματα τοπικά και τακτικά που δεν αφορούν καθόλου αυτήν την υψηλή στρατηγική, διότι μόνο αυτή είναι ικανή να αλλάξει τα γεωπολιτικά δεδομένα που θα επιτρέψουν μια αληθινή επίλυση του κυπριακού, που δεν θα δώσει σε κανένα τη δυνατότητα να επιβάλει οποιοδήποτε σχέδιο, που θα μπορούσε να μοιάζει με αυτό που αποφύγαμε το 2004. Συνεπώς πρέπει να ενισχύσουμε δυναμικά όλες τις προσπάθειες της Κύπρου για να προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση που δίνει έμφαση στο ευρωπαϊκό πλαίσιο που απέκτησε δύναμη με την ψηφοφορία του Ευρωκοινοβουλίου, διότι καθορίζει ένα σχεδιασμό που σχετίζεται άμεσα με την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς ας συνεχίσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, για να μην ξεχάσουμε ποιος είναι ο αληθινός στόχος της υψηλής μας στρατηγικής και να μην παρασυρθούμε από κινήσεις οι οποίες απασχολούν μόνο όσους το θέλουν και όσους δεν ξέρουν τι σημαίνει ενεργειακή στρατηγική.

Διαβάστε περισσότερα...

Ο κύκλος των επαφών της ΑΟΖ

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

Ο κύκλος των επαφών για τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ συνεχίζεται για να παράγει τις απαραίτητες διεθνείς συνθήκες έτσι ώστε κανένας να μην μπορεί να εμποδίσει ακόμα και σε διπλωματικό επίπεδο, το οποίο είναι πάντα ένας παράγοντας καθυστέρησης, για τους ευνόητους λόγους. Στην πραγματικότητα όμως αντιλαμβανόμαστε τώρα ότι αυτός ο κύκλος συνεχίζει όντως αλλά φτάνει επιτέλους και στο τέλος του, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι θα περάσουμε στη φάση της υλοποίησης του οράματός μας. Για να γίνει αυτό κατανοητό, αρκεί να εξετάσουμε τα νέα δεδομένα μέσω της θεωρίας παιγνίων, η οποία ερμηνεύει αποτελεσματικά τις κινήσεις που παρουσιάζονται. Το αρχικό παίγνιο σε θεωρητικό επίπεδο αφορά την πιο άμεση και τοπική σκακιέρα, σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα έχει να παίξει με έξι χώρες: την Αλβανία, την Ιταλία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο, την Κύπρο και την Τουρκία, όσον αφορά στο θέμα των οριοθετήσεων ακόμα και αν όλες αυτές δεν είναι απαραίτητες για να περάσουμε στα επόμενα στάδια, όπως είναι η οικοπεδοποίηση, η αδειοδότηση, η γεώτρηση, η εξόρυξη και η εκμετάλλευση. Αυτός ο πρώτος κύκλος επαφών ξέρουμε ότι έχει γίνει. Στη συνέχεια περνάμε στο ευρωπαϊκό επίπεδο με ειδικές επαφές με τις χώρες που αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις. Και αυτός ο δεύτερος κύκλος έχει κλείσει. Και τώρα περνάμε στο στάδιο του τρίτου κύκλου, που αφορά τους μεγάλους παίκτες, οι οποίοι είναι ικανοί να παίξουν και σε μεγάλες αποστάσεις, σε αυτή την κατηγορία είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Ρωσία και βέβαια το Ισραήλ που έχει άμεσες απαιτήσεις, διότι αλλιώς είναι εγκλωβισμένο σ’ ένα μικρό πεδίο, όπου δεν μπορεί να παίξει ενεργειακά. Τώρα βλέπουμε ότι και αυτός ο κύκλος τελειώνει. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται κατανοητό το πεδίο δράσης της Ελλάδας. Κι αν κάποιος είναι ικανός να δει όλες αυτές τις επαφές μέσω της θεωρίας σχέσεων, τότε μπορεί να δει ότι η πατρίδα μας περνά σε μια άλλη φάση όσον αφορά στην ΑΟΖ και βέβαια στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων. Επιπλέον τώρα γνωρίζουμε επιστημονικά την κατάσταση του υποθαλάσσιου χώρου στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης μέσω μια άλλης χώρας, ειδικής στον τομέα των υδρογονανθράκων, η οποία αποτελεί κι έναν συνδετικό κρίκο με την Κύπρο. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και την πρόσφατη ψηφοφορία του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία αφορά άμεσα τις ΑΟΖ και τους υδρογονάνθρακες, βλέπουμε ότι το υπόβαθρο της πολιτικής απόφασης είναι πλέον έτοιμο. Ας το συνειδητοποιήσουμε λοιπόν κι ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας έως τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, για να μπορέσει επιτέλους ο ελληνικός λαός να δει μια άσπρη μέρα μετά από τόσες θυσίες, διότι τώρα υπάρχει μέλλον επί της ουσίας για την πατρίδα μας.

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι