Menu

Η Εκκλησία της Αρμενίας αγιοποίησε τα θύματα της Γενοκτονίας

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

 

Σε μια από τις πιο παλιές χριστιανικές εκκλησίες του κόσμου, στην πόλη Etchmiadzin, η Εκκλησία της Αρμενίας αγιοποίησε ως μάρτυρες τα θύματα της Γενοκτονίας. Αυτή η καινοτόμα πράξη εκ μέρους της Εκκλησίας αποτελεί κάτι το πρωτόγνωρο λόγω του πλήθους των μαρτύρων. Η λειτουργία έγινε από τον Καθολικό όλων των Αρμενίων και τον Καθολικό του Μεγάλου Οίκου της Σιλεσίας και χρησιμοποίησαν δεκατέσσερα κειμήλια. Συμμετείχαν επίσης και οι εκπρόσωποι της Αγγλίας, της Αμερικής και του Καναδά. Με αυτήν την πράξη που δεν είναι μόνο μια απλή κίνηση, η Εκκλησία της Αρμενίας παίρνει θέση και εντάσσει το θέμα της Γενοκτονίας των Αρμενίων σε θρησκευτικό επίπεδο, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο μια νίκη ενάντια στη λήθη, κάνοντας ένα βήμα παραπάνω προς την αλήθεια. Το χριστιανικό αυτό μήνυμα δεν χωρά καμία αμφισβήτηση και βασίζεται στο νοητικό σχήμα ότι όλοι αυτοί οι γενοκτονημένοι, δεν ήταν απλώς θύματα, αλλά δεν άλλαξαν πίστη για να προστατεύσουν την ζωή τους. Έως το τέλος της ζωής τους παρέμειναν Χριστιανοί ενάντια στη βαρβαρότητα που ήθελε να τους κατασπαράξει. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Νεότουρκοι και ο Κεμάλ προσπάθησαν να αφανίσουν έναν ολόκληρο λαό. Όμως τι κατάφεραν με αυτήν την Γενοκτονία; Οι Αρμένιοι είναι ακόμα εδώ και τα θύματά τους είναι πλέον Άγιοι. Ο Πάπας είχε αναγνωρίσει τον Άγιο Γρηγόριο ως Δάσκαλο της Εκκλησίας και τώρα η Εκκλησία της Αρμενίας αγιοποίησε τα θύματα. Αυτή η διαδικασία σε θρησκευτικό επίπεδο ανοίγει ένα δρόμο για όλες τις εκκλησίες της Χριστιανοσύνης. Και εδώ το Οικουμενικό Πατριαρχείο μπορεί να πάρει μια θέση ουσιαστική για την ιστορία μας.

Διαβάστε περισσότερα...

Η Φλαμανδική Βουλή αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

 

Η Φλαμανδική Βουλή αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Αρμενίων και ταυτόχρονα ασκεί κριτική στις προσπάθειες της άρνησής της. Δεν θυμάται απλώς τα θύματα της Γενοκτονίας, αλλά αποτίνει και φόρο τιμής. Ακολουθώντας την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενθαρρύνει την Τουρκία με την επέτειο των 100 χρόνων να αξιοποιήσει αυτήν την ευκαιρία. Ζητά από την κυβέρνηση να αναζητήσει κι από την Αρμενία κι από την Τουρκία ένα πλαίσιο συμφιλίωσης και να εργαστούν ενεργά στην καλυτέρευση της σχέσης τους. Με πιο πρακτικό τρόπο να υπάρξουν και πρωτόκολλα σε διπλωματικό επίπεδο, για να εξελιχθεί το όλο θέμα της διαμάχης. Μιλά επίσης για διασυνοριακή συνεργασία και για οικονομική ολοκλήρωση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αποφάσισε να παρέμβει και εκτός Βελγίου, αφού διαβιβάζει αυτό το ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στην Ύπατη Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα της Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, αλλά επίσης στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης συν βέβαια της Δημοκρατίας της Αρμενίας και της Τουρκίας. Με αυτόν τον τρόπο, το ψήφισμα τη Φλαμανδικής Βουλής δεν παραμένει απαρατήρητο και εκπληρώνει ολοκληρωτικά την αποστολή του όσον αφορά την αρχή της διαδικασίας των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας, αφού η Γενοκτονία των Αρμενίων αξιοποιείται όντως ως αιχμή του δόρατος για τον αγώνα των Δίκαιων της Ανθρωπότητας.

Διαβάστε περισσότερα...

Επιστολή Προέδρου Ρωσίας και Γενοκτονία των Αρμενίων

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

 

Με την επιστολή που έγραψε ο Πρόεδρος της Ρωσίας στις 22 Απριλίου 2015, διευκρινίζει ότι οι φρικαλεότητες του 1915 είναι όντως μια γενοκτονία. Δεν χρησιμοποιεί καμία άλλη διπλωματική λέξη και γράφει κυριολεκτικά «Геноцидом армянского» στην πρότασή του. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μια τυχαία επιλογή ή για κάποιο λάθος. Και αναφέρεται συγκεκριμένα στα θύματα αυτής της τραγωδίας («трагедии») δίχως καμιά αμφιβολία. Εξηγεί ότι η θέση της Ρωσίας («Позиция России») παρέμεινε αντικειμενική («объективной») όσον αφορά στην απουσία επιχειρηματολογίας για μια εθνοκάθαρση. Μάλιστα θεωρεί ότι είναι το πρέπον για τη διεθνή κοινότητα να κάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει την επανάληψη τέτοιων εγκλημάτων. Επίσης, προσδοκεί από τους Αρμένιους της νέας γενιάς, αλλά και από άλλες εθνότητες της περιοχής, να ζήσουν ειρηνικά και σύμφωνοι («мире и согласии»). Τέλος, η τελευταία πρόταση είναι ενδεικτική, αφού εύχεται ειρήνη και ευμάρεια («мира и благополучия») στην Αρμενία και στους Αρμένιους που ζουν στη Ρωσία, πράγμα το οποίο σημαίνει πρακτικά ότι δεν απευθύνεται μόνο σε μια χώρα με την οποία δεν συνορεύει, αλλά βρίσκεται δίπλα στη Γεωργία, αλλά και με τους Αρμένιους της πατρίδας του. Διότι υπάρχουν και δεν αποτελούν μια αμελητέα ποσότητα. Το μήνυμα αγγίζει, λοιπόν, και αυτόν τον πληθυσμό. Όμως το πιο ισχυρό στοιχείο παραμένει η χρήση της λέξης Γενοκτονία, που δείχνει πια ότι η Ρωσία αναγνωρίζει περί τίνος ακριβώς πρόκειται και δεν μπορεί η προπαγάνδα να την επηρεάσει.

Διαβάστε περισσότερα...

Ο Πρόεδρος της Κύπρου και η Γενοκτονία των Αρμενίων

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

 

Ο Πρόεδρος της Κύπρου ακολούθησε με συνέπεια την απόφαση της Κύπρου για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Δεν προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια διπλωματική γλώσσα για να εκφραστεί περί του θέματος. Μίλησε με ξεκάθαρο τρόπο για συγκεκριμένη αλληλεγγύη με τον αρμενικό λαό. Εξάλλου πώς θα γινόταν αλλιώς αφού οι Αρμένιοι είναι μια από τις πέντε κοινότητες της Κύπρου. Έκανε μάλιστα αναφορά στους Αρμένιους πρόσφυγες που έφυγαν από τη Σιλεσία λόγω της Γενοκτονίας και ήρθαν να βρουν καταφύγιο στην Κύπρο πριν εκατό χρόνια. Διευκρινίζει ότι είχαν υποστεί το μίσος και τον λοιμό. Κατά συνέπεια, είπε ότι είναι φυσιολογικό για την Αρμενία και την Κύπρο να είναι δύο χώρες ενωμένες, δύο λαοί ενωμένοι για να καταγγείλουν τους θύτες της Γενοκτονίας. Υπενθύμισε μάλιστα ότι η Κύπρος είναι η πρώτη χώρα της Ευρώπης και η δεύτερη παγκοσμίως που αναγνώρισε την Γενοκτονία των Αρμενίων. Η πρώτη χώρα ήταν η Ουρουγουάη το 1965 και η δεύτερη η Κύπρος το 1982. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η χρήση της έκφρασης «urbi et orbi» για να δηλωθεί το γεγονός ότι πρέπει να γίνει παντού γνωστό ότι ένα έγκλημα δεν μπορεί να παραμείνει χωρίς τιμωρία αφού υπάρχει η δικαιοσύνη των ανθρώπων που λειτουργεί ως υλοποίηση της συνείδησης της Ανθρωπότητας. Επισήμαινε επίσης ότι το μέλλον φαίνεται και από την δράση των επιζώντων της Γενοκτονίας αφού δείχνουν το χειροπιαστό παράδειγμα του αγώνα. Εδώ έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι η Κύπρος έχει Κατεχόμενα, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και πρόσφυγες που έχει προκαλέσει ο ίδιος θύτης της Γενοκτονίας.

Διαβάστε περισσότερα...

Το πρώτο βήμα της Γερμανίας

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

 

Το πρώτο βήμα της Γερμανίας σε σχέση με την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων έγινε από τον ίδιο τον Πρόεδρό της. Σε θρησκευτική τελετή ο Πρόεδρος έκανε χρήση του όρου της Γενοκτονίας. Για εκατό χρόνια, η Γερμανία είχε αποφύγει αυτή τη χρήση. Τώρα όμως έγινε κάτι που όχι μόνο οδηγεί σε μια αλλαγή φάσης αλλά είναι σημαντικό από μόνο του. Ο Πρόεδρος αναγνώρισε επίσης και τη συνυπευθυνότητα του εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Οι ιστορικοί και οι στρατηγιστές ήξεραν εδώ και χρόνια για τον ρόλο των γερμανών συμβούλων την ώρα της Γενοκτονίας των Αρμενίων και την καθολική τους παρέμβαση που άλλαξε τα δεδομένα λόγω της αποτελεσματικότητάς της. Διότι ενίσχυσε κατά πολύ την απλοϊκή και ταυτόχρονα βάρβαρη μεθοδολογία των τουρκικών αρχών. Με άλλα λόγια δεν ήταν μόνο ένα θέμα συμμαχίας. Ο Πρόεδρος εκφράστηκε ελεύθερα και με το λόγο του, η Γερμανία μίλησε επίσημα για πρώτη φορά για την Γενοκτονία δίχως να φοβηθεί τις πιέσεις, τις επιθέσεις και τις επιπτώσεις από τουρκικής πλευράς. Στην Γερμανία ζει η μεγαλύτερη τουρκική κοινότητα στο εξωτερικό. Με αυτήν την πράξη του Προέδρου αποδεικνύεται ότι δεν σχετίζονται όλα με το μέγεθος των κοινοτήτων που δρουν στο εξωτερικό. Κάθε χώρα, κάθε λαός πρέπει να πάρει μια θέση πρέπουσα για το μέλλον της Ανθρωπότητας ενάντια στη βαρβαρότητα.

Διαβάστε περισσότερα...

Η δυναμική της αναγνώρισης

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

Η δυναμική της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων λόγω της επετείου των 100 χρόνων, είναι πιο ισχυρή απ’ ό,τι πιστεύουν μερικοί. Το Βέλγιο μας δίνει ένα χειροπιαστό παράδειγμα. Η επιτροπή της δεοντολογίας, της ηθικής και της διαδικασίας του πολιτικού κόμματος CDH αποφάσισε να διώξει από το κόμμα μία βουλευτή που δεν ήθελε ν’ αναγνωρίσει τη γενοκτονία. Είχε καιρό που έπαιζε διπλωματικά με τη φωτιά. Αλλά με την επικαιρότητα της επετείου δεν μπόρεσε να κρύψει ότι ήταν υπέρ της βαρβαρότητας λόγω καταγωγής. Έτσι ένα απλό θέμα επετείου προκάλεσε τη σύγκληση της επιτροπής του κόμματος. Πιο ενδιαφέρον ακόμα είναι ότι αυτή η απόφαση πιέζει και το άλλο μεγάλο κόμμα του Βελγίου που δεν έχει πάρει ακόμα τόσο ξεκάθαρα θέση για τη στάση που πρέπει να έχουν τα μέλη του. Αλλά βλέπουμε ότι η δυναμική της αναγνώρισης επιτρέπει και την αποτελεσματική αντεπίθεση ενάντια στη βαρβαρότητα, αλλά και τους συνεχιστές της γενοκτονίας της μνήμης. Τώρα υπάρχει και πολιτικό κόστος το να εκδηλώνεσαι ανοιχτά υπέρ της βαρβαρότητας. Και αυτό αποτελεί μια αλλαγή φάσης για τα δεδομένα της πολιτικής αλλά και των κομμάτων. Έχει ενδιαφέρον να φανταστούμε τις επιπτώσεις σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και στην ίδια την Ελλάδα, όπου ο κομματισμός καλύπτει με μεγάλη άνεση τάσεις υπέρ της άρνησης της γενοκτονίας με το πρόσχημα της τεχνητής φιλίας που δεν μας οδήγησε πουθενά τόσες δεκαετίες, διότι πολύ απλά δεν μπορείς να σβήσεις τους αιώνες της ιστορίας χωρίς να διαπράξεις μια άλλη γενοκτονία. Το παράδειγμα του Βελγίου είναι σοφό και δίκαιο. Θα μπορούσαμε να πούμε κάλλιστα ότι έδρασαν, όπως θα το έκανε ο Ελληνισμός που αγαπά τόσο πολύ την ελευθερία και τη Δικαιοσύνη.

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι