Η δικαιοσύνη της πέτρινης πατρίδας

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

- Γιατί πρέπει να πας εκεί;
- Για τη δικαιοσύνη.
- Κι αν γυρίσεις νεκρός;
- Θα σημαίνει ότι αν δεν πήγαινα θα πέθαινε κάποιος άλλος.
- Ποιος θα γράψει την ιστορία;
- Τα οράματά μας.
- Και τα όνειρά μας.
- Είναι πλέον κοινωνικά.
- Η κοινωνία του ονείρου.
- Και η ανθρωπιά του οράματος.
- Μα τα λουλούδια;
- Μη ξεχνάς τις πέτρες. Μόνο εκείνες έζησαν τη γενοκτονία.
- Θ’ αγγίξεις τις πέτρες;
- Μ’ αγγίζουν ήδη.
- Γι’ αυτό είσαι τόσο σκληρός;
- Ακόμα και σπασμένη η πέτρα παραμένει σκληρή.
- Οι άλλοι όμως βλέπουν μόνο τη σκληρότητα.
- Ενώ η ουσία είναι μόνο το σπάσιμο.
- Μα γιατί;
- Εκεί βρίσκεται ο πολιτισμός του ανθρώπου.
- Στις σπασμένες πέτρες;
- Οι άλλες ανήκουν στη λήθη.
- Τότε να σπάσεις μία πέτρα και για μένα.