Η φωνή του νεκρού παππού

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

Το χωράφι του παππού ήταν η μνήμη του λαού.
Ήξερε κάθε στάχυ, ήξερε κάθε μάχη.
Είχε γεννηθεί μετά, όταν ήταν πια αργά.
Όμως το έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας
λάβωσε και τη μνήμη της απλότητας.
Και η μεγάλη πείνα έκανε ένα άλλο θύμα.
Ο παππούς πέθανε από αδιαφορία,
η λήθη νίκησε ακόμα και την ιστορία.
Τώρα πια η φωνή του νεκρού παππού
θα είναι ο αγώνας του εγγονού.