Menu

Τραγούδησαν μαζί η «Δικοινοτική Χορωδία για την ειρήνη στην Κύπρο» και η «Κοινοτική Χορωδία Μαρωνιτών»

Τη σημαντική επιρροή που η τέχνη και ιδιαίτερα η μουσική, μπορεί να έχει στη διαμόρφωση ενός ειρηνικού κοινωνικού και πολιτικού κλίματος σε προβληματικές περιπτώσεις όπως αυτές της Κύπρου, επισήμανε η πρέσβειρα της Σλοβακίας στο νησί, Anna Turenicova, προσφωνώντας την πολυκοινοτική εκδήλωση-χοροεσπερίδα της «Δικοινοτικής Χορωδίας για την ειρήνη στην Κύπρο» και της «Κοινοτικής Χορωδίας Μαρωνιτών».

Η εκδήλωση έγινε προψές Κυριακή στο εστιατόριο «Ευωχία» στη Λευκωσία με την ευκαιρία του νέου χρόνου και σε αυτήν παρέστησαν επίσης ο Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου Yusef Soueif, ο εκπρόσωπος των Μαρωνιτών στη Βουλή, Αντώνης Χατζηρούσος και εκπρόσωποι από την αρμενική κοινότητα.

«Επειδή βάζετε την καρδιά σας»

«Δεν νιώθω μόνο χαρούμενη που με προσκαλέσατε σε αυτή την εκδήλωση, αλλά και συγκινημένη», είπε μεταξύ άλλων στην προσφώνησή της η Anna Turenicova, που, όπως είναι γνωστόν, συντονίζει εκ μέρους της χώρας της τις καθιερωμένες επαφές ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών κομμάτων στο Λήδρα Πάλας. «Όλοι ξέρετε», συνέχισε, «πόσο εκτιμώ τη σχέση μας, τη φιλία μας που αναπτύχθηκε μέσα σε πολλά χρόνια συνεργασίας. Σας θαυμάζω και σας σέβομαι γι' αυτό που κάνετε. Όπως είπε προηγουμένως και ο Αρχιεπίσκοπος Soueif, προσφέρετε αγάπη, ειρήνη, πολύ θετική ενέργεια και είναι σημαντική η συναισθηματική σας συνεισφορά. Οι πολιτικοί πρέπει να καλλιεργούν καλές σχέσεις μεταξύ των κοινοτήτων και των ανθρώπων, αλλά κάποτε μια εκδήλωση δική σας, μπορεί να πετύχει ακόμα περισσότερα από την καλύτερη πολιτική ομιλία. Στις παραστάσεις σας βάζετε την καρδιά σας, έτσι που μπορεί το μήνυμα της ειρήνης να φτάσει στους ανθρώπους και να έχει πάνω τους μια βαθιά επίδραση. Γιατί το κάνετε μέσω της τέχνης και η τέχνη δεν γνωρίζει σύνορα. Η τέχνη και ιδιαίτερα η μουσική εκτιμάται από όλους τους ανθρώπους γιατί μιλά στην καρδιά τους».

Διαφορετικότητα και ενότητα

Στη δική του προσφώνηση ο Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Yusef Soueif ανέφερε ότι η συνεργασία των δύο Χορωδιών στέλλει το μήνυμα της ανοχής της διαφορετικότητας και ταυτόχρονα της ενότητας, σε ένα χώρο όπως την Κύπρο, «όπου υπάρχει η ιστορική κληρονομιά και οι εμπειρίες αιώνων αυτού του υπέροχου μωσαϊκού από πολλούς πολιτισμούς». Και συνέχισε: «Όταν η δική μας Κοινοτική Χορωδία των Μαρωνιτών συνάντησε τη Δικοινοτική χορωδία για την ειρήνη στην Κύπρο, είχα την αίσθηση -η οποία και παραμένει- ότι το να τραγουδήσουμε μαζί και να είμαστε μαζί είναι ένα μήνυμα δικό σας αλλά και μήνυμα από το Θεό προς όλους στην Κύπρο.

Ότι δηλαδή μπορούμε να ζούμε μαζί μέσω της μουσικής και της μελωδίας και των φωνών και των υπέροχων μηνυμάτων που μεταδίδετε στην κοινωνία μας. Όσον αφορά τη θρησκευτική πτυχή,όλες οι θρησκείες προωθούν την ειρήνη. Και θρησκεία χωρίς αγάπη, ειρήνη, συγχώρεση, φιλία, δεν είναι θρησκεία. Ο οίκος του Θεού είναι πλατύς και ανοικτός σε όλους. Μπορεί στην κοινωνία να υπάρχουν διαφορές και εντάσεις -αυτή είναι η ανθρώπινη φύση- αλλά ο οίκος του Θεού είναι εκεί για συμφιλίωση, αγάπη, συνεργασία».

Η μοναδική λύση για το Κυπριακό

Την εκδήλωση άνοιξε με καλωσόρισμά της η Ελληνοκυπρία μαέστρος της «Δικοινοτικής Χορωδίας» Λένα Μελανίδου. «Πολλές φορές δουλέψαμε μαζί, αλλά για πρώτη φορά οι επιτροπές των χορωδιών μας δούλεψαν τόσο στενά και αρμονικά σαν μια επιτροπή για να διευθετήσουν την εκδήλωση αυτή», είπε απευθυνόμενη προς τα μέλη και φίλους της «Κοινοτικής Χορωδίας των Μαρωνιτών», «που ως άτομα και τραγουδιστές, μοιράζονται το ίδιο όνειρο της ειρήνης και αρμονίας στη χώρα μας». Σύντομες προσφωνήσεις έκαναν και ο Τουρκοκύπριος μαέστρος της Δικοινοτικής Χορωδίας Kursat Tilki, όπως και η Γεωργία Μάρκου εκ μέρους της «Κοινοτικής Χορωδίας Μαρωνιτών».

Εξάλλου, ο εκπρόσωπος των Μαρωνιτών στη Βουλή, Αντώνης Χατζηρούσος συνεχάρη τους διοργανωτές της εκδήλωσης και ευχήθηκε ότι «τα μηνύματα που εκπέμπουν θα γίνουν κατανοητά από τους πολιτικούς μας ηγέτες και θα προσπαθήσουν να βρουν τρόπο για συμφιλίωση και ειρήνη. Είναι πολύ σημαντικό -πρόσθεσε- ότι όχι μόνο οι πολιτικοί ηγέτες, αλλά και οι άνθρωποι απ' όλες τις κοινότητες στην Κύπρο καταλαβαίνουν ότι μπορούν να ζήσουν μαζί, ότι η ειρήνη είναι η μοναδική λύση για το κυπριακό πρόβλημα».

Μια μητέρα και ένας γιος

Anna Turenicova: «Η ειρήνη σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να ξεπεράσουμε όλα τα πιθανά προβλήματα και δυσκολίες. Στην παγκόσμια ιστορία υπάρχουν πολλά παραδείγματα και ιστορίες άλλων εθνών, που είχαν προβλήματα μεταξύ τους και όμως κατάφεραν να συμφιλιωθούν και να συνεργαστούν. Για παράδειγμα, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί που είχαν μεταξύ τους τόσους πολλούς πολέμους, τελικά κατάφεραν να ιδρύσουν και εγκαθιδρύσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας είμαστε όλοι μέλη. Ίσως ακούσατε την ιστορία του Γάλλου στρατιώτη που στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε διαταχθεί να πάει να φιλοξενηθεί σε ένα γερμανικό σπίτι. Πήγε σε αυτό το σπίτι όπου του άνοιξε μια ηλικιωμένη γυναίκα. Μπαίνοντας στο δωμάτιο, είδε στο ράφι τις φωτογραφίες τριών όμορφων νεαρών αγοριών με στολή.

Η Γερμανίδα κυρία του είπε αυτοί είναι οι τρεις γιοι της που τους έχασε στον πόλεμο και ότι δεν έχει άλλα παιδιά. Ο Γάλλος στρατιώτης, της είπε ότι είχε και αυτός, δύο αδελφούς -ο ένας είχε σκοτωθεί στον πόλεμο και ο άλλος ήταν αγνοούμενος, ενώ η μητέρα του πέθανε από το πένθος και τον πόνο της, για την απώλειά τους. Αργότερα τη νύχτα έκανε πολύ κρύο και κάποιος κτύπησε την πόρτα του και ήταν η ηλικιωμένη κυρία, που του έφερε τσάι να ζεσταθεί. Σε εκείνο το δωμάτιο δεν υπήρχε πια, μια ηλικιωμένη Γερμανίδα και ένας Γάλλος στρατιώτης, αλλά μια μητέρα και ένας γιος».

 

Πηγή: sigmalive.com

Διαβάστε περισσότερα...

Απειλή για την περιοχή η νέα Τουρκία Προβληματισμοί σε άρθρο του περιοδικού της «Νιου Γιορκ Τάιμς»

TΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ της Τουρκίας σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη αλλά και τον έντονο προβληματισμό που προκαλεί στη διεθνή κοινότητα ο ρόλος της, αναδεικνύει μακροσκελές άρθρο του κυριακάτικου περιοδικού της «Nιου Γιορκ Τάιμς».

Έτσι, πέρα από τα στοιχεία που παρατίθενται για την Τουρκία, που πλέον κατατάσσεται ως η 17η οικονομία παγκοσμίως και με ανάπτυξη 8%, στο άρθρο επιχειρείται και μία πολιτική ανάλυση του ρόλου που παίζει για την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου. Ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο οραματιστής, που υλοποιεί την τουρκική φιλοδοξία αναβίωσης της επιρροής που εξασκούσε κάποτε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Δεν είναι τυχαίος ο προβληματισμός που προκαλεί η εξωτερική πολιτική του κ. Νταβούτογλου, ο οποίος σε έγγραφα που διέρρευσαν στον ιστότοπο Wikileaks, χαρακτηρίζεται ως ο «Κίσινγκερ της Τουρκίας», αλλά και «εξαιρετικά επικίνδυνος».

Κι ενώ τονίζεται ότι προωθεί την πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες της χώρας του, επισημαίνεται, ωστόσο, ότι «είναι αδύνατο να μην έχεις προβλήματα, αν ζεις στη γειτονιά της Τουρκίας», σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο.

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά και το γεγονός ότι στο άρθρο αναγνωρίζεται με κατηγορηματικό τρόπο, χωρίς όμως να εξηγείται το πώς, ότι στη βάση των «μηδενικών προβλημάτων» που προωθεί ο Νταβούτογλου, η Τουρκία κινήθηκε δραστήρια να επιλύσει τα μακρόχρονα προβλήματά της με την Κύπρο και την Αρμενία και με πιο επιτυχή τρόπο με την Ελλάδα και τη Συρία.

Είναι αλήθεια, ότι ο Νταβούτογλου κατατάχθηκε Νο 7 στην πρόσφατη λίστα των «100 διεθνώς σκεπτόμενων ηγετών» του περιοδικού «Foreign Policy».

Που, όπως επισημαίνει, «κάτω από την ηγεσία του η Τουρκία επανέκτησε το διεθνή της ρόλο που είχε από την εποχή που σουλτάνος κατοικοέδρευε στο παλάτι Τοπ Καπί».

Πράγματι, ο Νταβούτογλου, απολαμβάνοντας την πλήρη εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού Ερντογάν και του προέδρου Γκιουλ, γέμισε το υπουργείο Εξωτερικών με πραγματιστές, σκεπτόμενους διπλωμάτες, που όλοι τους μοιράζονται το εθνικό του όραμα. Και έχουν κάνει αξιοθαύμαστη δουλειά, ισορροπώντας τις φιλοδοξίες της Τουρκίας τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Νταβούτογλου άρχισε τη διπλωματική του καριέρα όταν η Τουρκία ξεκινούσε την προσπάθειά της να ενταχθεί στην Ευρώπη. Κατά την άποψή του, οι κ. Ερντογάν και Γκιουλ έκαναν κρίσιμες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ανταποκριθούν στα κριτήρια της ΕΕ, και κυρίως να επιβεβαιώσουν ότι ανήκουν στη λέσχη της Δύσης.

Μετά, όμως, εξαγριώθηκαν όταν διαπίστωσαν ότι εντάχθηκαν χριστιανικά κράτη, όπως η Κύπρος, που χαρακτηρίζεται ως εχθρός της Τουρκίας. Παράλληλα, κάποιες χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, δηλώνουν αποφασισμένες να εμποδίζουν την ένταξή της. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς, άφησε να εννοηθεί ότι αυτή η πολιτική ώθησε την Τουρκία προς την Ανατολή.

Η ευρωπαϊκή άρνηση ελήφθη από την Τουρκία ως βρισιά. Και πράγματι, όπως σχολίασε ο Γκέιτς, η Τουρκία ύψωσε το παράστημά της στη Μέση Ανατολή. Δημιούργησε μία ζώνη ελεύθερη από βίζα μεταξύ Τουρκίας, Ιορδανίας, Λιβάνου και Συρίας, που θυμίζει μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Βελτίωσε σε απίστευτο βαθμό τις σχέσεις της με το Ιράκ και τους Κούρδους στο βόρειο τμήμα, όπου άλλοτε το κατηγορούσε ότι έδινε καταφύγιο στους Κούρδους αυτονομιστές.

Ωστόσο, το όραμα του Νταβούτογλου πήγαινε πολύ πιο πέρα από το να ασφαλίσει εμπορικά τη γειτονιά της. Μία από τις θεωρίες του είναι ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται την Τουρκία για τις απόμακρες περιοχές. Κι αυτό επειδή η Αμερική δεν έχει ιστορική σχέση με τη Μέση Ανατολή ή την Ασία, όπως η Τουρκία.

Πράγματι, αρχικά η Τουρκία χρησιμοποίησε τις σχέσεις της, ειδικά με τους Σουνίτες, για να προωθήσει τα ενδιαφέροντα των Αμερικανών στο Ιράκ, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, κυρίως μέσω του ΝΑΤΟ.

Το 2007 πρωταγωνιστούσε ως ο ειρηνοποιός της Μέσης Ανατολής. Οι τουρκοϊσραηλινές σχέσεις ανθούσαν. Όπως ακριβώς επί οθωμανικής περιόδου που έβρισκαν εκεί καταφύγιο οι Εβραίοι από τους αντισημίτες Ευρωπαίους της εποχής εκείνης. Ο Νταβούτογλου δραστηριοποιήθηκε πολύ ενεργά μεταξύ Ισραήλ, Συρίας και «Χαμάς». Και ενώ οι διαβουλεύσεις με μεσολαβητή τον Νταβούτογλου βρίσκονταν στο φόρτε τους, το Ισραήλ εξαπέλυσε τον πόλεμο στη Γάζα. Οι συνομιλίες κατέρρευσαν. Οι Ισραηλινοί δεν θεώρησαν ότι η ενέργειά τους στρεφόταν κατά της Τουρκίας. Οι Τούρκοι το εξέλαβαν διαφορετικά όμως και το πήραν προσωπικά.

Η κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής της αλλάζει…

Η Τουρκία, μετά την πικρία από την ΕΕ, είχε να αντιμετωπίσει και την αντίθεση της κοινής γνώμης στο εσωτερικό της κατά του Ισραήλ. Και ενέδωσε. Η κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής άρχισε να αλλάζει.

Κι ενώ μέχρι τότε τα τουρκικά ενδιαφέροντα για τα Βαλκάνια, Αφγανιστάν, Ιράκ και Πακιστάν, αλλά και σε ό,τι αφορά το Ισραήλ συμβάδιζαν με αυτά της Δύσης, στον ορίζοντα εισήλθε το Ιράν. Ήταν σαν να άλλαζε η τύχη της Τουρκίας. Αφού πρώτα ο Νταβούτογλου θεώρησε ότι μπορούσε να μεσολαβήσει μεταξύ Δύσης και Ιράν.

Κι ενώ νόμιζε ότι είχε πετύχει κάποια συμφωνία, οι ΗΠΑ ζήτησαν από τον ΟΗΕ κυρώσεις κατά του Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Οι Τούρκοι έκρυψαν τα πληγωμένα τους αισθήματα. Δεν ήθελαν να αψηφήσουν τους Αμερικανούς, είπαν Τούρκοι διπλωμάτες. Ωστόσο ενέδωσαν στην απαίτηση του Ιρανού Προέδρου και τάχθηκαν εναντίον του ψηφίσματος που είχαν καταθέσει οι ΗΠΑ. Δικαιολογήθηκαν ότι είχαν τοπικά συμφέροντα.

Ο Νταβούτογλου ισχυρίστηκε ότι το Ιράν δεν ήταν το πρόβλημα, γιατί δεν έχει όπλα. Οι Ισραηλινοί έχουν, είπε. Έτσι το καινούργιο πρόβλημα που βρήκε μπροστά του ο Νταβούτογλου ήταν το Ιράν. Που προστέθηκε στο άλλο, που είναι το Ισραήλ. Ένα πρόβλημα που επιδεινώθηκε πέρυσι, με την επίθεση κατά του τουρκικού στολίσκου που μετέφερε εφόδια στους εγκλωβισμένους Παλαιστίνους της Γάζας.

Έτσι και η κυβέρνηση Ομπάμα δεν είναι σίγουρη με ποιανού μέρος είναι η Τουρκία.

Εναντίον και το εβραϊκό λόμπι

Οι διπλωμάτες του Νταβούτογλου λένε ότι στο Κογκρέσο «είχαν συνηθίσει να ‘χτυπιούνται’ από τα λόμπι των Ελλληνοαμερικανών και των Αρμενίων, αλλά είχαν την προστασία του εβραϊκού λόμπι. Τώρα το εβραϊκό λόμπι είναι εναντίον μας».

Τα σκληρά λόγια του Νταβούτογλου κατά του Ισραήλ έδειξαν ότι είχε κάνει την επιλογή του. Και αποδεικνύουν ότι η Τουρκία αλλάζει κατεύθυνση, όχι τόσο επειδή απορρίφθηκε από τη Δύση, αλλά επειδή αγκαλιάστηκε τόσο εύκολα από την Ανατολή.

Παρ' όλα αυτά εξακολουθεί ο ίδιος να θεωρεί ότι το μέλλον ανήκει στην Τουρκία και πως, γι’ αυτό, «ο κόσμος αναμένει μεγάλα πράγματα» από τη χώρα του.

Πηγή: sigmalive.com
Διαβάστε περισσότερα...

Από τους βαρβάρους, στον Παπούλια με αγάπη

Οι αναγνώστες θα θυμούνται ότι τον Νοέμβριο του 2005, κατά την επίσκεψη του τότε προέδρου της Αρμενίας, Ρόμπερτ Κοτσαριάν, στην Ελλάδα, ο Κάρολος Παπούλιας αφού διατύπωσε κάνα-δυο προσβλητικές παρατηρήσεις κατά του τουρκικού λαού επέλεξε να παρουσιάσει την Τουρκία ως «δύσκολο γείτονα».

(...) Την περασμένη εβδομάδα, ο νυν πρόεδρος της Αρμενίας, Σερζ Σαρκισιάν, έκανε επίσημη επίσκεψη και φυσικά ο κ. Παπούλιας δεν έχασε την ευκαιρία. Φέρεται να υποστήριξε ότι «Εμείς (Ελληνες και Αρμένιοι) σφαγιαστήκαμε από τον ίδιο βάρβαρο», δηλαδή τους Τούρκους. Υποστηρίζω την (τουρκική) κυβερνητική προσέγγιση της πολιτικής των «μηδενικών προβλημάτων», δυστυχώς όμως δεν πιστεύω ότι θα φέρει θετικά αποτελέσματα στις τουρκο-ελληνικές ή τις τουρκο-αρμενικές σχέσεις. Οχι εξαιτίας της ανειλικρίνειας του κυβερνώντος τουρκικού κόμματος ή του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά διότι για ένα τέτοιο άνοιγμα απαιτείται αμοιβαία βούληση. Ελλάδα και Αρμενία όμως δεν την έχουν. (...) Βρίσκω ακόμη πιο παράδοξες τις παρατηρήσεις Παπούλια για τις συνέπειες της κούρσας των εξοπλισμών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Δήλωσε: «Αν δεν αντιμετωπίζαμε το οικονομικό βάρος του κονδυλίου για τους εξοπλισμούς δεν θα είχαμε ανάγκη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». (...) Αν συνεχίσετε σε αυτή τη λογική κ. Παπούλια, φοβάμαι ότι και τα δύο έθνη, αλλά κυρίως οι αγαπητοί Ελληνες, δεν θα πληρώσουν μόνον οικονομικό τίμημα αλλά πολύ περισσότερα.

 

Πηγή: enet.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Στο φως υποχωρήσεις των Παλαιστινίων

Εγγραφα που διέρρευσαν εκθέτουν την Παλαιστινιακή Αρχή

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Ανεπανόρθωτα εκθέτει την Παλαιστινιακή Αρχή σειρά απόρρητων εγγράφων που διέρρευσαν στη δημοσιότητα και από τα οποία διαφαίνεται ότι το διαπραγματευτικό της επιτελείο ήταν διατεθειμένο να αποδεχθεί την προσάρτηση του μεγαλύτερου τμήματος της ανατολικής Ιερουσαλήμ στο ισραηλινό κράτος. Τα έγγραφα αναδημοσιεύονται αποκλειστικά από τη βρετανική εφημερίδα The Guardian, η οποία επέμενε χθες ότι έχει ήδη πιστοποιήσει την αυθεντικότητά τους. Η διεύθυνση του Αλ Τζαζίρα επιβεβαίωσε ότι προτίθεται να προβεί στη σταδιακή δημοσιοποίηση των συνολικά 1.600 εγγράφων που αφορούν τα μυστικά των διαπραγματεύσεων Ισραηλινών και Παλαιστινίων την τελευταία δεκαετία. Σύμφωνα τόσο με τον Guardian όσο και με το Αλ Τζαζίρα, τα «Παλαιστινιακά Ντοκουμέντα», όπως αποκαλούνται τα έγγραφα από το αραβικό τηλεοπτικό δίκτυο, γράφτηκαν από αξιωματούχους της Παλαιστινιακής Αρχής και νομικούς της χρηματοδοτούμενης από τη Βρετανία υπηρεσίας υποστήριξης των διαπραγματεύσεων.

Η διαρροή έχει προκαλέσει αίσθηση στον αραβικό κόσμο και ισχυρούς κλυδωνισμούς στο εσωτερικό της Παλαιστινιακής Αρχής, η οποία κάνει λόγο περί εσκεμμένης παραποίησης των όσων ειπώθηκαν στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του 2008 στην Αννάπολη των ΗΠΑ. «Επίτηδες, κάποιοι παρουσιάζουν τις θέσεις των Ισραηλινών ως δικές μας», τόνισε χθες ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς από την Αίγυπτο όπου πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη. «Για κάθε μία από τις επαφές μας, είτε με τους Ισραηλινούς είτε με τους Αμερικανούς, έχουμε ενημερώσει λεπτομερώς τους Αραβες αδελφούς μας», συνέχισε ο ίδιος. Ο επικεφαλής του διαπραγματευτικού επιτελείου της Παλαιστινιακής Αρχής, Σάεμπ Ερεκάτ, ο οποίος φέρεται να είναι το πρόσωπο που πρότεινε στους Ισραηλινούς την παραχώρηση του μεγαλύτερου τμήματος της ανατολικής Ιερουσαλήμ, χαρακτήρισε «γεμάτες παραμορφώσεις» τις αποκαλύψεις του Αλ Τζαζίρα.

Σύμφωνα με τα έγγραφα, ο κ. Ερεκάτ και ο πρώην πρωθυπουργός της Παλαιστινιακής Αρχής, Αχμέντ Κουρέγια, είχαν αποδεχθεί την προσάρτηση όλων των εποικισμών της ανατολικής Ιερουσαλήμ, εκτός του Χαρ Χομά, στο ισραηλινό κράτος. Ο κ. Ερεκάτ εμφανίζεται να λέει στην τότε Ισραηλινή ΥΠΕΞ, Τζίπι Λίβνι, ότι «είναι η πρώτη φορά που κάνουμε μια τέτοια υποχώρηση». Πέραν των εποικισμών, η Παλαιστινιακή Αρχή φέρεται να προσέφερε στο Ισραήλ τον έλεγχο του εβραϊκού και του αρμενικού τομέα της Παλαιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι η κ. Λίβνι απέρριψε την «προσφορά» του κ. Ερεκάτ. «Αντιλαμβάνομαι ότι δεν ήταν εύκολο για σας να προτείνετε κάτι τέτοιο και πραγματικά το εκτιμώ, αλλά η πρότασή σας δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις μας», φέρεται να απάντησε η κ. Λίβνι. Στα ίδια έγγραφα εμφανίζονται οι κ. Ερεκάτ και Κουρέγια να προτείνουν την από κοινού διοίκηση του Ορους του Ναού και να ενημερώνουν τους Ισραηλινούς διαπραγματευτές ότι είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν την επιστροφή μόλις 100.000 εκ των προσφύγων του 1948. Από τα «Παλαιστινιακά Ντοκουμέντα» διαφαίνεται, τέλος, ότι οι ηγέτες της Παλαιστινιακής Αρχής γνώριζαν εκ των προτέρων τα σχέδια του Ισραήλ για εισβολή στην ελεγχόμενη από τη Χαμάς Λωρίδα της Γάζας τον Δεκέμβριο του 2008.

 

Πηγή: kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι