Όλο και λιγότερο απειλητική η στάση της Αγκυρας για την Αρμενική Γενοκτονία
Τρία χρόνια πριν από την 100ή επέτειο της Αρμενικής Γενοκτονίας, οι αναλυτές εκτιμούν πως η τουρκική αδιαλλαξία είναι τουλάχιστον αταλάντευτη απέναντι σε όσες χώρες, όπως πρόσφατα η Γαλλία, επιθυμούν να νομοθετήσουν υπέρ της αναγνώρισής της. Πάγωμα της πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας, απειλές για τις οικονομικές και πολιτιστικές ανταλλαγές: για έναν μήνα τουλάχιστον, η Τουρκία υψώνει το ανάστημά και την πυγμή της απέναντι στη Γαλλία, ελπίζοντας πως θα την αποτρέψει να εγκρίνει την νομοθεσία που ποινικοποιεί την άρνηση των Γενοκτονιών που αναγνωρίζονται από την γαλλική νομοθεσία, μεταξύ αυτών και της σφαγής των Αρμενίων που ζούσαν στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1915-17.
Ωστόσο, οι προσπάθειες της 'Αγκυρας --η οποία απορρίπτει τον όρο "γενοκτονία" παντελώς-- κινδυνεύουν να πέσουν στο κενό: μετά την Εθνοσυνέλευση τον Δεκέμβριο και η γαλλική Γερουσία ψήφισε τη Δευτέρα τη νομοθεσία και μόνον το Συνταγματικό Δικαστήριο μπορεί να ακυρώσει την εφαρμογή της. Όπως επίσης τονίζει ο αρθρογράφος της εφημερίδας Μιλιέτ, Σεμίχ Ιντίζ, καθώς η πυγμή της Τουρκίας δεν έχει εμποδίσει και άλλα είκοσι κράτη να αναγνωρίσουν την Αρμενική Γενοκτονία, η στάση της αρχίζει να γίνεται όλο και λιγότερο εκφοβιστική.
«Η Τουρκία πολλαπλασιάζει τις απειλές της κατά της Γαλλίας. Όμως σε λίγες εβδομάδες το ίδιο ζήτημα θα απασχολήσει και το αμερικανικό Κογκρέσο. Και υπάρχουν και άλλες χώρες στη λίστα αναμονής. Η Τουρκία τι θα κάνει τότε, θα ανακαλεί κάθε φορά τον πρεσβευτή της; Βρισκόμαστε ενώπιον μίας παράλογης κατάστασης», σημειώνει ο αρθρογράφος.
«Αυτή η αρνητική και αντιδραστική στρατηγική έχει αποτύχει, και ουδείς είναι πρόθυμος να το παραδεχθεί.
Ευελπιστώ πως κάποια στιγμή οι αρχές θα στοχασθούν και θα προτείνουν κάποιον άλλο τρόπο για να αντιμετωπίσουν την εκατονταετηρίδα από την Αρμενική Γενοκτονία που πλησιάζει», υπερθεματίζει ο Τσενγκίζ Ακτάρ, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο πανεπιστήμιο Μπαχτσέσεχιρ της Κωνσταντινούπολης.
Για τον Χιου Πόουπ, του International Crisis Group, η λύση περνά από την εξομάλυνση των σχέσεων με την Αρμενία, που έχουν παγώσει ένεκα αυτού ακριβώς του ζητήματος, αλλά και λόγω του πολέμου Αρμενίας -Αζερμπαϊτζάν, συμμάχου της Τουρκίας, για τον έλεγχο του θυλάκου Ναγκόρνο-Κάραμπαχ. «Πολυάριθμοι άνθρωποι στην Τουρκία ανησυχούν για τον τρόπο με τον οποίο η χώρα πρόκειται να διαχειρισθεί την κατάσταση το 2015 και πιστεύουν πως θα πρέπει να οδεύσει προς την κατεύθυνση της συμφιλίωσης με τους Αρμενίους, ώστε να βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τους ανθρώπους που θα τιμήσουν τη μνήμη των αρμενικών κοινοτήτων που αφανίσθηκαν στην Ανατολία και δεν θα αποτελέσει στόχο», σχολιάζει ο ίδιος αναλυτής.
Η Τουρκία δεν θα μπορέσει πλέον να ξεφύγει από το δικό της μερίδιο ευθύνης στη μνήμη και να προβεί σε μία μορφή συλλυπητηρίων, τονίζει ο Σολί Εζέλ, σχολιαστής της εφημερίδας Χαμπερτίρκ και καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Καντίρ Χας της Κωνσταντινούπολης.
«Θα πρέπει κατ' αρχάς να εκφράσει τη λύπη της, κάτι που το τουρκικό κράτος ουδέποτε έπραξε.
Αυτό είναι πραγματικά το σημείο εκκίνησης», τόνισε ο ίδιος. Η Τουρκία απορρίπτει πεισματικά τον χαρακτηρισμό Γενοκτονία, αν και αναγνωρίζει πως περίπου 500.000 Αρμένιοι σφαγιάσθηκαν στην περίοδο 1915-17 στην Ανατολία, ενώ η άλλη πλευρά ισχυρίζεται πως ο αριθμός των θυμάτων φθάνει το 1,5 εκατομμύριο.
Ωστόσο, οι προσπάθειες της 'Αγκυρας --η οποία απορρίπτει τον όρο "γενοκτονία" παντελώς-- κινδυνεύουν να πέσουν στο κενό: μετά την Εθνοσυνέλευση τον Δεκέμβριο και η γαλλική Γερουσία ψήφισε τη Δευτέρα τη νομοθεσία και μόνον το Συνταγματικό Δικαστήριο μπορεί να ακυρώσει την εφαρμογή της. Όπως επίσης τονίζει ο αρθρογράφος της εφημερίδας Μιλιέτ, Σεμίχ Ιντίζ, καθώς η πυγμή της Τουρκίας δεν έχει εμποδίσει και άλλα είκοσι κράτη να αναγνωρίσουν την Αρμενική Γενοκτονία, η στάση της αρχίζει να γίνεται όλο και λιγότερο εκφοβιστική.
«Η Τουρκία πολλαπλασιάζει τις απειλές της κατά της Γαλλίας. Όμως σε λίγες εβδομάδες το ίδιο ζήτημα θα απασχολήσει και το αμερικανικό Κογκρέσο. Και υπάρχουν και άλλες χώρες στη λίστα αναμονής. Η Τουρκία τι θα κάνει τότε, θα ανακαλεί κάθε φορά τον πρεσβευτή της; Βρισκόμαστε ενώπιον μίας παράλογης κατάστασης», σημειώνει ο αρθρογράφος.
«Αυτή η αρνητική και αντιδραστική στρατηγική έχει αποτύχει, και ουδείς είναι πρόθυμος να το παραδεχθεί.
Ευελπιστώ πως κάποια στιγμή οι αρχές θα στοχασθούν και θα προτείνουν κάποιον άλλο τρόπο για να αντιμετωπίσουν την εκατονταετηρίδα από την Αρμενική Γενοκτονία που πλησιάζει», υπερθεματίζει ο Τσενγκίζ Ακτάρ, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο πανεπιστήμιο Μπαχτσέσεχιρ της Κωνσταντινούπολης.
Για τον Χιου Πόουπ, του International Crisis Group, η λύση περνά από την εξομάλυνση των σχέσεων με την Αρμενία, που έχουν παγώσει ένεκα αυτού ακριβώς του ζητήματος, αλλά και λόγω του πολέμου Αρμενίας -Αζερμπαϊτζάν, συμμάχου της Τουρκίας, για τον έλεγχο του θυλάκου Ναγκόρνο-Κάραμπαχ. «Πολυάριθμοι άνθρωποι στην Τουρκία ανησυχούν για τον τρόπο με τον οποίο η χώρα πρόκειται να διαχειρισθεί την κατάσταση το 2015 και πιστεύουν πως θα πρέπει να οδεύσει προς την κατεύθυνση της συμφιλίωσης με τους Αρμενίους, ώστε να βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τους ανθρώπους που θα τιμήσουν τη μνήμη των αρμενικών κοινοτήτων που αφανίσθηκαν στην Ανατολία και δεν θα αποτελέσει στόχο», σχολιάζει ο ίδιος αναλυτής.
Η Τουρκία δεν θα μπορέσει πλέον να ξεφύγει από το δικό της μερίδιο ευθύνης στη μνήμη και να προβεί σε μία μορφή συλλυπητηρίων, τονίζει ο Σολί Εζέλ, σχολιαστής της εφημερίδας Χαμπερτίρκ και καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Καντίρ Χας της Κωνσταντινούπολης.
«Θα πρέπει κατ' αρχάς να εκφράσει τη λύπη της, κάτι που το τουρκικό κράτος ουδέποτε έπραξε.
Αυτό είναι πραγματικά το σημείο εκκίνησης», τόνισε ο ίδιος. Η Τουρκία απορρίπτει πεισματικά τον χαρακτηρισμό Γενοκτονία, αν και αναγνωρίζει πως περίπου 500.000 Αρμένιοι σφαγιάσθηκαν στην περίοδο 1915-17 στην Ανατολία, ενώ η άλλη πλευρά ισχυρίζεται πως ο αριθμός των θυμάτων φθάνει το 1,5 εκατομμύριο.
Πηγή: express.gr