Συνέντευξη του Αγκόπ Οβακιμιάν στο in.gr

Στην πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα, πάνω από ενάμισι εκατομμύριο Αρμένιοι, δηλαδή το 80% του πληθυσμού της Δυτικής Αρμενίας, χάθηκε. Εκατό χρόνια μετά την Γενοκτονία των Αρμενίων, οι μνήμες παραμένουν ζωντανές. Ο πρόεδρος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Ελλάδος, Αγκόπ Οβακιμιάν, μιλά στο in.gr για τα τουρκικά στόματα «που ξεχειλίσαν και πάλι από απειλές και μίσος», για το μέλλον των Αρμενίωνκαι για τη θέση της αρμενικής κοινότητας στην Ελλάδα.

Τον περσινό Απρίλιο ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στα εγγόνια των θυμάτων της Γενοκτονίας. Φέτος χαρακτήρισε «παραλήρημα» την αναφορά του Πάπα στη Γενοκτονία των Αρμενίων. Πώς κρίνετε τη στάση της Τουρκίας;

Μετά και την φετινή λυσσαλέα επίθεση σε όσους τόλμησαν και είπαν την αλήθεια μιλώντας για την πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα σε βάρος των Αρμενίων από την Τουρκία το 1915, είναι περισσότερο από προφανές, ότι η περσινή δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν για την «λύπη του για τα τραγικά γεγονότα της περιόδου εκείνης» ήταν εντελώς προσχηματική και κενή περιεχομένου και φυσικά εντασσόταν στο πλαίσιο της πολιτικής εξωραϊσμού του προφίλ της Τουρκίας.
Φέτος το «λίφτινκ» ξέφτισε και τα στόματα των Τούρκων αξιωματούχων ξεχείλισαν και πάλι από απειλές και μίσος αφού δεν μπορούν να διανοηθούν πως 100 χρόνια μετά, οι Αρμένιοι τους θυμίζουν με κάθε τρόπο την «απαγορευμένη» στην Τουρκία λέξη, και μιλούν ακόμα για την πραγματική ιστορία της Γενοκτονίας.

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία πρέπει να είναι βασική προϋπόθεση για την ένταξή της στην ΕΕ;

Είναι βαθιά πεποίθηση μας, ότι η Ευρώπη των δημοκρατικών εθνών, η Ευρώπη των αρχών του διαφωτισμού, δεν μπορεί παρά να θέτει ως ελάχιστες προϋποθέσεις για να υποδεχθεί ένα νέο μέλος στους κόλπους της ΕΕ, τόσο τον σεβασμό που αυτό το υποψήφιο κράτος-μέλος επιδεικνύει για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όσο και το θάρρος του να απαλλαγεί από κάθε βάρος που κουβαλάει από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας του. Δυστυχώς η σημερινή Τουρκία διαρκώς εξελισσόμενη σε μια καρικατούρα «δημοκρατίας» με τάσεις αυτοκρατορικής μεγαλομανίας, η οποία μάλιστα συνεχίζει να διατηρεί στρατεύματα κατοχής στα εδάφη της Κύπρου, ενός δηλαδή κυρίαρχου κράτους-μέλους της ΕΕ, απέχει πολύ από αυτές τις προϋποθέσεις και συμπεριφέρεται αυταρχικά απέναντι στους ίδιους τους πολίτες της και αρνείται να αναμετρηθεί με την αλήθεια και να αποδεχθεί το έγκλημα της Γενοκτονίας των Αρμενίων και τις συνέπειες του. Ναι, για εμάς η αποδοχή από την Τουρκία των εγκλημάτων που αιματοκύλησαν τους Αρμένιους και όχι μόνο αλλά και τους Πόντιους και τους Ασσύριους και τους Έλληνες και τους Κύπριους, είναι ένα βήμα για την χώρα αυτή προς τον πολιτικό πολιτισμό και την δημοκρατία, τις δυο δηλαδή πύλες που απαραιτήτως πρέπει να διαβεί για να προσεγγίσει το ευρωπαϊκό ιδεώδες.

Πολλοί Αρμένιοι αποδίδουν μεγάλη σημασία στα εδάφη που έχασαν. Υπάρχει σήμερα θέμα εδαφικών διεκδικήσεων;

Πέρα από τον τραγικό αριθμό των 1.500.000 ψυχών που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο την περίοδο της Γενοκτονίας, μία από τις σημαντικότερες απώλειες για τους Αρμένιους ήταν η απώλεια σχεδόν του 80% των ιστορικών εδαφών τους. Το μαρτυρούν αυτό τα ιστορικά κείμενα και οι χάρτες της εποχής, το μαρτυρούν αυτό τα χιλιάδες πολιτιστικά μνημεία που λεηλατήθηκαν και που τα ερείπιά τους στέκουν εκεί ακόμα, το μαρτυρούν αυτό τα κείμενα και τα ποιήματα στα λογοτεχνικά έργα της περιόδου. Τα εδάφη αυτά σήμερα κατέχονται παράνομα από την Τουρκία και η επιστροφή τους στον νόμιμο δικαιούχο τους φυσικά και εντάσσεται στις διεκδικήσεις των Αρμενίων.

Πώς φαντάζεστε το μέλλον των αρμενο-τουρκικών σχέσεων;

Η Αρμενία και οι Τουρκία είναι δύο γειτονικές χώρες. Υπό αυτό το δεδομένο οφείλουν να αναπτύξουν τις σχέσεις πάνω σε καθαρές βάσεις, ούτως ώστε οι λαοί τους να ζήσουν ειρηνικά.
Οι αρμενο-τουρκικές σχέσεις είναι σαν ένα σταυροδρόμι και η επιλογή του δρόμου που αυτές θα ακολουθήσουν εξαρτάται αποκλειστικά από την Τουρκία. Αν η Τουρκία εισακούσει τα καλέσματα της διεθνούς κοινότητας αλλά και γενναίες φωνές Τούρκων επιφανών της διανόησης και των γραμμάτων που μιλούν πλέον ανοιχτά για το χρέος της Τουρκίας να συμφιλιωθεί με την αλήθεια, να αναγνωρίσει την Γενοκτονία του 1915, να αποδεχθεί και να αποκαταστήσει τις συνέπειες αυτού του εγκλήματος σε βάρος του Αρμενικού λαού, αν η Τουρκία άρει τον αποκλεισμό που έχει επιβάλλει στη Δημοκρατία της Αρμενίας, και σταματήσει την άκριτη υποστήριξη του Αζερμπαϊτζάν, σε πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο, και αποφασίσει να συμβάλλει στις πρωτοβουλίες για εξεύρεση μιας οριστικής, δίκαιης και βιώσιμης λύσης του ζητήματος του Ορεινού Καραμπάχ, τότε οι δυο χώρες, οι δύο γειτονικοί λαοί θα δημιουργήσουν ένα μέλλον φωτεινό για τις νέες γενιές.
Αν η Τουρκία παραμείνει στο ίδιο σκοτεινό τούνελ που εδώ και έναν αιώνα είναι εγκλωβισμένη, τότε οι Αρμένιοι απανταχού θα συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι να δικαιωθούν.

Πώς βλέπει η νέα γενιά των Αρμενίων την υπόθεση της Γενοκτονίας;

Η νέα γενιά των Αρμενίων πιστεύει πως η υπόθεση της γενοκτονίας δεν είναι θέμα εθνικό, αλλά είναι θέμα πανανθρώπινο. Η ανθρωπιστική κρίση των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα και το κύμα των προσφύγων έχει οδηγήσει σε έξαρση τις φυλετικές διακρίσεις, ενώ παρατηρείται και σε παγκόσμιο επίπεδο αύξηση των εξτρεμιστικών τάσεων. Οι νέοι Αρμένιοι λοιπόν που ζουν στην Ελλάδα και δραστηριοποιούνται μέσω του φορέα τους που είναι η Αρμενική Νεολαία Ελλάδος, δεν αγωνίζονται μόνο για τα δικαιώματα και την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, αλλά και για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η άρνηση της γενοκτονίας είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην επανάληψή της. Η Αρμενική Νεολαία Ελλάδος καταδικάζει κάθε μορφή βίας, ρατσισμού και διακρίσεων και στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του κοινού, όχι μόνο σε τοπικό και εθνικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ποιες οι σχέσεις της Διασποράς των Αρμενίων με το κράτος της Αρμενίας;

Οι σχέσεις Διασποράς και Δημοκρατίας της Αρμενίας είναι άριστες. Οι Αρμένιοι της Διασποράς απανταχού, αναγνωρίζουν στην Δημοκρατία της Αρμενίας την πατρίδα τους, και ο καθένας ξεχωριστά αλλά και οι θεσμοί της Διασποράς συλλογικά, προστατεύουν σαν κόρη οφθαλμού την δραστήρια και διαρκώς αναπτυσσόμενη χώρα της Αρμενίας και υπερασπίζονται με κάθε τρόπο την ύπαρξη της.

Ποια η θέση της αρμενικής κοινότητας στην Ελλάδα; Τι προβλήματα αντιμετωπίζετε και ποιες οι σχέσεις μεταξύ των Αρμενίων της Ελλάδας με τη νέα γενιά Αρμενίων που έφτασαν στη χώρα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ;

Οι Αρμένιοι συνυπάρχουν με τους Έλληνες πάρα πολλά χρόνια. Έχουν πλήρως ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία και υιοθετήσει χαρακτηριστικά της ελληνικής κουλτούρας, διατηρώντας, παράλληλα, τα αρμένικα ήθη κι έθιμα. Σπουδάζουν κι εργάζονται στην Ελλάδα και νιώθουν Έλληνες και Αρμένιοι μαζί. Όσον αφορά τους συμπατριώτες Αρμενίους που ήρθαν ως οικονομικοί μετανάστες στην Ελλάδα μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, μετά από 20 χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος τους έχει ενταχθεί στην αρμένικη κοινότητα, πάει στο αρμένικο σχολείο, συμμετέχει, στους πολιτιστικούς, αθλητικούς, φιλανθρωπικούς φορείς της κοινότητας και στα δρώμενά της.

Κική Μαργαρίτη

Πηγή: news.in.gr

Την Κυριακή 19 Απριλίου 2015, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος συνοδεύοντας τον ΥΦΕΘΑ κ. Νίκο Τόσκα, παρέστη στην εκδήλωση για την «Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων», που πραγματοποιήθηκε στο θέατρο «ΠΑΛΛΑΣ».

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη (Μ.Α.Σ.), προς τιμή των θυμάτων.

Πηγή: geetha.mil.gr

1915-2015. Εκατό χρόνια από την πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα με 1,5 εκατομμύριο θύματα, και ο αρμενικός λαός, όπου γης, τιμά τους νεκρούς του («θυμάται») και βάζει σθεναρά στο τραπέζι την αξίωση να αναγνωρίσει η Τουρκία τη Γενοκτονία και να απολογηθεί («διεκδικεί»).

Το κέντρο της Αθήνας την Κυριακή το μεσημέρι πλημμύρισε από τα τέσσερα χρώματα του άνθους μη με λησμόνει (το μαύρο, το μοβ, το λιλά και το κίτρινο), τα χρώματα των χιλιάδων ανθρώπων που πορεύτηκαν μαζί μέχρι το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη για να παραστούν στην κατάθεση στεφάνων στη μνήμη των θυμάτων.

«Θυμάμαι, Καταδικάζω, Απαιτώ, Ζω», τα λόγια σε ένα από τα πέταλα του μη με λησμόνει, λέξεις που αποκρυσταλλώνουν τη θέση των απανταχού Αρμενίων απέναντι στην ιστορική ευθύνη.

Η συγκίνηση του πλήθους, Αρμενίων και φίλων, είχε αρχίσει να κλιμακώνεται από την εκδήλωση που προηγήθηκε της πορείας και της κατάθεσης στεφάνου. Η ανάκρουση των εθνικών ύμνων της Αρμενίας και της Ελλάδας έκανε τον κόσμο που σιγοψιθύριζε και τους δύο να ανατριχιάσουν, πριν τη σκυτάλη παραλάβουν οι ομιλητές και μιλήσουν στις ψυχές των απογόνων των θυμάτων.

Για το «προμελετημένο, συστηματικά οργανωμένο σχέδιο εθνοκάθαρσης», που ξεκίνησε με τους Αρμενίους «κάτω από τη μύτη των Δυτικών» οι οποίοι έμειναν άπρακτοι, και προχώρησε με τον ξεριζωμό του ελληνισμού του Πόντου, της Ιωνίας, όλης της Μικράς Ασίας βάζοντας ταφόπλακα σε μια τρισχιλιετή παρουσία, μίλησε εισάγοντας την εκδήλωση η Αραξή Απελιάν-Κολανιάν εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια.

Η Α. Απελιάν έδεσε το τότε με το τώρα, για να τονίσει ότι η ατιμωρησία επέτρεψε στην Τουρκία να αναπτύξει αρπακτική εξωτερική πολιτική, και ότι η αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν είναι μόνον θέμα ηθικής τάξης αλλά και Διεθνούς Δικαίου, μια και συνδέεται με τις σχέσεις Αρμενίας-Τουρκίας αλλά και με τη γενικότερη ασφάλεια στον Καύκασο, λόγω της υπόθεσης του Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Το τουρκικό κράτος, είπε η Α. Απελιάν, ήταν και παραμένει υπόλογο για τις γενιές των Αρμενίων που δεν γεννήθηκαν ποτέ.

Μετά την προβολή ενός συγκλονιστικού βίντεο, που ανέδειξε μέσα από μαρτυρίες επιζησάντων τη Γενοκτονία, την πρώτη του 20ού αιώνα, το λόγο πήρε η κεντρική ομιλήτρια, ευρωβουλευτής της Κύπρου, γιατρός δρ Ελένη Θεοχάρους, πρόεδρος της Επιτροπής Φιλίας Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αρμενίας, μια γυναίκα που έχει πάρει μέρος σε 19 ανθρωπιστικές αποστολές στην Αρμενία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Κάθε ελεύθερος άνθρωπος γίνεται Αρμένιος σήμερα. Με τα λόγια αυτά ξεκίνησε την κεντρική ομιλία που συντάραξε το κοινό, καθώς ανέδειξε την «ατιθάσευτη επαναστατικότητα των Αρμενίων» μέσα στα χρόνια, την άρνησή τους να ξεχάσουν το έγκλημα, την αποφασιστικότητά τους να αναλάβει η Τουρκία την ευθύνη τεκμηριώνοντας με κάθε τρόπο ότι η Γενοκτονία δεν είναι μόνον ιστορικό αλλά είναι πολιτικό γεγονός.

Αξιοσημείωτη η επισήμανσή της ότι η επίσημη Τουρκία οφείλει να απολογηθεί για να μην φέρει και ο τουρκικός λαός εξ αδιαιρέτου την ευθύνη ενός τέτοιου εγκλήματος.

Η δρ Ελένη Θεοχάρους

«Το έπος του Αρτσάχ το έζησα», είπε αναφερόμενη στον αγώνα των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ, «ελπίζω να το ζήσω και στην Κύπρο». Τραντάχτηκε τότε η αίθουσα από τα χειροκροτήματα. Η δρ Θεοχάρους έκανε έκκληση σε όλους να βοηθήσουν να ξαναλειτουργήσει το σχολειό των Αρμενίων στη Λευκωσία, το Μελκονιάν, που είχε ιδρυθεί το 1923 και έκλεισε πριν από λίγα χρόνια.

«Η ατιμωρησία της Γενοκτονίας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης των ναζιστών για το ολοκαύτωμα των Εβραίων ενώ ακόμη και σήμερα λείπουν από το οπλοστάσιο του διεθνούς δικαίου τα νομικά εργαλεία που θα ενεργοποιήσουν το "ποτέ ξανά"», είπε στην ομιλία του ο πρέσβης της Αρμενίας Γκαγκίκ Γκαλαζιάν, θυμίζοντας επίσης τις τελευταίες αναγνωρίσεις και δηλώσεις, όπως αυτή του Πάπα, και τις αντιδράσεις των Τούρκων.

Την καταδίκη των πράξεων του καθεστώτος στην Τουρκία κατά την εποχή της Γενοκτονίας μετέφερε εκ μέρους της Ελληνικής Βουλής ο Β΄ Αντιπρόεδρός της Γιάννης Μπαλάφας. «Γενική πρόβα για τις άλλες γενοκτονίες, στον Πόντο, τη Θράκη, τη Μικρά Ασία και εκείνη των Κούρδων» χαρακτήρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων, προσθέτοντας ότι και στις μέρες μας ανάλογες πράξεις επαναλαμβάνονται στην κατεχόμενη Κύπρο και το Κουρδιστάν.

Εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Τόσκας απέτισε φόρο τιμής στα θύματα της Γενοκτονίας, εκφράζοντας την ευχή η μνήμη τους να αποκατασταθεί σύντομα από όλη τη διεθνή κοινότητα. Κάλεσε επίσης την Τουρκία να αποσύρει τον στρατό κατοχής από την Κύπρο και να σταματήσει τις προκλήσεις στο Αιγαίο και στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Το αύριο του αρμενικού έθνους σκιαγραφήθηκε με δύναμη από το στόμα του εκπροσώπου της Αρμενικής Νεολαίας Αρμέν Μενεντιάν. Με τη φωνή του ηχηρή να πάλλεται, δεσμεύτηκε για λογαριασμό όλων των νέων Αρμενίων «να είμαστε Αρμένιοι στην καθημερινότητά μας [...] να συνεχίσουμε να μιλάμε τη γλυκιά μας γλώσσα, όπως και τα ελληνικά, να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας την αρμενικότητά μας».

Και κατέληξε ο εκπρόσωπος της νεολαίας: «Τιμούμε τους νεκρούς μας κι εμάς που αγωνιζόμαστε. Δεν το βάζουμε κάτω. Όπως φτάσαμε ως το σήμερα, θα φτάσουμε και στο αύριο, το απέραντο αύριο».

Την εκδήλωση εντός του θεάτρου Παλλάς, που συνδιοργανώθηκε από την Περιφέρεια Αττικής και την Αρμενική Εθνική Επιτροπή, έκλεισε η χορωδία του Αρμενικού Πολιτιστικού Συλλόγου Χαμασκαΐν και το Κουαρτέτο Εγχόρδων Εύρυθμον, που εκτέλεσε κομμάτια από το έργο του Κομιτάς.

Όλος ο κόσμος βγήκε στη συνέχεια στο δρόμο για μια πορεία που οδήγησε στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, της οποίας προπορεύονταν οι Αρμένιοι πρόσκοποι και ακολουθούσαν οι επίσημοι και χιλιάδες άνθρωποι.

Στην τελετή, μετά τους αρμενικούς φορείς πρώτη στην κατάθεση στεφάνου ήταν η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, μόνη εκπροσωπούσα τον ποντιακό οργανωμένο χώρο. Το στεφάνι κατέθεσε ο νέος πρόεδρος Χρήστος Τοπαλίδης, ενώ στην εκδήλωση παρευρέθηκε και ο πρόεδρος ΣΠΟΣ Νότιας Ελλάδας Γιώργος Βαρυθυμιάδης και εκπρόσωποι της ΕΠΟΝΑ. Ακολούθησαν οι Ασσύριοι, διά του προέδρου τους Κυριάκου Μπατσάρα, και ο Ηλίας Φρέζας από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο. Στεφάνι κατέθεσαν επίσης ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Μιχάλης Κωσταράκος, ο αντιδήμαρχος Γ. Αποστολόπουλος εκ μέρους του Δήμου Αθηναίων, η αντιπεριφερειάρχης κεντρικού τομέα Αθηνών, Ερμίνα Κυπριανίδου, εκ μέρους της Περιφερειάρχη Αττικής, ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής Γιάννης Μπαλάφας, και εκ μέρους της κυβέρνησης ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Τόσκας.

Μεταξύ των παρευρισκομένων είδαμε τους υπουργούς Επικρατείας για την καταπολέμηση της διαφθοράς Παναγιώτη Νικολούδη, Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον υφυπουργό Επικρατείας για το κυβερνητικό έργο Τέρενς Κουίκ, τους βουλευτές Κώστα Κατσαφάδο και Ελένη Γερασιμίδου, τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων Βασίλη Λεβέντη, τον ευρωβουλευτή Μίλτο Κύρκο και την τ. ευρωβουλευτή Ρόδη Κράτσα, τους πρώην υπουργούς Όλγα Κεφαλογιάννη, Γιώργο Ρωμαίο και Τάσο Νεράντζη, τον Πέτρο Μαντούβαλο, τον πρόεδρο της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών (ΟΙΟΜΚΩ) Νίκο Ουζούνογλου, τον δήμαρχο Νίκαιας-Ρέντη Γιώργο Ιωακειμίδη, τον δήμαρχο Πειραιά Γιάννη Μώραλη, διπλωμάτες και αξιωματικούς, πολλούς Αρμένιους, μάλιστα, που εκπαιδεύονται στη Σχολή Ευελπίδων και φεύγουν στη συνέχεια για την πατρίδα τους όπου υπηρετούν στο στρατό εκεί.

Έρση Βατού

Πηγή: pontos-news.gr