Menu

Από την Αρμενία για όλον τον κόσμο

Τα συ­ναι­σθή­μα­τα

Με­τά α­πό προ­σω­πι­κή πρό­σκλη­ση του Προ­έ­δρου της Δη­μο­κρα­τί­ας της Αρ­με­νί­ας και την συ­μπα­ρά­στα­ση (για α­κό­μη μί­α φο­ρά) της Αρ­με­νι­κής Ε­θνι­κής Ε­πι­τρο­πής Ελ­λά­δας, βρέ­θη­κα στο Ε­ρε­βάν, για να συμ­με­τά­σχω στο Πα­γκό­σμιο Φό­ρουμ ε­νά­ντια στη Γε­νο­κτο­νί­α και στις εκ­δη­λώ­σεις για τη συ­μπλή­ρω­ση 100 ε­τών α­πό τη Γε­νο­κτο­νί­α των Αρ­με­νί­ων. Για το πρώ­το μα­ζι­κό έ­γκλη­μα του 20ου αιώ­να, το ο­ποί­ο μα­ζί με αυ­τό ε­να­ντί­ον των Ελ­λή­νων, ορ­γα­νώ­θη­κε, σχε­διά­σθη­κε και ε­κτε­λέ­στη­κε α­πό τους ί­διους θύ­τες. Τους Νε­ό­τουρ­κους και τους Κε­μα­λι­κούς.

Η ά­φι­ξη στο Ε­ρε­βάν, τη φο­ρά αυ­τή εί­χε πολ­λά και δια­φο­ρε­τι­κά συ­ναι­σθή­μα­τα, ό­λα ό­μως ο­δη­γού­σαν σε μί­α συ­νι­στα­μέ­νη. Το πρώ­το συ­ναί­σθη­μα α­φο­ρού­σε την ι­κα­νο­ποί­η­ση που έ­νιω­θε έ­νας Έλ­λη­νας και έ­νας άν­θρω­πος για την πριν α­πό λί­γες η­μέ­ρες α­να­γνώ­ρι­ση α­πό το Κοι­νο­βού­λιο της Αρ­με­νί­ας της Γε­νο­κτο­νί­ας των Ελ­λή­νων.

Το δεύ­τε­ρο σχε­τι­ζό­ταν με τη ση­μα­σί­α και τη σπου­δαιό­τη­τα που δί­νει ο Αρ­με­νι­κός λα­ός στην ι­στο­ρί­α του, ό­χι μό­νο λό­γω της συ­μπλή­ρω­σης των 100 ε­τών α­πό την κο­ρύ­φω­ση της Γε­νο­κτο­νί­ας του με τη δο­λο­φο­νί­α της πνευ­μα­τι­κής της η­γε­σί­ας, αλ­λά και με το γε­γο­νός ό­τι α­γω­νί­ζε­ται με συ­νέ­πεια και ευ­θύ­νη, για δε­κα­ε­τί­ες, για την α­να­γνώ­ρι­ση.

Η Αρ­με­νι­κή πρω­τεύ­ου­σα, η χώ­ρα ό­λη, η Δια­σπο­ρά σε ό­λα τα ση­μεί­α του πλα­νή­τη, ή­ταν ταυ­τι­σμέ­νη με τις εκ­δη­λώ­σεις υ­πό­μνη­σης και α­νά­δει­ξης της Γε­νο­κτο­νί­ας και η προ­βο­λή του με­γά­λου αυ­τού διε­θνούς ζη­τή­μα­τος, ή­ταν πραγ­μα­τι­κά ε­ντυ­πω­σια­κή. Στο (νέ­ο κτί­ριο) του α­ε­ρο­δρο­μί­ου Ζβαρ­νότ­ς ό­λοι οι χώ­ροι ή­ταν κα­λυμ­μέ­νοι α­πό το πο­λύ ω­ραί­ο σύμ­βο­λο της ε­κα­το­ντα­ε­τί­ας της Γε­νο­κτο­νί­ας, το λου­λού­δι που α­φο­ρού­σε τον α­γώ­να της μνή­μης, τον α­γώ­να κα­τά της λή­θης και της λη­σμο­νιάς, κα­θώς και με το σύν­θη­μα “Θυ­μά­μαι και Α­παι­τώ”.

Στο Ε­ρε­βάν, α­πό την κε­ντρι­κή πλα­τεί­α μέ­χρι τα πάρ­κα και την τε­λευ­ταί­α γει­το­νιά, α­πό τα κα­τα­στή­μα­τα μέ­χρι τα αυ­το­κί­νη­τα, κά­θε Αρ­μέ­νιος και Αρ­μέ­νια, εί­χε γε­μί­σει με τα σύμ­βο­λα των εκ­δη­λώ­σε­ων. Κά­θε άν­θρω­πος και α­ντι­κεί­με­νο ή­ταν και πα­ρα­μέ­νει, ταυ­τι­σμέ­νος με το αί­τη­μα δι­καί­ω­σης και α­να­γνώ­ρι­σης. Ε­πι­πλέ­ον πολ­λές α­πό τις α­φί­σες ή­ταν ά­κρως ε­πι­τυ­χη­μέ­νες, δεί­χνο­ντας την α­δι­κί­α που υ­πέ­στη ο Αρ­με­νι­κός λα­ός και την α­τι­μω­ρη­σί­α των ε­νό­χων, που ως δά­σκα­λοι ή­ταν τα πρό­τυ­πα και για μελ­λο­ντι­κά ε­γκλή­μα­τα. Ε­δώ η ταύ­τι­ση των Νε­ό­τουρ­κων με τους Να­ζί λει­τούρ­γη­σε με μο­να­δι­κό τρό­πο.

Η πο­λι­τι­κή που σέ­βε­ται την ι­στο­ρί­α, την α­λή­θεια και το δί­καιο

Το Πα­γκό­σμιο Φό­ρουμ ε­νά­ντι στη Γε­νο­κτο­νί­α που ορ­γα­νώ­θη­κε στις 22 και 23 Α­πρι­λί­ου στο Ε­ρε­βάν ή­ταν η ει­σα­γω­γή στις εκ­δη­λώ­σεις που α­κο­λού­θη­σαν στην πρω­τεύ­ου­σα της Αρ­με­νί­ας. Η συμ­με­το­χή των προ­σκε­κλη­μέ­νων ή­ταν ε­ντυ­πω­σια­κή και πραγ­μα­τι­κά πα­γκό­σμια, αν α­να­λο­γι­στού­με τις η­πεί­ρους και τις χώ­ρες. Οι συμ­με­τέ­χο­ντες α­πό 50 κρά­τη, με με­γά­λες και διαρ­κείς προ­σπά­θειες για την α­να­γνώ­ρι­ση των Γε­νο­κτο­νιών ή­ταν ε­κεί, α­πο­δε­χό­με­νοι την πρό­σκλη­ση της Δη­μο­κρα­τί­ας της Αρ­με­νί­ας. Πο­λι­τι­κοί, εκ­πρό­σω­ποι διε­θνών ορ­γα­νι­σμών, δι­πλω­μά­τες, α­κα­δη­μαι­κοί, εκ­κλη­σια­στι­κοί η­γέ­τες. Α­νά­με­σά τους ο Γε­νι­κός γραμ­μα­τέ­ας του Συμ­βου­λί­ου της Ευ­ρώ­πης και πρώ­ην υ­πουρ­γός ε­ξω­τε­ρι­κών της Νορ­βη­γί­ας Thorbjorn Jagland, ο πρό­ε­δρος της Διε­θνούς Έ­νω­σης των Α­κα­δη­μαι­κών για τη Με­λέ­τη των Γε­νο­κτο­νιών Daniel Feierstein, το πρώ­ην μέ­λος του Διε­θνούς Δι­κα­στη­ρί­ο της Χά­γης Louis Moreno Ocampo, η Βα­ρώ­νη Caroline Cox και ε­ξέ­χο­ντες ει­δι­κοί για τη γε­νο­κτο­νί­α ό­πως οι William Shabas, Ιsrael W. Charny, Ragip Zarakolu, Michael Bohlander, Roger W. Smith, Henry Theriault, Cengiz Αktar, Esther Mujawayo, Yavrin Auron.

Τό­σο οι πο­λι­τι­κοί, ό­σο και οι θρη­σκευ­τι­κοί η­γέ­τες και βε­βαί­ως και οι α­κα­δη­μαι­κοί, α­να­φέρ­θη­καν στην υ­πό­θε­ση της Γε­νο­κτο­νί­ας, στην άρ­νη­ση της Τουρ­κί­ας, στην α­να­γκαιό­τη­τα α­να­γνώ­ρι­σης. Ή­ταν έ­να ά­ψο­γα ορ­γα­νω­μέ­νο Πα­γκό­σμιο Φό­ρουμ ό­πως αρ­μό­ζει στο ζή­τη­μα και την πο­ρεί­α των Αρ­με­νί­ων μέ­χρι σή­με­ρα, το ο­ποί­ο ως Έλ­λη­νας το βρή­κα α­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρο εν­δια­φέ­ρον και α­πο­δο­τι­κό, για­τί ό­λοι πλέ­ον μι­λούν για τη Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων. Α­πό τον πρό­ε­δρο της Δη­μο­κρα­τί­ας της Αρ­με­νί­ας μέ­χρι τους α­κα­δη­μαι­κούς. Εί­ναι μί­α ε­πι­βε­βαί­ω­ση της προ­σπά­θειάς μας, μί­α α­νά­σα στο δύ­σκο­λο και α­νη­φο­ρι­κό δρό­μο μέ­χρι την δι­καί­ω­ση.

Οι εκ­δη­λώ­σεις και οι πα­ρου­σί­ες

 Οι εκ­δη­λώ­σεις για την συ­μπλή­ρω­ση 100 ε­τών α­πό τη Γε­νο­κτο­νί­α συ­νε­χί­στη­καν με αυ­τή στο θρη­σκευ­τι­κό κέ­ντρο των Αρ­με­νί­ων στο Ε­τσμια­τζίν για την α­γιο­ποί­η­ση των 1.500.000 μαρ­τύ­ρων της Γε­νο­κτο­νί­ας και στο Τζι­τζερ­να­γκα­πέρ­τ του Ε­ρε­βάν, ό­που και το μνη­μεί­ο και το Μου­σεί­ο της Γε­νο­κτο­νί­ας, α­να­και­νι­σμέ­νο και με πολ­λά νέ­α εκ­θέ­μα­τα, κά­ποια και α­πό την Ελ­λά­δα. Οι πα­ρα­πά­νω εκ­δη­λώ­σεις ή­ταν ι­διαι­τέ­ρως συ­γκι­νη­τι­κές αλ­λά και με βα­θιά πο­λι­τι­κά και ι­στο­ρι­κά μη­νύ­μα­τα. Η πα­ρου­-σί­α δε, η­γε­τών α­πό κο­ρυ­φαί­ες χώ­ρες του πλα­νή­τη ε­ξό­χως ε­ξαι­ρε­τι­κές σε συμ­βο­λι­κό και ου­σια­στι­κό ε­πί­πε­δο, ε­νώ η α­να­φο­ρά για τις Γε­νο­κτο­νί­ες του προ­έ­δρου της Δη­μο­κρα­τί­ας της Γερ­μα­νί­ας στο Βε­ρο­λί­νο ή­ταν η κα­λύ­τε­ρη αυ­λαί­α για τις εκ­δη­λώ­σεις μνή­μης.

Το κα­θή­κον και το χρέ­ος

Μί­α α­κό­μη πα­ρου­σί­α μου, στο Ε­ρε­βάν, σε έ­να τέ­τοιο ση­μα­ντι­κό Φό­ρουμ ή­ταν ε­ξαι­ρε­τι­κή ε­μπει­ρί­α και η συμ­με­το­χή στις εκ­δη­λώ­σεις για τη συ­μπλή­ρω­ση 100 ε­τών α­πό τη Γε­νο­κτο­νί­α των Αρ­με­νί­ων, ή­ταν α­πο­δο­τι­κή για ό­λους μας και για τον κα­θέ­να ξε­χω­ρι­στά, ε­νώ η συ­νά­ντη­σή μου για α­κό­μη μί­α φο­ρά με μορ­φές και συ­νο­δοι­πό­ρους του Πα­γκό­σμιου Α­γώ­να για τη Γε­νο­κτο­νί­α, ή­ταν ελ­πι­δο­φό­ρα. Α­νά­με­σά τους ο Αρ­με­νο-α­με­ρι­κα­νός κα­θη­γη­τής Richard Hovanessian, ο Τούρ­κος εκ­δό­της και συγ­γρα­φέ­ας Ragip Zarakolu, ο Αρ­μέ­νιος διευ­θυ­ντής του Μου­σεί­ου της Γε­νο­κτο­νί­ας Haik Demoyan, η Ελ­λη­νί­δα ευ­ρω­βου­λευ­τής α­πό την Κύ­προ Ε­λέ­νη Θε­ο­χά­ρους, ο πρό­ε­δρος της Ευ­ρω­παι­κής Ο­μο­σπον­δί­ας Αρ­με­νί­ων Kaspar Karabetian, η κα­θη­γή­τρια στο κρα­τι­κό πα­νε­πι­στή­μιο του Ε­ρε­βάν Tehmine Martoyan και πολ­λοί άλ­λοι.

Οι εκ­δη­λώ­σεις στο Ε­ρε­βάν και τη Δια­σπο­ρά, έ­δει­ξαν τον τρό­πο με τον ο­ποί­ο οι λα­οί σέ­βο­νται την ι­στο­ρί­α τους και α­ντι­στέ­κο­νται στο φα­σι­σμό του θα­νά­του, της μνή­μης και της άρ­νη­σης. Έ­δει­ξαν ό­τι η συ­νέ­πεια, η υ­πευ­θυ­νό­τη­τα, η συ­νέ­χεια και η σο­βα­ρό­τη­τα ε­πι­βρα­βα­βεύ­ο­νται. Α­πέ­δει­ξαν ό­τι οι πνευ­μα­τι­κές και οι πο­λι­τι­κές η­γε­σί­ες, ό­ταν έ­χουν γνώ­ση του κα­θή­κο­ντος και του χρέ­ους τους, μπο­ρούν να α­ντα­πε­ξέλ­θουν στις δυ­σκο­λί­ες της ι­στο­ρί­ας και της ζω­ής. Το Αρ­με­νι­κό έ­θνος στην Αρ­με­νί­α, στο Ε­ρε­βάν, στη Δια­σπο­ρά, έ­δει­ξε το δρό­μο για ό­λον τον πλα­νή­τη για την α­να­γνώ­ρι­ση της Γε­νο­κτο­νί­ας. Στους συ­νο­δοι­πό­ρους και τους συ­να­θλη­τές, αλ­λά και τους προ­πα­γαν­δι­στές και τους αρ­νη­τές!

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαικών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

 

Πηγή: azador.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι