Menu

Η Σμύρνη «της χαράς της ζωής και της καταστροφής» στο Μουσείο Μπενάκη

Η καταστροφή της Σμύρνης παρουσιάζεται μέσα από την προβολή ενός ντοκιμαντέρ και ομότιτλη φωτογραφική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη. Τα εγκαίνια της έκθεσης γίνονται την Τρίτη στις 20:00, στην αίθουσα Σπυρίδωνος και Ευρυδίκης Κωστοπούλου του Κεντρικού Κτηρίου του Μουσείου.

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης με τίτλο «Σμύρνη: η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης, 1900-1922» (25 Ιανουαρίου - 11 Μαρτίου 2012) το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια σειρά προβολών του ντοκιμαντέρ στο αμφιθέατρο του κτηρίου (Κουμπάρη 1).

«Από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου η Σμύρνη με στοίχειωνε. Υπήρχε παντού στη ζωή μας, στο διαμέρισμα της οδού Σόλωνος όπου μεγάλωνα. Υπήρχε στις κουβέντες μας, στα όνειρά μας και στους εφιάλτες μας. Η αποδοχή του διαφορετικού, οι καινούργιες ιδέες, η μουσική, τα γέλια αλλά και η νοσταλγία για το μαγικό τόπο που περιέγραφε ο πατέρας μου, υπήρχε με κάθε τρόπο στην καθημερινότητά μας. Καμιά άλλη πόλη στη γη δεν ήταν τόσο μοναδική» γράφει η σκηνοθέτις και επιμελήτρια Μαρία Ηλιού.

Η Μαρία Ηλιού και ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ, που είχαν παρουσιάσει το 2007 στο Μουσείο Μπενάκη Το Ταξίδι. Το Ελληνικό Όνειρο στην Αμερική (επιλογή του American Film Institute στη Washington DC ανάμεσα στις 20 καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες του 2008 και βραβείο καλύτερου ιστορικού ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ του Χιούστον), μετά από τέσσερα χρόνια συνεργασίας και έρευνας σε Ευρώπη και Αμερική, φέρνουν πίσω στο κοινό, εικόνες ξεχασμένες σε «κλειστά» αρχεία αλλά και μια νέα οπτική που συμπεριλαμβάνει όλες τις κοινότητες στη ζωή της Σμύρνης, καθώς και τα δραματικά γεγονότα του 1922.

Οι δύο δημιουργεί κρατούν αποστάσεις τόσο από μια υπέρμετρα εθνικιστική αφήγηση όσο και από νεότερες απόπειρες που αποσιωπούν τα τραγικά γεγονότα της καταστροφής, παραμορφώνοντας την αλήθεια.

Ενενήντα χρόνια μετά την καταστροφή, οι δυο συνεργάτες θέλουν να τιμήσουν τον κόσμο που χάθηκε το 1922 αλλά και συγχρόνως την επιστήμη της ιστορίας.

Ιστορικοί από την Αμερική και την Ευρώπη μιλούν στο ντοκιμαντέρ, ενώ Σμυρνιοί, πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες.

Μάλιστα, τρεις από αυτούς, ξετυλίγουν οικογενειακές μικροϊστορίες σε σχέση με τα γεγονότα, από την ελληνική, την αρμενική και την τουρκική πλευρά, από τα χρόνια του κοσμοπολιτισμού ως τα χρόνια της καταστροφής.

Το ντοκιμαντέρ και η ομώνυμη φωτογραφική έκθεση τεκμηριώνονται με σπάνιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που σταχυολογήθηκε από αρχεία της Αμερικής και της Ευρώπης.

Για πρώτη φορά δημοσιεύονται άγνωστες εικόνες της Σμύρνης από ιδιωτικές συλλογές, όπως αυτή του Πιέρ Ντε Γκιγκόρντ και από τα αρχεία της Library of Congress, του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και του Χάρβαρντ, του Near East Relief, του Imperial War Museum, της Pathe, του Albert Kahn Fondation και άλλων ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Για την ηχητική επένδυση της ταινίας, η μοντέρ Αλίκη Παναγή χρησιμοποίησε ήχους εποχής προκειμένου να ζωντανέψουν τα γεγονότα, ενώ ο μουσικός Νίκος Πλατύραχος, βασίστηκε σε τραγούδια από τη Σμύρνη και επιτυχίες της εποχής για να συνθέσει την πρωτότυπη μουσική του.

Το ντοκιμαντέρ και η φωτογραφική έκθεση βασίζονται στην ιδέα ότι η Σμύρνη παρ' όλο που καταστράφηκε με τραγικό τρόπο κατά κάποιο τρόπο εξακολουθεί να υπάρχει ως ιδέα και τρόπος ζωής που έχει να κάνει με τον κοσμοπολιτισμό.

Το δεύτερο project των ίδιων συνεργατών με τίτλο «Από το διωγμό ως την Ανταλλαγή 1922-1923» θα παρουσιαστεί στο Μουσείο Μπενάκη από 28 Μαρτίου έως 29 Απριλίου 2012.

Προβολές στο αμφιθέατρο του Κεντρικού Κτηρίου (Κουμπάρη 1):
Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο: 11.00, 13.00, 15.00
Πέμπτη*: 11.00, 13.00, 15.00, 17.00, 19.00, 21.00
Κυριακή: 11.00, 13.00

*Τις Πέμπτες 9/2 και 23/2 δεν θα πραγματοποιηθεί η προβολή στις 19.00.

Σκηνοθεσία- Επιμέλεια έκθεσης: Μαρία Ηλιού
Ιστορικός Σύμβουλος: Αλέξανδρος Κιτροέφ
Ομιλητές: Giles Milton (Συγγραφέα του βιβλίου: Paradise Lost) Αλέξανδρος Κιτροέφ,Θάνος Βερέμης, Β. Σολωμονίδου, J. Nalbantian, Ελένη Μπαστέα, Leyla Neyzi (Sabanci University).
Mουσική: Νίκος Πλατύραχος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Allen Moore
Ήχος: John Zecca
Μοντάζ: Αλίκη Παναγή
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Πρωτέας μη κερδοσκοπική & Proteus NY inc not for profit



Πηγή: tanea.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Η Ιστορία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων - The History of Human Rights

  • Κατηγορία VIDEOS
 
Ενα εκπαιδευτικό φίλμ που παρουσιάζει με συντομία τους σημαντικούς σταθμούς στην ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ιδιαίτερα κατάλληλο για μαθητές και φοιτητές.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ;
Ενώ μερικά λεξικά τα ορίζουν ως «προνόμιο», όταν ο όρος χρησιμοποιείται με την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μιλάμε για κάτι πιο θεμελιώδες.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν ορισµένα θεμελιώδη δικαιώµατα -- απλά και µόνο επειδή είναι ανθρώπινα όντα. Αυτά, τα λεγόμενα «Ανθρώπινα Δικαιώματα» δεν είναι απλά προνόμια, που μπορούν να αφαιρεθούν εξαιτίας της ιδιοτροπίας κάποιου άλλου.

Είναι «δικαιώµατα» γιατί είναι πράγµατα που σου επιτρέπουν να είσαι, να κάνεις και να έχεις. Αυτά τα δικαιώµατα υπάρχουν για να σε προστατέψουν από ανθρώπους που ίσως να θέλουν να σου κάνουν κακό ή να σε πληγώσουν. Υπάρχουν επίσης για να µας βοηθήσουν να ζούµε σε µια ατµόσφαιρα φιλικότητας µεταξύ µας και να ζήσουµε ειρηνικά.

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Αρχικά, οι άνθρωποι είχαν δικαιώµατα απλώς και µόνο επειδή αποτελούσαν µέλη µιας οµάδας, όπως η οικογένεια.

Έπειτα το 539 π.Χ., ο Κύρος ο Μέγας, αφού κατέκτησε τη Βαβυλώνα, εντελώς αναπάντεχα ελευθέρωσε όλους τους σκλάβους, έτσι ώστε να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Ακόµα, διακήρυξε ότι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωµα να επιλέξουν τη δική τους θρησκεία.

Ο Κύλινδρος του Κύρου, µια πήλινη πινακίδα που περιέχει αυτές τις εξαγγελίες, θεωρείται η πρώτη διακήρυξη ανθρωπίνων δικαιωµάτων στην ιστορία.

Η ιδέα των ανθρωπίνων δικαιωµάτων γρήγορα εξαπλώθηκε στην Ινδία, στην Ελλάδα και τελικά, στη Ρώµη. Οι πιο σηµαντικές εξελίξεις από τότε περιέλαβαν:

1215: Τη Μάγκνα Κάρτα -- η οποία καθιέρωσε νέα δικαιώµατα και κατέστησε το βασιλιά υποτελή στο νόµο.

1628: Η Αίτηση για Δικαιοσύνη -- κείμενο το οποίο προέβαλε τα δικαιώµατα και τις ελευθερίες του λαού.

1776: Η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας των Ηνωµένων Πολιτειών -- η οποία διακήρυξε το δικαίωµα στη ζωή, στην ελευθερία και στην επιδίωξη της ευτυχίας.

1789: Η Διακήρυξη των Δικαιωµάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, -- έγγραφο της Γαλλίας που καθιέρωσε το ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόµου.

1948: Η Οικουµενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων -- το πρώτο καταστατικό που δηλώνει επίσηµα τα τριάντα δικαιώµατα που έχει κάθε ανθρώπινο ον.
Πηγή: youtube.com
Διαβάστε περισσότερα...

Le Soit Disant génocide arménien : le Sénat adopte le texte controversé

  • Κατηγορία VIDEOS
 
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν σχεδόν βέβαιο. Η Γερουσία πέρασε το βράδυ της Δευτέρας, προτεινόμενο νόμο για την άρνηση της γενοκτονίας, συμπεριλαμβανομένων των Αρμενίων το 1915. Ο Τούρκος Υπουργός Δικαιοσύνης Sadullah Ergin χαρακτήρισε την ψηφοφορία του «κανένα σεβασμό» και «αδικία» προς την Τουρκία. Στο ειδησεογραφικό κανάλι CNN Turk, αμέσως μετά την έγκριση, είπε ότι η χώρα του ο νόμος ήταν «άκυρη».

Μετά από μια συζήτηση πάνω από επτά ώρες, ενώ εκατοντάδες διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί όλο το απόγευμα γύρω από το Παλάτι του Λουξεμβούργου, η Γερουσία ενέκρινε το κείμενο με 127 ψήφους έναντι 86. 237 γερουσιαστές (από 347) έχουν συμμετάσχει στην ψηφοφορία. Σύμφωνα με αυτή την ψηφοφορία (χωρίς τροποποίηση) της Γερουσίας, η πρόταση έχει εγκριθεί οριστικά από το γαλλικό Κοινοβούλιο.
Ένα χρόνο φυλάκιση και πρόστιμο € 45.000

Ήδη ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 22 Δεκεμβρίου, η πρόταση προβλέπει ένα χρόνο στη φυλακή και πρόστιμο € 45.000 σε περίπτωση αμφισβήτησης ή την ελαχιστοποίηση τόσο εξωφρενικό μια γενοκτονία που αναγνωρίζεται από το γαλλικό δίκαιο. Δύο γενοκτονίες, ότι από τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και των Αρμενίων, που αναγνωρίζονται, αλλά μόνο η άρνηση του πρώτου τιμωρήθηκε για την ώρα.
Αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωσαν σε περιοχή που γειτονιάζει με το παλάτι του Λουξεμβούργου για την κλήση του γαλλο-αρμενικής ενώσεις και γαλλο-τουρκική ΜΑΤ σε δύο ομάδες μακριά από τον άλλον. Στο εσωτερικό, τα κλιμακοστάσια, οι στοές συνωστισμός, η Δημοκρατική Φρουρά, μια σπάνια, φιλτράρετε τις εγγραφές μαζί με τους αξιωματικούς της Γερουσίας. Οι πρεσβευτές της Τουρκίας στο Παρίσι, Tahsin Burcuoglu, και της Αρμενίας, συμπεριλαμβανομένου του Vigen Tchitetchian είχε καθίσει στις κερκίδες.

Εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, Patrick Ollier, Υπουργός Σχέσεων με το Κοινοβούλιο, δικαιολογείται το νομοσχέδιο από το μέλος Valerie Boyer UMP από την ανάγκη για "(...) η κοινωνία μας για την καταπολέμηση της αρνητής δηλητήριο ". «Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί μέρος μιας ευρείας κυκλοφορίας καταστολή των ρατσιστικών και ξενοφοβικών. Δεν πρόκειται για μια πράξη μνημείο», υποστήριξε ο υπουργός, μιλώντας σε μόνο λίγες δεκάδες γερουσιαστές σήμερα, από 348 έδρες.
Source: youtube.com
Διαβάστε περισσότερα...

Εντωμεταξύ στην Τουρκία...

Πώς μας βλέπουν τώρα πια οι γείτονες;

Ηταν μόλις λίγες ημέρες μετά τον καταστρεπτικό σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου του 1999 στην Αθήνα. Είχε προηγηθεί ένας αντίστοιχης έντασης και τρομακτικών επιπτώσεων στη γειτονική Τουρκία. Η Ελλάδα είχε στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στους πληγέντες γείτονες και κάποιος δαιμόνιος νους, την ίδια ακριβώς ημέρα που η Αθήνα δονούνταν από τα ρίχτερ, φρόντισε να γράψει σε τοίχο της Σταδίου με σπρέι: «ΤΟΥΡΚΟΙ, ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΙΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ!». Δεν ξέρουμε αν υπήρξε κάποιος Τούρκος με εξίσου διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ και σπρέι στο χέρι εκείνες τις μέρες, η επίσημη απάντηση, πάντως, ήρθε μέσα από ένα πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας που μας ευχόταν σε greeklish: «Perastika geitona!». Δύο λέξεις πολύ συγκινητικές έτσι βαλμένες δίπλα δίπλα, που μάλιστα έκαναν τον γύρο του κόσμου, με τα διεθνή πρακτορεία να σχολιάζουν ότι ο Εγκέλαδος είχε προκαλέσει ρωγμές στην προαιώνια έχθρα των δύο λαών, φέρνοντάς τους ανέλπιστα κοντά μέσα από μια κοινή τραγωδία. Δεκατρία χρόνια αργότερα, η τραγωδία είναι οικονομική. Γι’ αυτό και στην τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» σκέφτηκαν πριν από λίγο καιρό, αντί για μια απλή ευχή, να μας προτείνουν κάτι πιο πρακτικό αυτή τη φορά: να μας στείλουν για λίγο καιρό τον Ταγίπ Ερντογάν να βάλει τα πράγματα σε τάξη, μια και είναι «πολύ ικανός στα οικονομικά». Προτού αποφασίσουμε αν μας συμφέρει αυτή η πρόταση ή όχι, περιπλανηθήκαμε σε δρόμους, μαγαζιά και στέκια της Κωνσταντινούπολης, ζητώντας από τους γείτονες να μας πουν πώς στ’ αλήθεια μας βλέπουν τώρα που γίναμε πρωτοσέλιδο. Μας λυπούνται; Μας στηρίζουν; Μας κοροϊδεύουν; `Η μήπως όλα αυτά μαζί;

Το πρώτο σοκ που παθαίνεις με το που φτάνεις στην Κωνσταντινούπολη είναι ότι τα αγγλικά της πλειονότητας των Τούρκων είναι άθλια, ακόμη και αν βρίσκονται σε στρατηγικά σημεία, όπως τα γκισέ πληροφοριών στο αεροδρόμιο, ή στις ρεσεψιόν των ξενοδοχείων. Μια βόλτα στο ξακουστό παζάρι της πόλης, όμως, εκείνο που το επισκέπτονται μισό εκατομμύριο άνθρωποι ημερησίως, σε κάνει να νιώσεις σαν στο σπίτι σου, αφού με δυσκολία συναντάς πωλητή που δεν μιλάει ελληνικά. «Θέλεις σακάκι; Παπαδήμος!» μας φώναξε κύριος που πουλούσε δερμάτινα, έχοντας καταλάβει ότι ερχόμαστε από τη χώρα που έχει «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας». Και λίγα βήματα πιο κάτω, κάποιος μοιάζει να έχει μείνει πίσω στις πολιτικές εξελίξεις και μας φωνάζει «Παπανδρέου!», μπας και γεμάτοι εθνική υπερηφάνεια κοντοσταθούμε και του δώσουμε όσα λεφτά υπάρχουν.

Οι περιπτώσεις ανθρώπων είναι πολλές. Ο Από, εργαζόμενος στο παζάρι, είναι δίχως αμφιβολία και παπουτσωμένος και γάτος, αφού, όπως μας αποκάλυψε, στέλνει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη 1.000 ζευγάρια αθλητικά παπούτσια τον χρόνο, όλα μαϊμού, τόσο καλοφτιαγμένα όμως, που θα τα ζήλευαν και οι πολυεθνικές. «Οι Ελληνες ψωνίζουν! Δεν έχουν πρόβλημα. Αν κάτι είναι καλό και φθηνό, θα το αγοράσουν. Απλώς, τώρα με την κρίση, αντί να πάρουν τρία ζευγάρια, θα πάρουν ένα» λέει με φόντο την πολύχρωμη πραμάτεια του, ενώ καυχιέται ότι έχει και φιλεναδίτσα από τη Θεσσαλονίκη και, κάθε φορά που βρίσκεται στη συμπρωτεύουσα για business, φροντίζει να ενισχύσει την ελληνοτουρκική φιλία.

Ο Σονέρ μοιάζει να ζει το τουρκικό όνειρο ενώ πουλάει τσάι με γεύση μήλο και ειδικά ποτηράκια μέσα στα οποία σερβίρεται. Ενα «Ζήτω ο Ερντογάν!» μοιάζει να κρύβεται πίσω από κάθε φράση του: «Η Τουρκία είναι στα καλύτερά της! Ολοι αγοράζουν σπίτια του ενός εκατομμυρίου ευρώ! Τα λεφτά τελειώνουν συνέχεια από τα ΑΤΜ. Πιο παλιά, τη δεκαετία του ’90, και πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήσασταν και εσείς έτσι, έτσι δεν είναι; Στα δελτία ειδήσεων λένε ότι έφταιξαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες που πτωχεύσατε. Αλλά και οι κακοί πολιτικοί. Να σας δώσουμε τον Ταγίπ για ένα εξάμηνο; Θα το κάνει το θαύμα του!».

Ολοι οι πωλητές ανεξαιρέτως, με το που καταλαβαίνουν ότι είσαι Ελληνας, σπεύδουν να σου πουν ότι θα σου κάνουν πολύ καλύτερη τιμή – «όχι τιμή για τουρίστες, στους Γερμανούς τα χρεώνουμε τριπλάσια» θα σπεύσουν να επισημάνουν, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της αναζωπυρωμένης ελληνογερμανικής κόντρας. Και οι δαιμόνιοι Ελληνες μυρίζονται την τουρκική συμπόνια και υπερτονίζουν το εθνικό μας χρέος, το οποίο αποδεικνύεται δεινό διαπραγματευτικό χαρτί στα παζαρέματα: «Γιουνάν, Γιουνάν... Εχουμε κρίση, δεν έχουμε λεφτά, θα μου το δώσεις πιο φθηνά». Το ελληνικό διαβατήριο λειτουργεί σαν εκπτωτικό κουπόνι, με τη βοήθεια του οποίου ανταλλάζεις την εθνική σου υπερηφάνεια με ένα δερμάτινο ή έναν ναργιλέ σε τιμή ευκαιρίας. Λες ότι είσαι Ελληνας και σε κοιτάζουν με μάτια γεμάτα συμπόνια, σαν τον φτωχό συγγενή, που ένας Αλλάχ ξέρει πώς βρήκες τα λεφτά να ταξιδέψεις ως εκεί.

Πέρα από την τρέλα της πολίτικης αγοράς, ο Κούρδος Αλί προσπαθεί να πουλήσει καρτ ποστάλ και ταξιδιωτικούς οδηγούς, ενώ αναπολεί μαζί μας τα περασμένα ελληνικά μεγαλεία: «Τα τελευταία τρία χρόνια δεν έρχονται πολλοί έλληνες τουρίστες. Ησασταν καλύτερα όταν είχατε τη δραχμή, παρά με το ευρώ. Παλιά, τα ελληνικά πούλμαν έκαναν ουρά έξω από την Αγια-Σοφιά. Τώρα, αραιά και πού θα δω κάποιο. Περισσότερο έρχονται τώρα Γερμανοί, Γάλλοι, Ολλανδοί. Αλλά αυτοί ήταν πάντα τσιγκούνηδες. Δεν αγοράζουν τίποτα. Ο Ελληνας είναι σαν τον Τούρκο, τον πιάνεις στο φιλότιμο. Και να μην έχει λεφτά, όλο και κάτι θα πάρει».

Κούρδος είναι και ο Χακάν, σερβιτόρος σε ψαροταβέρνα στην όμορφη περαντζάδα του Γαλατά. Αλλά δεν το πολυλέει στους Τούρκους. Και κάπως έτσι κρατάει τις αποστάσεις του και από τη φαινομενική τουρκική ευημερία των τελευταίων ετών: «Φαίνεται ότι τα πράγματα είναι καλύτερα από παλιά, αλλά δεν είναι. Η ανισότητα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς είναι πιο έντονη από ποτέ. Βλέπεις κάποιον να βγαίνει από ένα πολυκατάστημα της οδού Ιστικλάλ με πέντε σακούλες σε κάθε χέρι και δίπλα του ένας άστεγος πεθαίνει από το κρύο και την πείνα». Οσο για τον τρόπο με τον οποίο καλύπτουν την ελληνική κρίση τα τουρκικά media: «Η τηλεόραση δραματοποιεί την κατάσταση στην Ελλάδα. Είναι σαν να λένε κάθε μέρα “ω την καημενούλα την Ελλάδα, αλλά πιστεύω ότι κατά βάθος χαίρονται λόγω του βεβαρημένου παρελθόντος που υπάρχει ανάμεσα στις δύο χώρες. Οι Τούρκοι νομίζουν ότι αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει αυτό θα τους φέρει πολύ τουρισμό. Ξεχνούν όμως ότι είμαστε γείτονες. Και όταν καίγεται το σπίτι του γείτονά σου, η φωτιά θα φτάσει κάποια στιγμή και στη δική σου πόρτα».

Αλλοι, πάλι, όπως ο σερβιτόρος Αμπντούλ, ο οποίος δουλεύει σε ένα πολυσύχναστο εστιατόριο, στο άκουσμα και μόνο της λέξης «Ελλάδα» γελά αμήχανα και αμέσως μετά ρωτά: «Τι έπαθε η χώρα σας;». Και για να μην πάθουν τα ίδια: «Πληρώνουμε τους φόρους μας, αλλιώς θα μας πάρουν το αυτοκίνητο. Ο Ερντογάν είναι πολύ εγωιστής, μιλάει με γρίφους για να τα έχει με όλους καλά. Και κοντά στη Δύση και κοντά στην Ανατολή. Οποτε τον συμφέρει βάζει και όποτε δεν τον συμφέρει βγάζει τη μαντίλα από την Τουρκία».

Αφήνοντας πίσω τα πολύβουα «τουριστικά» στέκια, ανακαλύψαμε ένα μπακαλικάκι, το οποίο είχε αναρτήσει στο πάνω μέρος της εισόδου του φωτοτυπία του εξωφύλλου του περιοδικού «TIME», και συγκεκριμένα του τεύχους της 28ης Νοεμβρίου, αφού στο εξώφυλλό του πόζαρε ως η απόλυτη ηγετική φυσιογνωμία ο Ταγίπ Ερντογάν. Με την τουρκική σημαία καρφιτσωμένη στο πέτο του και κοιτώντας κατάματα τον φακό. Ακριβώς κάτω από τη φωτοτυπία ο ιδιοκτήτης του μπακάλικου είχε γράψει: «Εδώ θα βρείτε το τεύχος με θέμα τον Ερντογάν!». Τι και αν το διαφωτιστικότατο κείμενο του Μπόμπι Γκος απείχε πολύ από αγιογραφία; Ανέφερε, ας πούμε, πόσο έχει διχάσει εντός και εκτός Τουρκίας με την εξωτερική πολιτική του στα θέματα της Ανατολής. Αλλά και ότι οι τούρκοι δημοσιογράφοι που δέχτηκαν να μιλήσουν στον συντάκτη του «TIME» το έκαναν με την προϋπόθεση ότι δεν θα αναφερόταν πουθενά το όνομά τους, μια και είναι δύσκολο να μιλάς για ελευθερία του Τύπου όταν επί Ερντογάν 68 δημοσιογράφοι εστάλησαν στη φυλακή χωρίς σαφές κατηγορητήριο. Το σημαντικό για τους πελάτες του μπακάλικου, και όχι μόνο, είναι ότι ο πρωθυπουργός τους είχε γίνει εξώφυλλο σε ένα τόσο σπουδαίο περιοδικό.

Στο συγκεκριμένο άρθρο ο δημοσιογράφος παραθέτει και παλαιότερες δηλώσεις του δυναμικού Ταγίπ, όπως ότι «η δημοκρατία είναι ένα τραμ που σε πάει στον προορισμό σου και μετά κατεβαίνεις». Αλλά και πιο πρόσφατες, με σπόντα προς τους άρτι χρεοκοπημένους, που δεν θα μπορούσε να μας αφήσει ασυγκίνητους: «Είμαι αποφασισμένος να διεκδικήσω την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και δεν μπορώ παρά να μειδιώ όταν η χώρα μου, που άλλοτε είχε θεωρηθεί “το άρρωστο κομμάτι της Ευρώπης”, αυτή τη στιγμή καλπάζει οικονομικά και το κατά κεφαλήν εισόδημα έχει τριπλασιαστεί, ενώ υπάρχοντα μέλη, που δεν μας δέχονται για τους δικούς τους λόγους, κολυμπούν στα χρέη».

Ανοίγοντας την τηλεόραση, πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, συνειδητοποιείς ότι οι Τούρκοι δεν πολυβλέπουν τουρκικά σίριαλ, αλλά τα εξάγουν στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, διαφημίζοντας τον ειδυλλιακό Βόσπορο και όχι μόνο. Γι’ αυτό και ακανθώδη ζητήματα για την τουρκική κοινωνία, όπως το προγαμιαίο σεξ, οι εκτρώσεις, ακόμη και τα παθιασμένα γαλλικά φιλιά σε δημόσιους χώρους ή μπροστά σε τρίτους, φέρνουν τηλεθέαση στις χώρες προβολής και ωραιότατα έσοδα στη χώρα παραγωγής. Πάνω στο ζάπινγκ, πέσαμε στην ξένη σειρά «Game of Thrones», πολυσυζητημένη και για τις άφθονες ερωτικές σκηνές της. Προτού προλάβεις να σκεφτείς πόσο προοδευτικά σκέφτονται πλέον οι τούρκοι καναλάρχες, βλέπεις το μωσαϊκό που καλύπτει τα απόκρυφα σημεία πρωταγωνιστών και πρωταγωνιστριών. Πρόοδος με το γάντι. Σαν ένα πολλά υποσχόμενο γυναικείο χαμόγελο πλαισιωμένο από μια λεοπάρ μαντίλα.

* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο BHMagazino στις 15 Ιανουαρίου 2012

 

 

Πηγή: tovima.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ν. Λυγερός - Γενοκτονία των Αρμενίων και ΑΟΖ

  • Κατηγορία VIDEOS
 
Συνέντευξη του Καθηγητή Γεωστρατηγικής και Στρατηγικού Αναλυτή κ. Νίκου Λυγερού, στις 24.1.12 στην εκπομπή Casus Belli της Δήμητρας Αλεξάκη, σχετικά με το γαλλικό νομοσχέδιο για την γενοκτονία των Αρμενίων και την στρατηγική ανακήρυξης της ΑΟΖ.
Πηγή: youtube.com
Διαβάστε περισσότερα...

Ονόμασαν το παιδί τους «Σαρκοζί»

Το επίθετο του Γάλλου προέδρου έδωσε στο μωρό του ένα ζευγάρι Αρμένιων, για να τιμήσουν τον Νικολά Σαρκοζί, μετά την οριστική υιοθέτηση από το γαλλικό κοινοβούλιο του νόμου που ποινικοποιεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων.

«Θα δίναμε στο παιδί το όνομα του παππού του, όμως μετά την επικύρωση από τη γαλλική γερουσία αυτού του νόμου παρά τις απειλές των Τούρκων αποφασίσαμε να το ονομάσουμε προς τιμή του Γάλλου προέδρου, αυτού του γενναίου άνδρα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η γιαγιά του αγοριού, Αλβάρντ Μανουκιάν.

«Μακάρι το παιδί μας, ο Σαρκοζί Αβετισιάν, να γίνει ένας άνδρας τόσο γενναίος και δίκαιος» προσέθεσε.

Το γαλλικό κοινοβούλιο υιοθέτησε οριστικά τη Δευτέρα το βράδυ το νόμο, ο οποίος προβλέπει ποινή φυλάκισης ενός έτους και πρόστιμο 45.000 ευρώ για όποιον κριθεί ένοχος για άρνηση των γενοκτονιών που έχουν αναγνωριστεί δια νόμου από το γαλλικό κράτος, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η γενοκτονία Αρμενίων το 1915 από τους Οθωμανούς.

 

Πηγή: newsbomb.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Σε ισχύ, εντός δύο εβδομάδων, ο γαλλικός νόμος για τη γενοκτονία Αρμενίων

Αντιδράσεις Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν.

Εντός των επόμενων δύο εβδομάδων θα τεθεί σε ισχύ ο γαλλικός νόμος που ποινικοποιεί την άρνηση της αρμενικής γενοκτονίας υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ανακοινώθηκε σήμερα από το γραφείο του προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί.

Η ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου χθες από τη γαλλική Γερουσία, προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Τουρκίας, η οποία απείλησε να διακόψει τις διπλωματικές της σχέσεις με τη Γαλλία. Μετά την ψήφισή του από τα δύο σώματα του γαλλικού κοινοβουλίου, ο νόμος χρειάζεται να επικυρωθεί από τον πρόεδρο Σαρκοζί για να τεθεί σε ισχύ.

«Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας θα θέσει σε ισχύ τον νόμο εντός του συνηθισμένου χρονικού πλαισίου, δηλαδή δύο εβδομάδες», δήλωσε πηγή της γαλλικής προεδρίας στο Ρόιτερς.

Η Αρμενία χαιρέτισε παράλληλα σήμερα το «μεγαλείο» και την «αφοσίωση» της Γαλλίας στις παγκόσμιες ανθρώπινες αξίες μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου από τη γαλλική Γερουσία.

«Η Γαλλία επαναβεβαίωσε το μεγαλείο της και την ισχύ της, την αφοσίωσή της στις παγκόσμιες ανθρώπινες αξίες», γράφει ο πρόεδρος της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν σε επιστολή του προς τον Γάλλο ομόλογό του Σαρκοζί, σύμφωνα με ανακοίνωση που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της αρμενικής προεδρίας.

«Η ημέρα αυτή είναι μια εξαιρετική ημέρα για όλους αυτούς που αγωνίζονται για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, για την καταδίκη και την πρόληψη των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας», προσθέτει.

Πρόκειται για μια «ιστορική ημέρα για όλους τους Αρμένιους στον κόσμο», επισημαίνει ο Σαρκισιάν.

Στο Γερεβάν πολλές εκατοντάδες νέοι και φοιτητές συγκεντρώθηκαν κρατώντας σημαίες της Γαλλίας και της Αρμενίας μπροστά από τη γαλλική πρεσβεία για να εκφράσουν την ικανοποίησή τους για την ψήφιση του νομοσχεδίου και εναπόθεσαν λουλούδια και κεριά.

«Ήρθαμε εδώ για να ευχαριστήσουμε τον πρεσβευτή της Γαλλίας και να του ζητήσουμε να μεταβιβάσει τις απέραντες ευχαριστίες μας στον πρόεδρο Σαρκοζί, στα μέλη της Γερουσίας και στον γαλλικό λαό», δήλωσε ο Αρτούρ Καζαριάν, ένας από τους διοργανωτές της διαδήλωσης.

«Η ημέρα που υιοθετήθηκε ο νόμος θα γραφτεί με χρυσά γράμματα όχι μόνον στα βιβλία της ιστορίας της γαλλοαρμενικής φιλίας, αλλά και στα χρονικά της προστασίας παγκοσμίως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε παράλληλα, όπως μετέδωσαν τα αρμενικά μέσα ενημέρωσης, ο υπουργός Εξωτερικών της Αρμενίας Έντβαρντ Ναλμπαντιάν.

Την ελπίδα ότι «πολλές χώρες θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Γαλλίας» εξέφρασε την ίδια ώρα εκπρόσωπος του κοινοβουλίου του Γερεβάν.

Αντιθέτως έντονη διαμαρτυρία εξέφρασε σήμερα για τον νόμο αυτόν το Αζερμπαϊτζάν, σύμμαχος της Τουρκίας.

«Η δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν εκφράζει τη λύπη της για το νόμο που υιοθετήθηκε από τη γαλλική Γερουσία, ο οποίος ποινικοποιεί την άρνηση της 'αρμενικής γενοκτονίας' και εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία του», αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας σε ανακοίνωσή του.

Το μέτρο αυτό έρχεται σε αντίθεση με «τις αρχές της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης», υπογραμμίζει.

Την ίδια ώρα υπεύθυνος του κυβερνώντος κόμματος στο Αζερμπαϊτζάν πρότεινε η Γαλλία να εγκαταλείψει την Ομάδα του Μινσκ, η οποία δημιουργήθηκε για την επίλυση της διένεξης ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο Καραμπάχ, αυτονομιστικό θύλακα στο Αζερμπαϊτζάν στον οποίο η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Αρμένιοι.

«Οι ενέργειες της Γαλλίας μείωσαν σε μηδενικό επίπεδο την εμπιστοσύνη της οποίας έχαιρε ακόμη στους κόλπους αυτής της ομάδας», δήλωσε, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Ίντερφαξ, ο γενικός γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος Άλι Αχμέντοφ.

«Εν μέσω αυτής της κατάστασης, ο πιο έντιμος δρόμος για τη Γαλλία θα ήταν να αποσυρθεί από τη μεσολάβηση αυτή, καθώς έχει χάσει το ηθικό δικαίωμα να εκπληρώσει την αποστολή της», κατέληξε.

 

 

Πηγή: kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι