Menu

Κινδυνολογία και ασχετοσύνη

Γράφει ο Νικόλαος Λυγερός

Δεν φτάνει που βρισκόμαστε σε μια δύσκολη θέση, έχουμε και άσχετες κότες που κινδυνολογούν, για να δικαιολογήσουν την απραξία και την ανικανότητά τους τόσα χρόνια. Όχι μόνο δεν έδωσαν τίποτα στην Ελλάδα, αλλά προσπαθούν να προβάλουν τις φοβίες τους ως στίγμα της πραγματικότητας. Αν τις ακούσουμε, τότε θα πιστέψουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Η κινδυνολογία επηρεάζει μόνο αυτούς που δεν έχουν γνώσεις και αυτούς που θέλουν ν’ακούσουν σενάρια συνομοσιολογίας για να το χαρούν, δίνοντας εξηγήσεις στα πάντα. Έχουμε πήξει με πολιτικούς και ειδικούς που έχουν ως ορίζοντα ένα κοτέτσι και προσπαθούν να βάλουν και τους ψηφοφόρους τους εκεί! Αυτή η εικόνα είναι η άμεση επίπτωση του ραγιαδισμού, που παραλύει κάθε κίνηση. Όμως ο ελληνισμός δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Αυτοί που μας φοβίζουν με το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση ποντάρουν απλώς στη βλακεία μας, διότι δεν έχουν κανένα επιχείρημα που στέκει. Έχουν βέβαια πιστούς και οπορτουνιστές που εκμεταλλεύονται την οικονομική κατάσταση και προσπαθούν να απενεργοποιήσουν και κάθε προσπάθεια εξόδου της κρίσης. Βέβαια τα βρίσκουν σκούρα με τους μαχητές της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και θέλουν μάταια να προλάβουν την αποτελεσματική απόφαση της επόμενης κυβέρνησης. Όμως σε αυτό το παίγνιο δεν θα κερδίσουν, διότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από τέτοιες αποφάσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να ενισχύσει το ίδιο της το πλαίσιο ως μεγαλύτερη ΑΟΖ σε παγκόσμιο επίπεδο. Απλώς η κινδυνολογία πιέζει και την μιζέρια της σκέψης. Όταν κάποιος πιστεύει δίχως επιστημονική αντίρρηση όλα όσα του λένε για τους κινδύνους της χώρας μας, είναι άξιος της μοίρας του και δεν υπάρχει λόγος ν’ ασχοληθούμε μαζί του, διότι δεν θα γίνει ποτέ μαχητής, στην καλύτερη περίπτωση θα μετατραπεί σε θύμα. Κατά συνέπεια, το θέμα μας είναι να ανασυγκροτήσουμε τα δεδομένα και να αναδιπλώσουμε τις δυνάμεις μας, για να παλέψουμε ενάντια στα αληθινά προβλήματα και όχι στις οφθαλμαπάτες. Μπορεί η βλακεία να είναι αήττητη, αλλά η ασχετοσύνη παλεύεται με την απόκτηση γνώσεων. Όσοι έχουν φόβους και όχι φοβίες, ας διαβάσουν για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς , ειδικά για τη νομοθεσία της ευρωζώνης και βέβαια το Δίκαιο της Θάλασσας. Μετά από αυτές τις αναγνώσεις, ακόμα και οι πρώην άσχετοι θα αντιληφθούν ότι τους κορόιδευαν τόσο καιρό. Επιπλέον θα κατανοήσουν ότι το υπόβαθρο της Ελλάδας είναι απόλυτα θετικό λόγω της γεωγραφικής μας θέσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν επιπλέον διαβάσουν έρευνες από ξένους επιστήμονες όσον αφορά στα ευρωπαϊκά αποθέματα, τότε θα επινοήσουν ακόμα και από μόνοι τους την αναγκαιότητα της θέσπισης της ΑΟΖ. Σε πρώτη φάση θα εκνευρισθούν με τους κινδυνολόγους, αλλά μετά την εκτόνωσή τους θα μπορέσουν και αυτοί να παλέψουν για την πατρίδα μας και το λαό μας. Μόνο η ουσία είναι ικανή ν’ αντισταθεί στην εξουσία. Γι’ αυτό το λόγο η νοημοσύνη είναι τόσο επικίνδυνη για την κοινωνία. Δεν ακολουθεί τις αυθαίρετες ιεραρχίες, αλλά μόνο τις ανοιχτές δομές της γνώσης. Όσοι μαθαίνουν, ξέρουν να παλεύουν.

Διαβάστε περισσότερα...

«Ο πόνος δεν θα ήταν μικρότερος, αν δεν μιλούσαμε για γενοκτονία»

Μια συνομιλία με τον συγγραφέα Ντογάν Ακανλί, Κολωνία.

 

Σ: Στο βιβλίο σου «Οι κριτές της δευτέρας παρουσίας» δεν αναφέρεις ρητά τη λέξη γενοκτονία, αλλά είναι προφανές ότι στο επίκεντρό του βρίσκεται η γενοκτονία του αρμενικού λαού. Τον τελευταίο καιρό γίνονται κάποιες κινήσεις των ποντιακών συλλόγων ώστε να αναγνωριστούν παγκοσμίως επίσης ως γενοκτονία ο διωγμός του ποντιακού στοιχείου από τη Μαύρη Θάλασσα και η εξόντωσή του. Όμως πρόσφατα στο συνέδριο της ΟΕΚ στη Φραγκφούρτη, όταν έγινε μια σχετική πρόταση υποστήριξης του θέματος, ένας νέος επιστήμονας προειδοποίησε ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τη χρήση του όρου «γενοκτονία». Εσύ, που, ως επιστήμων και συγγραφέας, ασχολήθηκες με τη γενοκτονία των Εβραίων και των Αρμενίων, πιστεύεις ότι έχουν δίκαιο οι Πόντιοι με το αίτημά τους;

Ντ: Είναι αλήθεια ότι δεν χρησιμοποιώ στο βιβλίο μου τη λέξη γενοκτονία, επειδή η λογοτεχνία δεν έχει ανάγκη από επιστημονικούς όρους. Στη λογοτεχνία περιγράφονται ο πόνος και τα συναισθήματα και αυτό αρκεί τελείως. Όσον αφορά τους Πόντιους: Τονίζω ότι δεν είμαι ερευνητής γενοκτονιών, αλλά και εγώ κατάγομαι από τον Πόντο –μια πολύ μεγάλη περιοχή. Όταν ήμουν παιδί και νέος δεν ήξερα ότι πριν από λίγο καιρό ζούσαν στην περιοχή αυτή και Έλληνες! Και ο υπόλοιπος πληθυσμός αποκαλούσε τα ελληνικά ή τέλος πάντων τα ποντιακά, που ακόμα και σήμερα μιλιούνται σε αρκετά μέρη, «η άλλη γλώσσα». Δυσκολεύτηκα πολύ ώσπου να διαπιστώσω ότι αυτή η «άλλη γλώσσα» ήταν ελληνικά.

 

Σ: Γιατί δυσκολεύτηκες;

Ντ: Γιατί πολλούς τους εξισλάμισαν, τους έκαναν τεχνητούς Τούρκους, και σήμερα βέβαια είναι Τούρκοι πολίτες. Οι ίδιοι φοβούνται πολύ, παρά το γεγονός ότι σήμερα είναι Μωαμεθανοί. Όμως δεν είναι λίγοι ανάμεσά τους που στην καθημερινότητά τους μιλάνε ελληνικά/ποντιακά. Αργότερα έμαθα από έναν ειδικό ότι υπάρχουν πολλά χωριά των οποίων οι κάτοικοι ομολογούν πως είναι Χριστιανοί. Εγώ, και άλλοι πολλοί, πιστεύαμε μέχρι τώρα πως είναι Μωαμεθανοί. Και για να επανέλθω στην αρχική σου ερώτηση, αν ανοίξει κανείς τη Συνθήκη του Διεθνούς Δικαίου των Λαών θα διαβάσει τον ορισμό της γενοκτονίας: Όταν εξοντώνεται ένα μέρος μιας εθνικής ή θρησκευτικής ομάδας, μιλάμε για γενοκτονία.

 

Σ: Μιλάς για τη Συνθήκη του ’48;

Ντ: Ναι. Έτσι, κατά την άποψή μου, δεν έχει δίκιο να ανησυχεί ο νέος επιστήμονας. Γιατί ο πόνος είναι ασύγκριτος, ο πόνος είναι πόνος. Άλλο είναι, βέβαια, να συζητιέται ο όρος γενοκτονία ανάμεσα στους κοινωνιολόγους/πολιτικούς επιστήμονες. Κάποιοι χρησιμοποιούν τον όρο σφαγή, άλλοι μιλάνε για εθνοκτονία. Πάντως ο πόνος δεν θα ήταν μικρότερος, αν δεν μιλούσαμε για γενοκτονία. Εγώ προσωπικά θα άφηνα τους ίδιους τους λαούς-θύματα να αποφασίσουν πώς αυτοαποκαλούνται. Αν πιστεύουν ότι πρόκειται για γενοκτονία, γιατί να μην χρησιμοποιήσουν τον όρο αυτό; Αυτό που διαπιστώνω, και σίγουρα έχει ενδιαφέρον, είναι ότι στην Τουρκία είναι πιο εύκολο να διεξαχθεί η συζήτηση σχετικά με τον διωγμό και την εξόντωση του ποντιακού πληθυσμού απ’ ότι των Αρμενίων. Ίσως επειδή μέχρι τώρα είχε καθιερωθεί ο όρος διωγμός και όχι γενοκτονία…

 

Σ: Ίσως επειδή η λέξη διωγμός δεν είναι τόσο σκληρή. Εσείς στην Τουρκία μάλιστα μιλάτε, αν θυμάμαι καλά, για τους «ανταλλαγμένους», δεν είναι; Εκτός αυτού η πρωτοβουλία των ποντιακών συλλόγων αναφέρεται στην εξόντωση των Ποντίων και όχι όλων των Ελλήνων.

Ντ: Επειδή όμως στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας είχαμε έναν άγριο διωγμό, μπορεί κανείς πράγματι να μιλήσει για γενοκτονία, γιατί ο Ελληνισμός του Πόντου δεν υπάρχει πια σ’ εκείνη του τη μορφή. Όμως και οι Αραμαίοι σφαγιάστηκαν άγρια. Μόνον επειδή δεν υπάρχει νομική κατοχύρωση της πράξης αυτής, δεν μπορούμε να απαλλάξουμε τους ιθύνοντες από την ευθύνη τους. Για μένα δηλαδή δεν υπάρχει λόγος να μην χαρακτηριστεί γενοκτονία η εξόντωση των Αραμαίων. Και ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τους Έλληνες της Μαύρης Θάλασσας.

 

O Dogan Akanli, γεννήθηκε το 1957 στο Ciritdusii της επαρχίς Artvin και σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Πέρασε στην παρανομία μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας στην Τουρκία το 1980. Την περίοδο 1985-1987 ήταν έγκλειστος στις στρατιωτικές φυλακές της Ινσταμπούλ ως πολιτικός κρατούμενος. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 ζε3ι ως συγγραφέας στην Κολωνία. Στο επίκεντρο της κοινωνικής του δράσης βρίσκεται η μνημόνευση των γενοκτονιών του 20ού αιώνας καθώς και ο διαπολιτισμικός διάλογος με στόχο τη συμφιλίωση.

 

 

 

Πηγή: phorum.gr

Διαβάστε περισσότερα...

ԱՄԱՐԱՆՈՑ 2012

Մակեդոնիոյ եւ Թրակիոյ Հ. Գթ. Խաչի Շրջանային վրաչութիւնս, սկսած է ամարանոց 2012-ի նախապատրաստական աշխատանքները, կառչած մնալով Հ.Օ.Մ.ի ազգօգուտ նպատակ- ներու իրականացման։


Իւրաքանչիւր բանակողի մասնակցութեան սակը 150 եւրօ է։

Ամարանոց 2012-ը տեղի պիտի ունենայ
Յուլիս 12 - Յուլիս 29
կրնան մասնակցիլ 1995-էն ետք ծնած հայորդիները

Արձանագրութիւններուն համար պիտի պահուի առաջնահերթութիւն։
Կը հաստատենք, որ մեր բոլոր ուժերով պիտի ջանանք լաւագոյն ամարանոցը կազմակերպելու: Կը սպասենք մեր բոլոր հայորդիներու մասնակցութիւնը։

ՄԱԿԵԴՈՆԻՈՅ ԵՒ ԹՐԱԿԻՈՅ
Հ. ԳԹ. ԽԱՉԻ ՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ՎԱՐՉՈՒԹԻՒՆ


ԱՄԱՐԱՆՈՑ 2012

«Լ. եւ Ս. Յակոբեան» Ազգային վարժարանի Ծնողական միութիւնը ձեզ կը տեղեկացնէ թէ այս տարի եւս, Մակեդոնիոյ եւ Թրակիոյ Հայ Գթութեան Խաչի Շրջանային վարչութիւնը կը կազմակերպէ հայկական ամարանոցը Խալքիտիքիի շրջանին մէջ Յուլիս 12էն - մինչեւ Յուլիս 29 2012։
Ամարանոցի մասնակցութեան սակը 150 եւրօ է  իւրաքանչիւր մասնակցողի համար եւ կրնան մասնակցիլ 01-01-1995¬էն ետք ծնած պատանիները  եւ երիտասարդները։
Մասնակցութեան դիմումնագիրը պէտք է լրացուած ներկայացուի առաւելագոյնը մինչեւ Յունիս 10, 2012։

Յաւելեալ մանրամասնութիւններու համար, փափաքողները կրնան հեռաձայնել՝
«Լ. եւ Ս. Յակոբեան» վարժարանէն մասնակցիլ փափաքողները  կրնան հեռաձայնել Յուլիանա Թէքիրեանին՝             210 9012507       երեկոյեան ժամերուն եւ Մարալ Պետրոսեանին՝             6972142568      ։
- «Ա. եւ Ժ. Ճէնազեան» միջնակարգ վարժարանէն մասնակցիլ փափաքողները կրնան հեռաձայնել Մերի Խտրեանին հեռձ.             210 9842373       եւ Լուսի Ածիլածեանին հեռձ.             6978777219      ։
- «Զաւարեան» վարժարանէն մասնակցիլ փափաքողները կրնան հեռաձայնել Լիլիթ Ասլանեան¬Մուրատեանին  հեռձ.             6971723443


Source: azador.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ποιοτικός έλεγχος αλιευμάτων στην Αρμενία

Η Κρατική Υπηρεσία της Αρμενίας για την Ασφάλεια των Τροφίμων θα αρχίσει να εξετάζει όλους τους τύπους αλιευμάτων από την 1η Ιουνίου. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του γραφείου Εμπορικών και Οικονομικών υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στο Ερεβάν, η συγκεκριμένη διαδικασία καταρχήν περιορίζεται σε επιχειρήσεις που επιθυμούν να εξάγουν τα προϊόντα τους, σύμφωνα με ανακοίνωση του επικεφαλής της συγκεκριμένης κυβερνητικής υπηρεσίας, Abraham Bakhchagulyan.

Η υπηρεσία προσπαθεί να δημιουργήσει ένα δίκτυο εργαστηρίων που θα διενεργεί τις εξετάσεις σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα που θα αναβαθμίσει τον κλάδο ιχθυηρών εν γένει της Αρμενίας και θα προσδώσει μεγαλύτερη εξωστρέφεια στον κλάδο, καθώς σήμερα παρότι η παραγωγή αυξάνεται σταθερά ετησίως, οι εξαγωγές περιορίζονται σε χώρες με χαμηλά ποιοτικά πρότυπα (Τουρκμενιστάν, Καζακστάν αλλά και Ρωσία κυρίως για την χρησιμοποίησή τους στον κλάδο κονσερβοποιίας).

Αν τα προϊόντα ψαριών προσεγγίσουν τα ευρωπαϊκά πρότυπα, μπορούν να εξάγονται στην Ευρώπη, όπως τόνισε ο κ. Bakhchagulyan, κάτι που αποτελεί καταρχήν τον κεντρικό στόχο της αναβάθμισης των υπηρεσιών της κρατικής υπηρεσίας ελέγχου τροφίμων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο το μέλι, τα ψάρια, τα λαχανικά και τα φρούτα δεν μπορούν να προωθηθούν στην ΕΕ καθώς τα περισσότερα προϊόντα δεν κατορθώνουν να αποκτήσουν τα αποτούμενα πιστοποιητικά από τους εισαγωγείς. Μάλιστα πολλές εταιρείες δεν επιτρέπεται να πωλούν και καραβίδες στην Ευρώπη, προϊόν ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας στην Αρμενία, καθώς οι λίμνες και οι ποταμοί της χώρας προσφέρουν τα βιοχαρακτηριστικά εκείνα της διαρκούς προσφοράς υψηλών ποσοτήτων. Η Ένωση Αλιέων Αρμενίας, εκτιμά ότι οι 254 εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον
κλάδο, (οι περισσότερες στην επαρχία Αραράτ), παράγουν ετησίως 300.000 τόνους ψαριών.

 

 

Πηγή: agrotypos.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι