Oι βαθειές ρίζες του ρατσισμού και του φασισμού στην Τουρκία. Η περίπτωση Νισανιάν.
Ο Σεβάν Νισανιάν (Sevan Nişanyan) διατηρεί ένα μικρό ξενοδοχείο στο χωριό Σιρίντζε, που δεν είναι άλλο από τον Κιρκιντζέ, το χωριό που γεννήθηκε η θρυλική Διδώ Σωτηρίου.
Το ορεινό χωριό Σιρίντζε, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Εφέσου, διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά που είχε μέχρι το 1923, οπότε το εγκατέλειψαν οι 7.000 Έλληνες κάτοικοί του, στα πλαίσια της Ανταλλαγής των πληθυσμών. Στο χωριό διατηρούνται περί τα διακόσια ελληνικά σπίτια και οι δυο εκκλησίες, αυτή του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου (1827), που έχει ανακαινιστεί με πρωτοβουλία ιδρύματος των ΗΠΑ και του Αγίου Δημητρίου, που ερειπωμένος συνεχίζει να εποπτεύει από το λόφο όλο το χωριό και τη γύρω περιοχή.
Το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο χωριό δεν γκρέμισαν τα παλιά πετρόκτιστα ελληνικά σπίτια και η ομορφιά του τοπίου κατέστησε το Σιρίντζε ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της περιοχής, μετά τον αρχαιολογικό χώρο της Εφέσου.
Ο Σεβάν Νισανιάν, βλέποντας ότι η περιοχή έχει τεράστιες δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης, πριν από δέκα χρόνια, ως αρμενικής καταγωγής πολίτης της Τουρκίας, αγόρασε ένα παλιό ελληνικό σπίτι και δημιούργησε ένα μικρό παραδοσιακό ξενοδοχείο και άρχισε σταδιακά να το προβάλλει κυρίως στο διαδίκτυο, προκαλώντας το ενδιαφέρον διαφόρων ξένων προσωπικοτήτων.
Όμως η εγκατάσταση και επιχειρηματική δραστηριοποίηση ενός Αρμενίου στην περιοχή απ' όπου τους ξερίζωσαν με σχέδιο οι Τούρκοι από το 1915, όταν διέπραξαν το απαράγραπτο έγκλημα της Γενοκτονίας, σήμανε συναγερμό και κινητοποίησε τις βαθιές ρατσιστικές-φασιστικές δομές του τουρκικού κράτους.
Με την εγκατάσταση και δραστηριοποίηση του Νισανιάν στο Σιρίντζε, εκτός από τους τουρίστες, άρχισαν να παρελαύνουν καθημερινά και αλληλοδιαδόχως οι διάφορες 'υπηρεσίες' του τουρκικού κράτους, για να σχηματίσει η κάθε μια με τη σειρά της το δικό της 'φάκελο' για τον δυστυχή Αρμένιο που τόλμησε να αποπειραθεί να αντιστρέψει το ρου της ιστορίας, που θέλει τους Αρμενίους, όπως τους Έλληνες, να εξαφανίζονται από τα εδάφη της Ανατολής, προς δόξαν του τουρκικού ρατσιστικού εθνικισμού.
Όταν σχηματίστηκαν οι 'φάκελοι', ανέλαβαν αποστολή οι διάφορες υπηρεσίες, όπως η Αρχαιολογία, η Πολεοδομία, η Δασική Υπηρεσία, κλπ. και άρχισαν τις μηνύσεις.
Ο στόχος ήταν -και συνεχίζει να είναι- να εφαρμοστεί το σχέδιο: Κανένας Αρμένιος, κανένας Έλληνας, κανένας Ασσύριος στα εδάφη της Ανατολής.
Εδώ και δέκα χρόνια ο Νισανιάν σύρεται στα δικαστήρια, φυλακίστηκε, πλήρωσε πρόστιμα και τώρα κινδυνεύει να χάσει το ξενοδοχείο του, αφού η Νομαρχία Σμύρνης αποφάσισε να γκρεμίσει τα κτίσματα που χτίστηκαν 'κατά παράβαση των ισχυόντων'.
Το θέμα όμως είναι ότι ανάλογες παραβάσεις έχουν τουλάχιστον τα μισά σπίτια του χωριού, όμως η απόφαση για την κατεδάφιση θα εφαρμοστεί μόνο για την περίπτωση του Νισανιάν, ακριβώς επειδή είναι Αρμένιος.
Ο Νισανιάν, για να αναχαιτίσει την αποφασιστικότητα της Νομαρχίας Σμύρνης, ζήτησε να εφαρμοστεί ο νόμος για όλους τους παραβάτες, που όπως είπαμε είναι περίπου το μισό χωριό.
Στο σημείο αυτό, η εφημερίδα Ραντικάλ, που θεωρείται από τις πιο δημοκρατικές, καλύπτοντας δημοσιογραφικά το θέμα, χρησιμοποίησε τον τίτλο "Κοντά στον Νισανιάν 'κάηκαν' και οι χωρικοί", για να αποδειχτεί για άλλη μια φορά ότι ο ρατσισμός και ο φασισμός είναι βαθιά ριζωμένοι στο τουρκικό κράτος και την ίδια την τουρκική κοινωνία.
Το ορεινό χωριό Σιρίντζε, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Εφέσου, διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά που είχε μέχρι το 1923, οπότε το εγκατέλειψαν οι 7.000 Έλληνες κάτοικοί του, στα πλαίσια της Ανταλλαγής των πληθυσμών. Στο χωριό διατηρούνται περί τα διακόσια ελληνικά σπίτια και οι δυο εκκλησίες, αυτή του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου (1827), που έχει ανακαινιστεί με πρωτοβουλία ιδρύματος των ΗΠΑ και του Αγίου Δημητρίου, που ερειπωμένος συνεχίζει να εποπτεύει από το λόφο όλο το χωριό και τη γύρω περιοχή.
Το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο χωριό δεν γκρέμισαν τα παλιά πετρόκτιστα ελληνικά σπίτια και η ομορφιά του τοπίου κατέστησε το Σιρίντζε ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της περιοχής, μετά τον αρχαιολογικό χώρο της Εφέσου.
Ο Σεβάν Νισανιάν, βλέποντας ότι η περιοχή έχει τεράστιες δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης, πριν από δέκα χρόνια, ως αρμενικής καταγωγής πολίτης της Τουρκίας, αγόρασε ένα παλιό ελληνικό σπίτι και δημιούργησε ένα μικρό παραδοσιακό ξενοδοχείο και άρχισε σταδιακά να το προβάλλει κυρίως στο διαδίκτυο, προκαλώντας το ενδιαφέρον διαφόρων ξένων προσωπικοτήτων.
Όμως η εγκατάσταση και επιχειρηματική δραστηριοποίηση ενός Αρμενίου στην περιοχή απ' όπου τους ξερίζωσαν με σχέδιο οι Τούρκοι από το 1915, όταν διέπραξαν το απαράγραπτο έγκλημα της Γενοκτονίας, σήμανε συναγερμό και κινητοποίησε τις βαθιές ρατσιστικές-φασιστικές δομές του τουρκικού κράτους.
Με την εγκατάσταση και δραστηριοποίηση του Νισανιάν στο Σιρίντζε, εκτός από τους τουρίστες, άρχισαν να παρελαύνουν καθημερινά και αλληλοδιαδόχως οι διάφορες 'υπηρεσίες' του τουρκικού κράτους, για να σχηματίσει η κάθε μια με τη σειρά της το δικό της 'φάκελο' για τον δυστυχή Αρμένιο που τόλμησε να αποπειραθεί να αντιστρέψει το ρου της ιστορίας, που θέλει τους Αρμενίους, όπως τους Έλληνες, να εξαφανίζονται από τα εδάφη της Ανατολής, προς δόξαν του τουρκικού ρατσιστικού εθνικισμού.
Όταν σχηματίστηκαν οι 'φάκελοι', ανέλαβαν αποστολή οι διάφορες υπηρεσίες, όπως η Αρχαιολογία, η Πολεοδομία, η Δασική Υπηρεσία, κλπ. και άρχισαν τις μηνύσεις.
Ο στόχος ήταν -και συνεχίζει να είναι- να εφαρμοστεί το σχέδιο: Κανένας Αρμένιος, κανένας Έλληνας, κανένας Ασσύριος στα εδάφη της Ανατολής.
Εδώ και δέκα χρόνια ο Νισανιάν σύρεται στα δικαστήρια, φυλακίστηκε, πλήρωσε πρόστιμα και τώρα κινδυνεύει να χάσει το ξενοδοχείο του, αφού η Νομαρχία Σμύρνης αποφάσισε να γκρεμίσει τα κτίσματα που χτίστηκαν 'κατά παράβαση των ισχυόντων'.
Το θέμα όμως είναι ότι ανάλογες παραβάσεις έχουν τουλάχιστον τα μισά σπίτια του χωριού, όμως η απόφαση για την κατεδάφιση θα εφαρμοστεί μόνο για την περίπτωση του Νισανιάν, ακριβώς επειδή είναι Αρμένιος.
Ο Νισανιάν, για να αναχαιτίσει την αποφασιστικότητα της Νομαρχίας Σμύρνης, ζήτησε να εφαρμοστεί ο νόμος για όλους τους παραβάτες, που όπως είπαμε είναι περίπου το μισό χωριό.
Στο σημείο αυτό, η εφημερίδα Ραντικάλ, που θεωρείται από τις πιο δημοκρατικές, καλύπτοντας δημοσιογραφικά το θέμα, χρησιμοποίησε τον τίτλο "Κοντά στον Νισανιάν 'κάηκαν' και οι χωρικοί", για να αποδειχτεί για άλλη μια φορά ότι ο ρατσισμός και ο φασισμός είναι βαθιά ριζωμένοι στο τουρκικό κράτος και την ίδια την τουρκική κοινωνία.