Menu

Τα μεγαλεία του Νταβούτογλου

Βασική προϋπόθεση για ένα πετυχημένο διάλογο είναι η συμφωνία επί της ατζέντας. Αν αυτό απουσιάζει, τότε το μόνο στο οποίο μπορεί να ελπίζει κανείς είναι η συνέχειά του.

Κάπως έτσι οι αναλυτές υποστηρίζουν πως θα εξελιχτεί ο διάλογος που ξεκίνησε χτες και συνεχίζεται σήμερα στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί όπου η τουρκική κυβέρνηση με όλες τις πολυτέλειες φιλοξενεί τις έξι παγκόσμιες δυνάμεις (τα πέντε μόνιμα μέλη του ΟΗΕ –ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα μαζί με τη Γερμανία) και επικεφαλής τη βαρόνη Κάθριν Αστον, αρμόδια της ευρωπαϊκής Εξωτερικής Πολιτικής αφενός και την αντιπροσωπεία του Ιράν αφετέρου. Η συνάντηση αποτελεί συνέχεια των διαπραγματεύσεων της Γενεύης που ολοκληρώθηκαν πριν από ένα μήνα με μοναδική συμφωνία να επαναληφθούν.

Οι συνομιλίες όμως σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές έχουν ένα σημαντικό πρόβλημα. Οι εκπρόσωποι των 6 δυνάμεων θέλουν να αναφερθούν στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και στο πώς θα εξασφαλίσουν τη συναίνεσή του στην προηγούμενη συμφωνία ανταλλαγής μεγάλου τμήματος του ουρανίου του για εμπλουτισμό στο εξωτερικό. Επίσης αρνείται ότι το πυρηνικό του πρόγραμμα έχει επιθετικό προσανατολισμό. Αντίθετα, το Ιράν έχει τονίσει παντοιοτρόπως ότι το πυρηνικό του πρόγραμμα δεν είναι στην ατζέντα των διήμερων διαπραγματεύσεων κι ότι ο διάλογος αφορά τον παγκόσμιο αφοπλισμό ή το πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ.

Γίνονται οι διαπραγματεύσεις μόνο για να γίνουν; Εντάσσονται στη γενικότερη πολιτική «ζικ ζακ» του Ιράν για να κερδίσει χρόνο; Αυτό θα φανεί σήμερα με την ολοκλήρωσή τους.

Η Τουρκία

Αυτό που αξίζει να επισημάνει κανείς από το διήμερο είναι ότι πραγματοποιούνται στην Τουρκία. Πρόκειται για μια προσπάθεια της Αγκυρας να διεκδικήσει το ρόλο που της αξίζει στην παγκόσμια σκακιέρα κι, όπως ανάφερε ο επικεφαλής της διπλωματίας της, Αχμέτ Νταβούτογλου, να της δώσει την αίγλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκείνη που βάσει της γεωστρατηγικής της θέσης μπορεί ακόμη να ανακτήσει ειδικά αφού έχει ανακάμψει και οικονομικά, αποτελώντας πλέον τη 17η οικονομία παγκοσμίως. Ακόμη, η παραδοχή πως πλέον οι ΗΠΑ δεν είναι μόνες τους στο παγκόσμιο στερέωμα αφήνει περιθώριο σε χώρες όπως η Τουρκία, η Βραζιλία και η Ινδία να διεκδικήσουν γι' αυτές ό,τι αισθάνονται πως τους ανήκει.

Η Τουρκία λοιπόν προσπαθεί αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν αποτυγχάνει. Προσπάθησε να φέρει κοντά το Ισραήλ με τη Συρία. Απέτυχε παταγωδώς καθώς έπειτα από επίπονες διαπραγματεύσεις στο πέρας τους το Ισραήλ επιτέθηκε στη Λωρίδα της Γάζας, το Δεκέμβριο του 2008. Στο θέμα του Ιράν συνέβη σχεδόν το ίδιο, όταν τον Απρίλιο του 2010 είχαν πείσει μαζί με τη Βραζιλία την Τεχεράνη να δεχθεί ανταλλαγή του ουρανίου του. Τότε ο Νταβούτογλου ήταν τόσο σίγουρος για τη μεσολαβητική του προσπάθεια που είχε καλέσει τους δημοσιογράφους για να τους ανακοινώσει την επιτυχία, όπως γράφουν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς». Μόνο που υπολόγιζαν χωρίς τις ΗΠΑ οι οποίες είχαν ήδη απορρίψει την προτεινόμενη συμφωνία. Η μεγαλοσύνη που επιδιώκει ο Νταβούτογλου αντιμετώπισε κι άλλα εμπόδια: την περσινή επίθεση του Ισραήλ στον στολίσκο της ειρήνης. Τότε, κι όπως διαφαίνεται δόθηκε η δυνατότητα σε Τούρκους αναλυτές να συνειδητοποιήσουν πως προστέθηκε ένα ακόμη ανάχωμα γι' αυτούς στις ΗΠΑ. Εκτός από το ελληνικό και το αρμενικό λόμπι, είχαν πλέον και το ισραηλινό καθώς και το ότι μπορεί να είναι καλή η ιδέα της μεγαλοσύνης αλλά παράλληλα οι Τούρκοι οφείλουν να υπολογίζουν και άλλες παραμέτρους.

 

Πηγή: agelioforos.gr

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

επιστροφή στην κορυφή

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι