Βρετανία: Έκθεση αποκαλύπτει τη γύρω απο την Γενοκτονία των Αρμενίων,για χάρη της Τουρκίας

Η «γενοκτονία» της Ιστορίας.Οι βρετανικές κυβερνήσεις όχι μόνο αρνούνταν, και συνεχίζουν να αρνούνται, να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία των Αρμενίων προκειμένου να μη διακινδυνεύσουν τη σχέση τους με την Αγκυρα, αλλά και προσπαθούσαν επί σειρά ετών να καλλιεργήσουν την εντύπωση ότι ακόμη και οι ιστορικοί διαφωνούν για το συγκεκριμένο θέμα, σύμφωνα με έκθεση έγκριτου Βρετανού νομικού που βασίζεται σε έγγραφα του Φόρεϊν Οφις.
Στα έγγραφα αυτά, που χρονολογούνται την τελευταία δεκαπενταετία και αφορούν τις κυβερνήσεις και των δύο μεγάλων κομμάτων, επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι οι αγγλο-τουρκικές σχέσεις είναι πολύ σημαντικές για να τεθούν σε κίνδυνο διότι η Τουρκία «είναι νευραλγικής σημασίας και τηρεί αμυντική στάση έναντι της κατηγορίας της γενοκτονίας», ενώ η αναγνώριση της γενοκτονίας «δεν θα παρείχε κανένα πρακτικό όφελος στο Ηνωμένο Βασίλειο». Αναφέρονται επίσης συμβουλές προς τον υπουργό Εξωτερικών των Τόρις το 1995 Ντάγκλας Χογκ να μην παραστεί σε τελετή μνήμης για τα θύματα, καθώς και απόπειρες των Βρετανών αξιωματούχων να καλλιεργήσουν την ιδέα της ιστορικής ασάφειας γύρω από τα γεγονότα που οδήγησαν στη γενοκτονία των Αρμενίων το 1915.

Κυνική άρνηση...

Τα έγγραφα μελέτησε, κατόπιν δικαστικής προσφυγής και για λογαριασμό Αρμενίων της διασποράς, ο Τζέφρι Ρόμπινσον, πρώην νομικός σύμβουλος του παλατιού και πρώτος πρόεδρος του δικαστηρίου του ΟΗΕ για τα εγκλήματα πολέμου στη Σιέρα Λεόνε. Στη συμπερασματική έκθεση που συνέταξε ο κ. Ρόμπινσον κατηγορεί τη Βρετανία, επί Συντηρητικών και Εργατικών, για κυνική άρνηση της γενοκτονίας εν γνώσει της σοβαρότητας του ζητήματος αλλά και των ενδεχόμενων ηθικών επικρίσεων στις οποίες ήταν εκτεθειμένη. Αποκαλύπτει ακόμη ότι οι υπουργοί παραπληροφορούσαν κατ' εξακολούθηση το βρετανικό Κοινοβούλιο επικαλούμενοι σχετικές αναφορές του Φόρεϊν Οφις, χωρίς ν' αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης του περιεχομένου τους. Παρά το ότι η γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί ιστορικό γεγονός και αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης της συνθήκης του 1948 κατά της γενοκτονίας, η επίσημη πολιτική της Βρετανίας, τονίζει ο Ρόμπινσον, συνίσταται απλώς στην αποφυγή των ειλικρινών απαντήσεων διότι η αλήθεια θα δυσαρεστούσε την Τουρκία.