Menu

Ακάθεκτος για τρίτη θητεία ο Ερντογάν

Όλες οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν συντριπτική νίκη του  

Στην Τουρκία δεν ψάχνουν τον νικητή των εκλογών της ερχόμενης Κυριακής, αλλά το ποιο αντιπολιτευόμενο κόμμα θα ορθώσει ανάστημα στις σαρωτικές αλλαγές τις οποίες ετοιμάζει ο Ερντογάν και οι οποίες πρόκειται να «στείλουν» στο χρονοντούλαπο τον Κεμαλισμό, αλλά και το βαθύ κράτος.

«ΕΜΦΥΛΙΟΣ»
Με στόχο τον εξευρωπαϊσμό

Χαρακτηρίζοντας οι πολιτικοί αναλυτές σαν «μεταμοντέρνο εμφύλιο» που μαίνεται στην Τουρκία, τις προσπάθειες εξευρωπαϊσμού και αλλαγής νοοτροπίας, τις κινήσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν παραλείπουν να εκθειάσουν τα όσα πέτυχε τα τελευταία χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία και να τον πιστώσουν με όραμα και διάθεση για να κινήσει τη χώρα μπροστά.

Παρόλ' αυτά, αν και βλέπουν ότι στα Ελληνοτουρκικά θα μπορούσε να βρεθεί κοινή αντίληψη και πιθανή λύση, για το Κυπριακό δεν πιστεύουν ότι η Τουρκία είναι διατεθειμένη να κάνει την όποια παραχώρηση, για να υπάρξει και εδώ μια λύση.

Από την άλλη, αν και κανένας δεν αμφιβάλλει ότι υπάρχει διχασμός θρησκευτικός, εθνοτικός, πολιτισμικός και οικονομικός στη χώρα, εντούτοις, δέκα χρόνια μετά την κατάρρευση της οικονομίας το 2001, η ανάκαμψη (η ανάπτυξη «τρέχει» με 4% ετησίως) γίνεται καύσιμο για όλα τα «τρελά σχέδια» (η έκφραση είναι δική του) του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως το μεγαλεπήβολο νέο κανάλι στο Βόσπορο, για το οποίο αναζητείται χρηματοδότης, η μεταρρύθμιση του Συντάγματος, για την οποία αναζητείται αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή, και η συντριβή του στρατιωτικού και δικαστικού παρακράτους, για την οποία τρίζουν τα κόκαλα του Κεμάλ Ατατούρκ.

Στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής 12 Ιουνίου, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ερντογάν φαίνεται ότι θα κάνει «περίπατο», βάζοντας πλώρη για τρίτη συνεχόμενη θητεία.

Η προεκλογική εκστρατεία όμως είναι σκληρή, με πολλά χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν πολύ υψηλά ποσοστά (κοντά στο 50%) στο ΑΚΡ, δηλαδή ενδεχόμενη μικρή αύξηση από το 47% που είχε λάβει στις εκλογές του 2007.
Το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CΗΡ) έρχεται δεύτερο με ποσοστό 25%-28% και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ, των διαβόητων «Γκρίζων Λύκων») τρίτο, γύρω στο 10%-12%.

Ωστόσο, την «υπερπλειοψηφία» των δύο τρίτων στο κοινοβούλιο, που χρειάζεται για να αλλάξει το Σύνταγμα, φαίνεται ότι δεν την πετυχαίνει ο Ερντογάν.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διοργανώσει δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση.

Ο αέρας της αλλαγής
Ο Ερντογάν, ο οποίος κυβερνά από το 2002, έχει φέρει ιστορικές αλλαγές στην Τουρκία.
Ξεκίνησε εκφράζοντας τους αποκλεισμένους ώς τότε μικρομεσαίους της επαρχίας, που είχαν αποκτήσει μια σχετική οικονομική δύναμη, αλλά καμία πρόσβαση στην εξουσία.
Στη συνέχεια τα έβαλε με το λεγόμενο «βαθύ κράτος», το στρατό και τους δικαστές, τους παραδοσιακούς θεματοφύλακες του κοσμικού χαρακτήρα της Τουρκίας.

Και εκεί σημείωσε νίκη, περιορίζοντας την εξουσία τους για πρώτη φορά από την ίδρυση του σύγχρονου κράτους το 1923. Ανομολόγητος πόθος του, λένε ορισμένοι αναλυτές, είναι το να καταφέρει κατά τη διάρκεια της τρίτης θητείας του να δώσει τη χαριστική βολή στο κεμαλικό κατεστημένο, κρατώντας σχετικές αποστάσεις από το ήδη αρκετά φθαρμένο όραμα της ένταξης της Τουρκίας στην κλονιζόμενη από την κρίση Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αλλαγές και στο κεμαλικό στρατόπεδο
Για πρώτη φορά στην ιστορία του το CΗΡ απομακρύνεται, ελαφρώς έστω, από τη «γρανιτένια» εθνικιστική ρητορική του Ατατούρκ και δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην υποτιθέμενη «σοσιαλδημοκρατική» ιδεολογία του - αντιτάσσοντάς τη στο οικονομικά νεοφιλελεύθερο (και κοινωνικά υπερσυντηρητικό) ΑΚΡ. Ο αρχηγός του CΗΡ Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ένας συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος που έχει το παρατσούκλι «Γκάντι Κεμάλ» (λόγω εμφάνισης και όχι ιδεολογίας) και διαδέχθηκε τον Ντενίζ Μπαϊκάλ πριν από ένα χρόνο, έφερε αέρα ανανέωσης.

Και εκστόμισε τα αδιανόητα: από εκεί που το CΗΡ δεν παραδεχόταν καν την ύπαρξη κουρδικής μειονότητας, ο Κιλιτσντάρογλου δηλώνει θετικός προς τη χορήγηση περιορισμένης αυτονομίας στους Κούρδους και, το κυριότερο, προς την υπαγωγή του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων στο Υπουργείο Άμυνας και τη λογοδοσία των «πασάδων» στρατηγών στο κοινοβούλιο - πράγματα ανήκουστα ώς σήμερα για κεμαλιστή.
Ένας αναλυτής έγραψε πρόσφατα ότι «στις εκλογές της 12ης Ιουνίου δεν αναζητείται κυβέρνηση, αλλά αντιπολίτευση».

Επόμενο βήμα, το «ροκάνισμα» του Κεμαλισμού

Επόμενη στάση του Ερντογάν, μετά την οικονομία και το παρακράτος, το σύνταγμα.
Στις εκλογές της 12ης Ιουνίου «παίζεται» κυρίως η συνταγματική μεταρρύθμιση, με αδιακήρυκτο στόχο το αργό και σταθερό ροκάνισμα του κεμαλισμού.
Ο Ερντογάν έχει βέβαιη την επανεκλογή του, αλλά για να αλλάξει το σύνταγμα ίσως οδηγηθεί στις επικίνδυνες συμπληγάδες ενός δημοψηφίσματος.

O Τούρκος πρωθυπουργός, εξάλλου, υπόσχεται «τρελά σχέδια» (η έκφραση δική του), όπως το κανάλι που θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με το Μαρμαρά, παραμένοντας ασαφής όσον αφορά το πού θα βρει χρηματοδότες για την κατασκευή του.

Η Τουρκία κατέρρευσε οικονομικά το 2001, αλλά ανέκαμψε τριπλασιάζοντας το ΑΕΠ και το κατά κεφαλήν εισόδημά της, και εκτοξεύοντας τις εξαγωγές από τα 36 δισ. στα 140 δισ. δολάρια ετησίως.
Σήμερα έχει ανάπτυξη γύρω στο 4% και ανήκει στο G20, στις 20 ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη.

Αυτός και οι 1.013… άλλες μειονότητες

Επισήμως η Τουρκία αναγνωρίζει μόνο τις τρεις μειονότητες που αναφέρονται στη Συνθήκη της Λωζάννης: ελληνική (3.000 άτομα), αρμενική (70.000) και εβραϊκή (20.000).
Τα τελευταία χρόνια συζητεί δειλά για τη θρησκευτική κοινότητα των αλεβιτών (20% του πληθυσμού) και την εθνοτική των Κούρδων (20%-30%).
«Το κλειδί της ανάκαμψης ήταν η δημοσιονομική πειθαρχία»

«Η “σοφία” του Ερντογάν ήταν ότι εφάρμοσε το πολύ αυστηρό πρόγραμμα αναδιάρθρωσης που υιοθέτησε η Τουρκία μετά την οικονομική κατάρρευση του 2001», επισημαίνει ο Σολί Οζέλ, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Καντίρ Χας της Κωνσταντινούπολης.
«Η Τουρκία διατηρούσε επί πέντε ή έξι συνεχόμενα χρόνια πλεόνασμα του προϋπολογισμού της τάξεως του 6%», λέει.

«Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική που ακολουθούσαμε ήταν πολύ σφιχτή. Δεν ξοδέψαμε χρήματα σε λαϊκιστικά έργα. Τα έσοδα αυξήθηκαν. Το σημαντικότερο είναι ότι διατηρήσαμε τη δημοσιονομική πειθαρχία. Η ανάπτυξη ήταν ο στόχος και επετεύχθη, επειδή υπήρξε καλή διαχείριση της οικονομίας», πρόσθεσε. Ο καθηγητής Οζέλ πιστεύει ότι οι συμπατριώτες του είναι διχασμένοι σε πολλά πεδία.

«Υπάρχει διχασμός θρησκευτικός, διχασμός ανάμεσα σε Κούρδους και μη, σε οπαδούς της λαϊκότητας και μη. Υπάρχουν πολλές διαχωριστικές γραμμές και η παρούσα προεκλογική εκστρατεία τις βάθυνε. Ειδικά ανάμεσα σε κοσμικούς και σε ισλαμιστές η ένταση είναι μεγάλη, αλλά προς το παρόν δεν έχει φθάσει σε σημείο σύγκρουσης», ανέφερε.
Το ΑΚΡ, το οποίο σαρώνει σε «συντηρητικές περιοχές, όπως η Κεντρική Ανατολία και η Μαύρη Θάλασσα, επιχειρεί να περάσει πολύ πολωτικά ζητήματα, όπως η απαγόρευση του αλκοόλ, η ποινικοποίηση της μοιχείας και η μαντίλα, αλλά υποχωρεί όταν βλέπει σφοδρή αντίδραση από την πλευρά των κοσμικών», τονισε.

«Πάγος» στο Κυπριακό

Ο καθηγητής Οζέλ θεωρεί ότι υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να δοθεί μετά τις τουρκικές εκλογές νέα ώθηση στην επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο - εν αντιθέσει προς το Κυπριακό, για το οποίο δεν βλέπει καμία κινητικότητα.
Αυτό που κάνει τη διαφορά από τουρκικής πλευράς είναι ότι στο κεμαλικό CΗΡ, λέει, είναι ότι «οι παράγοντες που ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική είναι για πρώτη φορά πραγματιστές».

Αν η νέα κυβέρνηση Ερντογάν, που θα προκύψει, θελήσει να προχωρήσει προς τα εμπρός στα Ελληνοτουρκικά, «δεν θα συναντήσει έντονες αντιδράσεις από το CΗΡ. Με καλή θέληση και από τις δύο πλευρές, μπορούν να δρομολογηθούν λύσεις στο Αιγαίο», πρόσθεσε ο κ. Οζέλ.

Ειρηνική λύση στην Κύπρο
Παρά τις εκτιμήσεις για τις εξελίξεις τόσο στα Ελληνοτουρκικά όσο και στο Κυπριακό φαίνεται, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το Ίδρυμα Οικονομικών και Κοινωνικών Μελετών Τουρκίας, σχετικά με την τουρκική εξωτερική πολιτική, ότι ο τουρκικός λαός σε ποσοστό 22% στηρίζουν μια ειρηνική λύση του Κυπριακού, που θα βασίζεται στο συμβιβασμό, ενώ, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, μόνο το 9% φαίνεται να στηρίζουν τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, ενώ η προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία στηρίζεται μόνο από το 8%, και η ανεξαρτητοποίηση των κατεχομένων μόνο από το 6%.

Ως προς το Κυπριακό υποβλήθηκε και η ερώτηση για την επίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επίλυση του Κυπριακού. Οι απαντήσεις έχουν ως εξής: Αρνητική 46%, θετική 29%, ούτε θετική ούτε αρνητική 12%, δεν ξέρω 13%.
Το Κυπριακό εξάλλου είναι, με ποσοστό 4%, το τέταρτο σημαντικότερο θέμα εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, σύμφωνα με τους ερωτηθέντες.
Προηγούνται οι σχέσεις με την ΕΕ (14%), με το Ισραήλ (7%) και με τις ΗΠΑ (5%).

Το 65% των ερωτηθέντων βρίσκουν θετική την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η Άγκυρα, ενώ το 69% τάσσονται υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.
Τέλος, στην ερώτηση για το αν η Τουρκία μπορεί να γίνει πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό μοντέλο για τη Μέση Ανατολή, οι θετικές απαντήσεις είναι 72%, 80% και 82%, αντίστοιχα.

 

 

Πηγή: sigmalive.com

Διαβάστε περισσότερα...

«Καθάρισε» ο ψηλός

Στην πρώτη θέση του 2ου ομίλου βρέθηκε η Ρωσία μετά τη νίκη της με 3-1 απέναντι στην Αρμενία στο «Πετρόφσκι».

Αν μία ομάδα θέλει να πάρει τη πρόκρισή της στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, παιχνίδια σαν αυτά με την Αρμενία πρέπει να τα παίρνει. Η Ρωσία το έκανε αυτό, με δύσκολο τρόπο, επικρατώντας τελικά με 3-1.

Μεγάλος πρωταγωνιστής για τους Ρώσους ήταν ο επιθετικός της Τότεναμ, Ρόμαν Παβλιουτσένκο ο οποίος σημείωσε χατ-τρικ (26’, 59’ 73’). Νωρίτερα και συγκεκριμένα στο 25’ οι Αρμένιοι είχαν πάρει το προβάδισμα με τον Πιτσέλι.

Με αυτή τη νίκη η ομάδα του Ντικ Άντβοκατ βρίσκεται στη κορυφή του 2ου ομίλου και πλέον είναι το φαβορί για τη πρώτη θέση.

ΡΩΣΙΑ: Ακινφέεβ, Ανιούκοφ (75’ Γιανμπάεφ), Μπερεζούτσκι, Ιγκνάσεβιτς, Ζιρκόφ, Σεμσόφ (69’ Γκλουσάκοφ), Ντενίσοφ, Ζιριάνοφ (82’ Τζαγκόεφ), Παβλιουτσένκο, Αρσάβιν, Τορμπίνσκι
ΑΡΜΕΝΙΑ: Μπερεζόφσκι, Χαϊραπετιάν, Χοβσεπιάν, Αρζουμανιάν, Μκρτσιαν (90’ Εντιγκαριάν), Πιτσέλι (67’ Εντιαγκαριάν Α.), Γκαζαριάν, Μοβσισιάν, Μκογιάν, Μκιταριάν, Πεχαγιάν (57’ Μπανουσαριάν)

 

Πηγή: onsports.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δουλεμένος... πισινός

Η Kim Kardashian είναι περήφανη για τον πισινό της, αφού αυτός την κατέστησε αντικείμενο πόθου σύσσωμου του ανδρικού πληθυσμού της Υφηλίου!

Απαντάει σε όσους την κατηγορούν ότι οι καμπύλες της είναι φτιαχτές, πως λόγω του ότι ο πατέρας της είναι Αρμένιος, έχει πάρει τα γονίδια του. Άρα, και ο περιβόητος πισινός της είναι δημιούργημα των Αρμένικων γονιδίων της.

Δουλεύει πολύ το σώμα της με γυμναστική, ώστε να το διατηρεί σε άριστη κατάσταση, αφού όλα πάνω της είναι φυσικά και όχι προϊόντα  πλαστικών επεμβάσεων.

Και αν η ίδια θαυμάζει τον πισινό της, εμείς πως να τον αγνοήσουμε;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πηγή: music.net.cy

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι