Μια συζήτηση ψυχής με τον συνθέτη Άρα Ντιντζιάν
- Κατηγορία ΔΙΑΦΟΡΑ
«Η τέχνη στέλνει τα δικά της μηνύματα». «Οι Έλληνες και οι Αρμένιοι έχουν δρόμους παράλληλους»
Η εφημερίδα μας δημοσιεύει σήμερα μια συζήτηση παρά συνέντευξη που είχε με τον διακεκριμένο Αρμένιο συνθέτη Άρα Ντιντζιάν ο οποίος έδωσε μια συναυλία για το κοινό της Ξάνθης στο υπαίθριο δημοτικό αμφιθέατρο.
Γι’ αυτόν τον λόγο μεταφέραμε στον κ. Ντιντζιάν και εξηγήσαμε πως οι ερωτήσεις δεν είναι καθαρά δημοσιογραφικού είδους αλλά ερωτήσεις προερχόμενες από την ψυχή μιας ακροάτριας.
Το κείμενο της συζήτησης:
Γι’ αυτόν τον λόγο μεταφέραμε στον κ. Ντιντζιάν και εξηγήσαμε πως οι ερωτήσεις δεν είναι καθαρά δημοσιογραφικού είδους αλλά ερωτήσεις προερχόμενες από την ψυχή μιας ακροάτριας.
Το κείμενο της συζήτησης:
Κύριε Ντιτζιάν σας καλωσορίζουμε στην πόλη μας και σας ευχαριστούμε για τη χθεσινοβραδινή (το βράδυ της Τρίτης 07/09/10) συναυλία. Θα θέλαμε να μας πείτε πού ζείτε, πού εργάζεστε και αν είστε πολίτης συγκεκριμένης χώρας ή «πολίτης του κόσμου»;
-Έχω γεννηθεί και μένω στην Αμερική (Η.Π.Α.), αλλά όπου και να βρεθώ, είμαι πάνω απ’ όλα Αρμένιος.
Χθες το βράδυ ¨μπήκατε στο κύτταρο μας και μας ¨ταξιδέψατε¨ με τη μουσική σας, πέρα από το συναίσθημα και τη μουσική, τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας συναρπάζει το κοινό;
- Με τη μουσική όλοι οι λαοί ερχόμαστε κοντά. Γι’ αυτό είμαι πολύ υπερήφανος που είμαι μουσικός και που η μουσική μου αρέσει στον κόσμο.
Διαπιστώσαμε ότι χθες το βράδυ, κατά τη διάρκεια της συναυλίας ήσασταν συγκινημένος… Τι μηνύματα στέλνετε με τη μουσική σας;
- Ένας Αμερικάνος τζαζίστας, ο Ντουκέλεν, όταν δέχθηκε μία αντίστοιχη ερώτηση δημοσιογράφου παλαιότερα, σχετικά με το «τι είναι η μουσική σας;», απάντησε πως «Είναι σαν να λέει «σ’ αγαπώ». Αυτή είναι και η δική μου μουσική, λέει «σ’ αγαπώ».
Τους Έλληνες και Αρμενίους μας ενώνει μία γενοκτονία και μία μουσική. Τι άλλο μπορεί να μας ενώνει κατά τη γνώμη σας;
- Οι δρόμοι μας είναι παράλληλοι σε πολλούς τομείς, σε αυτά που αναφέρατε, στη θρησκεία, σε πολλά πράγματα. Έλληνες και Αρμένιοι έχουμε μία παράλληλη ιστορία.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μία δύσκολη οικονομική συγκυρία. Πιστεύετε ότι αυτές οι συνθήκες θα φέρουν πισωγύρισμα στην τέχνη, ή θα προκύψει κάτι καλύτερο;
- Η τέχνη πάντα πάει μπροστά, ακολουθώντας τα σκαμπανεβάσματα της ζωής και πάντα στέλνει τα δικά της μηνύματα. Έτσι και τώρα, πιστεύω πως η τέχνη μπορεί να δείξει το δρόμο για ένα καλύτερο αύριο.
Κύριε Ντιτζιάν, ο αγώνας σας για την Αρμενία έχει αναγνωριστεί, εσείς συνεχίζετε να αγωνίζεστε για αυτήν;
- Θέλω να σας αναφέρω πως ακόμη και το να μένεις στην Αμερική και να παραμένεις Αρμένιος είναι πολύ δύσκολο, το να διατηρήσεις το όνομα σου και τα αρμενικά πρότυπα είναι ένας αγώνας… Εδώ και 37 χρόνια παίζω αρμόνιο στην εκκλησία, ενώ ο πατέρας μου είναι ψάλτης της εκκλησιαστικής χορωδίας. Το ότι κρατήσαμε το όνομα μας και αυτό ακούγεται σε όλο τον κόσμο, είναι μία μορφή αγώνα που προβάλλει την Αρμενία και τα δικαιώματα της. Επίσης υπάρχουν ορισμένες δράσεις οι οποίες γίνονται όμως δεν λέγονται, όλα αυτά πιστεύω είναι ο αγώνας μου.
Ποια είναι τα επόμενα πλάνα σας για το μέλλον;
- Προσπαθώ να γράφω όσο το δυνατόν καλύτερη μουσική και να ακούγεται σε όλο τον κόσμο. Ελπίζω να ζω καλά με την οικογένεια μου και να προσφέρω τη μουσική στους ανθρώπους που την αγαπούν.
Σας ευχαριστώ πολύ, θα ήθελα να σας μεταφέρω την ικανοποίηση πολλών Ξανθιωτών οι οποίοι ενθουσιάστηκαν και συγκινήθηκαν πολύ με τη συναυλία που παραχωρήσατε στην πόλη μας.
-Έχω γεννηθεί και μένω στην Αμερική (Η.Π.Α.), αλλά όπου και να βρεθώ, είμαι πάνω απ’ όλα Αρμένιος.
Χθες το βράδυ ¨μπήκατε στο κύτταρο μας και μας ¨ταξιδέψατε¨ με τη μουσική σας, πέρα από το συναίσθημα και τη μουσική, τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας συναρπάζει το κοινό;
- Με τη μουσική όλοι οι λαοί ερχόμαστε κοντά. Γι’ αυτό είμαι πολύ υπερήφανος που είμαι μουσικός και που η μουσική μου αρέσει στον κόσμο.
Διαπιστώσαμε ότι χθες το βράδυ, κατά τη διάρκεια της συναυλίας ήσασταν συγκινημένος… Τι μηνύματα στέλνετε με τη μουσική σας;
- Ένας Αμερικάνος τζαζίστας, ο Ντουκέλεν, όταν δέχθηκε μία αντίστοιχη ερώτηση δημοσιογράφου παλαιότερα, σχετικά με το «τι είναι η μουσική σας;», απάντησε πως «Είναι σαν να λέει «σ’ αγαπώ». Αυτή είναι και η δική μου μουσική, λέει «σ’ αγαπώ».
Τους Έλληνες και Αρμενίους μας ενώνει μία γενοκτονία και μία μουσική. Τι άλλο μπορεί να μας ενώνει κατά τη γνώμη σας;
- Οι δρόμοι μας είναι παράλληλοι σε πολλούς τομείς, σε αυτά που αναφέρατε, στη θρησκεία, σε πολλά πράγματα. Έλληνες και Αρμένιοι έχουμε μία παράλληλη ιστορία.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μία δύσκολη οικονομική συγκυρία. Πιστεύετε ότι αυτές οι συνθήκες θα φέρουν πισωγύρισμα στην τέχνη, ή θα προκύψει κάτι καλύτερο;
- Η τέχνη πάντα πάει μπροστά, ακολουθώντας τα σκαμπανεβάσματα της ζωής και πάντα στέλνει τα δικά της μηνύματα. Έτσι και τώρα, πιστεύω πως η τέχνη μπορεί να δείξει το δρόμο για ένα καλύτερο αύριο.
Κύριε Ντιτζιάν, ο αγώνας σας για την Αρμενία έχει αναγνωριστεί, εσείς συνεχίζετε να αγωνίζεστε για αυτήν;
- Θέλω να σας αναφέρω πως ακόμη και το να μένεις στην Αμερική και να παραμένεις Αρμένιος είναι πολύ δύσκολο, το να διατηρήσεις το όνομα σου και τα αρμενικά πρότυπα είναι ένας αγώνας… Εδώ και 37 χρόνια παίζω αρμόνιο στην εκκλησία, ενώ ο πατέρας μου είναι ψάλτης της εκκλησιαστικής χορωδίας. Το ότι κρατήσαμε το όνομα μας και αυτό ακούγεται σε όλο τον κόσμο, είναι μία μορφή αγώνα που προβάλλει την Αρμενία και τα δικαιώματα της. Επίσης υπάρχουν ορισμένες δράσεις οι οποίες γίνονται όμως δεν λέγονται, όλα αυτά πιστεύω είναι ο αγώνας μου.
Ποια είναι τα επόμενα πλάνα σας για το μέλλον;
- Προσπαθώ να γράφω όσο το δυνατόν καλύτερη μουσική και να ακούγεται σε όλο τον κόσμο. Ελπίζω να ζω καλά με την οικογένεια μου και να προσφέρω τη μουσική στους ανθρώπους που την αγαπούν.
Σας ευχαριστώ πολύ, θα ήθελα να σας μεταφέρω την ικανοποίηση πολλών Ξανθιωτών οι οποίοι ενθουσιάστηκαν και συγκινήθηκαν πολύ με τη συναυλία που παραχωρήσατε στην πόλη μας.
Κατερίνα Γκουμανίδου
Πηγή: Empros.xan.gr