Menu

Ρόζ Ελέφαντας

"Ροζ Ελέφαντας" του Βαχέ Μπερμπεριάν

«Λίβανος 1986. Ο εμφύλιος μαίνεται. Ένας αρμένικος θίασος σκοπεύει να ανεβάσει ένα έργο για τον πόλεμο, το οποίο γίνεται αφορμή για να τεθούν επί τάπητος θέματα όπως η χαμένη αθωότητα, οι φιμωμένες συνειδήσεις και η βία της λογοκρισίας. Οι περιστάσεις όμως στέκονται πιο ισχυρές και το τέλος είναι αναπόφευκτο…»

- Που;

-Δημοτικό Θέατρο Ρέντη, αίθουσα «Ιάκωβος Καμπανέλης», οδός Μπιχάκη 8.

- Πότε;

- Σάββατο 25, Κυριακή 26 και Δευτέρα 27 Ιουνίου στις 20:00

- Τιμή;

- Γενική είσοδος 5€

- Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις;

- Καλέστε στα τηλέφωνα:  6947006275 &  6974639121      

- Η παράσταση θα είναι στα ελληνικά και το περιεχόμενο της συνιστάται για ηλικίες άνω των 15!!

 

Πηγή: tziatzan.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Γεωοικονομικοί σχολιασμοί σχετικά με το Artsakh

P Gazzan, Λυγερός

Μετάφραση από τα γαλλικά Σάνη Καπράγκου

«Κατά την πτώση της ΕΣΣΔ, τίποτε δεν προμήνυε πως η Αρμενία θα ήταν στο περιθώριο των ενεργειακών ευρημάτων στον Νότιο Καύκασο.»

Τούτη τη γεωπολιτική ιδέα φαινόταν να συμμερίζονται όλοι στην περιοχή τόσο που κανείς δεν την αμφισβητούσε για να εφαρμόσει μια εναλλακτική λύση. Κι ωστόσο η γεωστρατική άλλαξε τα δεδομένα, εξ αιτίας της ύπαρξης νοητικού σχήματος τοποστρατηγικής τάξης.

«Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ο Νότιος Καύκασος παραμένει ουσιαστικά το θέμα του Συμβουλίου της Ευρώπης».

Το επιφαινόμενο τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι η Ρωσία πρέπει να λύσει κατ' αρχήν τα δικά της προβλήματα υποδομής προτού εφαρμόσει μια διαδικασία ανασύνταξης.

Η δράση της Γερμανίας επικεντρώνεται έτσι στην Γεωργία. Το Βερολίνο διατηρεί τις καλές του σχέσεις με τον Edouard Chevardnadzé, ο οποίος ως σοβιετικός υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων, συνέβαλε στην γερμανική επανένωση.»

Επομένως πρόκειται για μια διαδικασία win-win.

«Όσο αφορά στη Γαλλία, η δράση της στον Νότιο Καύκασο είναι σε μεγάλο βαθμό υποκινούμενη από τη σημαντική αρμενική διασπορά που ζει στη χώρα τούτη.»

Είναι αλήθεια πως η δράση αυτή είναι σημαντική, μα δεν σημαίνει πως ανταποκρίνεται και στην γεωπολιτική άποψη της Γαλλίας.

«Παρά τη σύγκρουση με το Αζερμπαϊτζάν στο Αρτσάχ, η χώρα τούτη θεωρείτο ακόμη ως ο συντομότερος δρόμος που συνδέει την Κασπία θάλασσα και τους ενεργειακούς της πόρους με τη Μεσόγειο και την Ευρώπη.»

Ομολογουμένως η γεωδαιτική ενεργειακή γραμμή περνά από την περιοχή, όμως οι δημογραφικοί περιορισμοί δεν ευνοούν τη δραστηριότητα των ισχυρών και επιβάλλεται ο καιροσκοπισμός.

«Το 1992, η Τουρκία ήδη φιλοδοξεί να κατασκευάσει έναν πετρελαιαγωγό από το Μπακού στο Τσεϊχάν. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι οι επιφορτισμένοι με αυτό το θέμα αποφασίζουν τότε να προωθήσουν μια διαδρομή που περνά από την Αρμενία. Πρόταση που έγινε στη συνέχεια στον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν. Εκείνος επιφυλάχτηκε της απαντήσεώς του, λόγω της σύγκρουσης ανάμεσα στο Μπακού και στο Ερεβάν.»

Διότι βρέθηκε σε δυσκολία με τη λεπτή τούτη επιλογή που αντιπαραθέτει το τοπικό με το συνολικό, τις αζερικές πιέσεις και τις τουρκικές πιέσεις.

«Το 1992, η Τουρκία ήδη φιλοδοξεί να κατασκευάσει έναν πετρελαιαγωγό από το Μπακού στο Τσεϊχάν […]. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι οι επιφορτισμένοι με αυτό το θέμα αποφασίζουν τότε να προωθήσουν μια διαδρομή που περνά από την Αρμενία. Πρόταση που έγινε στη συνέχεια στον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν. Εκείνος επιφυλάχτηκε της απαντήσεώς του, λόγω της σύγκρουσης ανάμεσα στο Μπακού και στο Ερεβάν.»

Διότι βρέθηκε σε δυσκολία με τη λεπτή τούτη επιλογή που αντιπαραθέτει το τοπικό με το συνολικό, τις αζερικές πιέσεις και τις τουρκικές πιέσεις.

«Βεβαίως, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον κεντρικό πετρελαιαγωγό εξαγωγής των κοιτασμάτων ACG (Azéri-Chirag-Gouneshli), ορισμένες εταιρείες πετρελαιοειδών προτείνουν να κατασκευαστεί ένας αγωγός της ειρήνης ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας.»

Τούτη η μέση λύση, ακόμη και αν αξίζει να υπάρχει μέσα σ' ένα συγκρουσιακό περιβάλλον, δεν μπορεί να είναι βιώσιμη δίχως τη συμφωνία των Αζέρων, μα προπαντός δίνει πλεονέκτημα στο αρμενικό ζήτημα.

«Το Μπακού αντιτάσσει μία κατάληξη μη αποδοχής, θεωρώντας πως καμία υποδομή μεταφοράς ενέργειας δεν θα περάσει από την Αρμενία όσο δεν θα έχει αποχωρήσει από τα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν.»

Παρ' όλα αυτά, τα γεγονότα είναι διαφορετικά και μπορέσαμε να δούμε με τα ίδια μας τα μάτια να δούμε τις εργασίες σε πλήρη εξέλιξη στο Αρτσάχ.

«Το ζήτημα αυτό επανήλθε στην επιφάνεια στις αρχές του 2000, μόλις είχε αποφασιστεί η πορεία του πετρελαιαγωγού BTC (Bakou-Tbilissi-Ceyhan). Η Γεωργιανή υπουργός Περιβάλλοντος πρότεινε μία διαδρομή που περνά στα νοτιοδυτικά της Γεωργίας, από την περιοχή Samtskhé-Djavakhétie. Η επαρχία αυτή κατοικείται κατά 55% από αρμενικό πληθυσμό. Η υπουργός υπέγραψε τα έγγραφα που επικυρώνουν την παράκαμψη του Djavakhétie από τον αγωγό BTC. Το Ερεβάν έχασε έτσι κάθε μοχλό γύρω από την Ενεργειακή Διαδρομή Ανατολής-Δύσης, αφού οι σωλήνες δεν περνούσαν ούτε από αυτή την αρμενική στην πλειοψηφία της περιοχή.»

Η Αρμενία βρίσκεται τελείως απομονωμένη από τα ενεργειακά ευρήματα, τουλάχιστον φαινομενικά και εκ πρώτης όψεως, διότι η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Πράγματι, εν αντιθέσει με την Τιφλίδα, το ατυχές αυτό γεγονός δεν έθεσε σε κίνδυνο την ενεργειακή σχέση μεταξύ της Ρωσίας και της Αρμενίας.

«Τον Απρίλιο του 2006, οι δύο αυτές χώρες υπέγραψαν μία συμφωνία που έχει βελτιώσει σημαντικά την επιρροή του Gazprom στον αρμενικό ενεργειακό τομέα. Το Ερεβάν, λοιπόν, έχει συμφωνήσει μια εταιρική σχέση για την ενέργεια με τη Ρωσία, πραγματική εξαίρεση στον Νότιο Καύκασο. […] Αυτός ο ισχυρός δεσμός με τη Ρωσία στο τρέχον περιβάλλον γενικευμένης δυσπιστίας προς τη Μόσχα τείνει να αυξήσει την απομόνωση της χώρας στον Νότιο Καύκασο.»

Ωστόσο, καθώς η ισχύς της Ρωσίας ούτε κατά διάνοια εξασθενεί, γίνεται όλο και ισχυρότερη, οι συμμαχίες λαμβάνουν ένα νόημα νέο.

«Πράγματι, η Γεωργία δεν βλέπει με καλό μάτι το γεγονός ότι ο νότιος γείτονάς της διατηρεί πάρα πολύ καλές σχέσεις με τον βόρειο εχθρό της.»

Εντούτοις, είναι προτιμότερο για την Αρμενία να παραμείνει πιστή στον ανέκαθεν σύμμαχό της, διότι ακόμη και απομονωμένη είναι αποτελεσματικά προστατευμένη.

«Ως αποτέλεσμα, το Ερεβάν συνεχίζει να εμφανίζεται ως ένα προ-ρωσικό Κράτος στα μάτια της Ε.Ε. Εκτός από την προνομιακή σχέση της με τη Ρωσία, έχει κατηγορηθεί πως δεν έδειξε επαρκή ενθουσιασμό για τα ευρωπαϊκά προγράμματα περιφερειακής συνεργασίας, όπως το INOGATE ή το TRACECA. Το Ερεβάν διαδραματίζει εν τέλει έναν ρόλο δολιοφθοράς και στηλιτεύει κάθε πρόγραμμα που εφαρμόζεται στο Αζερμπαϊτζάν και στη Γεωργία.»

Η θέση αυτή εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από το γεωπολιτικό τοπικό περιβάλλον και δεν αντιπροσωπεύει εκ μέρους της Αρμενίας καινοτομία μοναδική.
_____

Τα αποσπάσματα με πλάγια στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο «Γεωπολιτική του Καυκάσου. Στην ενεργειακή διασταύρωση της Ανατολικής Ευρώπης» Samuel Lussac, Paris 2009, Εκδόσεις Technip.

Χαρτογραφικές πηγές

Ευχαριστούμε τη Β. Τσατσαμπά για τη βοήθειά της.

Διαβάστε περισσότερα...

Προκήρυξη διεθνούς σεμιναρίου μεταπτυχιακής εκπαίδευσης στην ακτινοπροστασία

Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) κι ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) συνδιοργανώνουν διεθνές σεμινάριο μεταπτυχιακής εκπαίδευσης με αντικείμενο την "Ακτινοπροστασία και την ασφαλή χρήση των πηγών ακτινοβολίας".

Το Σεμινάριο, διάρκειας 22 εβδομάδων, θα πραγματοποιηθεί στις εγκαταστάσεις της ΕΕΑΕ και των συνεργαζομένων φορέων από 10 Οκτωβρίου 2011 έως 30 Μαρτίου 2012. Γλώσσα του Σεμιναρίου θα είναι η Αγγλική.

Για την υλοποίηση του Σεμιναρίου συνεργάζονται ακόμη το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος", το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Το Σεμινάριο θα παρακολουθήσουν 14 επιστήμονες με βασική εκπαίδευση στα πεδία των Φυσικών, Βιολογικών και Τεχνολογικών Επιστημών από ευρωπαϊκές χώρες (Αλβανία, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Γεωργία, Εσθονία, Καζακστάν, Κιργιστάν, Κροατία, Κύπρος, Λευκορωσία, Λιθουανία, Μάλτα, Μαυροβούνιο, Μολδαβία, ΠΓΔΜ , Ουγγαρία, Ουκρανία, Ουζμπεκιστάν, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ρωσία, Σερβία, Σλοβενία, Τατζικιστάν, Τσεχία και Ελλάδα). Οι συμμετέχοντες θα προταθούν για την παρακολούθηση του Σεμιναρίου από τις χώρες προέλευσής τους και θα επιλεγούν από τον ΔΟΑΕ.

Ειδικότερα, δύο από τις θέσεις αυτές θα καλυφθούν από Έλληνες επιστήμονες με τα ακόλουθα προσόντα: Ηλικία έως 35 ετών, πτυχίο Α.Ε.Ι. Θετικών Επιστημών, πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, δύο συστατικές επιστολές, καθώς επίσης να επιθυμούν να ασχοληθούν με θέματα ακτινοπροστασίας στις εφαρμογές των ιοντιζουσών ακτινοβολιών.

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να συμπληρώσουν και να αποστείλουν στην ΕΕΑΕ τη σχετική αίτηση ως τις 29 Ιουλίου 2011.
Πηγή: express.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Σένγκεν, Ρωσία, E.Coli και προϋπολογισμός στην ολομέλεια του Ιουνίου

Στην ολομέλεια του Ιουνίου, το ΕΚ στήριξε την ένταξη Ρουμανίας και Βουλγαρίας στο χώρο Σένγκεν, συζήτησε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα "στρες τεστ" στους πυρηνικούς σταθμούς αλλά εξέτασε και την υπόθεση E.Coli και απαίτησε, με ψήφισμά του να μην υπογράφονται εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ με χώρες που δεν σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα βασικά δικαιώματα των εργαζομένων. Πέραν αυτών…

…Ο πρόεδρος του Τατζικιστάν, Emomalii Rahmon, επεσκέφθη τη Δευτέρα το ΕΚ και παρέστη στη συνεδρίαση της ολομέλειας πριν συναντηθεί με μέλη των επιτροπών Εξωτερικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Την Τρίτη το πρωί συζητήθηκε η επιδημία που προκάλεσε E.Coli στη Γερμανία και οι ευρωβουλευτές ζήτησαν καλύτερο συντονισμό των αρμοδίων υπηρεσιών στο μέλλον και αυστηρότερη εφαρμογή των κανόνων περί σήμανσης και πιστοποίησης της προέλευσης των τροφίμων. Με αφορμή δε τον αναίτιο στιγματισμό των ισπανικών οπωρολαχανικών , οι ευρωβουλευτές εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για την οικονομική ζημιά στον τομέα πανευρωπαϊκά.

Στο εξής θα είναι δυνατόν να φορολογηθούν βαρύτερα οι εταιρίες χερσαίων μεταφορών για τη ρύπανση, την ηχορύπανση και τις ζημιές στο οδόστρωμα που προκαλούν τα φορτηγά αυτοκίνητα. Τα έσοδα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τη βελτίωση των μεταφορικών υποδομών της Ένωσης, όπως προβλέπει και η σχετική οδηγία.

Κοινωνικό και περιβαλλοντικό "ντάμπινγκ" επικίνδυνο, μεταξύ άλλων και για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, είναι η μη εφαρμογή των βασικότερων διεθνών κανόνων προστασίας των εργαζομένων από εταιρίες τρίτων χωρών και, με ψήφισμά του, το ΕΚ ζητά να μην συνάπτονται εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ με χώρες στις οποίες δεν γίνονται σεβαστοί οι κανόνες αυτοί.

Καλωσόρισαν μεν τις αυξανόμενες εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Καναδά, όμως οι ευρωβουλευτές εξέφρασαν έντονη ανησυχία για τη συνεχιζόμενη εξόρυξη αμιάντου στη χώρα και για την περιβαλλοντικά προβληματική εξόρυξη πετρελαίου από την πίσσα.

Το ΕΚ με έκθεσή του για τον ενδιάμεσο έλεγχο της λειτουργίας του Εβδόμου Προγράμματος-Πλαισίου για την Έρευνα, ανάπτυξη και επίδειξη τεχνολογιών, καλωσορίζει την ποιότητα του ελέγχου που έγινε αλλά σημειώνει ότι δεν καλύφθηκε επαρκώς το πλήρες φάσμα των δράσεων που ανέλαβαν στο πλαίσιο του προγράμματος κράτη μέλη και ΕΕ.

Οι εκκρεμότητες που υπάρχουν δεν αρκούν για να παρεμποδίσουν την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στη ζώνη Σένγκεν, έκρινε το ΕΚ με ψήφους 487 έναντι 77 και 29 αποχές. "Είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε Ρουμανία και Βουλγαρία στη ζώνη Σένγκεν, δήλωσε ο εισηγητής, Πορτογάλος ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Carlos Coelho, ενώ ο πρόεδρος του ΕΚ, Jerzy Buzek κάλεσε το Συμβούλιο ακολουθήσει τη σύσταση αυτή του Κοινοβουλίου. Οι κυβερνήσεις, από την πλευρά τους, δείχνουν διατεθειμένες να συζητήσουν το θέμα ήδη από τον Σεπτέμβριο.

Οι ευρωβουλευτές συζήτησαν την ανακοίνωση της Επιτροπής για τα κριτήρια με βάση τα οποία θα γίνει ο έλεγχος της ασφάλειας των πυρηνικών σταθμών της Ένωσης τονίζοντας την ανάγκη να κλείσουν όσοι δεν "περάσουν" από το στρες τεστ αλλά και να περιληφθούν οι σταθμοί στην Ελβετία, τη Ρωσία, την Ουκρανία και την Αρμενία. Ορισμένοι επέκριναν επίσης το ότι στα τεστ αυτά δεν περιλαμβάνεται σενάριο τρομοκρατικής επίθεσης.

Το Εκ απέρριψε την πρόταση ορισμένων κρατών μελών να παγώσει ο μακροπρόθεσμος προϋπολογισμός της ΕΕ μέχρι το 2020. Μάλιστα οι ευρωβουλευτές τόνισαν ότι οι χώρες που προτείνουν το πάγωμα θα πρέπει να υποδείξουν και τους τομείς του προϋπολογισμού που θα πρέπει να εγκαταλειφθούν ελλείψει πόρων. "Πρέπει να κόψουμε την κακή συνήθεια να αναλαμβάνουμε πολιτικές δεσμεύσεις χωρίς να έχουμε τους πόρους να τις εκπληρώσουμε" δήλωσε ο εισηγητής, Ισπανός ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Salvador Garriga.

 

Πηγή: wtmnews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Περί άρνησης, τιμής και ανάδειξης της 19ης Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας

«Περί άρνησης, τιμής και ανάδειξης της 19ης Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας»
Θεοφάνης Μαλκίδης*
10 Ιουνίου 2011

Οι πρόσφατες δηλώσεις αυτοδιοικητικών παραγόντων στη Θράκης περί κατάργησης της 19ης Μαίου, ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας και περί ανύπαρκτης γενοκτονίας (!) επανέφεραν στο προσκήνιο ένα ζήτημα τα οποίο παρά τις ρητορείες αποτελεί ταμπού για την ελληνική πολιτική τάξη και την Τουρκία.

Α

Σε ότι αφορά το ζήτημα της Γενοκτονίας, την οποία αρνείται το τουρκικό καθεστώς και οι μηχανισμοί της στην ίδια την Τουρκία, στην Ελλάδα και αλλού.

Με τη δημιουργία του κινήματος των Νεότουρκων στο οθωμανικό κράτος εμφανίσθηκε και εδραιώθηκε μία εθνικιστική ιδεολογία, και με την κατάκτηση της εξουσίας το 1908, εκδηλώθηκε η θέληση να εξαφανιστούν οι χριστιανικοί πληθυσμοί, θέληση η οποία υλοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Έλληνες ένας κεντρικός στόχος.

Όταν ολοκληρωνόταν η γενοκτονία των Αρμενίων άρχιζε η διαδικασία εξολόθρευσης των Ελλήνων με τα ίδια μέσα: Σφαγές, φρικαλεότητες, μαζική βία, συλλήψεις γυναικών και παιδιών, βίαιαι εξισλαμισμοί, πορείες θανάτου. Τα γεγονότα αυτά επιβεβαιώνονται από επιβιώσαντες της γενοκτονίας αλλά και από ξένους μάρτυρες, ενώ πολλοί εγκατέλειψαν το χώρο καταφεύγοντας στη Ρωσία.

Η γενοκτονία συνεχίστηκε και μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και μάλιστα συστηματικά μετά το 1919, όταν στις 19 Μαΐου του ίδιου έτους έφτασε ο Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα. Επιχειρήσεις μαζικών δολοφονιών, διώξεων, εκτοπίσεων σημειώθηκαν, παράλλλα με τις πυρπολήσεις πολλών χωριών και πόλεων και την καταστροφή πολιτιστικών και θρησκευτικών χώρων. Κανένας λόγος η προπαγάνδα δεν μπορεί να εξηγήσει αυτά τα εγκλήματα που σημιεώθηκαν, αυτό επιβεβαιώνεται και από μαρτυρίες πολλών ξένων ακόμη και συμμάχων του κινήματος του Κεμάλ.

Ανάμεσα στο 1916 και το 1923 περίπου 350.000 Έλληνες του Πόντου από ένα πληθυσμό 700.000 εξαφανίσθηκαν λόγω των σφαγών, των διώξεων, των πορειών θανάτου. Αυτή η προγραμματισμένη καταστροφή του 50% των Ελλήνων αποτελεί γενοκτονία σύμφωνα με τα κριτήρια του ΟΗΕ (άρθρο 2 της Σύμβασης για την πρόληψη και την καταστολή της γενοκτονίας, 1948, παράγραφοι α, β, γ, δ και ε). Μη λησμονούμε ότι ο εμπνευστής του όρου Γενοκτονία, Ραφαήλ Λέμκιν, και βασικός συντάκτης της σύμβασης του ΟΗΕ είχε ως προηγούμενο τις μαζικές σφαγές εναντίον των Ελλήνων και των Αρμενίων.

Η γενοκτονία των Ελλήνων είναι ένα ζήτημα το οποίο παρέμεινε στο περιθώριο για πολλά χρόνια. Είναι ένα πολιτικό ζήτημα και η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση όλων των θεσμών της διεθνούς κοινότητας, τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς, να αναγνωρίσουν το αδίκημα της γενοκτονίας που διαπράχθηκε εις βάρος των Ελλήνων του Πόντου και να αποκαταστήσουν με αυτόν τον τρόπο, την τεράστια ηθική βλάβη που υπέστησαν. Επίσης η γενοκτονία αποτελεί και βάση του Διεθνούς Δικαίου ένα έγκλημα, που στόχευε στην καταστροφή της ελληνικής παρουσίας σε όλα τα εδάφη υπό τουρκική διοίκηση. Το διεθνές έγκλημα της γενοκτονίας ορίζει τις υποχρεώσεις όχι μόνο στο κράτος που διέπραξε τη γενοκτονία αλλά σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, α) να μην αναγνωρίσει ως νόμιμη μία κατάσταση που δημιουργείται από ένα διεθνές έγκλημα β) να μη βοηθήσει τον εκτελεστή ενός διεθνούς εγκλήματος να διατηρήσει την παράνομη κατάσταση και γ) να βοηθήσει άλλα κράτη στην εφαρμογή των προαναφερθεισών υποχρεώσεων. Επιβάλλει δηλαδή στη διεθνή κοινότητα μία υποχρεώση να μην αναγνωρίσει μία παράνομη κατάσταση ως αποτέλεσμα μίας γενοκτονίας.

Η προοπτική οικοδόμησης μίας νέας Ευρώπης και ενός νέου ειρηνικού πλανήτη που θα είναι περισσότερο δημοκρατικός και αληθινός, κρίνεται σήμερα στη δημιουργία ενός περισσότερου ελευθέρου, δίκαιου, ισότιμου, αρμονικού κόσμου. Αυτή η Ευρώπη αλλά και ο πλανήτης ολόκληρος που προσδοκούμε να οικοδομήσουμε δεν μπορούν να παρουσιάζονται αδιάφοροι, υποκριτικοί, ως προς τον ίδιο τον εαυτό τους και την ιστορία.

Ένας οικουμενικός αγώνας αναζήτησης και ανάδειξης της αλήθειας θα βρει πολλούς λαούς σύμφωνους. Tα εγκλήματα για να μην επαναληφθούν πρέπει να αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι, και οι λόγοι που τους οδήγησαν σ’ αυτές τις πράξεις. Nα αναζητηθεί η αλήθεια, και να παρουσιαστεί στην παγκόσμια κοινή γνώμη, που ξέρει να δικάζει και να καταδικάζει χωρίς ιδιοτέλειες. Σήμερα που άλλοι λαοί υφίστανται από ρατσιστικά κράτη νέες γενοκτονίες πρέπει να γίνει το πρώτο βήμα για την αναγνώριση του εγκλήματος της γενοκτονίας.

Από την άλλη το σύγχρονο τουρκικό κράτος οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τη γενοκτονία, χωρίς να κάνει προπαγάνδα και να προφασίζεται για την απαλλαγή του από την κατηγορία καμία ασυνέχεια ως κράτος, χωρίς να την αρνείται, υπαγορεύοντας στο εσωτερικό της και στο εξωτερικό της, πως πρέπει να κινούνται οι αρνητές.

Β

Σε ότι αφορά τη στάση της Ελλάδας που αφήνει ελεύθερο χώρο στην Τουρκία για την άρνηση τέλεσης της Γενοκτονίας και για κατάργηση της 19ης Μαΐου.

Από το 1994, εδώ και δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια, από τη ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου με το οποίο αναγνωρίζεται η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης, το ελληνικό κράτος αποτελεί μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Αρνούμενο να συμβάλλει στο αυτονόητο, δηλαδή στην αναγνώριση και διεθνοποίηση της γενοκτονίας, όταν δεν απουσιάζει, τότε λειτουργεί εχθρικά. Από την απόδοση τιμής του πρωθυπουργού (2008) και του υπουργού εξωτερικών (2000) στον Κεμάλ, τον οποίο ο σχετικός νόμος του ελληνικού κράτους έχει αναγνωρίσει ως τον βασικό υπεύθυνο της Γενοκτονίας (!), έως την προκλητική απουσία του ζητήματος από τις διμερείς και διεθνείς αναφορές και κινήσεις της Ελλάδος.

Ωστόσο αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι η επανάληψη δύο τυπικών -ουσιαστικών αναφορών, οι οποίες δείχνουν τη σοβαρότητα του κράτους. Σοβαρότητα η οποία φαίνεται από τα μικρά και από τα μεγάλα.

Στα έγγραφα, δημόσια εννοείται που υπογράφονται ως εγκύκλιοι, ή οτιδήποτε άλλο που διακινούνται από το Υπουργείο Εσωτερικών και μάλιστα Σάββατο- παρά τις κατηγορίες το Δημόσιο δουλεύει και μάλιστα και τις αργίες- τις Περιφέρειες, τις Περιφερειακές Ενότητες καλείται ο ελληνικός λαός να εορτάσει (!!!!!!!) τη ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας. Τι μπορείς να πεις αλήθεια παραπάνω, όταν σε πλημμυρίζει η θλίψη. Δεν βλέπουν τι υπογράφουν, τι στέλνουν, τι διακινούν στα μέσα ενημέρωσης, στους συλλόγους, στους πολίτες;

Επίσης παρότι έχει ψηφιστεί ως ημέρα μνήμης η 19η Μαΐου, και όλοι γνωρίζουμε πλέον γιατί, κάθε χρόνο με αυθαίρετο τρόπο με σχετική κρατική κίνηση, μετατίθεται η ημερομηνία σε άλλη. Έτσι χάνεται η ουσία της ημέρας και η σημασία της για όλους μας και βεβαίως απαλλάσσεται η Τουρκία. H 19η Μαΐου έχει γίνει ημέρα-λάστιχο και όταν το κράτος αποφασίζει να την «τιμήσει», αυτή έχει χάσει το ουσία της. Πέρα βεβαίως από το γεγονός της διαδικασίας με ένα τελετουργικό που θυμίζει την ρήση «να βγούμε από την υποχρέωση».

Οι κινήσεις αυτές πρέπει να σταματήσουν τώρα. Κανείς δεν εορτάζει, πόσο μάλλον οι απόγονοι των θυμάτων κανείς δεν θέλει να τιμά την 19η Μαΐου όποτε κρίνει το κράτος και τα συμφέροντά του.

Η ύβρις να σταματήσει τώρα και το ελληνικό κράτος, το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί του, κεντρικοί και περιφερειακοί να αναλάβουν τα ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Όπως μας νουθετούν να πράξουμε εμείς. Οι πολίτες όμως έχουν δικαιώματα και κυρίως ευθύνη και χρέος και ζητούν να εφαρμοστεί ο νόμος που ψηφίστηκε για τη γενοκτονία, προσθέτοντας και το ζήτημα της ποινής για όσους και όσες αρνούνται ότι τελέστηκε το έγκλημα της Γενοκτονίας.

Γ

Κάθε λαός έχει δικαίωμα στην παραγωγική μνήμη, έχει το δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τις αρχές των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του. Όσο μεγαλύτερη είναι η αδικία, όσο περισσότερο χρόνο αποκρύφτηκαν τα γεγονότα, τόσο πιο έντονη είναι η επιθυμία για μια τέτοια αναγνώριση. Αναγνώριση η οποία είναι ένας ουσιαστικός τρόπος πάλης ενάντια στη μάστιγα της γενοκτονίας, αναγνώριση που αποτελεί μία επιβεβαίωση του δικαιώματος ενός λαού να γίνει σεβαστή η ύπαρξή του σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Η γενοκτονία , είναι ένα ζωντανό θέμα με πολλαπλές διαστάσεις, το οποίο οι εξελίξεις στην Ευρώπη και διεθνώς, το καθιστούν επίκαιρο ως θέμα δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθερίας, αξιοπρέπειας, πραγματικής φιλίας και συνεργασίας, μίας νίκης στη μάχη για την ιστορική αλήθεια.

* Ο Θεοφάνης Μαλκίδης διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

 

Πηγή: efylakas.com

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι