Menu

Στην Τουρκία είναι ανεκδιήγητοι : "Έλληνες και Αρμένιοι έκαψαν την Σμύρνη"!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

 

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1922 oι Τσέτες είχαν ήδη μπει στην Σμύρνη, η πόλις καίγονταν και οι χριστιανοί σφάζονταν στην προκυμαία, πολλοί έπεφταν στην θάλασσα να σωθούν από τις φλόγες, πνίγονταν και τα πτώματα σκέπαζαν τα νερά.

Ο μεγάλος θριαμβευτής και εμπνευστής αυτής της σφαγής, ο Μουσταφά Κεμάλ, ο Γαζί πλέον, κοίταζε απαθής από ένα εξώστη ψηλά την μεγάλη αυτή σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνης. Σε μια στιγμή γύρισε απότομα στους παρευρισκόμενους πίσω του και τους φώναξε δυνατά : «Κοιτάξετε αυτή την σκηνή. Απόψε γίνεστε μάρτυρες του τέλους μιας εποχής. Αυτή η πυρκαγιά είναι ένα σύμβολο. Συμβολίζει την τελική απαλλαγή της πατρίδας μας από τους προδότες και τους εμπορίσκους. Από εδώ και πέρα η Τουρκία ελεύθερη και εξαγνισμένη δεν θα ανήκει παρά μόνο στους Τούρκους», ( Από την βιογραφία του Κεμάλ με τον τίτλο «Moustafa Kemal ou la mort d un empire», του Γάλλου ιστορικού ερευνητή Benoist-Menchin, ). Με αυτές τις κυνικές φράσεις μπροστά στις εκατόμβες των χριστιανών θυμάτων, ο Μουσταφά Κεμάλ αγνάντευε με ένα ποτήρι ακλοόλ, την μεγάλη σφαγή της Σμύρνης. Δεν έκανε τίποτα για να σώσει τους χιλιάδες νεκρούς αυτής της σφαγής που τόσο αδρά περιγράψανε πολλοί μάρτυρες, όπως η Μαρτζορί Χαουτζπιάν στο έργο της, «Η Σμύρνη στις Φλόγες», ο πρόξενος των ΗΠΑ στην Σμύρνη, George Horton, και πολλοί άλλοι.

Πέρασαν πολλές δεκαετίες από εκείνο το αιματηρό θλιβερό ιστορικό ολοκαύτωμα της ιστορικής Σμύρνης, της «Σμύρνης των Γκιαούρηδων», της Σμύρνης που έζησε την μεγαλύτερη σφαγή στην μακρόχρονη ιστορία της και φαίνεται πως κάποιες τύψεις από εκείνη την τραγωδία εξαναγκάζουν ακόμα και σήμερα τους Τούρκους να προβάλλουν διάφορες επιθυμητές εκδοχές για την πυρπόληση επιδιώκοντας να ανατρέψουν την ιστορική αλήθεια, ότι δηλαδή οι ίδιοι οι Τούρκοι έκαψαν την Σμύρνη στις 13 Σεπτεμβρίου του 1922.

Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε στην Τουρκία μια έκδοση του ιστορικού περιοδικού, «Derin Tarih», όπου παρουσιάζετε μια καινούργια άποψη για την πυρπόληση της Σμύρνης. Η άποψη αυτή διαφημίστηκε και με ανάλογα άρθρα προβολής σε πολλές τουρκικές εφημερίδες όπως η Yeni Şafak και η Radikal. Σύμφωνα λοιπόν με την Ayşe Hür, Τουρκάλα συγγραφέα του μεγάλου αφιερώματος για την καταστροφή της Σμύρνης, η μεγάλη πυρκαγιά άρχισε συγχρόνως σε πολλά σημεία στις 13 Σεπτεμβρίου και μόνο μετά από δυο μέρες τέθηκε μερικώς υπό έλεγχο αφού είχε κάψει μεγάλο μέρος της ελληνικής συνοικίας καθώς και μεγάλα τμήματα της αρμενικής. Η φωτιά όμως εν μέρει συνεχίζονταν μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου ολοκληρώνοντας το έργο της. Η Τουρκάλα συγγραφέας του αφιερώματος αφού απέκλεισε κάθε πιθανότητα να έκαψαν την Σμύρνη οι Τούρκοι και αφού αναρωτιέται σαν σοβαρή εκδοχή να… την έκαψαν οι ίδιοι οι Έλληνες για να πάρουν εκδίκηση για την ήττα τους στο μέτωπο, τελικά καταλήγει στο «ιστορικό» της συμπέρασμα ότι την Σμύρνη μάλλον την έκαψαν… Αρμένιοι Τσέτες, δηλαδή Αρμένιοι οπλισμένοι ληστές μαζί με τους Έλληνες που υποχωρούσαν άτακτα.

Για να στηρίξει δε την άποψη αυτή, παραθέτει τις μαρτυρίες των γνωστών, Nureddin Paşa, ο οποίος όπως είναι γνωστό παρέδωσε τον μητροπολίτη Χρυσόστομο στον όχλο για να τον λυντσάρει, καθώς και την μαρτυρία της Halide Edip Hanım, την τότε σύντροφο του Μουσταφά Κεμάλ, καθώς και του Yusuf Kemal, τότε υπουργού Eξωτερικών του Μουσταφά Κεμάλ. Αλλά το εκπληκτικό είναι πως αφού παραθέτει όλες αυτές τις υποτιθέμενες μαρτυρίες που αποδείκνυαν ότι την Σμύρνη δεν την έκαψαν οι Τούρκοι, τελικά φτάνει στο συμπέρασμα ότι… παραμένει το ιστορικό ερώτημα ποιοι έκαψαν την Σμύρνη. Αναφέρει και το ιστορικό βιβλίο, «Hatıralar», δηλαδή «Αναμνήσεις», του İsmet İnönü, του γνωστού υπαρχηγού του Κεμάλ και μετέπειτα πρόεδρο της Τουρκιάς, Στο βιβλίο αυτό ο İnönü ενώ αναφέρετε στην πυρκαγιά δεν δίνει κάποια ένδειξη για το ποιος τελικά έβαλε την φωτιά και κατέστρεψε ουσιαστικά κάθε ίχνος ελληνικής παρουσίας στην ιστορική αυτή ελληνικότατη πόλη της Μικράς Ασίας που μέχρι σήμερα οι ίδιοι οι Τούρκοι την ονομάζουν… «Γκιαούρ Ισμίρ».

Η ιστορία της καταστροφής και της σφαγής της Σμύρνης έχει γραφεί προ πολλού και παρά τις σύγχρονε φιλόδοξες προσπάθειες των Τούρκων να την αλλάξουν, εκτός από εσωτερική κατανάλωση δεν μπορούν να πείσουν κανένα σοβαρό ερευνητή. Οι ερινύες της σφαγής θα κυνηγούν πάντα τους ενόχους όσο και αν προσπαθούν να τις ξεγελάσουν με τα ιστορικά τους καμώματα… τύπου Ρεπούση.

 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

 

 

Πηγή: nikosxeiladakis.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Κομοτηνή: Γιορτάστηκε ο Βαλεντίνος των Αρμενίων

 

Ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Όμιλος Αρμενίων Κομοτηνής διοργάνωσε την αναβίωση του εθίμου «Τρντέζ» το βράδυ της Παρασκευής 13 Φεβρουαρίου στην Αρμενική εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου του Φωτιστή, στην Κομοτηνή. Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που χρονολογείται από το 5.000 π.Χ. Οι εορτασμοί ξεκίνησαν από το απόγευμα της 13ης Φεβρουαρίου με την Θεία λειτουργία. Στη συνέχεια, μια εορταστική φωτιά άναψε στον περίβολο της εκκλησίας. Το έθιμο συνδέεται με τον Άγιο Βαλεντίνο των δυτικών, πλην όμως η αποκάλυψη του μελλοντικού συζύγου στο όνειρο για τους ανύπαντρους παραπέμπει στο έθιμο του κλήδονα που λαμβάνει χώρα στις 23 Ιουνίου, παραμονή της γιορτής του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και κοντά στο θερινό ηλιοστάσιο.

 

Το έθιμο

Στις 13 Φλεβάρη, 40 ημέρες μετά τα Χριστούγεννα (6 Ιανουαρίου) η Αρμενική Εκκλησία κι όλοι οι Αρμένιοι γιορτάζουν το «Τεαρνενταράτς» (Ημέρα της Υπαπαντής) ή «Τρντέζ» όπως αποκαλείται από τον λαό. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο 40 ημέρες μετά την γέννηση του Χριστού, η Μαρία κι ο Ιωσήφ πήρανε το μωρό στην Ιερουσαλήμ για να το παρουσιάσουν στον Θεό και να το αφιερώσουν στο ναό. Συνάντησαν ένα γέρο που ονομαζόταν Συμεών ο οποίος είχε ζητήσει από τον Θεό μακροζωία, έτσι ώστε να μπορέσει να δει τον Γιό του Θεού. Ως εκ τούτου, η γιορτή καθιερώθηκε και ονομάστηκε «Τεαρνενταράτς», που σημαίνει «να συναντήσω τον Κύριο, τον Χριστό». Ο όρος «Τρντέζ» είναι γενικά αποδεκτός και σημαίνει «ο Κύριος είναι μετά σου». Οι νεόνυμφοι ανυπομονούν ιδιαίτερα για την συγκεκριμένη γιορτή. Το δικαίωμα του ανάμματος της φωτιάς ανήκει κυρίως στα πρόσφατα παντρεμένα ζευγάρια. Μετά από αυτό τα άλλα ζευγάρια και ο υπόλοιπος κόσμος πηδάνε πάνω από τη φωτιά. Οι παρόντες ανάβουν τις λαμπάδες τους από το κερί του ιερέα, επιστρέφουν στα σπίτια τους και ανάβουν φωτιά μ’ αυτό το φως στην αυλή τους. Μετά την εορταστική λειτουργία το πρωί της 14ης του Φεβρουαρίου η τελετή της ευλογίας των πρόσφατα παντρεμένων ζευγαριών εκτελείται σε όλες τις εκκλησίες για την ενίσχυση της αγάπης και πίστης τους. Σύμφωνα με την παράδοση της γιορτής «Τρντέζ» είναι αποδεκτές οι επισκέψεις στους νεόνυμφους με δώρα.

 

Τα αλμυρά κουλουράκια και το όνειρο

Η κ. Φένια ανέλαβε να εξηγήσει με το άναμμα της φωτιάς τον σκοπό που επιτελούν τα κουλουράκια που μοιράστηκαν στους ελεύθερους συμμετέχοντες του εθίμου, λίγο πριν ξεκινήσει ο κυκλικός χορός γύρω από την φωτιά. Πριν τον ύπνο στη 1.00 το βράδυ, οι ελεύθεροι τρώνε τα ιδιαιτέρως αλμυρά κουλουράκια αλλά δεν πρέπει να πιουν καθόλου νερό. Το έθιμο λέει ότι έτσι βλέπουν στο όνειρό τους το μελλοντικό ταίρι τους που ταυτίζεται με το άτομο που θα τους δώσει νερό. Εξήγησε βέβαια ότι πάνω από την φωτιά πρέπει να περάσουν πρώτα οι νιόπαντροι και στη συνέχεια οι ανύπαντροι.

 

Από την φωτιά στους ερωτευμένους

Η Τζένη Κασαπιάν, πρόεδρος στον Εκπολιτιστικό Μορφωτικό Όμιλο Αρμενίων Κομοτηνής, μιλώντας στο inagreece.gr σημείωσε ότι τα κουλουράκια παρασκευάζονται από μια χήρα η οποία δίνει μέσα από αυτά τύχη στην επόμενη γενιά και περιέγραψε τις ρίζες του εθίμου. «Το έθιμο ξεκινά από το 5.000 π. Χ. στην Αρμενία γιατί οι κάτοικοι του συγκεκριμένου γεωγραφικού χώρου πίστευαν στον ήλιο και τα άστρα και στην καταγωγή του ανθρώπου από τα άστρα. Επί χιλιετίες θεωρούσαν ότι η φωτιά ήταν κάθαρση. Αργότερα, γύρω στο 1.200 π.Χ. οι θρησκείες των Περσών και των Ζωροαστρών τους επηρεάζουν κι αλλάζουν το πάνθεό τους. Στη συνέχεια, με την επικράτηση της χριστιανικής θρησκείας το έθιμο μεταλλάσσεται στον Surb Sargisi που είναι ο αντίστοιχος Βαλεντίνος των Αρμενίων, ήτοι ο Άγιος των ερωτευμένων».

 

 

 

Πηγή: inagreece.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Πολιτική Απορρήτου - Όροι Χρήσης - Περιορισμός Ευθύνης - Επικοινωνία Σχετικά με Προσωπικά Δεδομένα
Αποδέχομαι