Ο Πρόεδρος της Κύπρου ακολούθησε με συνέπεια την απόφαση της Κύπρου για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Δεν προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια διπλωματική γλώσσα για να εκφραστεί περί του θέματος. Μίλησε με ξεκάθαρο τρόπο για συγκεκριμένη αλληλεγγύη με τον αρμενικό λαό. Εξάλλου πώς θα γινόταν αλλιώς αφού οι Αρμένιοι είναι μια από τις πέντε κοινότητες της Κύπρου. Έκανε μάλιστα αναφορά στους Αρμένιους πρόσφυγες που έφυγαν από τη Σιλεσία λόγω της Γενοκτονίας και ήρθαν να βρουν καταφύγιο στην Κύπρο πριν εκατό χρόνια. Διευκρινίζει ότι είχαν υποστεί το μίσος και τον λοιμό. Κατά συνέπεια, είπε ότι είναι φυσιολογικό για την Αρμενία και την Κύπρο να είναι δύο χώρες ενωμένες, δύο λαοί ενωμένοι για να καταγγείλουν τους θύτες της Γενοκτονίας. Υπενθύμισε μάλιστα ότι η Κύπρος είναι η πρώτη χώρα της Ευρώπης και η δεύτερη παγκοσμίως που αναγνώρισε την Γενοκτονία των Αρμενίων. Η πρώτη χώρα ήταν η Ουρουγουάη το 1965 και η δεύτερη η Κύπρος το 1982. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η χρήση της έκφρασης «urbi et orbi» για να δηλωθεί το γεγονός ότι πρέπει να γίνει παντού γνωστό ότι ένα έγκλημα δεν μπορεί να παραμείνει χωρίς τιμωρία αφού υπάρχει η δικαιοσύνη των ανθρώπων που λειτουργεί ως υλοποίηση της συνείδησης της Ανθρωπότητας. Επισήμαινε επίσης ότι το μέλλον φαίνεται και από την δράση των επιζώντων της Γενοκτονίας αφού δείχνουν το χειροπιαστό παράδειγμα του αγώνα. Εδώ έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι η Κύπρος έχει Κατεχόμενα, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και πρόσφυγες που έχει προκαλέσει ο ίδιος θύτης της Γενοκτονίας.
Το πρώτο βήμα της Γερμανίας σε σχέση με την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων έγινε από τον ίδιο τον Πρόεδρό της. Σε θρησκευτική τελετή ο Πρόεδρος έκανε χρήση του όρου της Γενοκτονίας. Για εκατό χρόνια, η Γερμανία είχε αποφύγει αυτή τη χρήση. Τώρα όμως έγινε κάτι που όχι μόνο οδηγεί σε μια αλλαγή φάσης αλλά είναι σημαντικό από μόνο του. Ο Πρόεδρος αναγνώρισε επίσης και τη συνυπευθυνότητα του εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Οι ιστορικοί και οι στρατηγιστές ήξεραν εδώ και χρόνια για τον ρόλο των γερμανών συμβούλων την ώρα της Γενοκτονίας των Αρμενίων και την καθολική τους παρέμβαση που άλλαξε τα δεδομένα λόγω της αποτελεσματικότητάς της. Διότι ενίσχυσε κατά πολύ την απλοϊκή και ταυτόχρονα βάρβαρη μεθοδολογία των τουρκικών αρχών. Με άλλα λόγια δεν ήταν μόνο ένα θέμα συμμαχίας. Ο Πρόεδρος εκφράστηκε ελεύθερα και με το λόγο του, η Γερμανία μίλησε επίσημα για πρώτη φορά για την Γενοκτονία δίχως να φοβηθεί τις πιέσεις, τις επιθέσεις και τις επιπτώσεις από τουρκικής πλευράς. Στην Γερμανία ζει η μεγαλύτερη τουρκική κοινότητα στο εξωτερικό. Με αυτήν την πράξη του Προέδρου αποδεικνύεται ότι δεν σχετίζονται όλα με το μέγεθος των κοινοτήτων που δρουν στο εξωτερικό. Κάθε χώρα, κάθε λαός πρέπει να πάρει μια θέση πρέπουσα για το μέλλον της Ανθρωπότητας ενάντια στη βαρβαρότητα.
Η δυναμική της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων λόγω της επετείου των 100 χρόνων, είναι πιο ισχυρή απ’ ό,τι πιστεύουν μερικοί. Το Βέλγιο μας δίνει ένα χειροπιαστό παράδειγμα. Η επιτροπή της δεοντολογίας, της ηθικής και της διαδικασίας του πολιτικού κόμματος CDH αποφάσισε να διώξει από το κόμμα μία βουλευτή που δεν ήθελε ν’ αναγνωρίσει τη γενοκτονία. Είχε καιρό που έπαιζε διπλωματικά με τη φωτιά. Αλλά με την επικαιρότητα της επετείου δεν μπόρεσε να κρύψει ότι ήταν υπέρ της βαρβαρότητας λόγω καταγωγής. Έτσι ένα απλό θέμα επετείου προκάλεσε τη σύγκληση της επιτροπής του κόμματος. Πιο ενδιαφέρον ακόμα είναι ότι αυτή η απόφαση πιέζει και το άλλο μεγάλο κόμμα του Βελγίου που δεν έχει πάρει ακόμα τόσο ξεκάθαρα θέση για τη στάση που πρέπει να έχουν τα μέλη του. Αλλά βλέπουμε ότι η δυναμική της αναγνώρισης επιτρέπει και την αποτελεσματική αντεπίθεση ενάντια στη βαρβαρότητα, αλλά και τους συνεχιστές της γενοκτονίας της μνήμης. Τώρα υπάρχει και πολιτικό κόστος το να εκδηλώνεσαι ανοιχτά υπέρ της βαρβαρότητας. Και αυτό αποτελεί μια αλλαγή φάσης για τα δεδομένα της πολιτικής αλλά και των κομμάτων. Έχει ενδιαφέρον να φανταστούμε τις επιπτώσεις σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και στην ίδια την Ελλάδα, όπου ο κομματισμός καλύπτει με μεγάλη άνεση τάσεις υπέρ της άρνησης της γενοκτονίας με το πρόσχημα της τεχνητής φιλίας που δεν μας οδήγησε πουθενά τόσες δεκαετίες, διότι πολύ απλά δεν μπορείς να σβήσεις τους αιώνες της ιστορίας χωρίς να διαπράξεις μια άλλη γενοκτονία. Το παράδειγμα του Βελγίου είναι σοφό και δίκαιο. Θα μπορούσαμε να πούμε κάλλιστα ότι έδρασαν, όπως θα το έκανε ο Ελληνισμός που αγαπά τόσο πολύ την ελευθερία και τη Δικαιοσύνη.
Στις 16 Μαρτίου 2015 ο διακεκριμένος Βρετανός με αυστραλιανή καταγωγή, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ακαδημαϊκός Geoffrey Robertson QC σε μια δυναμική εικοσάλεπτη συνέντευξή του στο πρόγραμμα Τσιάρλι Ρόους του αμερικανικού καναλιού Πλούμπεργκ, μίλησε για την Αρμενική Γενοκτονία, και αφού εξήγησε απλά και εμπεριστατωμένα πως εκτελέστηκε η γενοκτονία, ξεκινώντας από τις 24 Απριλίου 1915, επέκρινε έντονα τον Αμερικανό Πρόεδρο Ομπάμα για την διστακτικότητα του να αναγνωρίζει κανονικά και δημόσια τα εγκλήματα της Τουρκίας ονομάζοντας την Αρμενική Γενοκτονία ως έχει όπως είχε υποσχεθεί να κάνει πριν αναλάβει την προεδρία, κάλεσε την Τουρκία να τερματίσει την εκστρατεία άρνησης και να αναγνωρίσει την Γενοκτονία, να εισαγάγει την αλήθεια στα ιστορικά της βιβλία καθώς ακόμα και ο Ατατούρκ είχε απολογηθεί και αποκαλέσει τις βαρβαρότητες ως πράξη ντροπής (shameful act) (Σημ. γράφουσας, όμως μετά προχώρησε και ολοκλήρωσε το βάρβαρο έργο σφάζοντας και εξουδετερώνοντας και τους Έλληνες, Πόντου, Μικράς Ασίας και Ασσύριους).
Ο Δικηγόρος Ρόπερτσον είναι μέλος της νομικής ομάδας που χειρίζεται την έφεση που έκανε η Αρμενία ενάντια της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην υπόθεση του Τούρκου Doğu Perinçek, προέδρου των Κόμματος των Τούρκων Εργατών, ο οποίος ισχυρίστηκε το 2005 στην Ελβετία, όπου απαγορεύεται η άρνηση της Γενοκτονίας, ότι αυτή είναι ένα διεθνές ψέμα. Το δικαστήριο τον καταδίκασε καθώς η Ελβετία ποινικοποίησε την άρνηση όπως πρόσφατα και η Κύπρος, και ο Τούρκος αποτάθηκε στο ΕΔΑΔ για παραβίαση των ανθρωπίνων του δικαιωμάτων στην ελεύθερη έκφραση και το οποίο το 2013 τον αθώωσε με το σκεπτικό ότι δεν υπήρχαν θάλαμοι αερίων στην περίπτωση των Αρμενίων. Η οθωμανική Τουρκία εκτέλεσε την Γενοκτονία πάνω σε ρατσιστικά κριτήρια εξουδετέρωσης μιας φυλής…
Ολόκληρη συνέντευξη εδώ:
Η Αρμενία εφεσίβαλε την απόφαση του ΕΔΑΔ και η υπόθεση στόχο έχει να αποδείξει ότι η άρνηση της Γενοκτονίας αποτελεί έγκλημα, και τόνισε ότι και επειδή στη περίπτωση του ολοκαυτώματος υπήρξαν θάλαμοι αερίων δεν σημαίνει ότι η κάθε γενοκτονία θα πρέπει να έχει θαλάμους αερίων για να θεωρείται γενοκτονία και χαρακτήρισε την απόφαση του ΕΔΑΔ ηλίθια. Και θύμισε την περίπτωση της Γενοκτονίας στη Ρουάντα, όταν αμφότερες Αμερική και Βρετανία είπαν ψέματα στο Συμβούλιο Ασφαλείας προσποιούμενες ότι δεν έγινε γενοκτονία εκεί φοβούμενες ότι έπρεπε να κάνουν κάτι.
Οι Βρετανοί, είπε, όταν κέρδισαν το 1918 συνέλαβαν 68 υπεύθυνους Οθωμανούς για τις βαρβαρότητες και τους μετέφεραν στη Μάλτα για να τους δικάσουν αλλά δεν έγινε τίποτα γιατί αντιλήφθηκαν ότι δεν υπήρχε διεθνής νόμος για κάτι τέτοιο. Το 1948 είχαμε είπε την Συνθήκη Εναντίων των Γενοκτονιών, ο συγγραφέας της οποίας εμπνεύστηκε από την Γενοκτονία των Αρμενίων και η πρώτη δίκη ήταν στη Νυρεμβέργη.
΄Ομως, είπε, η Βρετανία που ήταν η πλέον καταδικαστική για τις τουρκικές βαρβαρότητες το 1915 αργότερα και ξαφνικά όταν η Τουρκία μετατράπηκε σε μια σημαντική χώρα άρχισε να ισχυρίζεται με κάποιες έντεχνες βρετανικές φράσεις των μανδαρίνων της, ότι οι μαρτυρίες δεν ήσαν ικανοποιητικές. Με έρευνες στο βρετανικό Αρχείο βρήκε είπε ο κ. Ρόπερτσον, την εξήγηση σε ένα μνημόνιο, στο οποίο το Φόρειν ΄Οφις εξηγούσε στους υπουργούς τη φόρμουλα που χρησιμοποιούσε. Και το οποίο έλεγε:
« Η Τουρκία είναι νευραλγική, η θέση μας είναι ανήθικη αλλά οι στρατηγικές και εμπορικές πραγματικότητες δεν μας αφήνουν άλλες επιλογές. Η Τουρκία κάνει τρελά πράγματα, αλλά την χρειαζόμαστε, το ΝΑΤΟ χρειάζεται την Τουρκία, υπάρχουν βάσεις εκεί κλπ». Την θέση αυτή της Βρετανίας ο κ. Ρόπερτσον χαρακτήρισε ως απάτη. (deceitful).
Ο Ρόπερτσον απαντώντας σε ερώτηση ως προς το γιατί η Τουρκία αρνείται την αναγνώριση, είπε ότι υπάρχει το θέμα των αποζημιώσεων που θα αναγκαστεί η Τουρκία να πληρώσει, όπως την ανάγκασε το ΕΔΑΔ στην περίπτωση Ελληνοκυπρίων που είχαν εκδιωχθεί από τη βόρεια Κύπρο, υπάρχουν 2,000 χριστιανικές εκκλησίες στην Τουρκία, που πρέπει να επιστραφούν και να λειτουργήσουν.
Τέλος, ανέφερε ότι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας ίσως να εξαρτηθεί από την άρνησή της να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Αρμενίων.
Το τελευταίο βιβλίο του Ρόπερτσον είναι για την Αρμενική Γενοκτονία με τίτλο « Μια άβολη Γενοκτονία: Ποίος θυμάται τους Αρμένιους;”.
Μπράβο στους Αρμένιους, πέντε γενιές αγωνίζονται για δικαίωση και αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων τους ενώ εμείς που ζούμε ακόμα τις βαρβαρότητες των Τούρκων δεχόμαστε να βλέπουμε το έκτρωμα απέναντι στον Πενταδάκτυλο να το βλέπουμε κάθε πρωί που ξυπνούμε όσοι βρισκόμαστε στην Κύπρο και δεν απαιτούμε αυτά τα απλά πράγματα. Δηλαδή την αποχώρηση των Αττίλων από τα κατεχόμενα μας σπίτια και τη μισή μας πατρίδα και προσπαθούν κάποιοι να βοηθήσουν την Τουρκία να μπεί στην ΕΕ να ανοίξουν κεφάλαια, και δεχόμαστε να καθοδηγούμαστε από την πολιτική του Λονδίνου, η οποία δεν άλλαξε από τότε που εξήγησαν οι μανδαρίνοι του Φόρειν ΄Οφις, όπως γράφει ο κ. Ρόπερτσον για ποίο λόγο αρνούνται και αυτοί να δουν την πραγματικότητα όσον αφορά τις τουρκικές βαρβαρότητες.
Subject: Turks link Armenia to US foes in bid to derail genocide nod – Al-Monitor: the Pulse of the Middle East http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2015/04/turkey-armenian-genocide-congress-recognition-anniversary.html
Subject: Opinion: ‘For Turkey and its Kurds, endgame is out of reach’ – FT.com
Subject: The Armenian massacres: Was it genocide? | The Economist
http://www.economist.com/node/21648667/print
Subject: No: 117, 15 April 2015, Press Release Regarding the Resolution by the European Parliament on the 1915 Events / Rep. of Turkey Ministry of Foreign Affairs
Έξω από την τουρκική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον, την περασμένη εβδομάδα, υπήρχε ένα πανό που έγραφε: «Η αρμενική γενοκτονία είναι ένα ιμπεριαλιστικό ψέμα». Ο ισχυρισμός αυτός θα ήταν αστείος αν δεν φορούσε μια τόσο μεγάλη τραγωδία. Η σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων εκτελέστηκε από την Οθωμανική αυτοκρατορία το 1915.
Ήταν, λοιπόν, ένα ιμπεριαλιστικό έγκλημα, που πολλοί χαρακτηρίζουν ως την πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα. Ο ισχυρισμός πως μια άλλη αυτοκρατορία κατασκεύασε την «συκοφαντία» κατά της Τουρκίας είναι γελοία και απευθύνεται σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν.
Στοιχεία όμως υπάρχουν. Μια πρώτη σφαγή των Αρμενίων έγινε το 1895-96 αφήνοντας πίσω της 200.000 θύματα. Με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου οι περισσότεροι Αρμένιοι δεν κινήθηκαν εχθρικά κατά των Τούρκων. Μόνο μια μικρή μειονότητα επαναστάτησε και βοήθησε τους Ρώσους. Οι Τούρκοι απάντησαν ξεριζώνοντας τους Αρμενίους από τις εστίες τους και στέλνοντάς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στις πιο αφιλόξενες περιοχές του Οθωμανικού κράτους.
Τα αρμενικά σπίτια δόθηκαν σε μουσουλμάνους ή απλώς λεηλατήθηκαν από τον μουσουλμανικό όχλο. Οι Αρμένιοι αφοπλίστηκαν και η γενοκτονία ξεκίνησε. Σε πολλές αρμενικές πόλεις όλοι οι άνδρες εξοντώθηκαν και οι γυναίκες βιάστηκαν. Χιλιάδες παιδιά Αρμενίων πουλήθηκαν στα τουρκικά σκλαβοπάζαρα, που συστάθηκαν για αυτόν τον σκοπό. Ο αριθμός των Αρμενίων που δολοφονήθηκαν υπολογίζεται μεταξύ 850.000 και 1,5 εκ. ανθρώπων.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 το οθωμανικό χαλιφάτο και η αυτοκρατορία κατέρρευσαν και δημιουργήθηκε η Δημοκρατία της Τουρκίας. Κάποιος θα μπορούσε να πει πως το νέο κράτος δεν φέρει ευθύνη για τα εγκλήματα που τέλεσε το προηγούμενο καθεστώς. Ωστόσο η σημερινή Τουρκία εξακολουθεί να κατέχει αρμενικά εδάφη. Ειρωνία ή υποκρισία;
Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν κατηγορεί, την ίδια ώρα, το Ισραήλ για την «κατοχή» της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Αμφότερες οι περιοχές αυτές ήταν υπό οθωμανική κατοχή για αιώνες και πέρασαν στον έλεγχο των Βρετανών, από το 1918.
Το 1948 η Αίγυπτος κατέκτησε τη Γάζα και η Ιορδανία την Ιουδαία και την Σαμάρια, τις οποίες ονόμασε «Δυτική Όχθη». Στον πόλεμο του 1967 τα Ισραήλ ανέκτησε τον έλεγχο και της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Τη Γάζα την απέδωσε στους Παλαιστίνιους και τώρα κυβερνά εκεί η τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς.
Σήμερα ένας νέος «ιερός πόλεμος» λαμβάνει χώρα στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική με τους χριστιανούς να διώκονται, να σφαγιάζονται και να εξανδραποδίζονται. Αυτοί που διαπράττουν αυτά τα εγκλήματα θεωρούν τους εαυτούς τους μαχητές του νέου χαλιφάτου. Έτσι παρακολουθούμε την τελική και οριστική εξόντωση των αρχαίων χριστιανικών κοινοτήτων που υπήρχαν σε αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε ισλαμικό κόσμο.
Σε μια αφίσα που είχε επίσης κολληθεί έξω από τη τουρκική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον καλούσε τους Αρμένιους σε «συμφιλίωση» με τους Τούρκους. Η συμφιλίωση όμως προϋποθέτει να ειπωθεί η αλήθεια και ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν χαρακτήρισε τους «αρμενικούς ισχυρισμούς των γεγονότων του 1915» αβάσιμους.
Το 1939, μια εβδομάδα πριν ο Χίτλερ εισβάλει στην Πολωνία δήλωνε πως δεν είχε μόνο εδαφικές βλέψεις. Στόχος του ήταν, όπως είπε, η φυσική εξόντωση των αντιπάλων. Δήλωσε πως ο «αδύναμος δυτικός πολιτισμός» δεν θα εγκρίνει τις πράξεις του. Αλλά, πρόσθεσε, «ποίος θυμάται σήμερα την εξόντωση των Αρμενίων;». Αυτός είναι ένας ικανοποιητικός λόγος για να συνεχίσουμε να θυμόμαστε.
Του Clifford D. May Πηγή: defence-point.gr από The Washington Times Απόδοση: Παντελής Καρύκας
Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...
